Pages
[311]	Ἱπποκράτει (μισθὸν ὡς τίνι ὄντι;	τί	ἂν ἀπεκρίνω; Εἶπον ἄν, ἔφη,
[311]	ἔχεις Πολυκλείτῳ τε καὶ Φειδίᾳ;	τί	ἂν ἀπεκρίνω; Εἶπον ἂν ὡς
[312]	σοφιστὴς τῶν τί σοφῶν ἐστιν;	τί	ἂν ἀποκρινοίμεθα αὐτῷ; ποίας ἐργασίας
[311]	ἐν νῷ ἔχετε χρήματα τελεῖν;	τί	ἂν αὐτῷ (ἀποκριναίμεθα; τί ὄνομα
[331]	σὸς οὗτος ὁ λόγος ἐστίν;	τί	ἂν αὐτῷ ἀποκρίναιο; Ἀνάγκη, ἔφη,
[309]	τε αὐτοῦ θαμά. (ΕΤ. Καὶ	τί	ἂν γεγονὸς εἴη περὶ σὲ
[357]	εἴτ´ ἐγγὺς εἴτε πόρρω εἴη;	~τί	ἂν ἔσῳζεν ἡμῖν τὸν (βίον;
[331]	ἄδικον (ἄρα, τὸ δὲ ἀνόσιον;	τί	αὐτῷ ἀποκρινούμεθα; ἐγὼ μὲν γὰρ
[330]	πρᾶγμα; ἐμοὶ μὲν γὰρ δοκεῖ·	τί	δὲ σοί; Κἀμοί, ἔφη. Τί
[330]	(γε ἡ ὁσιότης ὅσιον ἔσται.	τί	δὲ σύ; οὐχ οὕτως ἂν
[355]	ἥττω εἶναι τῶν ἡδονῶν. Κατὰ	τί	δέ, φήσει ἴσως, ἀνάξιά ἐστιν
[312]	οὗπερ καὶ ἐπίστασθαι; Εἰκός γε.	τί	δή ἐστιν τοῦτο περὶ οὗ
[324]	περὶ τῶν ἀνδρῶν τῶν ἀγαθῶν,	τί	δήποτε οἱ ἄνδρες οἱ ἀγαθοὶ
[341]	τὴν Σιμωνίδου φωνὴν τοῦτον ἐρωτᾶν—	τί	ἔλεγεν, ὦ Πρόδικε, τὸ (χαλεπὸν"
[318]	φῂς βελτίω ἔσεσθαι καὶ εἰς	τί	ἐπιδώσειν; εἴποι ἂν αὐτῷ ὁ
[330]	τὸ τοιόνδε· (ἡ δικαιοσύνη πρᾶγμά	τί	ἐστιν ἢ οὐδὲν πρᾶγμα; ἐμοὶ
[329]	τῷ λόγῳ, πότερον ἓν μέν	τί	ἐστιν ἡ ἀρετή, μόρια δὲ
[354]	μὲν γὰρ οὐ ῥᾴδιον ἀποδεῖξαι	τί	ἐστίν ποτε τοῦτο ὃ ὑμεῖς
[334]	ἄλλῳ σώματι. οὕτω δὲ ποικίλον	τί	ἐστιν τὸ ἀγαθὸν καὶ παντοδαπόν,
[312]	γ´, ἔφη, εἰδέναι. Λέγε δή,	τί	ἡγῇ εἶναι τὸν σοφιστήν; Ἐγὼ
[355]	οὖν τις ἡμᾶς ἔρηται, Διὰ	τί;	Ἡττώμενος, φήσομεν· Ὑπὸ τοῦ; ἐκεῖνος
[310]	ἦν δ´ ἐγώ· ἔστι δὲ	τί,	καὶ τοῦ ἕνεκα τηνικάδε ἀφίκου;
[359]	ἔφην ἐγώ, εἰπὲ ἡμῖν, ἐπὶ	τί	λέγεις ἴτας εἶναι τοὺς ἀνδρείους;
[309]	σοφώτατος εἶναι Πρωταγόρας. (ΕΤ. Ὢ	τί	λέγεις; Πρωταγόρας ἐπιδεδήμηκεν; (ΣΩ. Τρίτην
[339]	μοι χρόνος ἐγγένηται τῇ σκέψει	τί	λέγοι ὁ ποιητής— τρέπομαι πρὸς
[331]	καὶ τὴν ὁσιότητα δίκαιον, ἀλλά	τί	μοι δοκεῖ ἐν αὐτῷ διάφορον
[328]	νῦν δὲ πέπεισμαι. πλὴν σμικρόν	τί	μοι ἐμποδών, ὃ δῆλον ὅτι
[341]	ἐστὶν κακὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι. Ἀλλὰ	τί	οἴει, ἔφη, λέγειν, ὦ Σώκρατες,
[311]	τελεῖν; τί ἂν αὐτῷ (ἀποκριναίμεθα;	τί	ὄνομα ἄλλο γε λεγόμενον περὶ
[310]	φασιν σοφώτατον εἶναι λέγειν· ἀλλὰ	τί	οὐ βαδίζομεν παρ´ αὐτόν, ~(ἵνα
[326]	μᾶλλον εἰ μὴ διδακτόν. Διὰ	τί	οὖν τῶν ἀγαθῶν πατέρων πολλοὶ
[360]	τὰ περὶ τῆς ἀρετῆς καὶ	τί	ποτ´ ἐστὶν αὐτό, ἡ ἀρετή.
