Page |
[191] |
μηχανὴν
πορίζεται,
καὶ
μετατίθησιν
αὐτῶν
|
τὰ |
αἰδοῖα
εἰς
τὸ
πρόσθεν·
τέως |
[209] |
σώματα
τὰ
καλὰ
μᾶλλον
ἢ
|
τὰ |
αἰσχρὰ
ἀσπάζεται
ἅτε
κυῶν,
καὶ |
[191] |
ὅσοι
δὲ
ἄρρενος
τμῆμά
εἰσι,
|
τὰ |
ἄρρενα
διώκουσι,
καὶ
τέως
μὲν |
[207] |
ἐστιν
ὑπὲρ
τούτων
καὶ
διαμάχεσθαι
|
τὰ |
ἀσθενέστατα
τοῖς
ἰσχυροτάτοις
καὶ
ὑπεραποθνῄσκειν, |
[207] |
πρεσβύτης
γένηται·
οὗτος
μέντοι
οὐδέποτε
|
τὰ |
αὐτὰ
ἔχων
ἐν
αὑτῷ
ὅμως |
[207] |
λῦπαι,
φόβοι
τούτων
ἕκαστα
οὐδέποτε
|
τὰ |
αὐτὰ
πάρεστιν
ἑκάστῳ,
ἀλλὰ
τὰ |
[215] |
ὁρῶ
δὲ
καὶ
ἄλλους
παμπόλλους
|
τὰ |
αὐτὰ
πάσχοντας.
Περικλέους
δὲ
ἀκούων |
[221] |
καὶ
ἀεὶ
διὰ
τῶν
αὐτῶν
|
τὰ |
αὐτὰ
φαίνεται
λέγειν,
ὥστε
ἄπειρος |
[215] |
μὲν
οὖν
ἴσως
οἰήσεται
ἐπὶ
|
τὰ |
γελοιότερα,
ἔσται
δ᾽
ἡ
εἰκὼν |
[214] |
τί
ἐν
νῷ
ἔχεις;
ἐπὶ
|
τὰ |
γελοιότερά
με
ἐπαινέσαι;
ἢ
τί |
[190] |
ἦν
δὲ
διὰ
ταῦτα
τρία
|
(τὰ |
γένη
καὶ
τοιαῦτα,
ὅτι
τὸ |
[189] |
πρῶτον
μὲν
γὰρ
τρία
ἦν
|
τὰ |
γένη
τὰ
τῶν
ἀνθρώπων,
οὐχ |
[216] |
αὐτὸς
ἔτι
ἐμαυτοῦ
μὲν
ἀμελῶ,
|
τὰ |
δ᾽
Ἀθηναίων
πράττω.
βίᾳ
οὖν |
[201] |
Ἔρως
τῶν
καλῶν
ἐνδεής
ἐστι,
|
τὰ |
δὲ
ἀγαθὰ
καλά,
κἂν
τῶν |
[205] |
τοῦ
ὅλου
ἐπιτιθέντες
ὄνομα,
ἔρωτα,
|
τὰ |
δὲ
ἄλλα
ἄλλοις
καταχρώμεθα
ὀνόμασιν. |
[211] |
μεθ᾽
αὑτοῦ
μονοειδὲς
ἀεὶ
ὄν,
|
τὰ |
δὲ
ἄλλα
πάντα
καλὰ
ἐκείνου |
[207] |
καλεῖται,
ἀλλὰ
νέος
ἀεὶ
γιγνόμενος,
|
τὰ |
δὲ
ἀπολλύς,
καὶ
κατὰ
τὰς |
[207] |
ἑκάστῳ,
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
γίγνεται,
|
τὰ |
δὲ
ἀπόλλυται.
πολὺ
δὲ
τούτων |
[206] |
ἡ
κύησις
καὶ
ἡ
γέννησις.
|
τὰ |
δὲ
ἐν
τῷ
ἀναρμόστῳ
ἀδύνατον |
[207] |
τις
ἐκ
λογισμοῦ
ταῦτα
ποιεῖν·
|
τὰ |
δὲ
θηρία
τίς
αἰτία
οὕτως |
[195] |
εἶναι
θεῶν
καὶ
ἀεὶ
νέον,
|
τὰ |
δὲ
παλαιὰ
πράγματα
περὶ
θεούς, |
[197] |
θεῷ
ἀνακείσθω,
τὰ
μὲν
παιδιᾶς,
|
τὰ |
δὲ
σπουδῆς
μετρίας,
καθ᾽
ὅσον |
[210] |
ὦ
Σώκρατες,
κἂν
σὺ
~(μυηθείης·
|
τὰ |
δὲ
τέλεα
καὶ
ἐποπτικά,
ὧν |
[205] |
οἱ
ἄνθρωποι,
ἐὰν
αὐτοῖς
δοκῇ
|
τὰ |
ἑαυτῶν
πονηρὰ
εἶναι.
