Alphabétiquement     [«   »]
γαλήνην 1
γάμους 1
γάρ 44
γὰρ 186
γαργαλισμῶν 1
γαστέρα 3
γέ 5
Fréquences     [«    »]
168 μὲν
163 τε
161 τῶν
186 γὰρ
186 τὸ
198 τὸν
277 δὲ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Le Banquet

γὰρ


Page
[176]   πίνειν νῦν ἀπειρήκατε· ἡμεῖς μὲν  γὰρ   ἀεὶ ἀδύνατοι. Σωκράτη δ᾽ ἐξαιρῶ
[208]   ἀμείνους (ὦσι, τοσούτῳ μᾶλλον· τοῦ  γὰρ   ἀθανάτου ἐρῶσιν. οἱ μὲν οὖν
[209]   ἂν γεννήσειεν· ἐν τῷ  γὰρ   αἰσχρῷ οὐδέποτε γεννήσει. τά τε
[215]   πάσχω ἔτι καὶ (νυνί. ὅταν  γὰρ   ἀκούω, πολύ μοι μᾶλλον
[222]   δοκεῖς, φάναι, Ἀλκιβιάδη. οὐ  γὰρ   ἄν ποτε οὕτω κομψῶς κύκλῳ
[177]   τὸν Σωκράτη, ἐναντία ψηφιεῖται. οὔτε  γὰρ   ἄν που ἐγὼ ἀποφήσαιμι, ὃς
[200]   καὶ ὑγιὴς ὢν ὑγιής— ἴσως  γὰρ   ἄν τις ταῦτα οἰηθείη καὶ
[192]   σφίσι παρ᾽ ἀλλήλων γίγνεσθαι. οὐδενὶ  γὰρ   ἂν δόξειεν τοῦτ᾽ εἶναι
[199]   ἐγκωμιάζω τοῦτον τὸν τρόπον· οὐ  γὰρ   ἂν δυναίμην· οὐ μέντοι ἀλλὰ
[199]   τινος πατρός ἐστιν— γελοῖον  γὰρ   ἂν εἴη τὸ ἐρώτημα, εἰ
[195]   εἰ ἐκεῖνοι ἀληθῆ ἔλεγον· οὐ  γὰρ   ἂν ἐκτομαὶ οὐδὲ δεσμοὶ ἀλλήλων
[214]   τὸ σόφισμά μοι οὐδέν· ὁπόσον  γὰρ   ἂν κελεύῃ τις, τοσοῦτον ἐκπιὼν
[189]   μὴ γελοῖα εἴπω (τοῦτο μὲν  γὰρ   ἂν κέρδος εἴη καὶ τῆς
[210]   ὡς οἷόν τε μάλιστα. Ὃς  γὰρ   ἂν μέχρι ἐνταῦθα πρὸς τὰ
[196]   τούτοις ὑγρὸς τὸ εἶδος, οὐ  γὰρ   ἂν οἷός τ᾽ ἦν πάντῃ
[175]   εὗρες αὐτὸ καὶ ἔχεις· οὐ  γὰρ   ἂν προαπέστης. καὶ τὸν Σωκράτη
[206]   ἐν δὲ τῷ καλῷ.  γὰρ   ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς συνουσία τόκος
[214]   δεῖ γάρ σοι πείθεσθαι· ἰητρὸς  γὰρ   ἀνὴρ πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων· ἐπίταττε
[179]   ἔπος εἰπεῖν πάντας ἀνθρώπους. ἐρῶν  γὰρ   ἀνὴρ ὑπὸ παιδικῶν ὀφθῆναι
[207]   ἄλλο πᾶν ποιοῦντα; τοὺς μὲν  γὰρ   ἀνθρώπους, ἔφη, οἴοιτ᾽ ἄν τις
[205]   Ἀλλὰ μὴ θαύμαζ᾽ ἔφη· ἀφελόντες  γὰρ   ἄρα τοῦ ἔρωτός τι εἶδος
[182]   καὶ οἱ ἐνθάδε τύραννοι·  γὰρ   Ἀριστογείτονος ἔρως καὶ Ἁρμοδίου