[353]	τὸ πάθημα ἡδονῆς ἡττᾶσθαι, ἀλλὰ	τί	ποτ´ ἐστίν, καὶ τί ὑμεῖς
[357]	τὸ πάθημα ἡδονῆς ἡττᾶσθαι, ἀλλὰ	τί	ποτ´ ἐστὶν καὶ τί ὑμεῖς
[324]	κολάζειν, ὦ Σώκρατες, τοὺς ἀδικοῦντας	τί	ποτε δύναται, αὐτό σε διδάξει
[310]	ἦν δ´ ἐγώ, τοῦτο; μῶν	τί	σε ἀδικεῖ Πρωταγόρας; Καὶ ὃς
[320]	ταῦτα λέγοντος, κάμπτομαι καὶ οἶμαί	τί	σε λέγειν διὰ τὸ ἡγεῖσθαί
[309]	ἀπ´ ἐκείνου ἔρχομαι. ἄτοπον μέντοι	τί	σοι ἐθέλω εἰπεῖν· παρόντος γὰρ
[312]	(εἴ τις ἔροιτο ἡμᾶς, Τῶν	τί	σοφῶν εἰσιν οἱ ζωγράφοι ἐπιστήμονες,
[312]	ἔροιτο, Ὁ δὲ σοφιστὴς τῶν	τί	σοφῶν ἐστιν; τί ἂν ἀποκρινοίμεθα
[311]	ἀγαλματοποιὸν καὶ περὶ Ὁμήρου ποιητήν,	τί	τοιοῦτον περὶ Πρωταγόρου ἀκούομεν; Σοφιστὴν
[331]	ἐν αὐτῷ διάφορον εἶναι. ἀλλὰ	τί	τοῦτο διαφέρει; ἔφη· εἰ γὰρ
[309]	πώγωνος ἤδη ὑποπιμπλάμενος. (ΣΩ. Εἶτα	τί	τοῦτο; οὐ σὺ μέντοι Ὁμήρου
[357]	ἀλλὰ τί ποτ´ ἐστὶν καὶ	τί	ὑμεῖς αὐτό φατε εἶναι; εἴπατε
[353]	ἀλλὰ τί ποτ´ ἐστίν, καὶ	τί	ὑμεῖς αὐτό φατε εἶναι; εἴπατον
[359]	τοῦτο (ἐρωτῶ, ἀλλὰ σὺ ἐπὶ	τί	φῂς ἴτας εἶναι τοὺς ἀνδρείους;
[340]	τοῦ ποιητοῦ, εἰ οὕτω φαῦλόν	τί	φησιν εἶναι τὴν ἀρετὴν ἐκτῆσθαι,
[313]	οὖν σὺ τυγχάνεις ἐπιστήμων τούτων	τί	χρηστὸν καὶ πονηρόν, ἀσφαλές σοι
[318]	ἡμερῶν ἑκάστης οὕτως ἐπιδώσει εἰς	τί,	ὦ Πρωταγόρα, καὶ περὶ τοῦ;

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/05/2006