οὐ
γὰρ |
[189] |
Ἐρυξίμαχε,
καί
μοι
ἔστω
ἄρρητα
|
τὰ |
εἰρημένα.
ἀλλὰ
μή
με
φύλαττε, |
[200] |
δή,
φάναι
τὸν
Σωκράτη,
ἀνομολογησώμεθα
|
τὰ |
εἰρημένα.
ἄλλο
τι
ἔστιν
ὁ |
[223] |
Ταῦτα
ἐκεῖνα,
φάναι
τὸν
Ἀλκιβιάδην,
|
τὰ |
εἰωθότα·
Σωκράτους
παρόντος
τῶν
καλῶν |
[215] |
καὶ
ἔτι
νυνὶ
ὃς
ἂν
|
τὰ |
ἐκείνου
αὐλῇ·
ἃ
γὰρ
Ὄλυμπος |
[186] |
ἐρᾷν
ἀλλήλων.
ἔστι
δὲ
ἔχθιστα
|
τὰ |
ἐναντιώτατα,
ψυχρὸν
θερμῷ,
πικρὸν
γλυκεῖ, |
[216] |
οὐκ
οἶδα
εἴ
τις
ἑώρακε
|
τὰ |
ἐντὸς
ἀγάλματα·
ἀλλ᾽
ἐγὼ
ἤδη |
[173] |
Ἀγάθων,
τῇ
ὑστεραίᾳ
ἢ
ᾗ
|
τὰ |
ἐπινίκια
ἔθυεν
αὐτός
τε
καὶ |
[210] |
τι
ἡγήσηται
εἶναι.
μετὰ
δὲ
|
τὰ |
ἐπιτηδεύματα
ἐπὶ
τὰς
ἐπιστήμας
ἀγαγεῖν, |
[201] |
Ἔρως
καὶ
ποῖός
τις,
ἔπειτα
|
τὰ |
ἔργα
αὐτοῦ.
δοκεῖ
οὖν
μοι |
[199] |
ἐστιν
ὁ
Ἔρως,
ὕστερον
δὲ
|
τὰ |
ἔργα
αὐτοῦ,
ταύτην
τὴν
ἀρχὴν |
[191] |
συνουσίας
καὶ
διαπαύοιντο
καὶ
ἐπὶ
|
τὰ |
ἔργα
τρέποιντο
καὶ
τοῦ
ἄλλου |
[187] |
τε
καὶ
ῥυθμοῦ
οὐδὲν
χαλεπὸν
|
τὰ |
ἐρωτικὰ
διαγιγνώσκειν,
οὐδὲ
ὁ
διπλοῦς |
[207] |
Διανοεῖ
οὖν
δεινός
ποτε
γενήσεσθαι
|
τὰ |
ἐρωτικά,
ἐὰν
ταῦτα
μὴ
ἐννοῇς; |
[201] |
νόσου,
ἣ
δὴ
καὶ
ἐμὲ
|
τὰ |
ἐρωτικὰ
ἐδίδαξεν,
ὃν
οὖν
ἐκείνη |
[207] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
περὶ
|
τὰ |
ἐρωτικά.
Εἰ
τοίνυν,
ἔφη,
πιστεύεις |
[211] |
δή
ἐστι
τὸ
ὀρθῶς
ἐπὶ
|
(τὰ |
ἐρωτικὰ
ἰέναι
ἢ
ὑπ᾽
ἄλλου |
[209] |
οὐδενός
πω.
