HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τοιούτου 1
τοιούτους 2
τοιούτων 3
τοῖς 55
τοῖσδε 1
τοῖσί 1
τομῶν 1

Fréquences [« »]
55 σοι
52 σὺ
52 τῆς
55 τοῖς
60 Σώκρατες
61 ἀλλ´
61 ἡ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Protagoras

τοῖς

Pages

[337]   μάλιστ´ ἂν οὕτως ἐν ἡμῖν τοῖς ἀκούουσιν εὐδοκιμοῖτε καὶ οὐκ ἐπαινοῖσθε—

[317]   ἡγοῦνται γὰρ τὸν τοιοῦτον πρὸς τοῖς ἄλλοις καὶ πανοῦργον εἶναι. ἐγὼ

[323]   ὅτι φύσει τε καὶ τύχῃ τοῖς ἀνθρώποις γίγνεται, τὰ καλὰ καὶ

[322]   καὶ αἰδῶ (οὕτω θῶ ἐν τοῖς ἀνθρώποις, ἢ ἐπὶ πάντας νείμω;

[329]   δικαιοσύνην καὶ τὴν αἰδῶ πέμψειε τοῖς ἀνθρώποις, καὶ αὖ πολλαχοῦ ἐν

[333]   ἐστὶν ἀγαθὰ ἅ ἐστιν ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις; (Καὶ ναὶ μὰ Δί´,

[333]   μὰ Δί´, ἔφη, κἂν μὴ τοῖς ἀνθρώποις ὠφέλιμα ᾖ, ἔγωγε καλῶ

[334]   τοῦτο οἱ ἰατροὶ πάντες ἀπαγορεύουσιν τοῖς ἀσθενοῦσιν μὴ χρῆσθαι ἐλαίῳ ἀλλ´

[350]   ὁμολογήσαντος ἐξείη ἄν σοι, χρωμένῳ τοῖς αὐτοῖς τεκμηρίοις τούτοις, λέγειν ὡς

[355]   ἡδύ τε καὶ ἀνιαρὸν ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς τούτοις, καὶ λέγωμεν ὅτι

[346]   ἀναγκάζεσθαι, καὶ ἄν τι ὀργισθῶσιν τοῖς γονεῦσιν ἢ πατρίδι ἀδικηθέντες, αὐτοὺς

[321]   καὶ τοῖς μὲν ὀλιγογονίαν προσῆψε, τοῖς δ´ ἀναλισκομένοις ὑπὸ τούτων πολυγονίαν,

[320]   τάχει ἐκόσμει· τοὺς δὲ ὥπλιζε, τοῖς δ´ ἄοπλον διδοὺς φύσιν ἄλλην

[334]   (σώματος ἀγαθόν ἐστιν τῷ ἀνθρώπῳ, τοῖς δ´ ἐντὸς ταὐτὸν τοῦτο κάκιστον·

[321]   βοτάνην, ἄλλοις δὲ δένδρων καρπούς, τοῖς δὲ ῥίζας· ἔστι δ´ οἷς

[348]   ἑαυτοῖς σύνεισιν δι´ ἑαυτῶν, ἐν τοῖς ἑαυτῶν λόγοις πεῖραν ἀλλήλων λαμβάνοντες

[335]   ἂν ἐγένετο Πρωταγόρου ὄνομα ἐν τοῖς Ἕλλησιν. Καὶ ἐγώ— ἔγνων γὰρ

[326]   θαυμαστόν, εἴπερ ἀληθῆ ἐγὼ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ἔλεγον, ὅτι τούτου τοῦ

[312]   αὐτὸν γενέσθαι— Εἰ μέν τι τοῖς ἔμπροσθεν ἔοικεν, δῆλον ὅτι σοφιστὴς

[361]   οὐ διδακτόν ἐστιν ἀρετὴ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν, νῦν σεαυτῷ τἀναντία (σπεύδεις,

[359]   καλόν, καὶ ἀγαθὸν ὡμολογήσαμεν ἐν τοῖς ἔμπροσθεν· τὰς γὰρ καλὰς πράξεις

[332]   Φαίνεται. Μέμνησαι οὖν ὅτι ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ὡμολόγηται ἡμῖν ἀφροσύνη σοφίᾳ

[316]   τὴν φύσιν δοκεῖ ἐνάμιλλος εἶναι τοῖς ἡλικιώταις. ἐπιθυμεῖν δέ μοι (δοκεῖ

[351]   τὸ δ´ ἀηδῶς κακόν. Εἴπερ τοῖς καλοῖς γ´, ἔφη, ζῴη ἡδόμενος.

