Pages |
[356] |
ὅτι
ἀναξίων
ὄντων
νικᾶν.
καὶ
|
τίς |
ἄλλη
ἀναξία
ἡδονῇ
πρὸς
λύπην |
[328] |
φίλοι
ὄντες
ὁμότεχνοι,
τούτους
ἔτι
|
τίς |
ἂν
διδάξειεν,
οὐ
ῥᾴδιον
οἶμαι |
[328] |
γ´
ἂν
οἶμαι
εἰ
ζητοῖς
|
τίς |
ἂν
ἡμῖν
διδάξειεν
τοὺς
τῶν |
[356] |
καὶ
φεύγειν
καὶ
μὴ
πράττειν,
|
τίς |
ἂν
ἡμῖν
σωτηρία
ἐφάνη
τοῦ |
[345] |
γράμματα
ἀγαθὴ
πρᾶξίς
ἐστιν,
καὶ
|
τίς |
ἄνδρα
ἀγαθὸν
ποιεῖ
εἰς
γράμματα; |
[312] |
προσέροιτο·
~(Αὐτὸς
δὲ
δὴ
ὡς
|
τίς |
γενησόμενος
ἔρχῃ
παρὰ
τὸν
Πρωταγόραν; |
[311] |
ἔφη,
ὅτι
ὡς
ἰατρῷ.
Ὡς
|
τίς |
γενησόμενος;
Ὡς
ἰατρός,
ἔφη.
Εἰ |
[311] |
ὡς
παρὰ
τίνα
ἀφιξόμενος
καὶ
|
τίς
|
γενησόμενος;
ὥσπερ
ἂν
εἰ
ἐπενόεις |
[311] |
Εἶπον
ἂν
ὡς
ἀγαλματοποιοῖς.
Ὡς
|
τίς |
δὲ
γενησόμενος
αὐτός;
Δῆλον
ὅτι |
[345] |
δῆλον
ὅτι
ἡ
τούτων
μάθησις.
|
τίς |
δὲ
εὐπραγία
ἀγαθὸν
ἰατρὸν
ποιεῖ; |
[328] |
~εἶθ´,
ὥσπερ
ἂν
εἰ
ζητοῖς
|
τίς |
διδάσκαλος
(τοῦ
ἑλληνίζειν,
οὐδ´
ἂν |
[334] |
τις
ὢν
ἄνθρωπος,
καὶ
ἐάν
|
τίς |
μοι
μακρὰ
λέγῃ,
(ἐπιλανθάνομαι
περὶ |
[336] |
νῦν
ἀποκρίνεσθαι·
(εἰ
δὲ
μή,
|
τίς |
ὁ
τρόπος
ἔσται
τῶν
διαλόγων; |
[345] |
θεραπείας
μάθησις.
κακὸς
δὲ
κακῶς·
|
τίς
|
οὖν
ἂν
κακὸς
ἰατρὸς
γένοιτο; |
[345] |
ἀγαθός,
κακὸς
δ´
εἰ
κακῶς.
|
~(τίς |
οὖν
εἰς
γράμματα
ἀγαθὴ
πρᾶξίς |
[323] |
αἰσχροὺς
ἢ
σμικροὺς
ἢ
ἀσθενεῖς
|
τίς |
οὕτως
ἀνόητος
ὥστε
τι
τούτων |
[318] |
ὢν
καὶ
οὕτως
σοφός,
εἴ
|
τίς |
σε
διδάξειεν
ὃ
μὴ
τυγχάνοις |
[311] |
ὑπὲρ
σαυτοῦ
μισθὸν
ἐκείνῳ,
εἴ
|
τίς |
σε
ἤρετο·
Εἰπέ
μοι,
μέλλεις |
[311] |
ὑπὲρ
σαυτοῦ
τελεῖν
ἐκείνοις,
εἴ
|
τίς |
σε
ἤρετο·
Τελεῖν
τοῦτο
τὸ |
[311] |
Μάλιστα.
Εἰ
οὖν
καὶ
τοῦτό
|
τίς |
σε
προσέροιτο·
~(Αὐτὸς
δὲ
δὴ |
[333] |
καὶ
τὰ
λοιπὰ
διασκεψώμεθα.
ἆρά
|
τίς |
σοι
δοκεῖ
ἀδικῶν
(ἄνθρωπος
σωφρονεῖν, |