| Pages |
|---|
| [343] |
δὴ
αὐτὸ
κοινῇ
ἅπαντες,
εἰ
|
ἄρα |
ἐγὼ
ἀληθῆ
λέγω.
εὐθὺς
γὰρ |
| [309] |
ἤδη
ἡμέραν.
(ΕΤ.
Καὶ
ἄρτι
|
ἄρα |
ἐκείνῳ
συγγεγονὼς
ἥκεις;
~(ΣΩ.
Πάνυ |
| [311] |
ἄνδρα
εἶναι,
ἔφη.
Ὡς
σοφιστῇ
|
ἄρα |
ἐρχόμεθα
τελοῦντες
τὰ
χρήματα;
Μάλιστα. |
| [331] |
ὁμολογήσαντες,
ἐὰν
ἡμᾶς
ἐπανέρηται·
Οὐκ
|
ἄρα |
ἐστὶν
ὁσιότης
οἷον
δίκαιον
εἶναι |
| [332] |
πράττοντες;
Συνδοκεῖ
μοι,
ἔφη.
Τοὐναντίον
|
ἄρα |
ἐστὶν
τὸ
ἀφρόνως
πράττειν
τῷ |
| [330] |
Σώκρατες.
Καὶ
ἐγὼ
εἶπον·
Οὐδὲν
|
ἄρα |
ἐστὶν
τῶν
τῆς
ἀρετῆς
μορίων |
| [358] |
τε
καὶ
ὠφέλιμον;
Συνεδόκει.
Εἰ
|
ἄρα, |
ἔφην
ἐγώ,
τὸ
ἡδὺ
ἀγαθόν
|
| [354] |
φεύγετε
ὡς
κακόν;
Συνεδόκει.
Τοῦτ´
|
ἄρα |
ἡγεῖσθ´
εἶναι
κακόν,
τὴν
λύπην, |
| [351] |
βεβιωκέναι;
Ἔμοιγ´,
ἔφη.
Τὸ
μὲν
|
ἄρα
|
(ἡδέως
ζῆν
ἀγαθόν,
τὸ
δ´ |
| [358] |
ἀληθῆ
εἶναι
τὰ
εἰρημένα.
Ὁμολογεῖτε
|
ἄρα, |
ἦν
δ´
ἐγώ,
τὸ
μὲν |
| [341] |
Σιμωνίδης;
Κακόν,
ἔφη.
Διὰ
ταῦτ´
|
ἄρα |
καὶ
μέμφεται,
ἦν
δ´
ἐγώ, |
| [315] |
Τάνταλόν
γε
εἰσεῖδον—
ἐπεδήμει
(γὰρ
|
ἄρα |
καὶ
Πρόδικος
ὁ
Κεῖος—
ἦν |
| [319] |
καλόν,
ἦν
δ´
ἐγώ,
τέχνημα
|
ἄρα |
κέκτησαι,
εἴπερ
κέκτησαι·
οὐ
γάρ |
| [340] |
ἐπανορθοῖς.
Καὶ
ἐγὼ
εἶπον·
Κακὸν
|
ἄρα |
μοι
εἴργασται,
ὡς
ἔοικεν,
ὦ
|
| [343] |
τούτῳ
λέγει
τὴν
ἀλήθειαν,
ὡς
|
ἄρα |
ὄντων
τινῶν
(τῶν
μὲν
ὡς |
| [325] |
τῶν
οἴκων
ἀνατροπαί,
ταῦτα
δ´
|
ἄρα |
οὐ
διδάσκονται
οὐδ´
ἐπιμελοῦνται
πᾶσαν |
| [360] |
Πάνυ
γ´,
ἔφη.
Διὰ
ταύτην
|
ἄρα |
τὴν
ἀμαθίαν
δειλοί
εἰσιν;
Ὡμολόγει. |
| [331] |
οἷον
μὴ
δίκαιον,
ἀλλ´
ἄδικον
|
(ἄρα, |
τὸ
δὲ
ἀνόσιον;
τί
αὐτῷ |
| [330] |
ἄλλην;
Τὴν
αὐτήν,
ἔφη.
Ἔστιν
|
ἄρα |
τοιοῦτον
ἡ
δικαιοσύνη
οἷον
δίκαιον |
| [325] |
καὶ
θεραπευτοῦ
τὰ
μὲν
ἄλλα
|
ἄρα |
τοὺς
ὑεῖς
διδάσκονται,
ἐφ´
οἷς
|
| [360] |
μόγις
ἐνταῦθα
ἐπένευσεν.
Ἡ
σοφία
|
ἄρα |
τῶν
δεινῶν
καὶ
μὴ
δεινῶν |
| [355] |
εἰπεῖν
ἄλλο
ἢ
τοῦτο.
Δῆλον
|
ἄρα, |
φήσει,
ὅτι
τὸ
ἡττᾶσθαι
τοῦτο
|
| [312] |
ἃ
διανοοῦμαι
χρὴ
λέγειν.
Ἀλλ´
|
ἄρα, |
ὦ
Ἱππόκρατες,
μὴ
οὐ
τοιαύτην |
