Pages |
[351] |
ἡδέα
ἐστίν,
ἆρα
κατὰ
τοῦτο
|
οὐκ
|
ἀγαθά,
μὴ
εἴ
τι
ἀπ´ |
[351] |
καθ´
ὅσον
ἡδέα
ἐστίν,
εἰ
|
οὐκ |
ἀγαθά,
τὴν
ἡδονὴν
αὐτὴν
ἐρωτῶν |
[351] |
τὴν
ἡδονὴν
αὐτὴν
ἐρωτῶν
εἰ
|
οὐκ |
ἀγαθόν
ἐστιν.
Ὥσπερ
σὺ
λέγεις, |
[335] |
ἐπεὶ
καὶ
ταῦτ´
ἂν
ἴσως
|
οὐκ |
ἀηδῶς
σου
ἤκουον.
Καὶ
ἅμα |
[360] |
ὁμολογεῖν.
Οὐκοῦν
ὅλως
οἱ
(ἀνδρεῖοι
|
οὐκ |
αἰσχροὺς
φόβους
φοβοῦνται,
ὅταν
φοβῶνται, |
[341] |
δεινός
ἐστιν
ἀνήρ,
ἐρωτᾷ
(εἰ
|
οὐκ |
αἰσχύνομαι
τἀγαθὰ
δεινὰ
καλῶν.
τὸ |
[314] |
ἀποκρινόμενος
εἶπεν,
Ὦ
ἄνθρωποι,
ἔφη,
|
οὐκ |
ἀκηκόατε
ὅτι
οὐ
σχολὴ
αὐτῷ; |
[343] |
ἐστιν,
ὦ
Πιττακέ,
ὡς
ἀληθῶς—
|
οὐκ |
ἀληθείᾳ
ἀγαθόν,
οὐκ
ἐπὶ
τούτῳ |
[344] |
δὲ
(ἀποκρινόμενον
ὅτι
Ὦ
Πιττακέ,
|
οὐκ |
ἀληθῆ
λέγεις·
οὐ
γὰρ
εἶναι |
[345] |
ἡμεῖς
δὲ
οἱ
ἰατρικῆς
ἰδιῶται
|
οὐκ |
ἄν
ποτε
γενοίμεθα
κακῶς
πράξαντες |
[345] |
στερηθῆναι—
ὁ
δὲ
κακὸς
ἀνὴρ
|
οὐκ |
ἄν
ποτε
γένοιτο
κακός—
ἔστιν |
[347] |
ἐπιεικῆ
καὶ
ἀληθῆ,
ὦ
Πιττακέ,
|
οὐκ |
ἄν
ποτε
ἔψεγον·
νῦν
δὲ |
[312] |
ἦν
δ´
ἐγώ,
πρὸς
θεῶν,
|
οὐκ |
ἂν
αἰσχύνοιο
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας
|
[356] |
ταῦτα,
ὦ
ἄνθρωποι;
οἶδ´
ὅτι
|
οὐκ |
ἂν
ἔχοιεν
ἄλλως
λέγειν.
Συνεδόκει |
[361] |
ὥσπερ
Πρωταγόρας
ἐπεχείρει
λέγειν,
σαφῶς
|
οὐκ |
ἂν
ἦν
διδακτόν·
νῦν
δὲ |
[315] |
ὄνομα
αὐτῷ
εἶναι
Ἀγάθωνα,
καὶ
|
οὐκ |
ἂν
θαυμάζοιμι
εἰ
παιδικὰ
Παυσανίου |
[361] |
πάνυ·
καὶ
λέγω
γε
ὅτι
|
οὐκ |
ἂν
θαυμάζοιμι
εἰ
τῶν
ἐλλογίμων |
[347] |
κἀγαθοὶ
συμπόται
καὶ
πεπαιδευμένοι
εἰσίν,
|
οὐκ |
ἂν
ἴδοις
οὔτ´
αὐλητρίδας
οὔτε |
[335] |
ἐμοί
τις
ἀσχολία
ἐστὶν
καὶ
|
οὐκ |
ἂν
οἷός
τ´
εἴην
σοι |
[350] |
ἐγώ,
οἱ
οὕτω
θαρραλέοι
ὄντες
|
οὐκ |
ἀνδρεῖοι
ἀλλὰ
μαινόμενοι
φαίνονται;
καὶ |
[322] |
ἐκτὸς
ὢν
τῶν
ὀλίγων
συμβουλεύῃ,
|
οὐκ |
ἀνέχονται,
ὡς
σὺ
φῄς—
εἰκότως, |
[344] |
λέγεις,
ὦ
Πιττακέ,
ἀδύνατον
καὶ
|
οὐκ |
ἀνθρώπειον,
ἀλλὰ
θεὸς
ἂν
μόνος
|
[355] |
ὑπὸ
τῶν
ἀγαθῶν.
