Pages
[344]	εἰρημένων ἀποδεῖξαι ὡς εὖ πεποίηται—	πάνυ	γὰρ χαριέντως καὶ μεμελημένως ἔχει—
[359]	ἀρετῆς. καὶ ἐγὼ εὐθὺς τότε	πάνυ	ἐθαύμασα τὴν ἀπόκρισιν, καὶ ἔτι
[332]	τι σμικρὸν ἔχειν ἀλλήλοις; ~Οὐ	πάνυ,	(ἔφη, οὕτως, οὐ μέντοι οὐδὲ
[361]	σέ, τῶν μὲν τηλικούτων καὶ	πάνυ·	καὶ λέγω γε ὅτι οὐκ
[342]	τε καὶ ὁ Ἱππίας ἐκελευέτην	πάνυ,	καὶ οἱ ἄλλοι. Ἐγὼ τοίνυν,
[315]	φύσιν, τὴν δ´ οὖν ἰδέαν	πάνυ	καλός. ἔδοξα ἀκοῦσαι ὄνομα αὐτῷ
[319]	μὴ οἴονται δημιουργὸν εἶναι, κἂν	πάνυ	καλὸς ᾖ καὶ πλούσιος καὶ
[348]	ἑκάστοτε, ταῦτα διασκέψασθαι. ἡγοῦμαι γὰρ	πάνυ	λέγειν τι τὸν Ὅμηρον τὸ—
[338]	ποιητέον εἶναι· καὶ ὁ Πρωταγόρας	πάνυ	μὲν οὐκ ἤθελεν, ὅμως δὲ
[331]	καὶ σοὶ συνδοκεῖ οὕτως. Οὐ	πάνυ	μοι δοκεῖ, ἔφη, ὦ Σώκρατες,
[339]	δεῖ· ἐπίσταμαί τε γάρ, καὶ	πάνυ	μοι τυγχάνει μεμεληκὸς τοῦ ᾄσματος.
[333]	γὰρ οἱ λόγοι ἀμφότεροι οὐ	πάνυ	μουσικῶς λέγονται· οὐ γὰρ συνᾴδουσιν
[359]	ἀλλήλοις (εἶναι, τὸ δὲ ἓν	πάνυ	πολὺ διαφέρειν τῶν ἄλλων, τὴν
[349]	ἀλλήλοις ἐστίν, ἡ δὲ ἀνδρεία	πάνυ	πολὺ διαφέρον πάντων τούτων. ὧδε
[347]	ἐν μέρει ἑαυτῶν κοσμίως, κἂν	πάνυ	(πολὺν οἶνον πίωσιν. οὕτω δὲ
[314]	ἀμφοῖν τοῖν χεροῖν τὴν θύραν	πάνυ	προθύμως ὡς οἷός τ´ ἦν
[331]	ἀνόμοιόν τι ἔχοντα ἀνόμοια, κἂν	πάνυ	σμικρὸν ἔχῃ τὸ ὅμοιον. Καὶ
[310]	ἀδελφός, τὴν (θύραν τῇ βακτηρίᾳ	πάνυ	σφόδρα ἔκρουε, καὶ ἐπειδὴ αὐτῷ
[321]	πορίζων. ἅτε δὴ οὖν οὐ	πάνυ	τι σοφὸς ὢν ὁ Ἐπιμηθεὺς
[337]	οὖν εἰπόντος τοῦ Προδίκου πολλοὶ	πάνυ	τῶν παρόντων ἀπεδέξαντο· μετὰ δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/05/2006