[318]   ἔφη, ὦ Σώκρατες, καὶ ἐγὼ τοῖς καλῶς ἐρωτῶσι χαίρω ἀποκρινόμενος. Ἱπποκράτης

[359]   ἔφη, ἐν οἷς σὺ ἔλεγες τοῖς λόγοις ἀπεδείχθη ἄρτι ὅτι ἀδύνατον.

[329]   ἀνθρώποις, καὶ αὖ πολλαχοῦ ἐν τοῖς λόγοις ἐλέγετο ὑπὸ σοῦ ἡ

[342]   συγγενέσθαι, τὰ μὲν πολλὰ ἐν τοῖς λόγοις εὑρήσει (αὐτὸν φαῦλόν τινα

[338]   ἐφεῖναι καὶ χαλάσαι τὰς ἡνίας τοῖς λόγοις, ἵνα μεγαλοπρεπέστεροι καὶ εὐσχημονέστεροι

[347]   τε αὐτοὺς οἱ πολλοὶ ἐν τοῖς λόγοις οἱ μὲν ταῦτά φασιν

[340]   καιρόν γε παρατετύχηκεν ἡμῖν ἐν τοῖς λόγοις Πρόδικος ὅδε. ~κινδυνεύει γάρ

[321]   τοὐντεῦθεν τροφὰς ἄλλοις ἄλλας ἐξεπόριζεν, τοῖς μὲν ἐκ γῆς βοτάνην, ἄλλοις

[334]   καὶ παντοδαπόν, ὥστε καὶ ἐνταῦθα τοῖς μὲν ἔξωθεν τοῦ (σώματος ἀγαθόν

[320]   οὕτω πείσας νέμει. νέμων δὲ τοῖς μὲν ἰσχὺν ἄνευ τάχους προσῆπτεν,

[321]   τροφὴν ζῴων ἄλλων βοράν· καὶ τοῖς μὲν ὀλιγογονίαν προσῆψε, τοῖς δ´

[334]   ἀπόλλυσιν· ἐπεὶ καὶ τὸ ἔλαιον τοῖς μὲν φυτοῖς ἅπασίν ἐστιν πάγκακον

[326]   ἀλλ´ ἀτεχνῶς ὥσπερ οἱ γραμματισταὶ τοῖς μήπω δεινοῖς γράφειν τῶν παίδων

[325]   ἥ τε ζημία θάνατος αὐτῶν τοῖς παισὶ καὶ φυγαὶ μὴ μαθοῦσι

[342]   δὲ Λακεδαιμόνιοι, ἐπειδὰν βούλωνται ἀνέδην τοῖς παρ´ αὑτοῖς συγγενέσθαι σοφισταῖς καὶ

[338]   τῶν λόγων ἑκατέρου. Ταῦτα ἤρεσε τοῖς παροῦσι, καὶ πάντες ἐπῄνεσαν, καὶ

[326]   πονηρίαν τῶν σωμάτων καὶ ἐν τοῖς πολέμοις καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις

[352]   καὶ τοῦτό σοι δοκεῖ ὥσπερ τοῖς πολλοῖς ἀνθρώποις, ἢ ἄλλως; δοκεῖ

[358]   ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ. ~(Ταῦτα μὲν τοῖς πολλοῖς ἀποκεκριμένοι ἂν ἦμεν· ὑμᾶς

[352]   ἀνθρώποις, ἢ ἄλλως; δοκεῖ δὲ τοῖς πολλοῖς περὶ ἐπιστήμης τοιοῦτόν τι,

[319]   τούτοις οὐδεὶς τοῦτο ἐπιπλήττει ὥσπερ τοῖς πρότερον, ὅτι οὐδαμόθεν μαθών, οὐδὲ

