| Page |
|---|
| [204] |
ἐστὶν
ἔρως
περὶ
τὸ
καλόν,
|
ὥστε |
ἀναγκαῖον
Ἔρωτα
φιλόσοφον
εἶναι,
φιλόσοφον |
| [186] |
ἰατρικώτατος,
καὶ
ὁ
μεταβάλλειν
ποιῶν,
|
ὥστε |
ἀντὶ
τοῦ
ἑτέρου
ἔρωτος
τὸν |
| [221] |
αὐτῶν
τὰ
αὐτὰ
φαίνεται
λέγειν,
|
ὥστε |
ἄπειρος
καὶ
ἀνόητος
ἄνθρωπος
~(πᾶς |
| [179] |
τῇ
φιλίᾳ
διὰ
τὸν
ἔρωτα,
|
ὥστε |
ἀποδεῖξαι
αὐτοὺς
ἀλλοτρίους
ὄντας
τῷ |
| [198] |
με
Γοργίου
ὁ
λόγος
ἀνεμίμνῃσκεν,
|
ὥστε |
ἀτεχνῶς
τὸ
τοῦ
Ὁμήρου
ἐπεπόνθη· |
| [192] |
καὶ
(συμφυσῆσαι
εἰς
τὸ
αὐτό,
|
ὥστε |
δύ᾽
ὄντας
ἕνα
γεγονέναι
καὶ |
| [194] |
με
οὕτω
θεάτρου
μεστὸν
ἡγεῖ,
|
ὥστε |
καὶ
ἀγνοεῖν
ὅτι
νοῦν
ἔχοντι |
| [205] |
ὁτῳοῦν
αἰτία
πᾶσά
ἐστι
(ποίησις,
|
ὥστε |
καὶ
αἱ
ὑπὸ
πάσαις
ταῖς |
| [196] |
ποιητὴς
ὁ
θεὸς
σοφὸς
οὕτως
|
ὥστε |
καὶ
ἄλλον
ποιῆσαι·
πᾶς
γοῦν |
| [210] |
ἡγήσασθαι
τοῦ
ἐν
τῷ
σώματι,
|
ὥστε |
καὶ
ἐὰν
ἐπιεικὴς
ὢν
τὴν |
| [172] |
συνουσίαν
γεγονέναι
ταύτην
ἣν
ἐρωτᾷς,
|
ὥστε |
καὶ
ἐμὲ
παραγενέσθαι.
Ἔγωγε
δή. |
| [192] |
αὐτῷ
γενέσθαι
ὅτι
μάλιστα
ἀλλήλοις,
|
ὥστε |
καὶ
νύκτα
καὶ
ἡμέραν
μὴ |
| [197] |
ἀνεῦρεν
ἐπιθυμίας
καὶ
ἔρωτος
ἡγεμονεύσαντος,
|
(ὥστε |
καὶ
οὗτος
Ἔρωτος
ἂν
εἴη |
| [189] |
γε
τὸν
πταρμὸν
προσενεχθῆναι
αὐτῇ,
|
ὥστε |
με
θαυμάζειν
εἰ
τὸ
κόσμιον |
| [216] |
Μαρσύου
πολλάκις
δὴ
~(οὕτω
διετέθην
|
ὥστε |
μοι
δόξαι
μὴ
βιωτὸν
εἶναι |
| [179] |
Ἔρως
ἔνθεον
ποιήσειε
πρὸς
ἀρετήν,
|
ὥστε |
ὅμοιον
εἶναι
τῷ
ἀρίστῳ
φύσει. |
| [173] |
τοὺς
λόγους
περὶ
αὐτῶν
ἐποιούμεθα,
|
(ὥστε, |
ὅπερ
ἀρχόμενος
εἶπον,
οὐκ
ἀμελετήτως |
| [219] |
εἰς
φρόνησιν
καὶ
εἰς
καρτερίαν;
|
ὥστε |
οὔθ᾽
ὅπως
οὖν
ὀργιζοίμην
εἶχον |
| [216] |
ὅτι
πολὺ
μεῖζον
ἂν
ἀχθοίμην,
|
ὥστε |
οὐκ
ἔχω
ὅ
τι
χρήσωμαι |
| [203] |
τὸ
δὲ
ποριζόμενον
ἀεὶ
ὑπεκρεῖ·
|
ὥστε |
οὔτε
ἀπορεῖ
Ἔρως
ποτὲ
οὔτε |
| [223] |
εὐπόρως
καὶ
πιθανὸν
λόγον
ηὗρεν,
|
ὥστε |
παρ᾽
ἑαυτῷ
τουτονὶ
κατακεῖσθαι.
(Τὸν |
| [217] |
εἶναι
καὶ
πάγκαλα
καὶ
θαυμαστά,
|
ὥστε |
ποιητέον
εἶναι
ἔμβραχυ
ὅ
τι |
| [178] |
εἰ
οὖν
μηχανή
τις
γένοιτο
|
ὥστε |
πόλιν
γενέσθαι
ἢ
στρατόπεδον
ἐραστῶν |
| [179] |
μόνον
ἀνθρώποις
ἀλλὰ
καὶ
θεοῖς,
|
ὥστε |
πολλῶν
πολλὰ
καὶ
καλὰ
ἐργασαμένων |
| [209] |
γεννηθὲν
συνεκτρέφει
κοινῇ
μετ᾽
ἐκείνου,
|
ὥστε |
πολὺ
μείζω
κοινωνίαν
τῆς
τῶν |
| [208] |
ἀπιούσης
μνήμην
σῴζει
τὴν
ἐπιστήμην,
|
ὥστε |
τὴν
αὐτὴν
δοκεῖν
εἶναι.
τούτῳ |
| [182] |
οἱ
καὶ
τὸ
ὄνειδος
πεποιηκότες,
|
ὥστε |
τινὰς
τολμᾷν
λέγειν
ὡς
αἰσχρὸν |
| [202] |
μέσῳ
δὲ
ὂν
ἀμφοτέρων
συμπληροῖ,
|
ὥστε |
τὸ
πᾶν
αὐτὸ
αὑτῷ
ξυνδεδέσθαι. |
