| Page |
|---|
| [201] |
καλῶς
γε
εἶπες,
φάναι,
ὦ
|
Ἀγάθων. |
ἀλλὰ
σμικρὸν
ἔτι
εἰπέ·
τἀγαθὰ |
| [193] |
(ἐρεῖ,
μᾶλλον
δὲ
τί
ἑκάτερος·
|
Ἀγάθων |
γὰρ
καὶ
Σωκράτης
λοιποί.
Ἀλλὰ |
| [198] |
ἐφοβούμην
μή
μοι
τελευτῶν
ὁ
|
Ἀγάθων |
Γοργίου
κεφαλὴν
δεινοῦ
λέγειν
ἐν |
| [201] |
τῇ
ἀληθείᾳ,
φάναι,
ὦ
φιλούμενε
|
Ἀγάθων, |
δύνασαι
ἀντιλέγειν,
ἐπεὶ
Σωκράτει
γε |
| [194] |
ἔφη
ὑπολαβόντα
εἰπεῖν
Ὦ
φίλε
|
Ἀγάθων, |
ἐὰν
ἀποκρίνῃ
Σωκράτει,
οὐδὲν
ἔτι |
| [200] |
ἕνεκα
λέγω·
τούτοις
γάρ,
ὦ
|
Ἀγάθων, |
εἰ
ἐννοεῖς,
ἔχειν
μὲν
ἕκαστα |
| [175] |
Εὖ
ἂν
ἔχοι,
φάναι,
ὦ
|
Ἀγάθων, |
εἰ
τοιοῦτον
εἴη
ἡ
σοφία |
| [213] |
ἱκανῶς
πίητε,
ἐμαυτόν.
ἀλλὰ
φερέτω,
|
Ἀγάθων, |
εἴ
τι
ἔστιν
ἔκπωμα
μέγα. |
| [194] |
Ἐπιλήσμων
μέντ᾽
ἂν
εἴην,
ὦ
|
Ἀγάθων, |
εἰπεῖν
τὸν
Σωκράτη,
(εἰ
ἰδὼν |
| [194] |
ἴσως
οὗ
ἔσομαι
ἐπειδὰν
καὶ
|
Ἀγάθων |
εἴπῃ
εὖ,
καὶ
μάλ᾽
ἂν |
| [172] |
οὐκ
οἶσθ᾽
ὅτι
πολλῶν
ἐτῶν
|
Ἀγάθων |
ἐνθάδε
οὐκ
ἐπιδεδήμηκεν;
ἀφ᾽
οὗ |
| [198] |
μαντικῶς
μοι
δοκεῖς
εἰρηκέναι,
ὅτι
|
Ἀγάθων |
εὖ
ἐρεῖ·
τὸ
δὲ
σὲ |
| [198] |
νῦν
δὴ
ἔλεγον
εἰπεῖν,
ὅτι
|
Ἀγάθων |
θαυμαστῶς
ἐροῖ,
ἐγὼ
δ᾽
ἀπορήσοιμι; |
| [212] |
καὶ
μέγα
βοῶντος,
ἐρωτῶντος
ὅπου
|
Ἀγάθων |
καὶ
κελεύοντος
ἄγειν
παρ᾽
Ἀγάθωνα. |
| [177] |
ἢ
τὰ
ἐρωτικά,
οὔτε
που
|
Ἀγάθων |
καὶ
(Παυσανίας,
οὐδὲ
μὴν
Ἀριστοφάνης, |
| [175] |
εἶ,
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες,
ὁ
|
Ἀγάθων. |
καὶ
ταῦτα
μὲν
καὶ
ὀλίγον |
| [199] |
ἄρξασθαι.
Καὶ
μήν,
ὦ
φίλε
|
Ἀγάθων, |
καλῶς
μοι
ἔδοξας
καθηγήσασθαι
τοῦ |
| [222] |
δὴ
καὶ
σοὶ
λέγω,
ὦ
|
Ἀγάθων, |
μὴ
ἐξαπατᾶσθαι
ὑπὸ
τούτου,
ἀλλ᾽ |
| [222] |
κατάδηλον
ἐγένετο.
ἀλλ᾽
ὦ
φίλε
|
Ἀγάθων, |
μηδὲν
πλέον
αὐτῷ
γένηται,
ἀλλὰ |
| [222] |
ἐὰν
οὖν
ὑπὸ
σοὶ
κατακλινῇ
|
Ἀγάθων, |
οὐ
δή
που
ἐμὲ
πάλιν |
| [176] |
ἔχει
πρὸς
τὸ
ἐρρῶσθαι
πίνειν,
|
Ἀγάθων; |
Οὐδαμῶς,
φάναι,
οὐδ᾽
αὐτὸς
ἔρρωμαι. |
| [194] |
ποιοίην,
φάναι
τὸν
Σωκράτη,
ὦ
|
Ἀγάθων, |
περὶ
σοῦ
τι
ἐγὼ
ἄγροικον |
| [173] |
ὅτε
τῇ
πρώτῃ
τραγῳδίᾳ
ἐνίκησεν
|
Ἀγάθων, |
τῇ
ὑστεραίᾳ
ἢ
ᾗ
τὰ |
| [213] |
σε
τιμωρήσομαι·
νῦν
(δέ
μοι,
|
Ἀγάθων, |
φάναι,
μετάδος
τῶν
ταινιῶν,
ἵνα |
| [213] |
ἔνδον
κατακείσει;
καὶ
τὸν
Σωκράτη·
|
Ἀγάθων, |
φάναι,
ὅρα
εἴ
μοι
ἐπαμύνεις· |
| [200] |
μὲν
γὰρ
θαυμαστῶς
δοκεῖ,
ὦ
|
Ἀγάθων, |
ὡς
ἀνάγκη
εἶναι·
σοὶ
δὲ |
| [201] |
ἔλεγον
οἷάπερ
νῦν
πρὸς
ἐμὲ
|
Ἀγάθων, |
ὡς
εἴη
ὁ
Ἔρως
μέγας |
| [201] |
ἂν
δύνωμαι.
δεῖ
δή,
ὦ
|
Ἀγάθων, |
ὥσπερ
σὺ
διηγήσω,
διελθεῖν
(αὐτὸν |
