| Pages |
|---|
| [339] |
ἐγὼ
τὸ
μὲν
πρῶτον,
ὡσπερεὶ
|
ὑπὸ |
ἀγαθοῦ
πύκτου
πληγείς,
ἐσκοτώθην
τε |
| [320] |
περὶ
αὐτοῦ
μὴ
διαφθαρῇ
δὴ
|
ὑπὸ |
Ἀλκιβιάδου,
ἀποσπάσας
ἀπὸ
τούτου,
καταθέμενος |
| [345] |
πόνου
ἢ
ὑπὸ
νόσου
ἢ
|
ὑπὸ |
ἄλλου
τινὸς
περιπτώματος—
αὕτη
γὰρ |
| [347] |
καὶ
τῶν
λόγων
τῶν
ἑαυτῶν
|
ὑπὸ |
ἀπαιδευσίας,
τιμίας
ποιοῦσι
(τὰς
αὐλητρίδας, |
| [332] |
μὲν
ὑπὸ
σωφροσύνης,
τὸ
δὲ
|
ὑπὸ |
ἀφροσύνης;
Ναί.
Ἐναντίως;
Πάνυ
γε. |
| [332] |
σωφροσύνης
πράττεσθαι,
τὸ
δὲ
ἀφρόνως
|
ὑπὸ |
ἀφροσύνης;
(Συνεχώρει.
Οὐκοῦν
εἴπερ
ἐναντίως |
| [337] |
καὶ
Σώκρατες,
συμβῆναι
ὑμᾶς
ὥσπερ
|
ὑπὸ |
διαιτητῶν
ἡμῶν
συμβιβαζόντων
~(εἰς
τὸ |
| [332] |
(Συνεχώρει.
Οὐκοῦν
εἴπερ
ἐναντίως
πράττεται,
|
ὑπὸ |
ἐναντίου
πράττοιτ´
ἄν;
Ναί.
Πράττεται |
| [332] |
Ναί.
Ἐναντίως;
Πάνυ
γε.
Οὐκοῦν
|
ὑπὸ |
ἐναντίων
ὄντων;
Ναί.
Ἐναντίον
ἄρ´ |
| [332] |
Ὡμολογήκαμεν.
Τὸ
δὲ
ἐναντίως
πραττόμενον
|
ὑπὸ |
ἐναντίων
πράττεσθαι;
Ἔφη.
Ὡμολογήκαμεν
δὲ
|
| [352] |
ὅτι
ποτε
αἴτιόν
ἐστι
τούτου,
|
ὑπὸ |
ἡδονῆς
φασιν
(ἡττωμένους
ἢ
λύπης |
| [355] |
ἐκεῖνος
ἐρήσεται
ἡμᾶς·
ἡμῖν
δὲ
|
ὑπὸ |
μὲν
ἡδονῆς
οὐκέτι
ἔξεστιν
εἰπεῖν— |
| [352] |
τὰ
κακά,
μὴ
ἂν
κρατηθῆναι
|
ὑπὸ |
μηδενὸς
ὥστε
ἄλλ´
ἄττα
πράττειν |
| [345] |
χρόνου
ἢ
ὑπὸ
πόνου
ἢ
|
ὑπὸ |
νόσου
ἢ
ὑπὸ
ἄλλου
τινὸς |
| [345] |
κακὸς
ἢ
ὑπὸ
χρόνου
ἢ
|
ὑπὸ |
πόνου
ἢ
ὑπὸ
νόσου
ἢ |
| [353] |
γίγνεσθαι
ἐν
τοῖσδε,
οἷον
πολλάκις
|
ὑπὸ |
σίτων
καὶ
ποτῶν
καὶ
ἀφροδισίων |
| [350] |
καὶ
ἀπεκρινόμην
σοι.
ἔγωγε
ἐρωτηθεὶς
|
ὑπὸ |
σοῦ
εἰ
οἱ
ἀνδρεῖοι
θαρραλέοι |
| [329] |
πολλαχοῦ
ἐν
τοῖς
λόγοις
ἐλέγετο
|
ὑπὸ |
σοῦ
ἡ
δικαιοσύνη
καὶ
σωφροσύνη
|
| [332] |
Ἔφη.
Τὸ
δὲ
σωφρόνως
πραττόμενον
|
ὑπὸ |
σωφροσύνης
πράττεσθαι,
τὸ
δὲ
ἀφρόνως |
| [332] |
Ναί.