ἆρα,
φήσει,
|
οὐκ |
ἀξίων
ὄντων
νικᾶν
ἐν
ὑμῖν |
[344] |
δ´
ἐσθλός·
(τῷ
δὲ
κακῷ
|
οὐκ |
ἐγχωρεῖ
γενέσθαι,
ἀλλ´
ἀεὶ
εἶναι |
[315] |
ἐφαίνοντο·
περὶ
δὲ
ὧν
διελέγοντο
|
οὐκ |
ἐδυνάμην
ἔγωγε
μαθεῖν
ἔξωθεν,
καίπερ |
[355] |
γιγνώσκων
ὁ
ἄνθρωπος
τἀγαθὰ
πράττειν
|
οὐκ |
ἐθέλει
διὰ
τὰς
παραχρῆμα
ἡδονάς, |
[348] |
ἤτοι
διαλεγέσθω
ἢ
εἰπέτω
ὅτι
|
οὐκ |
ἐθέλει
διαλέγεσθαι,
ἵνα
τούτῳ
μὲν |
[360] |
ποτέρους
φῂς
εἰς
τὸν
πόλεμον
|
οὐκ |
ἐθέλειν
ἰέναι,
καλὸν
ὂν
καὶ |
[352] |
πολλούς
φασι
γιγνώσκοντας
τὰ
βέλτιστα
|
οὐκ |
ἐθέλειν
πράττειν,
ἐξὸν
αὐτοῖς,
ἀλλὰ |
[335] |
συνουσία
ἐγίγνετο·
νῦν
δὲ
ἐπειδὴ
|
οὐκ |
ἐθέλεις
καὶ
ἐμοί
τις
ἀσχολία |
[335] |
(ἀποκρίσεσιν
ταῖς
ἔμπροσθεν,
καὶ
ὅτι
|
οὐκ |
ἐθελήσοι
ἑκὼν
εἶναι
ἀποκρινόμενος
διαλέγεσθαι— |
[360] |
Ἆρ´
οὖν
γιγνώσκοντες
οἱ
δειλοὶ
|
οὐκ |
ἐθέλουσιν
ἰέναι
ἐπὶ
τὸ
κάλλιόν |
[359] |
μὲν
ἐθέλουσιν
ἰέναι,
οἱ
δὲ
|
οὐκ |
ἐθέλουσιν.
