Page |
[204] |
ὧν
αὖ
καὶ
ὁ
Ἔρως.
|
ἔστι |
γὰρ
δὴ
τῶν
καλλίστων
ἡ |
[189] |
αὐτόν,
δέον
πάντων
μάλιστα
γίγνεσθαι.
|
ἔστι |
γὰρ
θεῶν
φιλανθρωπότατος,
(ἐπίκουρός
τε |
[186] |
εἰ
μέλλει
τις
τεχνικὸς
εἶναι.
|
ἔστι |
γὰρ
ἰατρική,
ὡς
ἐν
κεφαλαίῳ |
[181] |
μὲν
ἀγαθόν,
ὁμοίως
δὲ
τοὐναντίον.
|
ἔστι |
γὰρ
καὶ
ἀπὸ
τῆς
θεοῦ |
[204] |
φιλοσοφεῖ
οὐδ᾽
ἐπιθυμεῖ
σοφὸς
γενέσθαι·
|
ἔστι |
γάρ·
οὐδ᾽
εἴ
τις
ἄλλος |
[206] |
Ἀλλ᾽
ἐγώ
σοι,
ἔφη,
ἐρῶ.
|
ἔστι |
γὰρ
τοῦτο
τόκος
ἐν
καλῷ |
[202] |
τυγχάνον
πῶς
ἂν
εἴη
ἀμαθία;
|
ἔστι |
δὲ
δή
που
τοιοῦτον
ἡ |
[186] |
εἶναι
ποιεῖν
καὶ
ἐρᾷν
ἀλλήλων.
|
ἔστι |
δὲ
ἔχθιστα
τὰ
ἐναντιώτατα,
ψυχρὸν |
[195] |
αὐτῶν,
κάλλιστον
ὄντα
καὶ
ἄριστον.
|
ἔστι |
δὲ
κάλλιστος
ὢν
τοιόσδε.
πρῶτον |
[187] |
ἁρμονίαν
τόξου
τε
καὶ
λύρας.
|
ἔστι |
δὲ
πολλὴ
ἀλογία
ἁρμονίαν
φάναι |
[206] |
καὶ
γυναικὸς
συνουσία
τόκος
ἐστίν.
|
ἔστι |
δὲ
τοῦτο
θεῖον
τὸ
πρᾶγμα, |
[204] |
καὶ
οὕτω
γεγονὼς
ὁ
Ἔρως,
|
ἔστι |
δὲ
τῶν
καλῶν,
ὡς
σὺ |
[191] |
καὶ
τοῦ
ἄλλου
βίου
ἐπιμελοῖντο.
|
ἔστι |
δὴ
οὖν
ἐκ
τόσου
(ὁ |
[186] |
δὲ
ὁ
ἐπὶ
τῷ
νοσώδει.
|
ἔστι |
δή,
ὥσπερ
ἄρτι
Παυσανίας
ἔλεγεν |
[211] |
καὶ
γνῷ
αὐτὸ
τελευτῶν
ὃ
|
ἔστι |
(καλόν.
ἐνταῦθα
τοῦ
βίου,
ὦ |
[204] |
ὦ
Σώκρατες,
πειράσομαί
σε
διδάξαι.
|
ἔστι |
μὲν
γὰρ
δὴ
τοιοῦτος
καὶ |
[213] |
οὐδὲ
εἴ
τις
ἄλλος
γελοῖος
|
ἔστι |
τε
καὶ
βούλεται,
ἀλλὰ
διεμηχανήσω |
[199] |
ἀδελφός,
αὐτὸ
τοῦθ᾽
ὅπερ
ἔστιν,
|
ἔστι |
τινὸς
ἀδελφὸς
ἢ
οὔ;
Φάναι |
[204] |
ἐφαίνετο
ὁ
Ἔρως.
καὶ
γὰρ
|
ἔστι |
τὸ
ἐραστὸν
τὸ
τῷ
ὄντι |
[181] |
ἢ
ᾄδειν
ἢ
διαλέγεσθαι,
οὐκ
|
ἔστι |
τούτων
αὐτὸ
καλὸν
οὐδέν,
ἀλλ᾽ |
[213] |
φιλεραστίαν
πάνυ
ὀρρωδῶ.
Ἀλλ᾽
οὐκ
|
ἔστι, |
φάναι
τὸν
Ἀλκιβιάδην,
ἐμοὶ
καὶ |