Alphabétiquement     [«   »]
ἀμφοτέρων 2
ἁμῶς 1
ἄν 33
ἂν 174
ἃν 1
ἀναβολὰς 1
ἀναγιγνώσκειν 1
Fréquences     [«    »]
162 εἶναι
170
167 τε
174 ἂν
184 μὲν
200 τῶν
206 τὸ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Protagoras

ἂν


Pages
[312]   δ´ ἐγώ, πρὸς θεῶν, οὐκ  ἂν   αἰσχύνοιο εἰς τοὺς Ἕλληνας σαυτὸν
[344]   μὴ οὐ κακὸν ἔμμεναι, ὃν  {ἂν}   ἀμήχανος συμφορὰ καθέλῃ. τίνα οὖν
[350]   τοῦτον τὸν λόγον σοφία  ἂν   ἀνδρεία εἴη; Οὐ καλῶς, ἔφη,
[327]   πολλάκις μὲν ἀγαθοῦ αὐλητοῦ φαῦλος  ἂν   ἀπέβη, πολλάκις δ´ ἂν φαύλου
[311]   (μισθὸν ὡς τίνι ὄντι; τί  ἂν   ἀπεκρίνω; Εἶπον ἄν, ἔφη, ὅτι
[311]   Πολυκλείτῳ τε καὶ Φειδίᾳ; τί  ἂν   ἀπεκρίνω; Εἶπον ἂν ὡς ἀγαλματοποιοῖς.
[319]   δὲ λέγοντι οὐκ ἔχω ὅπως  {ἂν}   ἀπιστῶ. ὅθεν δὲ αὐτὸ ἡγοῦμαι
[330]   τί δὲ σύ; οὐχ οὕτως  ἂν   ἀποκρίναιο; Πάνυ μὲν οὖν, ἔφη.
[312]   τῶν τί σοφῶν ἐστιν; τί  ἂν   ἀποκρινοίμεθα αὐτῷ; ποίας ἐργασίας ἐπιστάτης;
[318]   εὐβουλία περὶ τῶν οἰκείων, ὅπως  ἂν   ἄριστα τὴν αὑτοῦ οἰκίαν διοικοῖ,
[336]   ὅπως βούλεται, καὶ σὺ ὅπως  ἂν   αὖ σὺ βούλῃ. Ὑπολαβὼν οὖν
[353]   πράττειν; Φαῖεν ἄν. Οὐκοῦν ἐροίμεθ´  ἂν   αὐτοὺς ἐγώ τε καὶ σὺ
[354]   Συνεδόκει ἡμῖν ἀμφοῖν. Οὐκοῦν πάλιν  ἂν   αὐτοὺς τὸ ἐναντίον εἰ ἐροίμεθα·
[353]   ποιεῖ καὶ ὁπῃοῦν; ἆρ´ οἰόμεθ´  ἂν   αὐτούς, Πρωταγόρα, ἄλλο τι
[311]   νῷ ἔχετε χρήματα τελεῖν; τί  ἂν   αὐτῷ (ἀποκριναίμεθα; τί ὄνομα ἄλλο
[330]   ἐστιν ἄδικον; ἐγὼ μὲν  ἂν   αὐτῷ ἀποκριναίμην ὅτι δίκαιον· σὺ
[331]   οὗτος λόγος ἐστίν; τί  ἂν   αὐτῷ ἀποκρίναιο; Ἀνάγκη, ἔφη,
[310]   ναὶ μὰ Δία, ἔφην ἐγώ,  ἂν   αὐτῷ διδῷς ἀργύριον καὶ πείθῃς