Πότερον,
ἔφην
ἐγώ,
καλὸν |
[336] |
ἀποτείνων,
ἐκκρούων
τοὺς
λόγους
καὶ
|
οὐκ |
ἐθέλων
(διδόναι
λόγον,
ἀλλ´
ἀπομηκύνων |
[348] |
καὶ
νῦν
καλῶς
Πρωταγόρας
ποιεῖν,
|
οὐκ |
ἐθέλων
εἴτε
δώσει
λόγον
εἴτε |
[328] |
μὲν
τῷ
ἔμπροσθεν
χρόνῳ
ἡγούμην
|
οὐκ |
εἶναι
ἀνθρωπίνην
ἐπιμέλειαν
ᾗ
ἀγαθοὶ |
[330] |
οὕτως
ἔχοντα
πρὸς
ἄλληλα,
ὡς
|
οὐκ |
εἶναι
τὸ
ἕτερον
αὐτῶν
οἷον |
[331] |
λέγει,
ὦ
Πρωταγόρα;
σὺ
φῂς
|
οὐκ |
εἶναι
τὸ
ἕτερον
μόριον
οἷον |
[331] |
ἔφαμεν
ἄλλην
δύναμιν
ἔχειν
καὶ
|
οὐκ |
εἶναι
τὸ
ἕτερον
οἷον
τὸ |
[321] |
ταύτῃ
ἔσχεν,
τὴν
δὲ
πολιτικὴν
|
οὐκ |
εἶχεν·
ἦν
γὰρ
παρὰ
τῷ |
[340] |
ἐστιν
τὸ
εἶναι
τῷ
γενέσθαι,
|
οὐκ |
ἐναντία
λέγει
ὁ
Σιμωνίδης
αὐτὸς |
[337] |
ἡμῖν
τοῖς
ἀκούουσιν
εὐδοκιμοῖτε
καὶ
|
οὐκ |
ἐπαινοῖσθε—
εὐδοκιμεῖν
μὲν
γὰρ
ἔστιν |
[312] |
παιδοτρίβου;
τούτων
γὰρ
σὺ
ἑκάστην
|
οὐκ |
ἐπὶ
τέχνῃ
ἔμαθες,
ὡς
δημιουργὸς |
[360] |
ὁμολογίας.
Τί
δ´
ὁ
ἀνδρεῖος;
|
οὐκ |
ἐπὶ
τὸ
κάλλιόν
τε
καὶ |
[343] |
ὡς
ἀληθῶς—
οὐκ
ἀληθείᾳ
ἀγαθόν,
|
οὐκ |
ἐπὶ
τούτῳ
λέγει
τὴν
ἀλήθειαν, |
[357] |
ἡμῖν
τὸν
(βίον;
ἆρ´
ἂν
|
οὐκ |
ἐπιστήμη;
καὶ
ἆρ´
ἂν
οὐ |
[349] |
σκέψιν
καὶ
ἐρωτᾶν
καὶ
ἀνακοινοῦσθαι;
|
οὐκ |
ἔσθ´
ὅπως
οὔ.
καὶ
νῦν |
[325] |
τοὺς
ὑεῖς
διδάσκονται,
ἐφ´
οἷς
|
οὐκ |
ἔστι
θάνατος
ἡ
ζημία
ἐὰν |
[351] |
αὖ
καὶ
ἃ
τῶν
ἀνιαρῶν
|
οὐκ
|
ἔστι
κακά,
ἔστι
δ´
ἃ |
[344] |
ἔχοι
τὸ
γέρας,
ἄνδρα
δ´
|
οὐκ |
ἔστι
μὴ
οὐ
κακὸν
ἔμμεναι, |
[344] |
ἀγαθὸν
ἐπειδὰν
ἀμήχανος
συμφορὰ
καθέλῃ,
|
οὐκ |
ἔστι
μὴ
οὐ
κακὸν
ἔμμεναι· |
[351] |
ἔστι
μὲν
ἃ
τῶν
ἡδέων
|
οὐκ |
ἔστιν
ἀγαθά,
ἔστι
δ´
αὖ |
[314] |
μέγας
ὁ
(κίνδυνος.
μαθήματα
δὲ
|
οὐκ |
ἔστιν
ἐν
ἄλλῳ
ἀγγείῳ
ἀπενεγκεῖν, |
[324] |
πότερον
ἔστιν
τι
ἓν
ἢ
|
οὐκ |
ἔστιν
οὗ
ἀναγκαῖον
πάντας
τοὺς |
[330] |
ἔχει;
ὥσπερ
τὰ
τοῦ
προσώπου,
|
οὐκ |
ἔστιν
ὀφθαλμὸς
οἷον
τὰ
ὦτα, |
[330] |
καὶ
τὰ
τῆς
ἀρετῆς
μόρια
|
οὐκ |
ἔστιν
τὸ
ἕτερον
οἷον
τὸ
|
[351] |
ἡδέως
βιοὺς
τὸν
βίον
τελευτήσειεν;
|
οὐκ |
εὖ
ἄν
σοι
δοκεῖ
οὕτως |
[338] |
καὶ
ἐμέ
τε
ὁ
Καλλίας
|
οὐκ |
ἔφη
ἀφήσειν
καὶ
ἑλέσθαι
ἐδέοντο |
[322] |
οὖν
ἁθροισθεῖεν,
ἠδίκουν
ἀλλήλους
ἅτε
|
οὐκ |
ἔχοντες
τὴν
πολιτικὴν
τέχνην,
ὥστε |
[319] |
διδακτὸν
(εἶναι,
σοὶ
δὲ
λέγοντι
|
οὐκ |
ἔχω
ὅπως
{ἂν}
ἀπιστῶ.
