Page
[192]	ὅτι οὐδ᾽ ἂν εἷς ἐξαρνηθείη	οὐδ᾽	ἄλλο τι ἂν φανείη βουλόμενος,
[215]	ὅμοιος εἶ τούτοις, ὦ Σώκρατες,	οὐδ᾽	ἄν αὐτὸς δή που ἀμφισβητήσαις·
[183]	καὶ ἐθέλοντες δουλείας δουλεύειν οἵας	οὐδ᾽	ἂν δοῦλος οὐδείς, ἐμποδίζοιτο ἂν
[192]	τύχητε· ταῦτ᾽ ἀκούσας ἴσμεν ὅτι	οὐδ᾽	ἂν εἷς ἐξαρνηθείη οὐδ᾽ ἄλλο
[216]	οὐδέν, ἀλλὰ καταφρονεῖ τοσοῦτον (ὅσον	οὐδ᾽	ἂν εἷς οἰηθείη, οὔτ᾽ εἴ
[214]	λέγε πρὸς ταῦτα, ὡς ἐγὼ	οὐδ᾽	ἂν ἕνα ἄλλον ἐπαινέσαιμι σοῦ
[192]	διὰ βίου οὗτοί εἰσιν, οἳ	οὐδ᾽	ἂν ἔχοιεν εἰπεῖν ὅ τι
[196]	μὴν εἴς γε ἀνδρείαν Ἔρωτι	(οὐδ᾽	Ἄρης „ἀνθίσταται„ οὐ γὰρ ἔχει
[204]	τις ἄλλος σοφός, οὐ φιλοσοφεῖ·	οὐδ᾽	αὖ οἱ ἀμαθεῖς φιλοσοφοῦσιν οὐδ᾽
[211]	ὂν καλόν, τισὶ δὲ αἰσχρόν·	οὐδ᾽	αὖ φαντασθήσεται αὐτῷ τὸ καλὸν
[176]	ἐρρῶσθαι πίνειν, Ἀγάθων; Οὐδαμῶς, φάναι,	οὐδ᾽	αὐτὸς ἔρρωμαι. (Ἕρμαιον ἂν εἴη
[221]	αὐτὸς καὶ οἱ λόγοι αὐτοῦ,	οὐδ᾽	ἐγγὺς ἂν εὕροι τις ζητῶν,
[198]	αὐτὸς οὐχ οἷός τ᾽ ἔσομαι	οὐδ᾽	ἐγγὺς τούτων οὐδὲν καλὸν εἰπεῖν,
[204]	ἐπιθυμεῖ σοφὸς γενέσθαι· ἔστι γάρ·	οὐδ᾽	εἴ τις ἄλλος σοφός, οὐ
[199]	ᾔδη τὸν τρόπον τοῦ ἐπαίνου,	οὐδ᾽	εἰδὼς ὑμῖν ὡμολόγησα καὶ αὐτὸς
[211]	καλόν, πρὸς δὲ τὸ αἰσχρόν.	οὐδ᾽	ἔνθα μὲν καλόν, ἔνθα δὲ
[213]	οὔτε προσβλέψαι οὔτε διαλεχθῆναι καλῷ	οὐδ᾽	ἑνί, ἢ οὑτοσὶ ζηλοτυπῶν με
[195]	δὴ πέφυκεν Ἔρως μισεῖν καὶ	οὐδ᾽	ἐντὸς πολλοῦ πλησιάζειν. μετὰ δὲ
[195]	οὐ γὰρ ἐπὶ γῆς βαίνει	οὐδ᾽	ἐπὶ κρανίων, ἅ ἐστιν οὐ
[204]	γὰρ ὧδε. θεῶν οὐδεὶς φιλοσοφεῖ	οὐδ᾽	ἐπιθυμεῖ σοφὸς γενέσθαι· ἔστι γάρ·
[204]	οὐδ᾽ αὖ οἱ ἀμαθεῖς φιλοσοφοῦσιν	οὐδ᾽	ἐπιθυμοῦσι σοφοὶ γενέσθαι· αὐτὸ γὰρ
[219]	αὐτὸν ᾤμην· καὶ ἀναστάς γε,	οὐδ᾽	ἐπιτρέψας τούτῳ εἰπεῖν οὐδὲν ἔτι,
[215]	λέγειν, τοιοῦτον δ᾽ οὐδὲν ἔπασχον,	οὐδ᾽	ἐτεθορύβητό μου ἡ ψυχὴ οὐδ᾽
[215]	οὐδ᾽ ἐτεθορύβητό μου ἡ ψυχὴ	οὐδ᾽	ἠγανάκτει ὡς ἀνδραποδωδῶς διακειμένου· ἀλλ᾽
[194]	μέλλοντος ἐπιδείξεσθαι σαυτοῦ λόγους, καὶ	οὐδ᾽	ὁπωστιοῦν ἐκπλαγέντος, νῦν οἰηθείην σε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2005