Page
[181]	ὡς νέον, καταγελάσαντες οἰχήσεσθαι ἐπ᾽	ἄλλον	ἀποτρέχοντες. χρῆν δὲ καὶ νόμον
[175]	ἀπονίζειν τὸν παῖδα ἵνα κατακέοιτο·	ἄλλον	δέ τινα τῶν παίδων ἥκειν
[196]	ἂν ἑτέρῳ δοίη οὔτ᾽ ἂν	ἄλλον	διδάξειεν. καὶ ~(μὲν δὴ τήν
[214]	ὡς ἐγὼ οὐδ᾽ ἂν ἕνα	ἄλλον	ἐπαινέσαιμι σοῦ παρόντος. Ἀλλ᾽ οὕτω
[214]	παρόντος ἢ θεὸν ἢ ἄνθρωπον	ἄλλον	ἢ τοῦτον, οὐκ ἀφέξεταί μου
[196]	θεὸς σοφὸς οὕτως ὥστε καὶ	ἄλλον	ποιῆσαι· πᾶς γοῦν ποιητὴς γίγνεται,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2005