[187]   βαρέος ἁρμονία ἂν εἴη.  γὰρ   ἁρμονία συμφωνία ἐστί, συμφωνία δὲ
[195]   τὸ ἐπιδεῖξαι θεοῦ ἁπαλότητα. Ὅμηρος  γὰρ   Ἄτην θεόν τέ φησιν εἶναι
[185]   ὅμως καλὴ ἀπάτη· δοκεῖ  γὰρ   αὖ καὶ οὗτος τὸ καθ᾽
[220]   ἐπὶ στρατείας, ἄξιον ἀκοῦσαι. ξυννοήσας  γὰρ   αὐτόθι ἕωθέν τι εἱστήκει σκοπῶν,
[220]   τὰς τοῦ χειμῶνος καρτερήσεις— δεινοὶ  γὰρ   αὐτόθι χειμῶνες— θαυμάσια εἰργάζετο τά
[190]   τὸ γένος ἀφανίσαιεν αἱ τιμαὶ  γὰρ   αὐτοῖς καὶ ἱερὰ τὰ παρὰ
[174]   Ἐπὶ δεῖπνον εἰς Ἀγάθωνος. χθὲς  γὰρ   αὐτὸν διέφυγον τοῖς ἐπινικίοις, φοβηθεὶς
[196]   ὑπ᾽ ἀνθρώπου οὔτε ἄνθρωπον. οὔτε  γὰρ   αὐτὸς βίᾳ πάσχει, εἴ τι
[176]   ῥᾳστώνην τινὰ τῆς πόσεως· καὶ  γὰρ   αὐτός εἰμι τῶν χθὲς βεβαπτισμένων.
[194]   ~(τὸν οὖν Σωκράτη εἰπεῖν Καλῶς  γὰρ   αὐτὸς ἠγώνισαι, Ἐρυξίμαχε· εἰ
[185]   εἰπεῖν αὐτόν, ἐν τῇ κάτω  γὰρ   αὐτοῦ τὸν ἰατρὸν Ἐρυξίμαχον κατακεῖσθαι,
[190]   ἀκολασίας ἀσθενέστεροι (γενόμενοι. νῦν μὲν  γὰρ   αὐτούς, ἔφη, διατεμῶ δίχα ἕκαστον,
[221]   τοῦτο ἄξιον παντὸς θαύματος. οἷος  γὰρ   Ἀχιλλεὺς ἐγένετο, ἀπεικάσειεν ἄν τις
[182]   ὅποι ὑπὸ βαρβάροις οἰκοῦσιν. τοῖς  γὰρ   βαρβάροις διὰ τὰς τυραννίδας αἰσχρὸν
[193]   ἐναντία ὅστις θεοῖς ἀπεχθάνεται) φίλοι  γὰρ   γενόμενοι καὶ διαλλαγέντες τῷ θεῷ
[220]   βούλεσθε ἐν ταῖς μάχαις· τοῦτο  γὰρ   δὴ δίκαιόν γε αὐτῷ ἀποδοῦναι·
[217]   ὅσα περ οὗτος ᾔδει· ἐφρόνουν  γὰρ   δὴ ἐπὶ τῇ ὥρᾳ θαυμάσιον
[211]   τι ἅπτοιτο τοῦ τέλους. τοῦτο  γὰρ   δή ἐστι τὸ ὀρθῶς ἐπὶ
[184]   περὶ τὴν ἀρετήν. Νενόμισται  γὰρ   δὴ ἡμῖν, ἐάν τις ἐθέλῃ
[215]   ἕνεκα, οὐ τοῦ γελοίου. φημὶ  γὰρ   δὴ ὁμοιότατον αὐτὸν εἶναι τοῖς
[187]   ὑπὸ τῆς μουσικῆς τέχνης. οὐ  γὰρ   δή που ἐκ διαφερομένων γε
[186]   ἀγαθὸς ἂν εἴη δημιουργός. δεῖ  γὰρ   δὴ τὰ ἔχθιστα ὄντα ἐν
[204]   πειράσομαί σε διδάξαι. ἔστι μὲν  γὰρ   δὴ τοιοῦτος καὶ οὕτω γεγονὼς
[176]   ἧττον ἂν εἴην ἀηδής. ἐμοὶ  γὰρ   δὴ τοῦτό γε οἶμαι (κατάδηλον
[204]   αὖ καὶ Ἔρως. ἔστι  γὰρ   δὴ τῶν καλλίστων σοφία,