[318]   Ἱπποκράτης ὅδε Πρωταγόρᾳ συγγενόμενος,  ἂν   αὐτῷ ἡμέρᾳ συγγένηται, βελτίων ἄπεισι
[318]   καὶ εἰς τί ἐπιδώσειν; εἴποι  ἂν   αὐτῷ Ζεύξιππος ὅτι πρὸς
[332]   Ὡμολογήκαμεν δὲ ἐναντίως πράττεσθαι  ἂν   ἀφρόνως πράττηται τῷ σωφρόνως πραττομένῳ;
[335]   με διαλέγεσθαι, οὕτω διελεγόμην, οὐδενὸς  ἂν   βελτίων ἐφαινόμην οὐδ´ ἂν ἐγένετο
[347]   εὖ ἔχων, ὃν ὑμῖν ἐπιδείξω,  ἂν   βούλησθε. Καὶ Ἀλκιβιάδης, Ναί,
[348]   τῳ διαλέγηται ἄλλος ὅστις  ἂν   βούληται ἄλλῳ. (Καὶ Πρωταγόρας
[309]   αὐτοῦ θαμά. (ΕΤ. Καὶ τί  ἂν   γεγονὸς εἴη περὶ σὲ κἀκεῖνον
[316]   τοῦτο δὲ οἴεταί οἱ μάλιστ´  ἂν   γενέσθαι, εἰ σοὶ συγγένοιτο· ταῦτ´
[322]   καὶ πάντες μετεχόντων· οὐ γὰρ  ἂν   γένοιντο πόλεις, εἰ ὀλίγοι αὐτῶν
[318]   μὴ τυγχάνοις ἐπιστάμενος, βελτίων  ἂν   γένοιο. ἀλλὰ μὴ οὕτως, ἀλλ´
[345]   τοιούτων· ὅστις δὲ μὴ ἰατρὸς  ἂν   γένοιτο κακῶς πράξας, δῆλον ὅτι
[361]   ἀνδρεία, τρόπῳ μάλιστ´  ἂν   διδακτὸν φανείη ἀρετή. εἰ
[328]   ὄντες ὁμότεχνοι, τούτους ἔτι τίς  ἂν   διδάξειεν, οὐ ῥᾴδιον οἶμαι εἶναι,
[335]   οὐδενὸς ἂν βελτίων ἐφαινόμην οὐδ´  ἂν   ἐγένετο Πρωταγόρου ὄνομα ἐν τοῖς
[333]   (ἄνθρωπος σωφρονεῖν, ὅτι ἀδικεῖ; Αἰσχυνοίμην  ἂν   ἔγωγ´, ἔφη, Σώκρατες, τοῦτο
[330]   εἶναι οἷον ὅσιον; ἀγανακτήσαιμ´  ἂν   ἔγωγ´, ἔφην, τῷ ἐρωτήματι, καὶ
[330]   δικαιοσύνη οἷον δίκαιον εἶναι, φαίην  ἂν   ἔγωγε ἀποκρινόμενος τῷ (ἐρωτῶντι· οὐκοῦν
[356]   λυπηροῦ, Μῶν ἄλλῳ τῳ, φαίην  ἂν   ἔγωγε, ἡδονῇ καὶ λύπῃ;
[353]   ἡμῖν, ἐμὲ ἡγήσασθαι οἶμαι  ἂν   ἔγωγε κάλλιστα φανερὸν γενέσθαι, ἕπου·
[330]   αὐτῶν οἷον τὸ ἕτερον· εἴποιμ´  ἂν   ἔγωγε ὅτι Τὰ μὲν ἄλλα
[353]   εἶναι τῶν ἡδονῶν ἐλέγομεν; εἴποιμ´  ἂν   ἔγωγε πρὸς αὐτοὺς ὡδί· Ἀκούετε