Ταῦτα
μὲν
οὖν
|
τὰ |
ἐρωτικὰ
ἴσως,
ὦ
Σώκρατες,
κἂν |
[212] |
Ἔρωτα
τιμᾷν,
καὶ
αὐτὸς
τιμῶ
|
τὰ |
ἐρωτικὰ
καὶ
διαφερόντως
ἀσκῶ,
καὶ |
[198] |
Ἔρωτα
καὶ
ἔφην
εἶναι
δεινὸς
|
τὰ |
ἐρωτικά,
οὐδὲν
εἰδὼς
ἄρα
τοῦ |
[177] |
οὐδέν
φημι
ἄλλο
ἐπίστασθαι
ἢ
|
τὰ |
ἐρωτικά,
οὔτε
που
Ἀγάθων
καὶ |
[210] |
γὰρ
ἂν
μέχρι
ἐνταῦθα
πρὸς
|
τὰ |
ἐρωτικὰ
παιδαγωγηθῇ,
θεώμενος
ἐφεξῆς
τε |
[193] |
καὶ
Ἀγάθωνι
δεινοῖς
οὖσι
περὶ
|
τὰ |
ἐρωτικά,
πάνυ
ἂν
ἐφοβούμην
μὴ |
[186] |
εἴη
δημιουργός.
δεῖ
γὰρ
δὴ
|
τὰ |
ἔχθιστα
ὄντα
ἐν
τῷ
σώματι |
[197] |
γίγνεταί
τε
καὶ
φύεται
πάντα
|
τὰ |
ζῷα;
ἀλλὰ
τὴν
τῶν
τεχνῶν |
[207] |
κατὰ
τὴν
ψυχὴν
οἱ
τρόποι,
|
τὰ |
ἤθη,
δόξαι,
ἐπιθυμίαι,
ἡδοναί,
λῦπαι, |
[207] |
αἰσθάνει
ὡς
δεινῶς
διατίθεται
πάντα
|
τὰ |
θηρία
ἐπειδὰν
γεννᾶν
ἐπιθυμήσῃ,
καὶ |
[189] |
δὲ
τέτταρας
εἶχε,
καὶ
σκέλη
|
τὰ |
ἴσα
ταῖς
χερσίν,
καὶ
πρόσωπα |
[211] |
ἀπὸ
τῶν
καλῶν
σωμάτων
ἐπὶ
|
τὰ |
καλὰ
ἐπιτηδεύματα,
καὶ
ἀπὸ
τῶν |
[202] |
λέγεις
οὐ
τοὺς
τἀγαθὰ
καὶ
|
τὰ |
καλὰ
κεκτημένους;
Πάνυ
γε.
(Ἀλλὰ |
[211] |
ἀπὸ
τῶν
καλῶν
ἐπιτηδευμάτων
ἐπὶ
|
τὰ |
καλὰ
μαθήματα,
καὶ
ἀπὸ
τῶν |
[209] |
γεννήσει.
τά
τε
οὖν
σώματα
|
τὰ |
καλὰ
μᾶλλον
ἢ
τὰ
αἰσχρὰ |
[204] |
ἔσται
ἐκείνῳ
ᾧ
ἂν
γένηται
|
τὰ |
καλά;
Οὐ
πάνυ
ἔφην
ἔτι |
[210] |
θεώμενος
ἐφεξῆς
τε
καὶ
ὀρθῶς
|
τὰ |
καλά,
πρὸς
τέλος
ἤδη
ἰὼν |
[211] |
καὶ
ἀπὸ
δυοῖν
ἐπὶ
πάντα
|
τὰ |
καλὰ
σώματα,
καὶ
ἀπὸ
τῶν |
[210] |
μὲν
νέον
ὄντα
ἰέναι
ἐπὶ
|
τὰ |
καλὰ
σώματα,
καὶ
πρῶτον
μέν, |
[198] |
ὑπάρχειν,
ἐξ
αὐτῶν
δὲ
τούτων
|
τὰ |
κάλλιστα
ἐκλεγομένους
ὡς
εὐπρεπέστατα
τιθέναι· |
[188] |
καὶ
ἀνθρώπων
δημιουργὸς
τῷ
ἐπίστασθαι
|
τὰ |
κατὰ
ἀνθρώπους
ἐρωτικά,
ὅσα
τείνει |
[216] |
μακαριζομένων·
ἡγεῖται
δὲ
πάντα
ταῦτα
|
τὰ |
κτήματα
οὐδενὸς
ἄξια
καὶ
ἡμᾶς |
[183] |
διαπράξασθαι
πλὴν
τοῦτο,
πλὴν
φιλοσοφίας,
|
τὰ |
μέγιστα
καρποῖτ᾽
ἂν
ὀνείδη·
εἰ |