[186]   ἐπιθεῖναι τῷ λόγῳ. Τὸ μὲν  γὰρ   διπλοῦν εἶναι τὸν Ἔρωτα δοκεῖ
[184]   διαπράξεις πολιτικὰς μὴ καταφρονήσῃ· οὐδὲν  γὰρ   δοκεῖ τούτων οὔτε βέβαιον οὔτε
[189]   τε καὶ Παυσανίας εἰπέτην. ἐμοὶ  γὰρ   δοκοῦσιν ἅνθρωποι παντάπασι τὴν τοῦ
[203]   ὅμως δέ σοι ἐρῶ. ὅτε  γὰρ   ἐγένετο Ἀφροδίτη, εἱστιῶντο οἱ
[199]   καὶ σεμνῶς ἔπαινος. ἀλλὰ  γὰρ   ἐγὼ οὐκ ᾔδη τὸν τρόπον
[178]   ἀγαθῶν ἡμῖν αἴτιός ἐστιν. οὐ  γὰρ   ἔγωγ᾽ ἔχω εἰπεῖν ὅτι μεῖζόν
[173]   διηγήσασθαι, ταῦτα χρὴ ποιεῖν. καὶ  γὰρ   ἔγωγε καὶ ἄλλως, ὅταν μέν
[221]   τοῖς σειληνοῖς τοῖς διοιγομένοις. (εἰ  γὰρ   ἐθέλοι τις τῶν Σωκράτους ἀκούειν
[172]   σὺ οὖν μοι διήγησαι· δικαιότατος  γὰρ   εἶ τοὺς τοῦ ἑταίρου λόγους
[214]   εἰπὲ ὅτι τοῦτο ψεύδομαι· ἑκὼν  γὰρ   εἶναι οὐδὲν ~(ψεύσομαι. ἐὰν μέντοι
[184]   τὸ ἐραστῇ παιδικὰ χαρίσασθαι. ὅταν  γὰρ   εἰς τὸ αὐτὸ ἔλθωσιν ἐραστής
[180]   παρηγγέλθαι ἐγκωμιάζειν Ἔρωτα. εἰ μὲν  γὰρ   εἷς ἦν Ἔρως, καλῶς
[177]   τοῦδε, ὃν μέλλω λέγειν. Φαῖδρος  γὰρ   ἑκάστοτε πρός με ἀγανακτῶν λέγει·
[196]   (ἅπτεται— οὔτε ποιῶν ποιεῖ— πᾶς  γὰρ   ἑκὼν Ἔρωτι πᾶν ὑπηρετεῖ—
[216]   δὲ τοῦτον μόνον αἰσχύνομαι. ξύνοιδα  γὰρ   ἐμαυτῷ ἀντιλέγειν μὲν οὐ δυναμένῳ
[222]   φάναι τὸν Σωκράτη. σὺ μὲν  γὰρ   ἐμὲ ἐπῄνεσας, δεῖ δὲ ἐμὲ
[175]   καλῆς σοφίας πληρωθήσεσθαι. μὲν  γὰρ   ἐμὴ φαύλη τις ἂν εἴη,
[177]   κατὰ τὴν Εὐριπίδου Μελανίππην· οὐ  γὰρ   ἐμὸς μῦθος, ἀλλὰ Φαίδρου
[178]   δὲ κατὰ τὴν γένεσιν. τὸ  γὰρ   ἐν τοῖς πρεσβύτατον (εἶναι τῶν
[189]   λοιπόν, αὐτὸ δὲ ἠφάνισται· ἀνδρόγυνον  γὰρ   ἓν τότε μὲν ἦν καὶ
[223]   ἔφη μεμνῆσθαι τῶν λόγων. οὔτε  γὰρ   ἐξ ἀρχῆς παραγενέσθαι ὑπονυστάζειν τε·
[195]   τῆς μένθ᾽ ἁπαλοὶ πόδες· οὐ  γὰρ   ἐπ᾽ οὔδεος πίλναται, ἀλλ᾽ ἄρα
[195]   περὶ Ἔρωτα ὅτι ἁπαλός. οὐ  γὰρ   ἐπὶ γῆς βαίνει οὐδ᾽ ἐπὶ
[208]   ἐξιούσης ἐστὶ τῆς ἐπιστήμης· λήθη  γὰρ   ἐπιστήμης ἔξοδος, μελέτη δὲ πάλιν
[180]   ἐραστὴς τὰ παιδικά. θειότερον  γὰρ   ἐραστὴς παιδικῶν· ἔνθεος γάρ ἐστι.