[340]   Οὐκοῦν, ἔφην ἐγώ, ἐν μὲν τοῖς πρώτοις αὐτὸς ὁ Σιμωνίδης τὴν

[334]   διὰ τῶν ῥινῶν γιγνομένην ἐν τοῖς σιτίοις τε καὶ ὄψοις. Εἰπόντος

[342]   ἄλλος ξένος ὢν ἐπιδημήσῃ, συγγίγνονται τοῖς σοφισταῖς λανθάνοντες τοὺς ξένους, καὶ

[347]   περὶ ποιήσεως διαλέγεσθαι ὁμοιότατον εἶναι τοῖς συμποσίοις τοῖς τῶν φαύλων καὶ

[327]   ἐπὶ Ληναίῳ. ἦ σφόδρα ἐν τοῖς τοιούτοις ἀνθρώποις γενόμενος, ὥσπερ οἱ

[343]   περιγένοιτο αὐτοῦ, αὐτὸς εὐδοκιμήσει ἐν τοῖς τότε ἀνθρώποις. εἰς τοῦτο οὖν

[347]   διαλέγεσθαι ὁμοιότατον εἶναι τοῖς συμποσίοις τοῖς τῶν φαύλων καὶ ἀγοραίων ἀνθρώπων.

[337]   καὶ δι´ εὔνοιαν οἱ φίλοι τοῖς φίλοις, ἐρίζουσιν δὲ οἱ διάφοροί

[314]   ὅρα, ὦ μακάριε, (μὴ περὶ τοῖς φιλτάτοις κυβεύῃς τε καὶ κινδυνεύῃς.