Πράττεται
δὲ
τὸ
μὲν
|
ὑπὸ
|
σωφροσύνης,
τὸ
δὲ
ὑπὸ
ἀφροσύνης; |
| [332] |
εἴ
τι
δὴ
ὡσαύτως
πράττεται,
|
ὑπὸ
|
τοῦ
αὐτοῦ
πράττεται,
καὶ
εἴ |
| [340] |
ἔφη
Ὅμηρος
τὸν
Σκάμανδρον
πολιορκούμενον
|
ὑπὸ
|
τοῦ
Ἀχιλλέως
τὸν
Σιμόεντα
παρακαλεῖν, |
| [332] |
πράττεται,
καὶ
εἴ
τι
ἐναντίως,
|
ὑπὸ |
τοῦ
ἐναντίου;
Συνέφη.
Φέρε
δή, |
| [315] |
ταμιείῳ
ἐχρῆτο
Ἱππόνικος,
νῦν
δὲ
|
ὑπὸ |
τοῦ
πλήθους
τῶν
καταλυόντων
ὁ |
| [355] |
ἐθέλει
διὰ
τὰς
παραχρῆμα
ἡδονάς,
|
ὑπὸ |
τούτων
ἡττώμενος.
ὡς
δὲ
ταῦτα
|
| [321] |
ὀλιγογονίαν
προσῆψε,
τοῖς
δ´
ἀναλισκομένοις
|
ὑπὸ |
τούτων
πολυγονίαν,
σωτηρίαν
τῷ
γένει |
| [355] |
οὐ
δέον
αὐτὸν
πράττειν,
ἡττώμενος
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀγαθῶν.
ἆρα,
φήσει,
οὐκ |
| [352] |
ἐπιστήμης
ὥσπερ
περὶ
ἀνδραπόδου,
περιελκομένης
|
ὑπὸ |
τῶν
ἄλλων
ἁπάντων.
ἆρ´
οὖν |
| [359] |
Λέγεται
δή,
ὦ
Σώκρατες,
οὕτως
|
ὑπὸ
|
τῶν
ἀνθρώπων.
Ἀληθῆ,
ἔφην
ἐγώ, |
| [356] |
ἐνῇ·
ἐὰν
(δὲ
τὰ
ἡδέα
|
ὑπὸ |
τῶν
ἀνιαρῶν,
οὐ
πρακτέα.
μή |
| [356] |
τῶν
πόρρω
ἐάντε
τὰ
πόρρω
|
ὑπὸ |
τῶν
ἐγγύς,
ταύτην
τὴν
πρᾶξιν |
| [356] |
γιγνώσκων
ὅτι
ἀνιαρά
ἐστιν,
~ἡττώμενος
|
(ὑπὸ |
τῶν
ἡδέων,
δῆλον
ὅτι
ἀναξίων |
| [356] |
ἐὰν
μὲν
τὰ
ἀνιαρὰ
ὑπερβάλληται
|
ὑπὸ |
τῶν
ἡδέων,
ἐάντε
τὰ
ἐγγὺς |
| [355] |
πράττει
αὐτά,
ἐξὸν
μὴ
πράττειν,
|
ὑπὸ |
τῶν
ἡδονῶν
(ἀγόμενος
καὶ
ἐκπληττόμενος· |
| [353] |
τοῦτο
τὸ
πάθος,
~ὅ
φασιν
|
ὑπὸ |
(τῶν
ἡδονῶν
ἡττᾶσθαι
καὶ
οὐ |
| [322] |
δὲ
οὐκ
ἦσαν·
ἀπώλλυντο
οὖν
|
ὑπὸ |
τῶν
θηρίων
διὰ
τὸ
πανταχῇ |
| [354] |
καὶ
τὰς
στρατείας
καὶ
τὰς
|
ὑπὸ |
τῶν
ἰατρῶν
θεραπείας
τὰς
διὰ |
| [339] |
εἶναι·
ἔστιν
δὲ
τοῦτο
τὰ
|
ὑπὸ |
τῶν
ποιητῶν
λεγόμενα
οἷόν
τ´ |
| [356] |
τῶν
ἡδέων,
ἐάντε
τὰ
ἐγγὺς
|
ὑπὸ |
τῶν
πόρρω
ἐάντε
τὰ
πόρρω |
| [343] |
περιεφέρετο
τοῦτο
τὸ
ῥῆμα
ἐγκωμιαζόμενον
|
ὑπὸ |
τῶν
σοφῶν,
τὸ
Χαλεπὸν
ἐσθλὸν |
| [345] |
ἄν
ποτε
καὶ
κακὸς
ἢ
|
ὑπὸ |
χρόνου
ἢ
ὑπὸ
πόνου
ἢ |