[199]   μᾶλλον καταμάθῃς βούλομαι. εἰ  γὰρ   ἐροίμην, τί δέ; ἀδελφός, αὐτὸ
[185]   ποιήσω ἀμφότερα ταῦτα· ἐγὼ μὲν  γὰρ   ἐρῶ ἐν τῷ σῷ μέρει,
[181]   τούτου τοῦ ἔρωτος ὡρμημένους· οὐ  γὰρ   ἐρῶσι παίδων, ἀλλ᾽ ἐπειδὰν ἤδη
[178]   ὅς· τεκμήριον δὲ τούτου· γονῆς  γὰρ   Ἔρωτος οὔτ᾽ εἰσὶν οὔτε λέγονται
[196]   πάσχει, εἴ τι πάσχει— βία  γὰρ   Ἔρωτος οὐχ (ἅπτεται— οὔτε ποιῶν
[204]   πάγκαλος ἐφαίνετο Ἔρως. καὶ  γὰρ   ἔστι τὸ ἐραστὸν τὸ τῷ
[178]   δὲ τοῖς καλοῖς φιλοτιμίαν· οὐ  γὰρ   ἔστιν ἄνευ τούτων οὔτε πόλιν
[175]   δειπνοῦντας. τὸν οὖν Ἀγάθωνα, τυγχάνειν  γὰρ   ἔσχατον κατακείμενον μόνον· Δεῦρ᾽ ἔφη
[199]   φρὴν „οὔ„ χαιρέτω δή. οὐ  γὰρ   ἔτι ἐγκωμιάζω τοῦτον τὸν τρόπον·
[172]   πυνθάνεσθε οὐκ ἀμελέτητος εἶναι· καὶ  γὰρ   ἐτύγχανον πρώην εἰς ἄστυ οἴκοθεν
[189]   καὶ πταρμός ἐστι· πάνυ  γὰρ   εὐθὺς ἐπαύσατο, ἐπειδὴ αὐτῷ τὸν
[174]   αὐτόθι γελοῖον παθεῖν. οἷ μὲν  γὰρ   εὐθὺς παῖδά τινα τῶν ἔνδοθεν
[196]   Ἔρωτι (οὐδ᾽ Ἄρης „ἀνθίσταται„ οὐ  γὰρ   ἔχει Ἔρωτα Ἄρης, ἀλλ᾽ Ἔρως
[218]   δηχθείη— τὴν καρδίαν ψυχὴν  γὰρ   τι δεῖ αὐτὸ
[183]   μέγιστα καρποῖτ᾽ ἂν ὀνείδη· εἰ  γὰρ   χρήματα βουλόμενος παρά του
[188]   φυλακήν τε καὶ ἴασιν· πᾶσα  γὰρ   ἀσέβεια φιλεῖ γίγνεσθαι ἐὰν
[220]   δίκαιόν γε αὐτῷ ἀποδοῦναι· ὅτε  γὰρ   μάχη ἦν ἐξ ἧς
[219]   ὅπῃ προσαγαγοίμην (αὐτὸν εὐπόρουν. εὖ  γὰρ   ᾔδη ὅτι χρήμασί γε πολὺ
[195]   καὶ βαίνει καὶ οἰκεῖ. ἐν  γὰρ   ἤθεσι καὶ ψυχαῖς θεῶν καὶ
[187]   καὶ ἀγαθοῦ δημιουργοῦ δεῖ. πάλιν  γὰρ   ἥκει αὐτὸς λόγος, ὅτι
[184]   καλῶς χαριεῖσθαι ἐραστῇ παιδικά. Ἔστι  γὰρ   ἡμῖν νόμος, ὥσπερ ἐπὶ τοῖς
[219]   ἱμάτιον τὸ ἐμαυτοῦ τοῦτον— καὶ  γὰρ   ἦν χειμών— ὑπὸ τὸν τρίβωνα
[221]   Σωκράτη ἐν Ποτειδαίᾳ. αὐτὸς  γὰρ   ἧττον ἐν φόβῳ διὰ
[200]   μὴ ἐνδεὲς ᾖ. ἐμοὶ μὲν  γὰρ   θαυμαστῶς δοκεῖ, Ἀγάθων, ὡς