[354]   καὶ πολλαχῇ; Συγγιγνώσκετέ μοι, φαίην  ἂν   ἔγωγε. πρῶτον μὲν γὰρ οὐ
[318]   ἀλλὰ μὴ οὕτως, ἀλλ´ ὥσπερ  ἂν   εἰ αὐτίκα μάλα μεταβαλὼν τὴν
[335]   δέοιο· νῦν δ´ ἐστὶν ὥσπερ  ἂν   εἰ δέοιό μου Κρίσωνι τῷ
[346]   μέμεικται. (οὐ τοῦτο λέγει, ὥσπερ  ἂν   εἰ ἔλεγε πάντα τοι λευκά,
[327]   ἐκείνῳ τῷ χορῷ μισάνθρωποι, ἀγαπήσαις  ἂν   εἰ ἐντύχοις Εὐρυβάτῳ καὶ Φρυνώνδᾳ,
[311]   ἀφιξόμενος καὶ τίς γενησόμενος; ὥσπερ  ἂν   εἰ ἐπενόεις παρὰ τὸν σαυτοῦ
[328]   οὐδείς σοι φαίνεται· ~εἶθ´, ὥσπερ  ἂν   εἰ ζητοῖς τίς διδάσκαλος (τοῦ
[341]   λέγοντα χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι, ὥσπερ  ἂν   εἰ ἤκουεν αὐτοῦ λέγοντος ὅτι
[343]   ὑπειπόντα τὸ τοῦ Πιττακοῦ, ὥσπερ  ἂν   εἰ θεῖμεν αὐτὸν λέγοντα τὸν
[344]   μετὰ τοῦτο ὀλίγα διελθών, ὡς  ἂν   εἰ λέγοι λόγον, ὅτι γενέσθαι
[312]   ποτε σοφιστής ἐστιν, θαυμάζοιμ´  ἂν   εἰ οἶσθα. καίτοι εἰ τοῦτ´
[336]   τε δοῦναι καὶ δέξασθαι θαυμάζοιμ´  ἂν   εἴ τῳ ἀνθρώπων παραχωρεῖ. εἰ
[344]   καὶ μεμελημένως ἔχει— ἀλλὰ μακρὸν  ἂν   εἴη αὐτὸ οὕτω διελθεῖν· ἀλλὰ
[360]   καὶ μὴ δεινῶν ἀμαθία δειλία  ἂν   εἴη; Ἐπένευσε. Ἀλλὰ μήν, ἦν
[333]   καὶ μάλ´ ἀκόντως. Οὐκοῦν ἓν  ἂν   εἴη σωφροσύνη καὶ
[310]   σοί, ἐὰν λέγῃς. (ΣΩ. Διπλῆ  ἂν   εἴη χάρις. ἀλλ´ οὖν
[319]   ὅπως τὰ τῆς πόλεως δυνατώτατος  ἂν   εἴη καὶ πράττειν καὶ λέγειν.
[346]   μέλανα μὴ μέμεικται— γελοῖον γὰρ  ἂν   εἴη πολλαχῇ— ἀλλ´ ὅτι αὐτὸς
[350]   μετιὼν καὶ τὴν ἰσχὺν οἰηθείης  ἂν   εἶναι σοφίαν. πρῶτον μὲν γὰρ
[312]   αὐτῷ; ποίας ἐργασίας ἐπιστάτης; Τί  ἂν   εἴποιμεν αὐτὸν εἶναι, Σώκρατες,
[328]   τίς διδάσκαλος (τοῦ ἑλληνίζειν, οὐδ´  ἂν   εἷς φανείη, οὐδέ γ´ ἂν
