Pages |
[347] |
δ´
ἕτερα,
περὶ
πράγματος
διαλεγόμενοι
|
ὃ
|
ἀδυνατοῦσι
ἐξελέγξαι·
~ἀλλὰ
τὰς
μὲν |
[332] |
Ἔφη.
Ὡμολογήκαμεν
δὲ
ἐναντίως
πράττεσθαι
|
ὃ |
ἂν
ἀφρόνως
πράττηται
τῷ
σωφρόνως |
[341] |
ἄλλοι,
οὐ
τὸ
κακόν,
ἀλλ´
|
ὃ |
ἂν
μὴ
ῥᾴδιον
ᾖ
ἀλλὰ |
[336] |
δὲ
ἀεὶ
φιλόνικός
ἐστι
πρὸς
|
ὃ
|
ἂν
ὁρμήσῃ·
ἡμᾶς
δὲ
οὐδὲν |
[354] |
τι
ἄλλο
τέλος
(λέγειν,
εἰς
|
ὃ |
ἀποβλέψαντες
αὐτὰ
ἀγαθὰ
καλεῖτε,
ἀλλ´ |
[358] |
βέλτιστε
Πρόδικε,
τοῦτό
μοι
πρὸς
|
ὃ |
βούλομαι
ἀπόκριναι.
Γελάσας
οὖν
ὁ |
[329] |
πειθοίμην
ἄν,
καὶ
σοὶ
πείθομαι·
|
(ὃ |
δ´
ἐθαύμασά
σου
λέγοντος,
τοῦτό |
[360] |
ἀμαθίαν
δειλοί
εἰσιν;
Ὡμολόγει.
Δι´
|
ὃ |
δὲ
δειλοί
εἰσιν,
δειλία
ὁμολογεῖται |
[313] |
τοὺς
οἰκείους
σκοπούμενος
ἡμέρας
συχνάς·
|
ὃ |
δὲ
περὶ
πλείονος
τοῦ
σώματος |
[360] |
ἔφη.
Τί
οὖν;
τοῦτο
δι´
|
ὃ |
δειλοί
εἰσιν
οἱ
δειλοί,
δειλίαν |
[328] |
πλὴν
σμικρόν
τί
μοι
ἐμποδών,
|
ὃ |
δῆλον
ὅτι
Πρωταγόρας
ῥᾳδίως
ἐπεκδιδάξει, |
[317] |
γὰρ
αὐτοὺς
οὔ
τι
διαπράξασθαι
|
ὃ |
ἐβουλήθησαν—
οὐ
γὰρ
λαθεῖν
τῶν |
[354] |
τὸ
λυπεῖσθαι
(ἀγαθόν,
ἢ
πρὸς
|
ὃ |
ἐγὼ
λέγω,
ἔχετε
ἡμῖν
εἰπεῖν· |
[328] |
μάθῃ,
ἐὰν
μὲν
βούληται,
ἀποδέδωκεν
|
ὃ |
ἐγὼ
πράττομαι
ἀργύριον·
(ἐὰν
δὲ |
[323] |
αὑτοῦ
τἀληθῆ
λέγῃ
ἐναντίον
πολλῶν,
|
ὃ |
ἐκεῖ
σωφροσύνην
ἡγοῦντο
εἶναι,
τἀληθῆ |
[319] |
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες,
τὸ
ἐπάγγελμα
|
ὃ |
ἐπαγγέλλομαι.
Ἦ
καλόν,
ἦν
δ´ |
[340] |
Σώκρατες,
μεῖζον
ἁμάρτημα
ἔχει
ἢ
|
ὃ |
ἐπανορθοῖς.
Καὶ
ἐγὼ
εἶπον·
Κακὸν |
[329] |
αὐτοῦ
ἑνὸς
ὄντος.
τοῦτ´
ἐστὶν
|
ὃ
|
ἔτι
ἐπιποθῶ.
Ἀλλὰ
ῥᾴδιον
τοῦτό |
[351] |
ἀγαθά;
ἐγὼ
γὰρ
λέγω,
καθ´
|
ὃ |
ἡδέα
ἐστίν,
ἆρα
κατὰ
τοῦτο |
[353] |
Τί
οὖν
φατε
τοῦτο
εἶναι,
|
ὃ |
ἡμεῖς
ἥττω
εἶναι
τῶν
ἡδονῶν |
[349] |
ἐγώ·
ἄξιον
γάρ
τοι
ἐπισκέψασθαι
|
ὃ |
λέγεις.
πότερον
τοὺς
ἀνδρείους
θαρραλέους |
[327] |
δεῖ
ἰδιωτεύειν.
εἰ
γὰρ
δὴ
|
ὃ |
λέγω
οὕτως
ἔχει—
ἔχει
δὲ |
[312] |
παρὰ
Πρωταγόρου
μάθησις.
Οἶσθα
οὖν
|
ὃ |
μέλλεις
νῦν
πράττειν,
ἤ
σε |
[355] |
φάναι
εἶναι
ἀγαθὸν
ἢ
κακὸν
|
ὃ |
μὴ
εἰς
ταῦτα
τελευτᾷ,
τὸ |
[318] |
σοφός,
εἴ
τίς
σε
διδάξειεν
|
ὃ |
μὴ
τυγχάνοις
ἐπιστάμενος,
βελτίων
ἂν |
[338] |
ἀλλ´
οὑτωσὶ
ἐθέλω
ποιῆσαι,
ἵν´
|
ὃ |
προθυμεῖσθε
συνουσία
τε
καὶ
διάλογοι |
[335] |
ἀνθρώποις,
καὶ
εἰ
τοῦτο
ἐποίουν
|
ὃ |
σὺ
κελεύεις,
ὡς
ὁ
ἀντιλέγων |
[342] |
λαβεῖν
μου
πεῖραν
ὅπως
ἔχω,
|
ὃ |
σὺ
λέγεις
τοῦτο,
περὶ
ἐπῶν· |
[341] |
κακὸν
ὑπολαμβάνουσι
ἢ
ἄλλο
τι
|
ὃ |
σὺ
οὐ
μανθάνεις·
ἐρώμεθα
οὖν |
[348] |
δύ´
ἐρχομένω,
καί
τε
πρὸ
|
ὃ |
τοῦ
ἐνόησεν.
εὐπορώτεροι
γάρ
πως |
[354] |
ἀποδεῖξαι
τί
ἐστίν
ποτε
τοῦτο
|
ὃ |
ὑμεῖς
καλεῖτε
τῶν
ἡδονῶν
ἥττω |
[330] |
δή
μοι,
τοῦτο
τὸ
πρᾶγμα
|
ὃ |
ὠνομάσατε
ἄρτι,
ἡ
δικαιοσύνη,
αὐτὸ
|