[220]   ἐπειδὴ ἑσπέρα ἦν, δειπνήσαντες, καὶ  (γὰρ   θέρος τότε γ᾽ ἦν, χαμεύνια
[189]   δέον πάντων μάλιστα γίγνεσθαι. ἔστι  γὰρ   θεῶν φιλανθρωπότατος, (ἐπίκουρός τε ὢν
[186]   μέλλει τις τεχνικὸς εἶναι. ἔστι  γὰρ   ἰατρική, ὡς ἐν κεφαλαίῳ εἰπεῖν,
[180]   ἐπαινέσαι ἀξίως τοῦ θεοῦ. πάντες  γὰρ   ἴσμεν ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνευ
[219]   ἐστε τῆς Σωκράτους ὑπερηφανίας. εὖ  γὰρ   ἴστε μὰ θεούς, μὰ θεάς,
[216]   δύναμιν ὡς θαυμασίαν ἔχει. εὖ  γὰρ   ἴστε ὅτι οὐδεὶς ὑμῶν (τοῦτον
[176]   Σωκράτη δ᾽ ἐξαιρῶ λόγου· ἱκανὸς  γὰρ   καὶ ἀμφότερα, ὥστ᾽ ἐξαρκέσει αὐτῷ
[196]   δίαιτα τοῦ θεοῦ σημαίνει· ἀνανθεῖ  γὰρ   (καὶ ἀπηνθηκότι καὶ σώματι καὶ
[181]   ἀγαθόν, ὁμοίως δὲ τοὐναντίον. ἔστι  γὰρ   καὶ ἀπὸ τῆς θεοῦ νεωτέρας
[194]   οὐδέν με κωλύει λέγειν· Σωκράτει  γὰρ   καὶ αὖθις ἔσται πολλάκις διαλέγεσθαι.
[194]   οὗτοι ἡμεῖς ὦμεν· ἡμεῖς μὲν  γὰρ   καὶ ἐκεῖ παρῆμεν καὶ ἦμεν
[182]   Λακεδαίμονι ποικίλος. ἐν Ἤλιδι μὲν  γὰρ   καὶ ἐν Βοιωτοῖς, καὶ οὗ
[196]   πάντων ὁμολογουμένως Ἔρως ἔχει· ἀσχημοσύνῃ  γὰρ   καὶ Ἔρωτι πρὸς ἀλλήλους ἀεὶ
[200]   γε ὤν. Ἀληθῆ λέγεις. Εἰ  γὰρ   καὶ ἰσχυρὸς ὢν βούλοιτο ἰσχυρὸς
[193]   καὶ Ἀγάθωνα λέγω· ἴσως μὲν  (γὰρ   καὶ οὗτοι τούτων τυγχάνουσιν ὄντες
[193]   μᾶλλον δὲ τί ἑκάτερος· Ἀγάθων  γὰρ   καὶ Σωκράτης λοιποί. Ἀλλὰ πείσομαί
[191]   αἰδοῖα εἰς τὸ πρόσθεν· τέως  γὰρ   καὶ ταῦτα ἐκτὸς εἶχον, καὶ
[208]   τῶν ἐπιστημῶν ταὐτὸν πάσχει.  γὰρ   καλεῖται μελετᾷν, ὡς ἐξιούσης ἐστὶ
[221]   δή τινα ὑβριστοῦ δοράν. ὄνους  γὰρ   κανθηλίους λέγει καὶ χαλκέας τινὰς
[218]   λέγειν, καὶ ὅσοι ἄλλοι; πάντες  γὰρ   κεκοινωνήκατε τῆς φιλοσόφου μανίας τε
[174]   ἴασιν αὐτόματοι ἀγαθοί. Ὅμηρος μὲν  γὰρ   κινδυνεύει οὐ μόνον διαφθεῖραι ἀλλὰ
[204]   Εἶεν δή, ξένη· καλῶς  γὰρ   λέγεις· τοιοῦτος ὢν Ἔρως
[188]   πολλὰ καὶ ἠδίκησεν. (οἵ τε  γὰρ   λοιμοὶ φιλοῦσι γίγνεσθαι ἐκ τῶν