[346]   εἴ τις χαίρει ψέγων, ἐμπλησθείη  ἂν   ἐκείνους μεμφόμενος— πάντα τοι καλά,
[326]   ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι, ὃς δ´  ἂν   ἐκτὸς βαίνῃ τούτων, κολάζει· καὶ
[345]   ὥστε τούτους φάναι ἐπαινεῖν, ὃς  ἂν   ἑκὼν μηδὲν κακὸν ποιῇ, ὡς
[331]   οἰόμενος οὕτω τὸν λόγον βέλτιστ´  (ἂν   ἐλέγχεσθαι, εἴ τις τὸ εἴ"
[327]   εὐφυέστατος γενόμενος εἰς αὔλησιν, οὗτος  (ἂν   ἐλλόγιμος ηὐξήθη, ὅτου δὲ ἀφυής,
[357]   ἀλλὰ τοῦτο ἀεὶ κρατεῖν, ὅπου  ἂν   ἐνῇ, καὶ ἡδονῆς καὶ τῶν
[335]   παραμεῖναι ἡμῖν· ὡς ἐγὼ οὐδ´  ἂν   ἑνὸς ἥδιον ἀκούσαιμι σοῦ
[348]   καὶ μεθ´ ὅτου βεβαιώσηται, ἕως  ἂν   ἐντύχῃ. ὥσπερ καὶ ἐγὼ ἕνεκα
[355]   Οὐκ ἀξίων ὄντων· οὐ γὰρ  ἂν   ἐξημάρτανεν ὅν φαμεν ἥττω εἶναι
[318]   ἐμὲ ἀφικόμενος οὐ πείσεται ἅπερ  ἂν   ἔπαθεν ἄλλῳ τῳ συγγενόμενος τῶν
[347]   σε ἠρώτησα, Πρωταγόρα, ἡδέως  ἂν   ἐπὶ τέλος ἔλθοιμι μετὰ σοῦ
[336]   (διδόναι λόγον, ἀλλ´ ἀπομηκύνων ἕως  ἂν   ἐπιλάθωνται περὶ ὅτου τὸ ἐρώτημα
[348]   ἄλλῳ τινί, ἡγούμενός σε βέλτιστ´  ἂν   ἐπισκέψασθαι καὶ περὶ τῶν ἄλλων
[356]   δὲ μετρητικὴ ἄκυρον μὲν  ἂν   ἐποίησε τοῦτο τὸ φάντασμα, δηλώσασα
[356]   δηλώσασα (δὲ τὸ ἀληθὲς ἡσυχίαν  ἂν   ἐποίησεν ἔχειν τὴν ψυχὴν μένουσαν
[357]   ἐγγὺς εἴτε πόρρω εἴη; ~τί  ἂν   ἔσῳζεν ἡμῖν τὸν (βίον; ἆρ´
[351]   Ἆρ´ οὖν δοκεῖ σοι ἄνθρωπος  ἂν   εὖ ζῆν, εἰ ἀνιώμενός τε
[341]   τὸν θεόν φησιν μόνον τοῦτο  ἂν   ἔχειν καὶ τῷ θεῷ τοῦτο
[338]   ἡμῶν αἱρεθείς, οὐκ ὀρθῶς  ἂν   ἔχοι τὸν χείρω τῶν βελτιόνων
[356]   ἄνθρωποι; οἶδ´ ὅτι οὐκ  ἂν   ἔχοιεν ἄλλως λέγειν. Συνεδόκει καὶ
[325]   παίδων σμικρῶν ἀρξάμενοι, μέχρι οὗπερ  ἂν   ζῶσι, καὶ διδάσκουσι καὶ νουθετοῦσιν.
