Page |
[180] |
καὶ
τῶν
ἡρώων
ἁπάντων,
καὶ
|
ἔτι |
ἀγένειος,
ἔπειτα
νεώτερος
πολύ,
ὥς |
[219] |
οὐδ᾽
ἐπιτρέψας
τούτῳ
εἰπεῖν
οὐδὲν
|
ἔτι, |
ἀμφιέσας
τὸ
ἱμάτιον
τὸ
ἐμαυτοῦ |
[216] |
ἐρεῖς
ὡς
οὐκ
ἀληθῆ.
καὶ
|
ἔτι |
γε
νῦν
ξύνοιδ᾽
ἐμαυτῷ
ὅτι |
[217] |
ἔπαινον
ἐλθόντα
ἄδικόν
μοι
φαίνεται.
|
ἔτι |
δὲ
τὸ
τοῦ
δηχθέντος
ὑπὸ |
[194] |
Ἀγάθων,
ἐὰν
ἀποκρίνῃ
Σωκράτει,
οὐδὲν
|
ἔτι |
διοίσει
αὐτῷ
ὁπῃοῦν
τῶν
ἐνθάδε |
[190] |
ἐπὶ
δυοῖν
σκελοῖν·
ἐὰν
δ᾽
|
ἔτι |
δοκῶσιν
ἀσελγαίνειν
καὶ
μὴ
ἐθέλωσιν |
[199] |
„οὔ„
χαιρέτω
δή.
οὐ
γὰρ
|
ἔτι |
ἐγκωμιάζω
τοῦτον
τὸν
τρόπον·
οὐ |
[187] |
φάναι
διαφέρεσθαι
ἢ
ἐκ
διαφερομένων
|
ἔτι |
εἶναι.
ἀλλὰ
ἴσως
τόδε
ἐβούλετο |
[201] |
φάναι,
ὦ
Ἀγάθων.
ἀλλὰ
σμικρὸν
|
ἔτι |
εἰπέ·
τἀγαθὰ
οὐ
καὶ
καλὰ |
[176] |
συμβουλεύσαιμι,
ἄλλως
τε
καὶ
κραιπαλῶντα
|
ἔτι |
ἐκ
τῆς
προτεραίας.
Ἀλλὰ
μήν, |
[216] |
ὅτι
πολλοῦ
ἐνδεὴς
ὢν
αὐτὸς
|
ἔτι |
ἐμαυτοῦ
μὲν
ἀμελῶ,
τὰ
δ᾽ |
[176] |
Ἦ
καλῶς,
φάναι,
λέγετε.
καὶ
|
ἔτι |
ἑνὸς
δέομαι
ὑμῶν
ἀκοῦσαι·
πῶς |
[222] |
τῇ
παρρησίᾳ
αὐτοῦ,
ὅτι
ἐδόκει
|
ἔτι |
ἐρωτικῶς
ἔχειν
τοῦ
Σωκράτους.
τὸν |
[204] |
τὰ
καλά;
Οὐ
πάνυ
ἔφην
|
ἔτι |
ἔχειν
ἐγὼ
πρὸς
ταύτην
τὴν |
[215] |
τῶν
τούτου
λόγων
καὶ
πάσχω
|
ἔτι |
καὶ
(νυνί.
ὅταν
γὰρ
ἀκούω, |
[209] |
οἳ
ἐν
ταῖς
ψυχαῖς
κυοῦσιν
|
ἔτι |
μᾶλλον
ἢ
ἐν
τοῖς
σώμασιν, |
[208] |
τε
κινδυνεύειν
ἕτοιμοί
εἰσι
πάντας
|
ἔτι |
μᾶλλον
ἢ
ὑπὲρ
τῶν
(παίδων, |
[223] |
δὲ
καὶ
Ἀριστοφάνη
καὶ
Σωκράτη
|
ἔτι |
μόνους
ἐγρηγορέναι
καὶ
πίνειν
ἐκ |
[215] |
ἀπὸ
τοῦ
στόματος
δυνάμει,
καὶ
|
ἔτι |
νυνὶ
ὃς
ἂν
τὰ
ἐκείνου |
[173] |
εἶπον
ὅτι·
Παίδων
ὄντων
ἡμῶν
|
ἔτι, |
ὅτε
τῇ
πρώτῃ
τραγῳδίᾳ
ἐνίκησεν |
[207] |
ἀπόλλυται.
πολὺ
δὲ
τούτων
ἀτοπώτερον
|
ἔτι, |
ὅτι
καὶ
αἱ
ἐπιστῆμαι
~(μὴ |
[196] |
θεοῦ
καὶ
ταῦθ᾽
ἱκανὰ
καὶ
|
ἔτι |
πολλὰ
λείπεται,
περὶ
δὲ
ἀρετῆς |
[219] |
λήγειν
ἐπιχειρῇ·
σὺ
δὲ
τούτων
|
ἔτι |
πόρρω.
κἀγὼ
ἀκούσας·
Τὰ
μὲν |
[188] |
καὶ
ἐνιαυτῶν
ὥρας
ἀστρονομία
καλεῖται.
|
ἔτι |
τοίνυν
καὶ
θυσίαι
πᾶσαι
καὶ |
[220] |
στρατηγῶν
ἐμὲ
λαβεῖν
ἢ
σαυτόν.
|
ἔτι |
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες,
ἄξιον
ἦν |
[187] |
δή
που
ἐκ
διαφερομένων
γε
|
ἔτι |
τοῦ
ὀξέος
καὶ
βαρέος
ἁρμονία |