[215]   ὑβριστὴς εἶ· οὔ; ἐὰν  γὰρ   μὴ ὁμολογῇς, μάρτυρας παρέξομαι. ἀλλ᾽
[185]   πένητος, οὐδὲν ἧττον αἰσχρόν· δοκεῖ  γὰρ   τοιοῦτος τό γε αὑτοῦ
[181]   δὲ πλησιάζει τῷ γενειάσκειν. παρεσκευασμένοι  γὰρ,   οἶμαί εἰσιν οἱ ἐντεῦθεν ἀρχόμενοι
[182]   (φιλοσοφία καὶ φιλογυμναστία· οὐ  γὰρ   οἶμαι συμφέρει τοῖς ἄρχουσι φρονήματα
[209]   ἐπιτηδεύειν, καὶ ἐπιχειρεῖ παιδεύειν. ἁπτόμενος  γὰρ   οἶμαι τοῦ καλοῦ καὶ ὁμιλῶν
[215]   ἂν τὰ ἐκείνου αὐλῇ·  γὰρ   Ὄλυμπος ηὔλει, Μαρσύου λέγω, τούτου
[196]   δικαιοσύνῃ σωφροσύνης πλείστης μετέχει. εἶναι  γὰρ   ὁμολογεῖται σωφροσύνη τὸ κρατεῖν ἡδονῶν
[190]   αὐτοὺς ποιῆσαι, καὶ ἠπόρουν· οὔτε  γὰρ   ὅπως ἀποκτείναιεν εἶχον καὶ ὥσπερ
[183]   θεῶν ἐκβάντι τῶν ὅρκων· ἀφροδίσιον  γὰρ   ὅρκον οὔ φασιν εἶναι· οὕτω
[175]   προσέστη ἐν τοῖς προθύροις. δῆλον  γὰρ   ὅτι εὗρες αὐτὸ καὶ ἔχεις·
[182]   εἶπον, οὐ ῥᾴδιον κατανοῆσαι. Ἐνθυμηθέντι  γὰρ   ὅτι λέγεται κάλλιον τὸ φανερῶς
[216]   ἐγὼ δηλώσω, ἐπείπερ ἠρξάμην. ὁρᾶτε  γὰρ   ὅτι Σωκράτης ἐρωτικῶς διάκειται τῶν
[183]   τῆς ψυχῆς ἐρῶν· καὶ  γὰρ   οὐδὲ μόνιμός ἐστιν, ἅτε οὐ
[172]   δὲ καὶ σὲ εἰδέναι. ἀλλὰ  γὰρ   οὐδὲν εἶχε σαφὲς λέγειν· σὺ
[218]   φίλων τῶν ἐμῶν. ἐμοὶ μὲν  γὰρ   οὐδέν ἐστι πρεσβύτερον τοῦ ὡς
[201]   πράγματα δι᾽ ἔρωτα καλῶν· αἰσχρῶν  γὰρ   οὐκ εἴη ἔρως. οὐχ οὑτωσί
[197]   ἐγγενομένου, δῆλον ὅτι κάλλους (αἴσχει  γὰρ   οὐκ ἔνι Ἔρως) πρὸ τοῦ
[209]   δὲ κατὰ τὴν ~(ψυχήν— εἰσὶ  γὰρ   οὖν, ἔφη, οἳ ἐν ταῖς
[221]   αὐτὸν καὶ τοὺς λόγους. Καὶ  γὰρ   οὖν καὶ τοῦτο ἐν τοῖς
[218]   μεγάλας τοῖς ὠσὶν ἐπίθεσθε. Ἐπειδὴ  γὰρ   οὖν, ἄνδρες, τε
[203]   Πόρος μεθυσθεὶς τοῦ νέκταρος, οἶνος  γὰρ   οὔπω ἦν, εἰς τὸν τοῦ
[216]   οὐ σειληνῶδες; σφόδρα γε. τοῦτο  γὰρ   οὗτος ἔξωθεν περιβέβληται, ὥσπερ
[175]   πληρεστέρας εἰς τὴν κενωτέραν. εἰ  γὰρ   οὕτως ἔχει καὶ (σοφία,