[319]   ἀλλὰ καταγελῶσι καὶ θορυβοῦσιν, ἕως  ἂν   αὐτὸς ἀποστῇ ἐπιχειρῶν
[346]   οὐδένα ἐπαινέσομαι, ἀλλά μοι ἐξαρκεῖ  ἂν   μέσος καὶ μηδὲν κακὸν
[334]   μακρὰ λέγῃ, (ἐπιλανθάνομαι περὶ οὗ  ἂν   λόγος. ὥσπερ οὖν
[361]   κατ´ ἀρχὰς ἔλεγον, μετὰ σοῦ  ἂν   ἥδιστα ταῦτα συνδιασκοποίην. Καὶ
[361]   αὐτὸ ἐπιστήμην· καὶ οὕτως  ἂν   ἥκιστα εἴη διδακτόν. ἐγὼ οὖν,
[353]   ἄνθρωποι, ἀλλὰ ψεύδεσθε, ἔροιντ´  ἂν   ἡμᾶς· Πρωταγόρα τε καὶ
[358]   ~(Ταῦτα μὲν τοῖς πολλοῖς ἀποκεκριμένοι  ἂν   ἦμεν· ὑμᾶς δὲ δὴ μετὰ
[318]   σοι, ἐὰν ἐμοὶ συνῇς,  ἂν   ἡμέρᾳ ἐμοὶ συγγένῃ, ἀπιέναι οἴκαδε
[352]   δ´ ἐγώ, τῇδέ πῃ καταφανὲς  ἂν   ἡμῖν γένοιτο; ὥσπερ εἴ τις
[328]   ἂν οἶμαι εἰ ζητοῖς τίς  ἂν   ἡμῖν διδάξειεν τοὺς τῶν χειροτεχνῶν
[357]   ἄλλη τις ἀριθμητική; Ὁμολογοῖεν  ἂν   ἡμῖν οἱ ἄνθρωποι οὔ;
[356]   φεύγειν καὶ μὴ πράττειν, τίς  ἂν   ἡμῖν σωτηρία ἐφάνη τοῦ βίου;
[357]   κατεγελᾶτε ἂν ἡμῶν· νῦν δὲ  ἂν   ἡμῶν καταγελᾶτε, καὶ ὑμῶν αὐτῶν
[357]   ὑμῖν εἴπομεν ὅτι Ἀμαθία, κατεγελᾶτε  ἂν   ἡμῶν· νῦν δὲ ἂν ἡμῶν
[361]   Πρωταγόρας ἐπεχείρει λέγειν, σαφῶς οὐκ  ἂν   ἦν διδακτόν· νῦν δὲ εἰ
[315]   αὐτῷ εἶναι Ἀγάθωνα, καὶ οὐκ  ἂν   θαυμάζοιμι εἰ παιδικὰ Παυσανίου τυγχάνει
[349]   ἄλλῃ νῦν φήσῃς· οὐ γὰρ  ἂν   θαυμάζοιμι εἰ τότε ἀποπειρώμενός (μου
[361]   καὶ λέγω γε ὅτι οὐκ  ἂν   θαυμάζοιμι εἰ τῶν ἐλλογίμων γένοιο
[344]   γεωργὸν χαλεπὴ ὥρα ἐπελθοῦσα ἀμήχανον  ἂν   θείη, καὶ ἰατρὸν ταὐτὰ ταῦτα.
[347]   συμπόται καὶ πεπαιδευμένοι εἰσίν, οὐκ  ἂν   ἴδοις οὔτ´ αὐλητρίδας οὔτε ὀρχηστρίδας
[335]   δεῖ— εἶμι· ἐπεὶ καὶ ταῦτ´  ἂν   ἴσως οὐκ ἀηδῶς σου ἤκουον.