[314]   τὸ πλῆθος τῶν σοφιστῶν ἄχθεσθαι τοῖς φοιτῶσιν εἰς τὴν οἰκίαν· ἐπειδὴ

Pages
[337]	μάλιστ´ ἂν οὕτως ἐν ἡμῖν	τοῖς	ἀκούουσιν εὐδοκιμοῖτε καὶ οὐκ ἐπαινοῖσθε—
[317]	ἡγοῦνται γὰρ τὸν τοιοῦτον πρὸς	τοῖς	ἄλλοις καὶ πανοῦργον εἶναι. ἐγὼ
[323]	ὅτι φύσει τε καὶ τύχῃ	τοῖς	ἀνθρώποις γίγνεται, τὰ καλὰ καὶ
[322]	καὶ αἰδῶ (οὕτω θῶ ἐν	τοῖς	ἀνθρώποις, ἢ ἐπὶ πάντας νείμω;
[329]	δικαιοσύνην καὶ τὴν αἰδῶ πέμψειε	τοῖς	ἀνθρώποις, καὶ αὖ πολλαχοῦ ἐν
[333]	ἐστὶν ἀγαθὰ ἅ ἐστιν ὠφέλιμα	τοῖς	ἀνθρώποις; (Καὶ ναὶ μὰ Δί´,
[333]	μὰ Δί´, ἔφη, κἂν μὴ	τοῖς	ἀνθρώποις ὠφέλιμα ᾖ, ἔγωγε καλῶ
[334]	τοῦτο οἱ ἰατροὶ πάντες ἀπαγορεύουσιν	τοῖς	ἀσθενοῦσιν μὴ χρῆσθαι ἐλαίῳ ἀλλ´
[350]	ὁμολογήσαντος ἐξείη ἄν σοι, χρωμένῳ	τοῖς	αὐτοῖς τεκμηρίοις τούτοις, λέγειν ὡς
[355]	ἡδύ τε καὶ ἀνιαρὸν ἐπὶ	τοῖς	αὐτοῖς τούτοις, καὶ λέγωμεν ὅτι
[346]	ἀναγκάζεσθαι, καὶ ἄν τι ὀργισθῶσιν	τοῖς	γονεῦσιν ἢ πατρίδι ἀδικηθέντες, αὐτοὺς
[321]	καὶ τοῖς μὲν ὀλιγογονίαν προσῆψε,	τοῖς	δ´ ἀναλισκομένοις ὑπὸ τούτων πολυγονίαν,
[320]	τάχει ἐκόσμει· τοὺς δὲ ὥπλιζε,	τοῖς	δ´ ἄοπλον διδοὺς φύσιν ἄλλην
[334]	(σώματος ἀγαθόν ἐστιν τῷ ἀνθρώπῳ,	τοῖς	δ´ ἐντὸς ταὐτὸν τοῦτο κάκιστον·
[321]	βοτάνην, ἄλλοις δὲ δένδρων καρπούς,	τοῖς	δὲ ῥίζας· ἔστι δ´ οἷς
[348]	ἑαυτοῖς σύνεισιν δι´ ἑαυτῶν, ἐν	τοῖς	ἑαυτῶν λόγοις πεῖραν ἀλλήλων λαμβάνοντες
[335]	ἂν ἐγένετο Πρωταγόρου ὄνομα ἐν	τοῖς	Ἕλλησιν. Καὶ ἐγώ— ἔγνων γὰρ
[326]	θαυμαστόν, εἴπερ ἀληθῆ ἐγὼ ἐν	τοῖς	ἔμπροσθεν ἔλεγον, ὅτι τούτου τοῦ
[312]	αὐτὸν γενέσθαι— Εἰ μέν τι	τοῖς	ἔμπροσθεν ἔοικεν, δῆλον ὅτι σοφιστὴς
[361]	οὐ διδακτόν ἐστιν ἀρετὴ ἐν	τοῖς	ἔμπροσθεν, νῦν σεαυτῷ τἀναντία (σπεύδεις,
[359]	καλόν, καὶ ἀγαθὸν ὡμολογήσαμεν ἐν	τοῖς	ἔμπροσθεν· τὰς γὰρ καλὰς πράξεις
[332]	Φαίνεται. Μέμνησαι οὖν ὅτι ἐν	τοῖς	ἔμπροσθεν ὡμολόγηται ἡμῖν ἀφροσύνη σοφίᾳ
[316]	τὴν φύσιν δοκεῖ ἐνάμιλλος εἶναι	τοῖς	ἡλικιώταις. ἐπιθυμεῖν δέ μοι (δοκεῖ
[351]	τὸ δ´ ἀηδῶς κακόν. Εἴπερ	τοῖς	καλοῖς γ´, ἔφη, ζῴη ἡδόμενος.
[318]	ἔφη, ὦ Σώκρατες, καὶ ἐγὼ	τοῖς	καλῶς ἐρωτῶσι χαίρω ἀποκρινόμενος. Ἱπποκράτης
[359]	ἔφη, ἐν οἷς σὺ ἔλεγες	τοῖς	λόγοις ἀπεδείχθη ἄρτι ὅτι ἀδύνατον.
[329]	ἀνθρώποις, καὶ αὖ πολλαχοῦ ἐν	τοῖς	λόγοις ἐλέγετο ὑπὸ σοῦ ἡ
[342]	συγγενέσθαι, τὰ μὲν πολλὰ ἐν	τοῖς	λόγοις εὑρήσει (αὐτὸν φαῦλόν τινα