[189]   καὶ τὰ παθήματα αὐτῆς.  γὰρ   πάλαι ἡμῶν φύσις οὐχ αὑτὴ
[195]   σύνεστί τε καὶ ἔστιν·  γὰρ   παλαιὸς λόγος εὖ ἔχει, ὡς
[202]   Δαίμων μέγας, Σώκρατες· καὶ  γὰρ   πᾶν τὸ δαιμόνιον (μεταξύ ἐστι
[223]   μειρακίῳ ὑπ᾽ ἐμοῦ ἐπαινεθῆναι· καὶ  γὰρ   πάνυ ἐπιθυμῶ αὐτὸν ἐγκωμιάσαι. Ἰοὺ
[221]   ~(φυγῇ ἀνεχώρει τὸ στρατόπεδον· ἔτυχον  γὰρ   παραγενόμενος ἵππον ἔχων, οὗτος δὲ
[188]   θηρίοις καὶ τοῖς φυτοῖς· καὶ  γὰρ   πάχναι καὶ χάλαζαι καὶ ἐρυσῖβαι
[199]   ὅτι τοῖς μὴ γιγνώσκουσιν· οὐ  γὰρ   που τοῖς γε εἰδόσιν· καὶ
[202]   ὅτι οὔτε ἐπίστασθαί ἐστιν (ἄλογον  γὰρ   πρᾶγμα πῶς ἂν εἴη ἐπιστήμη;
[180]   ἑκάτερος εἴληχε πειρατέον εἰπεῖν. πᾶσα  γὰρ   πρᾶξις ὧδ᾽ ἔχει· αὐτὴ ἐφ᾽
[181]   πραχθῇ, τοιοῦτον ἀπέβη· καλῶς μὲν  γὰρ   πραττόμενον καὶ ὀρθῶς καλὸν γίγνεται,
[217]   (τὸν ἀκόλουθον μόνος συνεγιγνόμην. δεῖ  γὰρ   πρὸς ὑμᾶς πάντα τἀληθῆ εἰπεῖν·
[173]   ὅμοιος εἶ, Ἀπολλόδωρε· ἀεὶ  γὰρ   σαυτόν τε κακηγορεῖς καὶ τοὺς
[204]   τούτων γένεσις· πατρὸς μὲν  γὰρ   σοφοῦ ἐστί καὶ εὐπόρου, μητρὸς
[214]   πατρὸς καὶ σωφρονεστάτου, χαῖρε. Καὶ  γὰρ   σύ, φάναι τὸν Ἐρυξίμαχον· ἀλλὰ
[213]   ἐπιτρεπτέον ὑμῖν, ἀλλὰ ποτέον· ὡμολόγηται  γὰρ   ταῦθ᾽ ἡμῖν. ἄρχοντα οὖν αἱροῦμαι
[192]   ἀσπαζόμενοι. μέγα δὲ τεκμήριον· καὶ  γὰρ   τελεωθέντες μόνοι ἀποβαίνουσιν εἰς τὰ
[205]   τὰ ἑαυτῶν πονηρὰ εἶναι. οὐ  γὰρ   τὸ ἑαυτῶν οἶμαι ἕκαστοι ἀσπάζονται,
[173]   οὐκ οἶδα ἔγωγε· ἐν μὲν  γὰρ   τοῖς λόγοις ἀεὶ τοιοῦτος εἶ·
[218]   βακχείας· διὸ πάντες ἀκούσεσθε· συγγνώσεσθε  γὰρ   τοῖς τε τότε πραχθεῖσι καὶ
[174]   εἰς ταύτην τὴν παροιμίαν· ποιήσας  γὰρ   τὸν Ἀγαμέμνονα διαφερόντως ἀγαθὸν ἄνδρα
[207]   πολλάκις ὡμολογήκαμεν, μὴ θαύμαζε. ἐνταῦθα  γὰρ   (τὸν αὐτὸν ἐκείνῳ λόγον
[213]   Σωκράτους τε καὶ ἐκείνου· παραχωρῆσαι  γὰρ   τὸν Σωκράτη ὡς ἐκεῖνον καθίζειν.