[354]   ἄλλο τι τέλος ἀποβλέψαντες, ἔχοιτε  ἂν   καὶ ἡμῖν εἰπεῖν· ἀλλ´ οὐχ
[345]   ἔπειτα ἀγαθῷ ἰατρῷ— οὗτος γὰρ  ἂν   καὶ κακὸς γένοιτο— ἡμεῖς δὲ
[343]   εὔηθες γὰρ τοῦτό γε φανείη  ἂν   καὶ οὐ Σιμωνίδου ἀλλ´ ὑπερβατὸν
[331]   αὐτὸς ὑπέρ γε ἐμαυτοῦ φαίην  ἂν   καὶ τὴν δικαιοσύνην ὅσιον εἶναι
[329]   συγγένοιτο ὁτῳοῦν τῶν ~(δημηγόρων, τάχ´  ἂν   καὶ τοιούτους λόγους ἀκούσειεν
[357]   οἱ ἄνθρωποι οὔ; Ἐδόκουν  ἂν   καὶ τῷ Πρωταγόρᾳ ὁμολογεῖν. Εἶεν,
[353]   δὲ μόνον ποιεῖ, ὅμως δ´  ἂν   κακὰ ἦν, ὅτι μαθόντα χαίρειν
[345]   κακὸς δὲ κακῶς· τίς οὖν  ἂν   κακὸς ἰατρὸς γένοιτο; δῆλον ὅτι
[337]   καὶ ἐχθροὶ ἀλλήλοις— καὶ οὕτως  ἂν   καλλίστη ἡμῖν συνουσία γίγνοιτο·
[344]   οὖν οὐ τὸν κείμενόν τις  ἂν   καταβάλοι, ἀλλὰ τὸν μὲν ἑστῶτά
[361]   ὅτι τούτου φανεροῦ (γενομένου μάλιστ´  ἂν   κατάδηλον γένοιτο ἐκεῖνο περὶ οὗ
[325]   καὶ ἄνδρα καὶ γυναῖκα, ἕωσπερ  ἂν   κολαζόμενος βελτίων γένηται, ὃς δ´
[352]   τἀγαθὰ καὶ τὰ κακά, μὴ  ἂν   κρατηθῆναι ὑπὸ μηδενὸς ὥστε ἄλλ´
[310]   εἰ μὴ ἀγαθά γε. Εὖ  ἂν   λέγοις, ἦν δ´ ἐγώ· ἔστι
[353]   γιγνώσκειν γε αὐτά. ἴσως γὰρ  ἂν   λεγόντων ἡμῶν ὅτι Οὐκ ὀρθῶς
[311]   ἕτοιμοι ἐσόμεθα τελεῖν ὑπὲρ σοῦ,  ἂν   μὲν ἐξικνῆται τὰ ἡμέτερα χρήματα
[345]   καὶ Σιμωνίδης οὐχ ὃς  ἂν   μὴ κακὰ ποιῇ ἑκών, τούτων
[346]   φιλόψογος, ἐπεὶ— ἔμοιγ´ ἐξαρκεῖ ὃς  ἂν   μὴ κακὸς μηδ´ ἄγαν
[341]   οὐ τὸ κακόν, ἀλλ´  ἂν   μὴ ῥᾴδιον ἀλλὰ διὰ
[325]   κολαζόμενος βελτίων γένηται, ὃς δ´  ἂν   μὴ ὑπακούῃ κολαζόμενος καὶ διδασκόμενος,
[341]   ῥῆμα· λέγει γὰρ ὅτι— θεὸς  ἂν   μόνος τοῦτ´ ἔχοι γέρας, οὐ
[344]   καὶ οὐκ ἀνθρώπειον, ἀλλὰ θεὸς  ἂν   μόνος τοῦτο ἔχοι τὸ γέρας,
[345]   δὲ καὶ ἄριστοί εἰσιν οὓς  ἂν   οἱ θεοὶ φιλῶσιν. Ταῦτά τε
[326]   σωφροσύνης τε ἐπιμελοῦνται καὶ ὅπως  ἂν   οἱ νέοι μηδὲν κακουργῶσιν· πρὸς
[328]   ἂν εἷς φανείη, οὐδέ γ´  ἂν   οἶμαι εἰ ζητοῖς τίς ἂν
[335]   τις ἀσχολία ἐστὶν καὶ οὐκ  ἂν   οἷός τ´ εἴην σοι παραμεῖναι