[223] |
οὖν
Σωκράτη
αὐτοῖς
διαλέγεσθαι·
καὶ
|
τὰ |
μὲν
ἄλλα
ὁ
(Ἀριστόδημος
οὐκ |
[198] |
καὶ
παντοδαπὸν
λόγον
ῥηθέντα;
καὶ
|
τὰ |
μὲν
ἄλλα
οὐχ
ὁμοίως
μὲν |
[207] |
τὰ
αὐτὰ
πάρεστιν
ἑκάστῳ,
ἀλλὰ
|
τὰ |
μὲν
γίγνεται,
τὰ
δὲ
ἀπόλλυται. |
[193] |
παρακελεύεσθαι
εὐσεβεῖν
περὶ
(θεούς,
ἵνα
|
τὰ |
μὲν
ἐκφύγωμεν,
τῶν
δὲ
τύχωμεν, |
[197] |
ὦ
Φαῖδρε,
τῷ
θεῷ
ἀνακείσθω,
|
τὰ |
μὲν
παιδιᾶς,
τὰ
δὲ
σπουδῆς |
[205] |
τὸ
περὶ
τὴν
μουσικὴν
καὶ
|
τὰ |
μέτρα
τῷ
τοῦ
ὅλου
ὀνόματι |
[176] |
ᾄσαντας
τὸν
θεὸν
καὶ
τἆλλα
|
τὰ |
νομιζόμενα,
τρέπεσθαι
πρὸς
τὸν
πότον· |
[200] |
λέγεις
ἢ
τόδε,
ὅτι
βούλομαι
|
τὰ |
νῦν
παρόντα
καὶ
εἰς
τὸν |
[220] |
ἐθέλων
ἀπολιπεῖν,
ἀλλὰ
συνδιέσωσε
καὶ
|
τὰ |
ὅπλα
καὶ
αὐτὸν
ἐμέ.
καὶ |
[192] |
κατακειμένοις
ἐπιστὰς
ὁ
Ἥφαιστος,
ἔχων
|
τὰ |
ὄργανα,
ἔροιτο·
τί
ἔσθ᾽
ὃ |
[215] |
ηὔλει,
Μαρσύου
λέγω,
τούτου
διδάξαντος·
|
τὰ |
οὖν
ἐκείνου
ἐάν
τε
ἀγαθὸς |
[189] |
μαθεῖν
τὴν
ἀνθρωπίνην
φύσιν
καὶ
|
τὰ |
παθήματα
αὐτῆς.
ἡ
γὰρ
πάλαι |
[179] |
ἕλοιτο.
καὶ
μὴν
ἐγκαταλιπεῖν
γε
|
τὰ |
παιδικὰ
ἢ
μὴ
βοηθῆσαι
κινδυνεύοντι- |
[180] |
ἀγαπᾷ,
ἢ
ὅταν
ὁ
ἐραστὴς
|
τὰ |
παιδικά.
θειότερον
γὰρ
ἐραστὴς
παιδικῶν· |
[183] |
ποιεῖν
οἷάπερ
οἱ
ἐρασταὶ
πρὸς
|
τὰ |
παιδικά,
ἱκετείας
τε
καὶ
ἀντιβολήσεις |
[211] |
σὺ
καὶ
ἄλλοι
πολλοί,
ὁρῶντες
|
τὰ |
παιδικὰ
καὶ
ξυνόντες
ἀεὶ
αὐτοῖς, |
[202] |
ἔχον;
Ἑρμηνεῦον
καὶ
διαπορθμεῦον
θεοῖς
|
τὰ |
παρ᾽
ἀνθρώπων
καὶ
ἀνθρώποις
τὰ |
[202] |
τὰ
παρ᾽
ἀνθρώπων
καὶ
ἀνθρώποις
|
τὰ |
παρὰ
θεῶν,
τῶν
μὲν
τὰς |
[190] |
τιμαὶ
γὰρ
αὐτοῖς
καὶ
ἱερὰ
|
τὰ |
παρὰ
τῶν
ἀνθρώπων
ἠφανίζετο—
οὔθ᾽ |
[207] |
θηρία
ἐπειδὰν
γεννᾶν
ἐπιθυμήσῃ,
καὶ
|
τὰ |
πεζὰ
καὶ
τὰ
πτηνά,
νοσοῦντά |
[174] |
τὸν
Ἀγαμέμνονα
διαφερόντως
ἀγαθὸν
ἄνδρα
|
(τὰ |
πολεμικά,
τὸν
δὲ
Μενέλεων
μαλθακὸν |
[192] |
γὰρ
τελεωθέντες
μόνοι
ἀποβαίνουσιν
εἰς
|
τὰ |
πολιτικὰ
ἄνδρες
οἱ
τοιοῦτοι.
