Pages |
[353] |
πράττειν
διὰ
ταῦτα
τὰ
βέλτιστα,
|
ἐπεὶ |
γιγνώσκειν
γε
αὐτά.
ἴσως
γὰρ |
[357] |
Πρωταγόρᾳ
ὁμολογεῖν.
Εἶεν,
ὦ
ἄνθρωποι·
|
ἐπεὶ |
δὲ
δὴ
ἡδονῆς
τε
καὶ |
[328] |
ὡς
ἐροῦντά
τι,
ἐπιθυμῶν
ἀκούειν·
|
ἐπεὶ |
δὲ
δὴ
ᾐσθόμην
ὅτι
τῷ |
[335] |
δὲ
τὰ
μακρὰ
ταῦτα
ἀδύνατος,
|
ἐπεὶ
|
ἐβουλόμην
ἂν
οἷός
τ´
εἶναι. |
[354] |
παρασκευάζῃ
τῶν
ἐν
(αὐτῷ
ἡδονῶν·
|
ἐπεὶ |
εἰ
κατ´
ἄλλο
τι
αὐτὸ |
[354] |
μείζους
ἡδονὰς
τῶν
λυπῶν
παρασκευάζῃ;
|
ἐπεὶ |
εἰ
πρὸς
ἄλλο
τι
τέλος |
[346] |
σε
ψέγω,
ὅτι
εἰμὶ
φιλόψογος,
|
ἐπεὶ— |
ἔμοιγ´
ἐξαρκεῖ
ὃς
ἂν
μὴ |
[354] |
λύπην,
καὶ
ἀγαθὸν
τὴν
ἡδονήν,
|
ἐπεὶ |
καὶ
αὐτὸ
τὸ
χαίρειν
τότε |
[328] |
γίγνεσθαι
καὶ
τῶν
φαύλων
ἀγαθούς,
|
ἐπεὶ |
καὶ
οἱ
Πολυκλείτου
ὑεῖς,
Παράλου |
[361] |
ἄνθρωπος,
φθονερός
τε
ἥκιστ´
ἀνθρώπων,
|
ἐπεὶ |
καὶ
περὶ
σοῦ
πρὸς
πολλοὺς |
[335] |
γάρ
ποί
με
δεῖ—
εἶμι·
|
ἐπεὶ |
καὶ
ταῦτ´
ἂν
ἴσως
οὐκ |
[334] |
νέους
κλῶνας
ἐπιβάλλειν,
πάντα
ἀπόλλυσιν·
|
ἐπεὶ |
καὶ
τὸ
ἔλαιον
τοῖς
μὲν |
[318] |
οὐδὲν
θαυμαστὸν
λέγεις,
ἀλλὰ
εἰκός,
|
ἐπεὶ |
κἂν
σύ,
καίπερ
τηλικοῦτος
ὢν |
[317] |
ἕνεκα
ταῦτ´
ἐστὶν
τὰ
προσχήματα·
|
ἐπεὶ |
οἵ
γε
πολλοὶ
ὡς
ἔπος |
[341] |
ἔσῃ
τῷ
σαυτοῦ
λόγῳ
βοηθεῖν.
|
ἐπεὶ |
ὅτι
γε
Σιμωνίδης
οὐ
λέγει |
[350] |
μεντἄν,
ἔφη,
εἴη
ἡ
ἀνδρεία·
|
ἐπεὶ |
οὗτοί
γε
μαινόμενοί
εἰσιν.
Πῶς |
[319] |
οὐχ
οἷοί
τε
ἄλλοις
παραδιδόναι·
|
ἐπεὶ |
Περικλῆς,
ὁ
τουτωνὶ
τῶν
νεανίσκων |
[329] |
λάβῃ,
ἅπαντα
ἔχειν;
Οὐδαμῶς,
ἔφη,
|
ἐπεὶ |
πολλοὶ
ἀνδρεῖοί
εἰσιν,
ἄδικοι
δέ, |
[333] |
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες,
τοῦτο
ὁμολογεῖν,
|
ἐπεὶ |
πολλοί
γέ
φασιν
τῶν
ἀνθρώπων. |
[336] |
ἦν
οἱ
πολλοὶ
τῶν
ἀκουόντων·
|
ἐπεὶ |
Σωκράτη
γε
ἐγὼ
ἐγγυῶμαι
μὴ |
[338] |
ὥσπερ
φαύλῳ
ἀνθρώπῳ
ἐπιστάτην
αἱρεῖσθαι,
|
ἐπεὶ |
τό
γ´
ἐμὸν
οὐδέν
μοι |