[335]   μακρὰ ταῦτα ἀδύνατος, ἐπεὶ ἐβουλόμην  ἂν   οἷός τ´ εἶναι. ἀλλὰ σὲ
[324]   οἵ τε ἄλλοι ἄνθρωποι οὓς  ἂν   οἴωνται ἀδικεῖν, καὶ οὐχ ἥκιστα
[356]   ἔσωσεν ἂν τὸν βίον; ἆρ´  ἂν   ὁμολογοῖεν οἱ ἄνθρωποι πρὸς ταῦτα
[336]   ἀεὶ φιλόνικός ἐστι πρὸς  ἂν   ὁρμήσῃ· ἡμᾶς δὲ οὐδὲν δεῖ
[361]   καὶ εἰ φωνὴν λάβοι, εἰπεῖν  ἂν   ὅτι Ἄτοποί γ´ ἐστέ,
[342]   ἀλλὰ καὶ γυναῖκες. γνοῖτε δ´  ἂν   ὅτι ἐγὼ ταῦτα ἀληθῆ λέγω
[318]   ἡμέραν ἔσται συγγιγνόμενος ἐκείνῳ, εἴποι  ἂν   ὅτι εἰς αὔλησιν· οὕτω δὴ
[350]   γάρ με τότε ἤρου, εἶπον  ἂν   ὅτι (οὐ πάντες— τοὺς δὲ
[357]   ἂν οὐκ ἐπιστήμη; καὶ ἆρ´  ἂν   οὐ μετρητική τις, ἐπειδήπερ ὑπερβολῆς
[357]   ἔσῳζεν ἡμῖν τὸν (βίον; ἆρ´  ἂν   οὐκ ἐπιστήμη; καὶ ἆρ´ ἂν
[355]   Τοῦ ἀγαθοῦ, φήσομεν νὴ Δία.  ἂν   οὖν τύχῃ ἐρόμενος ἡμᾶς
[317]   εἰπεῖν οὐδὲν αἰσθάνονται, ἀλλ´ ἅττ´  ἂν   οὗτοι διαγγέλλωσι, ταῦτα ὑμνοῦσιν— τὸ
[338]   ἐπειδὰν δὲ ἐγὼ ἀποκρίνωμαι ὁπός´  ἂν   οὗτος βούληται ἐρωτᾶν, πάλιν οὗτος
[337]   τε γὰρ οἱ λέγοντες μάλιστ´  ἂν   οὕτως ἐν ἡμῖν τοῖς ἀκούουσιν
[337]   τ´ αὖ οἱ ἀκούοντες μάλιστ´  ἂν   οὕτως εὐφραινοίμεθα, οὐχ ἡδοίμεσθα— εὐφραίνεσθαι
[327]   ἀγαθός· ἀλλ´ οὖν αὐληταί γ´  ἂν   πάντες ἦσαν ἱκανοὶ ὡς πρὸς
[323]   καὶ ἐξ ἐπιμελείας παραγίγνεσθαι  ἂν   παραγίγνηται, τοῦτό σοι μετὰ τοῦτο
[313]   εἰς συμβουλὴν τούς τε φίλους  ἂν   παρεκάλεις καὶ τοὺς οἰκείους σκοπούμενος
[313]   αὐτὸ γενέσθαι πονηρόν, πολλὰ  ἂν   περιεσκέψω εἴτ´ ἐπιτρεπτέον εἴτε οὔ,
[327]   Εὐρυβάτῳ καὶ Φρυνώνδᾳ, καὶ ἀνολοφύραι´  ἂν   ποθῶν τὴν τῶν ἐνθάδε ἀνθρώπων
[344]   κυβερνήτην μέγας χειμὼν ἐπιπεσὼν ἀμήχανον  ἂν   ποιήσειεν, καὶ γεωργὸν χαλεπὴ ὥρα
[344]   τὸν εὐμήχανον ὄντα ποτὲ ἀμήχανος  ἂν   συμφορὰ καθέλοι, τὸν δὲ ἀεὶ
[333]   οὐδὲ συναρμόττουσιν ἀλλήλοις. πῶς γὰρ  ἂν   συνᾴδοιεν, εἴπερ γε ἀνάγκη ἑνὶ
[356]   τὴν πρᾶξιν πρακτέον ἐν  ἂν   ταῦτ´ ἐνῇ· ἐὰν (δὲ τὰ
