Page |
[211] |
οἷον
πρόσωπόν
τι
οὐδὲ
χεῖρες
|
οὐδὲ |
ἄλλο
οὐδὲν
ὧν
σῶμα
μετέχει, |
[177] |
καὶ
Ἀφροδίτην
πᾶσα
ἡ
διατριβή,
|
οὐδὲ |
ἄλλος
οὐδεὶς
τουτωνὶ
ὧν
ἐγὼ |
[181] |
Ἔρως
οὐ
πᾶς
ἐστὶ
καλὸς
|
οὐδὲ |
ἄξιος
ἐγκωμιάζεσθαι,
ἀλλὰ
ὁ
καλῶς |
[221] |
οὕτω
διακειμένων
ἐν
τῷ
πολέμῳ
|
οὐδὲ |
ἅπτονται,
ἀλλὰ
τοὺς
προτροπάδην
(φεύγοντας |
[195] |
ἔλεγον·
οὐ
γὰρ
ἂν
ἐκτομαὶ
|
οὐδὲ |
δεσμοὶ
ἀλλήλων
ἐγίγνοντο
καὶ
ἄλλα |
[196] |
οἷός
τ᾽
ἦν
πάντῃ
περιπτύσσεσθαι
|
οὐδὲ |
διὰ
πάσης
ψυχῆς
καὶ
εἰσιὼν |
[213] |
κατεκλίνης;
ὡς
οὐ
παρὰ
Ἀριστοφάνει
|
οὐδὲ |
εἴ
τις
ἄλλος
γελοῖος
ἔστι |
[200] |
ὃ
οὔπω
ἕτοιμον
αὐτῷ
ἐστιν
|
οὐδὲ |
ἔχει,
τὸ
εἰς
τὸν
ἔπειτα |
[202] |
παρὰ
τούτων,
οἵ
φασιν
αὐτὸν
|
οὐδὲ |
θεὸν
εἶναι;
Τίνες
οὗτοι;
ἦν |
[208] |
καὶ
οὐδέποτε
οἱ
αὐτοί
ἐσμεν
|
οὐδὲ |
κατὰ
τὰς
ἐπιστήμας,
ἀλλὰ
καὶ |
[184] |
ἡ
ἐθελοδουλεία
οὐκ
αἰσχρὰ
εἶναι
|
οὐδὲ |
κολακεία.
δεῖ
δὴ
τὼ
νόμω |
[177] |
οὔτε
που
Ἀγάθων
καὶ
(Παυσανίας,
|
οὐδὲ |
μὴν
Ἀριστοφάνης,
ᾧ
περὶ
Διόνυσον |
[183] |
τῆς
ψυχῆς
ἐρῶν·
καὶ
γὰρ
|
οὐδὲ |
μόνιμός
ἐστιν,
ἅτε
οὐ
μονίμου |
[187] |
οὐδὲν
χαλεπὸν
τὰ
ἐρωτικὰ
διαγιγνώσκειν,
|
οὐδὲ |
ὁ
διπλοῦς
ἔρως
ἐνταῦθά
πως |
[211] |
τοτὲ
μέν,
τοτὲ
δὲ
οὔ,
|
οὐδὲ |
πρὸς
μὲν
τὸ
καλόν,
πρὸς |
[192] |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
χωρίζεσθαι
ἀλλήλων
|
οὐδὲ |
σμικρὸν
χρόνον.
καὶ
οἱ
διατελοῦντες |
[219] |
κατεκείμην
τὴν
νύκτα
ὅλην.
καὶ
|
οὐδὲ |
ταῦτα
αὖ,
ὦ
Σώκρατες,
ἐρεῖς |
[211] |
μὲν
καλόν,
τῇ
δ᾽
αἰσχρόν,
|
οὐδὲ |
τοτὲ
μέν,
τοτὲ
δὲ
οὔ, |
[217] |
ἐραστὴς
παιδικοῖς
ἐπιβουλεύων.
καί
μοι
|
οὐδὲ |
τοῦτο
ταχὺ
(ὑπήκουσεν,
ὅμως
δ᾽ |
[182] |
φρονήματα
μεγάλα
ἐγγίγνεσθαι
τῶν
ἀρχομένων,
|
οὐδὲ |
φιλίας
ἰσχυρὰς
καὶ
κοινωνίας,
ὃ |
[211] |
τὸ
καλὸν
οἷον
πρόσωπόν
τι
|
οὐδὲ |
χεῖρες
οὐδὲ
ἄλλο
οὐδὲν
ὧν |