ἐπειδὰν |
[184] |
χρόνος
ἐγγένηται,
ὃς
δὴ
δοκεῖ
|
τὰ |
πολλὰ
καλῶς
βασανίζειν·
ἔπειτα
τὸ |
[201] |
εἰπεῖν,
ὅτι
τοῖς
θεοῖς
κατεσκευάσθη
|
τὰ |
πράγματα
δι᾽
ἔρωτα
καλῶν·
αἰσχρῶν |
[197] |
δὴ
καὶ
κατεσκευάσθη
τῶν
θεῶν
|
τὰ |
πράγματα
Ἔρωτος
ἐγγενομένου,
δῆλον
ὅτι |
[202] |
γε.
Ἀλλὰ
τί
μήν;
Ὥσπερ
|
τὰ |
πρότερα,
ἔφη,
μεταξὺ
θνητοῦ
καὶ |
[207] |
ἐπιθυμήσῃ,
καὶ
τὰ
πεζὰ
καὶ
|
τὰ |
πτηνά,
νοσοῦντά
τε
(πάντα
καὶ |
[190] |
οἱ
κυβιστῶντες
καὶ
εἰς
ὀρθὸν
|
τὰ |
σκέλη
περιφερόμενοι
κυβιστῶσι
κύκλῳ,
ὀκτὼ |
[191] |
ῥυτίδας
~(τὰς
πολλὰς
ἐξελέαινε
καὶ
|
τὰ |
στήθη
διήρθρου,
ἔχων
τι
τοιοῦτον |
[190] |
τὴν
γαστέρα
νῦν
καλουμένην,
ὥσπερ
|
τὰ |
σύσπαστα
βαλάντια,
ἓν
στόμα
ποιῶν |
[208] |
μὲν
οὖν
ἐγκύμονες,
ἔφη,
κατὰ
|
τὰ |
σώματα
ὄντες
πρὸς
τὰς
γυναῖκας |
[203] |
καθεύδουσι·
καὶ
ὁ
μὲν
περὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα
σοφὸς
δαιμόνιος
ἀνήρ,
ὁ |
[200] |
τις
ταῦτα
οἰηθείη
καὶ
πάντα
|
τὰ |
τοιαῦτα,
τοὺς
ὄντας
(τε
τοιούτους |
[186] |
πικρὸν
γλυκεῖ,
ξηρὸν
ὑγρῷ,
(πάντα
|
τὰ |
τοιαῦτα·
τούτοις
ἐπιστηθεὶς
ἔρωτα
ἐμποιῆσαι |
[189] |
γὰρ
τρία
ἦν
τὰ
γένη
|
τὰ |
τῶν
ἀνθρώπων,
οὐχ
ὥσπερ
νῦν |
[209] |
καλλίστη
τῆς
φρονήσεως
ἡ
περὶ
|
τὰ |
τῶν
πόλεών
τε
καὶ
οἰκήσεων |
[190] |
δεινὰ
καὶ
τὴν
ῥώμην,
καὶ
|
τὰ |
φρονήματα
μεγάλα
εἶχον,
ἐπεχείρησαν
δὲ |
[188] |
ἔλεγον,
τά
τε
θερμὰ
καὶ
|
τὰ |
ψυχρὰ
καὶ
ξηρὰ
καὶ
ὑγρά, |
[190] |
μέλλοντες
ταριχεύειν,
ἢ
ὥσπερ
οἱ
|
τὰ |
ὠὰ
ταῖς
θριξίν·
ὄντινα
δὲ |
[190] |
τοὺς
ἀνθρώπους
δίχα,
ὥσπερ
οἱ
|
τὰ |
ὠὰ
τέμνοντες
(καὶ
μέλλοντες
ταριχεύειν, |
[216] |
φεύγω,
καὶ
ὅταν
ἴδω,
αἰσχύνομαι
|
τὰ |
ὡμολογημένα.
(καὶ
πολλάκις
μὲν
ἡδέως |
[216] |
ὥσπερ
ἀπὸ
τῶν
Σειρήνων
ἐπισχόμενος
|
τὰ |
ὦτα
οἴχομαι
φεύγων,
ἵνα
μὴ |
[216] |
ἐμαυτῷ
ὅτι
εἰ
ἐθέλοιμι
παρέχειν
|
τὰ |
ὦτα,
οὐκ
ἂν
καρτερήσαιμι
ἀλλὰ |