ὅθεν |
[320] |
ἓξ
μῆνας
γεγονέναι,
(ἀπέδωκε
τούτῳ
|
οὐκ |
ἔχων
ὅτι
χρήσαιτο
αὐτῷ.
καὶ |
[338] |
καὶ
ὁ
Πρωταγόρας
πάνυ
μὲν
|
οὐκ |
ἤθελεν,
ὅμως
δὲ
ἠναγκάσθη
ὁμολογῆσαι |
[320] |
μὲν
ἦσαν,
θνητὰ
δὲ
γένη
|
(οὐκ |
ἦν.
ἐπειδὴ
δὲ
καὶ
τούτοις |
[341] |
τῷ
Πιττακῷ
ὅτι
τὰ
ὀνόματα
|
οὐκ |
ἠπίστατο
ὀρθῶς
διαιρεῖν
ἅτε
Λέσβιος |
[335] |
Καὶ
ἐγώ—
ἔγνων
γὰρ
ὅτι
|
οὐκ |
ἤρεσεν
αὐτὸς
αὑτῷ
ταῖς
(ἀποκρίσεσιν |
[350] |
δὲ
καὶ
οἱ
θαρραλέοι
ἀνδρεῖοι,
|
οὐκ |
ἠρωτήθην—
εἰ
γάρ
με
τότε |
[322] |
(ἄνθρωποι
ᾤκουν
σποράδην,
πόλεις
δὲ
|
οὐκ |
ἦσαν·
ἀπώλλυντο
οὖν
ὑπὸ
τῶν |
[352] |
πολλοῖς
περὶ
ἐπιστήμης
τοιοῦτόν
τι,
|
οὐκ |
ἰσχυρὸν
οὐδ´
ἡγεμονικὸν
οὐδ´
ἀρχικὸν |
[349] |
πρᾶγμα
ἔχον
ἑαυτοῦ
δύναμιν
ἕκαστον,
|
οὐκ |
ὂν
οἷον
τὸ
ἕτερον
αὐτῶν |
[349] |
τὸ
ἕτερον;
ἔφησθα
οὖν
σὺ
|
οὐκ |
ὀνόματα
ἐπὶ
ἑνὶ
εἶναι,
ἀλλὰ
|
[338] |
χείρων
ἔσται
ἡμῶν
ὁ
αἱρεθείς,
|
οὐκ |
ὀρθῶς
ἂν
ἔχοι
τὸν
χείρω |
[339] |
ἤτοι
τὸ
πρότερον
ἢ
ὕστερον
|
οὐκ |
ὀρθῶς
λέγει.
Εἰπὼν
οὖν
ταῦτα |
[352] |
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες,
καὶ
ἄλλα
|
οὐκ |
ὀρθῶς
λέγουσιν
οἱ
ἄνθρωποι.
Ἴθι |
[330] |
οὖν
ὀλίγον
πρότερον
ἐλέγετε;
ἆρ´
|
οὐκ |
ὀρθῶς
ὑμῶν
κατήκουσα;
ἐδόξατέ
μοι |
[350] |
ἐμὸν
ὁμολόγημα
οὐδαμοῦ
ἐπέδειξας
ὡς
|
οὐκ |
ὀρθῶς
ὡμολόγησα.
ἔπειτα
τοὺς
ἐπισταμένους |
[319] |
ἐγὼ
γὰρ
τοῦτο,
ὦ
Πρωταγόρα,
|
οὐκ |
ᾤμην
διδακτὸν
(εἶναι,
σοὶ
δὲ |