Page |
[193] |
ὁ
ἐμὸς
λόγος
ἐστὶ
περὶ
|
Ἔρωτος, |
ἀλλοῖος
ἢ
ὁ
σός.
ὥσπερ |
[197] |
ἔρωτος
ἡγεμονεύσαντος,
(ὥστε
καὶ
οὗτος
|
Ἔρωτος |
ἂν
εἴη
μαθητής,
καὶ
Μοῦσαι |
[180] |
ἴσμεν
ὅτι
οὐκ
ἔστιν
ἄνευ
|
Ἔρωτος |
Ἀφροδίτη.
μιᾶς
μὲν
οὖν
οὔσης |
[196] |
τὸ
κρατεῖν
ἡδονῶν
καὶ
ἐπιθυμιῶν,
|
Ἔρωτος |
δὲ
μηδεμίαν
ἡδονὴν
κρείττω
εἶναι· |
[197] |
κατεσκευάσθη
τῶν
θεῶν
τὰ
πράγματα
|
Ἔρωτος |
ἐγγενομένου,
δῆλον
ὅτι
κάλλους
(αἴσχει |
[197] |
πάντων
τίς
ἐναντιώσεται
μὴ
οὐχὶ
|
Ἔρωτος |
εἶναι
σοφίαν,
ᾗ
γίγνεταί
τε |
[214] |
ἕκαστον
ἐν
μέρει
λόγον
(περὶ
|
Ἔρωτος |
εἰπεῖν
ὡς
δύναιτο
κάλλιστον,
καὶ |
[199] |
ἄγαμαι.
ἴθι
οὖν
μοι
περὶ
|
Ἔρωτος, |
ἐπειδὴ
καὶ
τἆλλα
καλῶς
καὶ |
[177] |
ἕκαστον
ἡμῶν
λόγον
εἰπεῖν
ἔπαινον
|
Ἔρωτος |
ἐπὶ
δεξιὰ
ὡς
ἂν
δύνηται |
[212] |
τὴν
δύναμιν
καὶ
ἀνδρείαν
τοῦ
|
Ἔρωτος |
καθ᾽
ὅσον
οἷός
τ᾽
εἰμί. |
[196] |
πολλὰ
λείπεται,
περὶ
δὲ
ἀρετῆς
|
Ἔρωτος |
μετὰ
ταῦτα
λεκτέον·
τὸ
μὲν |
[185] |
τοῦ
παραχρῆμα,
ὦ
Φαῖδρε,
περὶ
|
Ἔρωτος |
ξυμβάλλομαι.
Παυσανίου
δὲ
παυσαμένου,
διδάσκουσι |
[196] |
δὲ
ἥττους,
κρατοῖντ᾽
ἂν
ὑπὸ
|
Ἔρωτος, |
ὁ
δὲ
κρατοῖ,
κρατῶν
δὲ |
[201] |
δὲ
λόγον
τὸν
περὶ
τοῦ
|
Ἔρωτος, |
ὅν
ποτ᾽
ἤκουσα
γυναικὸς
Μαντινικῆς |
[212] |
τῇ
ἀνθρωπείᾳ
φύσει
συνεργὸν
ἀμείνω
|
Ἔρωτος |
οὐκ
ἄν
τις
ῥᾳδίως
λάβοι. |
[178] |
τεκμήριον
δὲ
τούτου·
γονῆς
γὰρ
|
Ἔρωτος |
οὔτ᾽
εἰσὶν
οὔτε
λέγονται
ὑπ᾽ |
[196] |
εἴ
τι
πάσχει—
βία
γὰρ
|
Ἔρωτος |
οὐχ
(ἅπτεται—
οὔτε
ποιῶν
ποιεῖ— |
[199] |
καὶ
τοιούτου
λόγου
δέῃ,
περὶ
|
Ἔρωτος |
τἀληθῆ
λεγόμενα
ἀκούειν,
ὀνομάσει
δὲ |
[188] |
ἄλλο
τί
ἐστιν
ἢ
περὶ
|
Ἔρωτος |
φυλακήν
τε
καὶ
ἴασιν·
πᾶσα |