Page |
[213] |
αὖ
ἐνταῦθα
κατεκλίνης;
ὡς
οὐ
|
παρὰ |
Ἀριστοφάνει
οὐδὲ
εἴ
τις
ἄλλος |
[188] |
ἀποτελούμενος
καὶ
παρ᾽
ἡμῖν
καὶ
|
παρὰ |
θεοῖς,
οὗτος
τὴν
μεγίστην
δύναμιν |
[183] |
ὅτι
καὶ
ὀμνύντι
μόνῳ
συγγνώμη
|
παρὰ |
θεῶν
ἐκβάντι
τῶν
ὅρκων·
ἀφροδίσιον |
[202] |
παρ᾽
ἀνθρώπων
καὶ
ἀνθρώποις
τὰ
|
παρὰ |
θεῶν,
τῶν
μὲν
τὰς
δεήσεις |
[174] |
ταῦτα
δὴ
ἐκαλλωπισάμην,
ἵνα
καλὸς
|
παρὰ |
καλὸν
ἴω.
ἀλλὰ
σύ,
ἦ |
[214] |
μὲν
λέγεις,
μεθύοντα
δὲ
ἄνδρα
|
παρὰ |
νηφόντων
λόγους
παραβάλλειν
μὴ
οὐκ |
[182] |
αὖ
ἡ
παρακέλευσις
τῷ
ἐρῶντι
|
παρὰ |
πάντων
θαυμαστή,
οὐχ
ὥς
τι |
[202] |
ἦν
δ᾽
ἐγώ,
ὁμολογεῖταί
γε
|
παρὰ |
πάντων
μέγας
θεὸς
εἶναι;
Τῶν |
[200] |
τοίνυν,
εἰπεῖν
τὸν
Σωκράτη,
φύλαξον
|
παρὰ |
σαυτῷ
μεμνημένος
ὅτου·
τοσόνδε
δὲ |
[206] |
ἐθαύμαζον
ἐπὶ
σοφίᾳ
καὶ
ἐφοίτων
|
παρὰ |
σὲ
αὐτὰ
ταῦτα
μαθησόμενος.
Ἀλλ᾽ |
[222] |
πλέον
αὐτῷ
ἔσται,
ἀλλ᾽
ἐγὼ
|
παρὰ |
σὲ
ἐλθὼν
κατακλινήσομαι.
Πάνυ
γε, |
[207] |
Διοτίμα,
ὅπερ
νῦν
δὴ
εἶπον,
|
παρὰ |
σὲ
ἥκω,
γνοὺς
ὅτι
διδασκάλων |
[218] |
ἂν
ἐν
ἐμοὶ
καὶ
τῆς
|
παρὰ |
σοὶ
εὐμορφίας
πάμπολυ
διαφέρον.
εἰ |
[175] |
ἡ
(σοφία,
πολλοῦ
τιμῶμαι
τὴν
|
παρὰ |
σοὶ
κατάκλισιν·
οἶμαι
γάρ
με |
[175] |
πολλὴν
ἐπίδοσιν
ἔχουσα,
ἥ
γε
|
παρὰ |
σοῦ
νέου
ὄντος
οὕτω
σφόδρα |
[175] |
σοὶ
κατάκλισιν·
οἶμαι
γάρ
με
|
παρὰ |
σοῦ
πολλῆς
καὶ
καλῆς
σοφίας |
[223] |
τινὸς
εἰς
τὸ
ἄντικρυς
πορεύεσθαι
|
παρὰ |
σφᾶς
καὶ
κατακλίνεσθαι,
καὶ
θορύβου |
[212] |
παρ᾽
Ἀγάθωνα.
ἄγειν
οὖν
αὐτὸν
|
παρὰ |
σφᾶς
τήν
τε
αὐλητρίδα
ὑπολαβοῦσαν |
[179] |
μακάρων
νήσους
ἀπέπεμψαν,
ὅτι
πεπυσμένος
|
παρὰ |
τῆς
μητρὸς
ὡς
ἀποθανοῖτο
ἀποκτείνας |
[213] |
κατιδεῖν
τὸν
Σωκράτη,
ἀλλὰ
καθίζεσθαι
|
παρὰ |
τὸν
Ἀγάθωνα
(ἐν
μέσῳ
Σωκράτους |
[216] |
φεύγων,
ἵνα
μὴ
αὐτοῦ
καθήμενος
|
παρὰ |
τούτῳ
καταγηράσω.
πέπονθα
δὲ
(πρὸς |
[202] |
Σώκρατες,
(ὁμολογοῖτο
μέγας
θεὸς
εἶναι
|
παρὰ |
τούτων,
οἵ
φασιν
αὐτὸν
οὐδὲ |
[213] |
καὶ
βούλεται,
ἀλλὰ
διεμηχανήσω
ὅπως
|
παρὰ |
τῷ
καλλίστῳ
τῶν
ἔνδον
κατακείσει; |
[223] |
μὲν
οὖν
Ἀγάθωνα
ὡς
κατακεισόμενον
|
παρὰ |
τῷ
Σωκράτει
ἀνίστασθαι·
ἐξαίφνης
δὲ |
[190] |
γὰρ
αὐτοῖς
καὶ
ἱερὰ
τὰ
|
παρὰ |
τῶν
ἀνθρώπων
ἠφανίζετο—
οὔθ᾽
ὅπως |