[353]   ἔφη Πρωταγόρας, τοὺς πολλοὺς  ἂν   ταῦτα ἀποκρίνασθαι. Οὐκοῦν νόσους ποιοῦντα
[331]   δέ, εἴ με ἐῴης, ταὐτὰ  ἂν   ταῦτα ἀποκρινοίμην, ὅτι ἤτοι ταὐτόν
[361]   καταφανῆ αὐτὰ γενέσθαι, καὶ βουλοίμην  ἂν   ταῦτα διεξελθόντας ἡμᾶς ἐξελθεῖν καὶ
[356]   ταῦτα ἡμᾶς τὴν μετρητικὴν σῴζειν  ἂν   τέχνην ἄλλην; Τὴν μετρητικήν,
[324]   ἕνεκα ἀδικήματος τιμωρεῖται— οὐ γὰρ  ἂν   τό γε πραχθὲν ἀγένητον θείη—
[356]   ἐπὶ τῷ ἀληθεῖ καὶ ἔσωσεν  ἂν   τὸν βίον; ἆρ´ ἂν ὁμολογοῖεν
[342]   φαῦλόν τινα φαινόμενον, ἔπειτα, ὅπου  ἂν   τύχῃ τῶν λεγομένων, ἐνέβαλεν ῥῆμα
[353]   πολλῶν δόξαν ἀνθρώπων, οἳ ὅτι  ἂν   τύχωσι τοῦτο λέγουσιν; (Οἶμαι, ἦν
[328]   οἶμαι εἷς εἶναι, καὶ διαφερόντως  ἂν   τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ὀνῆσαί τινα
[310]   ἐν (τούτῳ εἴη· ὡς οὔτ´  ἂν   τῶν ἐμῶν ἐπιλίποιμι οὐδὲν οὔτε
[317]   ἐστιν— οὐδενὸς ὅτου οὐ πάντων  ἂν   ὑμῶν καθ´ ἡλικίαν πατὴρ εἴην
[354]   ἡδονάς τε καὶ λύπας; Οὐκ  ἂν   φαῖεν, ὡς ἐγᾦμαι. Οὐδ´ ἐμοὶ
[340]   Σιμωνίδης αὐτὸς αὑτῷ. καὶ ἴσως  ἂν   (φαίη Πρόδικος ὅδε καὶ ἄλλοι
[339]   σοὶ οὐ φαίνεται; Πῶς γὰρ  ἂν   (φαίνοιτο ὁμολογεῖν αὐτὸς ἑαυτῷ
[343]   τὸ πρῶτον τοῦ ᾄσματος μανικὸν  ἂν   φανείη, εἰ βουλόμενος λέγειν ὅτι
[327]   φαῦλος ἂν ἀπέβη, πολλάκις δ´  ἂν   φαύλου ἀγαθός· ἀλλ´ οὖν αὐληταί
[328]   ἐλθὼν εἰς ἱερόν, ὀμόσας ὅσου  ἂν   φῇ ἄξια εἶναι τὰ μαθήματα,
[311]   καὶ περιιόντες αὐτοῦ διατρίψωμεν ἕως  ἂν   φῶς γένηται· εἶτα ἴωμεν. καὶ
[335]   ἐπαινῶ καὶ φιλῶ, ὥστε βουλοίμην  ἂν   χαρίζεσθαί σοι, εἴ μου δυνατὰ
[334]   εἰ ἐτύγχανον ὑπόκωφος ὤν, ᾤου  ἂν   χρῆναι, εἴπερ ἔμελλές μοι διαλέξεσθαι,
[330]   ὅτι δίκαιον· σὺ δὲ τίν´  ἂν   ψῆφον θεῖο; τὴν αὐτὴν ἐμοὶ
[311]   Φειδίᾳ; τί ἂν ἀπεκρίνω; Εἶπον  ἂν   ὡς ἀγαλματοποιοῖς. Ὡς τίς δὲ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Ugo BRATELLI (NIMISPAUCI)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/05/2006