[338]	ἐφεῖναι καὶ χαλάσαι τὰς ἡνίας	τοῖς	λόγοις, ἵνα μεγαλοπρεπέστεροι καὶ εὐσχημονέστεροι
[347]	τε αὐτοὺς οἱ πολλοὶ ἐν	τοῖς	λόγοις οἱ μὲν ταῦτά φασιν
[340]	καιρόν γε παρατετύχηκεν ἡμῖν ἐν	τοῖς	λόγοις Πρόδικος ὅδε. ~κινδυνεύει γάρ
[321]	τοὐντεῦθεν τροφὰς ἄλλοις ἄλλας ἐξεπόριζεν,	τοῖς	μὲν ἐκ γῆς βοτάνην, ἄλλοις
[334]	καὶ παντοδαπόν, ὥστε καὶ ἐνταῦθα	τοῖς	μὲν ἔξωθεν τοῦ (σώματος ἀγαθόν
[320]	οὕτω πείσας νέμει. νέμων δὲ	τοῖς	μὲν ἰσχὺν ἄνευ τάχους προσῆπτεν,
[321]	τροφὴν ζῴων ἄλλων βοράν· καὶ	τοῖς	μὲν ὀλιγογονίαν προσῆψε, τοῖς δ´
[334]	ἀπόλλυσιν· ἐπεὶ καὶ τὸ ἔλαιον	τοῖς	μὲν φυτοῖς ἅπασίν ἐστιν πάγκακον
[326]	ἀλλ´ ἀτεχνῶς ὥσπερ οἱ γραμματισταὶ	τοῖς	μήπω δεινοῖς γράφειν τῶν παίδων
[325]	ἥ τε ζημία θάνατος αὐτῶν	τοῖς	παισὶ καὶ φυγαὶ μὴ μαθοῦσι
[342]	δὲ Λακεδαιμόνιοι, ἐπειδὰν βούλωνται ἀνέδην	τοῖς	παρ´ αὑτοῖς συγγενέσθαι σοφισταῖς καὶ
[338]	τῶν λόγων ἑκατέρου. Ταῦτα ἤρεσε	τοῖς	παροῦσι, καὶ πάντες ἐπῄνεσαν, καὶ
[326]	πονηρίαν τῶν σωμάτων καὶ ἐν	τοῖς	πολέμοις καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις
[352]	καὶ τοῦτό σοι δοκεῖ ὥσπερ	τοῖς	πολλοῖς ἀνθρώποις, ἢ ἄλλως; δοκεῖ
[358]	ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ. ~(Ταῦτα μὲν	τοῖς	πολλοῖς ἀποκεκριμένοι ἂν ἦμεν· ὑμᾶς
[352]	ἀνθρώποις, ἢ ἄλλως; δοκεῖ δὲ	τοῖς	πολλοῖς περὶ ἐπιστήμης τοιοῦτόν τι,
[319]	τούτοις οὐδεὶς τοῦτο ἐπιπλήττει ὥσπερ	τοῖς	πρότερον, ὅτι οὐδαμόθεν μαθών, οὐδὲ
[340]	Οὐκοῦν, ἔφην ἐγώ, ἐν μὲν	τοῖς	πρώτοις αὐτὸς ὁ Σιμωνίδης τὴν
[334]	διὰ τῶν ῥινῶν γιγνομένην ἐν	τοῖς	σιτίοις τε καὶ ὄψοις. Εἰπόντος
[342]	ἄλλος ξένος ὢν ἐπιδημήσῃ, συγγίγνονται	τοῖς	σοφισταῖς λανθάνοντες τοὺς ξένους, καὶ
[347]	περὶ ποιήσεως διαλέγεσθαι ὁμοιότατον εἶναι	τοῖς	συμποσίοις τοῖς τῶν φαύλων καὶ
[327]	ἐπὶ Ληναίῳ. ἦ σφόδρα ἐν	τοῖς	τοιούτοις ἀνθρώποις γενόμενος, ὥσπερ οἱ
[343]	περιγένοιτο αὐτοῦ, αὐτὸς εὐδοκιμήσει ἐν	τοῖς	τότε ἀνθρώποις. εἰς τοῦτο οὖν
[347]	διαλέγεσθαι ὁμοιότατον εἶναι τοῖς συμποσίοις	τοῖς	τῶν φαύλων καὶ ἀγοραίων ἀνθρώπων.
[337]	καὶ δι´ εὔνοιαν οἱ φίλοι	τοῖς	φίλοις, ἐρίζουσιν δὲ οἱ διάφοροί
[314]	ὅρα, ὦ μακάριε, (μὴ περὶ	τοῖς	φιλτάτοις κυβεύῃς τε καὶ κινδυνεύῃς.
[314]	τὸ πλῆθος τῶν σοφιστῶν ἄχθεσθαι	τοῖς	φοιτῶσιν εἰς τὴν οἰκίαν· ἐπειδὴ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/05/2006