[202]   εἴη ἐπιστήμη; οὔτε ἀμαθία (τὸ  γὰρ   τοῦ ὄντος τυγχάνον πῶς ἂν
[213]   φαῦλον πρᾶγμα γέγονεν. ἀπ᾽ ἐκείνου  γὰρ   τοῦ χρόνου, ἀφ᾽ οὗ τούτου
[204]   οὐδ᾽ ἐπιθυμοῦσι σοφοὶ γενέσθαι· αὐτὸ  γὰρ   τοῦτό ἐστι χαλεπὸν ἀμαθία, τὸ
[205]   τοῦ ὅλου ὀνόματι προσαγορεύεται. ποίησις  γὰρ   τοῦτο μόνον καλεῖται, καὶ οἱ
[206]   ἐγώ σοι, ἔφη, ἐρῶ. ἔστι  γὰρ   τοῦτο τόκος ἐν καλῷ καὶ
[192]   ἡμέραν μὴ ἀπολείπεσθαι ἀλλήλων; εἰ  γὰρ   τούτου ἐπιθυμεῖτε, ἐθέλω ὑμᾶς συντῆξαι
[189]   νῦν, ἀλλ᾽ ἀλλοία. πρῶτον μὲν  γὰρ   τρία ἦν τὰ γένη τὰ
[219]   τοῦτό γ᾽ εὖ λέγεις· ἐν  γὰρ   τῷ ἐπιόντι χρόνῳ (βουλευόμενοι πράξομεν
[180]   πολύ, ὥς φησιν Ὅμηρος. ἀλλὰ  γὰρ   τῷ ὄντι μάλιστα μὲν ταύτην
[183]   οὐ μονίμου ἐρῶν πράγματος. ἅμα  γὰρ   τῷ τοῦ σώματος ἄνθει λήγοντι,
[208]   τὴν αὐτὴν δοκεῖν εἶναι. τούτῳ  γὰρ   τῷ τρόπῳ πᾶν τὸ θνητὸν
[181]   ἄδηλον πολλὴ σπουδὴ ἀνηλίσκετο· τὸ  γὰρ   τῶν παίδων τέλος ἄδηλον οἷ
[220]   οὔτε ἐρεῖς ὅτι ψεύδομαι· ἀλλὰ  γὰρ   τῶν στρατηγῶν πρὸς τὸ ἐμὸν
[186]   διπλοῦν Ἔρωτα τοῦτον ἔχει· τὸ  γὰρ   ὑγιὲς τοῦ σώματος καὶ τὸ
[198]   ἔδει ἐγκωμιάζειν ὁτιοῦν. ἐγὼ μὲν  γὰρ   ὑπ᾽ ἀβελτερίας ᾤμην δεῖν τἀληθῆ
[192]   αὐτοὺς ἀναισχύντους εἶναι, ψευδόμενοι· οὐ  γὰρ   ὑπ᾽ ἀναισχυντίας τοῦτο δρῶσιν ἀλλ᾽
[186]   καὶ πρεσβεύωμεν τὴν τέχνην.  γὰρ   φύσις τῶν σωμάτων τὸν διπλοῦν
[208]   ἀποβλάστημα φύσει πᾶν τιμᾷ· ἀθανασίας  γὰρ   χάριν παντὶ αὕτη σπουδὴ
[176]   καὶ ὑμῶν τοὺς πολλούς· παρῆστε  γὰρ   χθές- σκοπεῖσθε (οὖν τίνι τρόπῳ
[178]   χρηστὸς καὶ ἐραστῇ παιδικά.  γὰρ   χρὴ ἀνθρώποις ἡγεῖσθαι παντὸς τοῦ
[204]   ἀμαθίας ἐν μέσῳ ἐστίν. ~(ἔχει  γὰρ   ὧδε. θεῶν οὐδεὶς φιλοσοφεῖ οὐδ᾽
[182]   ἄλλαις πόλεσι νοῆσαι ῥᾴδιος, ἁπλῶς  γὰρ   ὥρισται· δ᾽ ἐνθάδε (καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | BCS - Bibliotheca Classica Selecta

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 1/03/2005