| Page |
|---|
| [189] |
φύσις
οὐχ
αὑτὴ
ἦν
ἥπερ
|
νῦν, |
ἀλλ᾽
ἀλλοία.
πρῶτον
μὲν
γὰρ |
| [176] |
εἰ
ὑμεῖς
οἱ
δυνατώτατοι
πίνειν
|
νῦν |
ἀπειρήκατε·
ἡμεῖς
μὲν
γὰρ
ἀεὶ |
| [191] |
ὅλης
ἐντύχοι
ἡμίσει,
ὃ
δὴ
|
νῦν |
γυναῖκα
καλοῦμεν,
εἴτ᾽
ἀνδρός·
καὶ |
| [176] |
ἅττ᾽
ἂν
περὶ
ἰατρικῆς
λέγῃς·
|
νῦν |
δ᾽
ἂν
εὖ
βουλεύωνται,
καὶ |
| [212] |
οὐχ
οἷός
τ᾽
ἐγενόμην
ἀφικέσθαι,
|
νῦν |
δὲ
ἥκω
ἐπὶ
τῇ
κεφαλῇ |
| [213] |
τούτων
μὲν
εἰσαῦθις
σε
τιμωρήσομαι·
|
νῦν |
(δέ
μοι,
Ἀγάθων,
φάναι,
μετάδος |
| [193] |
τὸ
πολλὰ
καὶ
παντοδαπὰ
εἰρῆσθαι·
|
νῦν |
δὲ
ὅμως
θαρρῶ,
~(τὸν
οὖν |
| [180] |
ὁ
Ἔρως,
καλῶς
ἂν
εἶχε·
|
νῦν |
δὲ
οὐ
γάρ
ἐστιν
εἷς· |
| [189] |
τοῦ
τε
ἄρρενος
καὶ
θήλεος,
|
νῦν |
δὲ
οὐκ
ἔστιν
ἀλλ᾽
ἢ |
| [175] |
σοφίας,
δικαστῇ
χρώμενοι
τῷ
Διονύσῳ·
|
νῦν |
δὲ
πρὸς
τὸ
δεῖπνον
πρῶτα |
| [188] |
τοῦ
κοσμίου
τύχῃ
ἔρωτος
ἃ
|
νῦν |
δὴ
ἐγὼ
ἔλεγον,
τά
τε |
| [207] |
ταῦτά
τοι,
ὦ
Διοτίμα,
ὅπερ
|
νῦν |
δὴ
εἶπον,
παρὰ
σὲ
ἥκω, |
| [198] |
δεδιέναι,
ἀλλ᾽
οὐ
μαντικῶς,
ἃ
|
νῦν |
δὴ
ἔλεγον
εἰπεῖν,
ὅτι
Ἀγάθων |
| [189] |
τὰ
τῶν
ἀνθρώπων,
οὐχ
ὥσπερ
|
νῦν |
δύο,
ἄρρεν
καὶ
θῆλυ,
(ἀλλὰ |
| [194] |
Ἐρυξίμαχε·
εἰ
δὲ
γένοιο
οὗ
|
νῦν |
ἐγώ
εἰμι,
μᾶλλον
δὲ
ἴσως |
| [195] |
ἀλλὰ
φιλία
καὶ
εἰρήνη,
ὥσπερ
|
νῦν, |
ἐξ
οὗ
Ἔρως
τῶν
θεῶν |
| [213] |
ὅρα
οὖν
μή
τι
καὶ
|
νῦν |
ἐργάσηται,
ἀλλὰ
διάλλαξον
ἡμᾶς,
ἢ |
| [173] |
Οὐκ
ἄξιον
περὶ
τούτων,
Ἀπολλόδωρε,
|
νῦν |
ἐρίζειν·
ἀλλ᾽
ὅπερ
ἐδεόμεθά
σου, |
| [208] |
ἀρετῆς
πέρι
ἑαυτῶν
ἔσεσθαι,
ἣν
|
νῦν |
ἡμεῖς
ἔχομεν;
πολλοῦ
γε
δεῖ, |
| [181] |
καλὴ
οὔτε
αἰσχρά.
~(οἷον
ὃ
|
νῦν |
ἡμεῖς
ποιοῦμεν,
ἢ
πίνειν
ἢ |
| [190] |
τὸ
δέρμα
ἐπὶ
τὴν
γαστέρα
|
νῦν |
καλουμένην,
ὥσπερ
τὰ
σύσπαστα
βαλάντια, |
| [218] |
τε
τότε
πραχθεῖσι
καὶ
τοῖς
|
νῦν |
λεγομένοις·
οἱ
δὲ
οἰκέται,
καὶ |
| [190] |
παύσαιντο
τῆς
ἀκολασίας
ἀσθενέστεροι
(γενόμενοι.
|
νῦν |
μὲν
γὰρ
αὐτούς,
ἔφη,
διατεμῶ |
| [216] |
οὐκ
ἀληθῆ.
καὶ
ἔτι
γε
|
νῦν |
ξύνοιδ᾽
ἐμαυτῷ
ὅτι
εἰ
ἐθέλοιμι |
| [194] |
λόγους,
καὶ
οὐδ᾽
ὁπωστιοῦν
ἐκπλαγέντος,
|
νῦν |
οἰηθείην
σε
θορυβήσεσθαι
ἕνεκα
ἡμῶν |
| [193] |
τοῖς
ἡμετέροις
αὐτῶν,
ὃ
τῶν
|
νῦν |
ὀλίγοι
ποιοῦσι.
καὶ
μή
μοι |
| [189] |
κοινὸν
ὂν
ἀμφοτέρων
τούτων,
οὗ
|
νῦν |
ὄνομα
λοιπόν,
αὐτὸ
δὲ
ἠφάνισται· |
| [221] |
μήτε
τῶν
παλαιῶν
μήτε
τῶν
|
νῦν |
ὄντων,
τοῦτο
ἄξιον
παντὸς
θαύματος. |
| [190] |
ἐπορεύετο
δὲ
καὶ
ὀρθὸν
ὥσπερ
|
νῦν, |
ὁποτέρωσε
βουληθείη·
καὶ
ὁπότε
ταχὺ |
| [211] |
νεανίσκους
δόξει
σοι
εἶναι,
οὓς
|
νῦν |
ὁρῶν
ἐκπέπληξαι
καὶ
ἕτοιμος
εἶ |
| [175] |
ἐφεστήκῃ·
ὃ
ἐγὼ
οὐδεπώποτε
ἐποίησα·
|
νῦν |
οὖν,
νομίζοντες
καὶ
ἐμὲ
ὑφ᾽ |
| [221] |
εὕροι
τις
ζητῶν,
οὔτε
τῶν
|
νῦν |
οὔτε
τῶν
παλαιῶν,
εἰ
μὴ |
| [200] |
ἢ
τόδε,
ὅτι
βούλομαι
τὰ
|
νῦν |
παρόντα
καὶ
εἰς
τὸν
ἔπειτα |
| [200] |
κεκτῆσθαι,
ἐπεὶ
ἐν
τῷ
γε
|
νῦν |
παρόντι,
εἴτε
βούλει
εἴτε
μή, |
| [193] |
τοῦτο
ἄριστον,
ἀναγκαῖον
καὶ
τῶν
|
νῦν |
παρόντων
τὸ
τούτου
ἐγγυτάτω
ἄριστον |
| [201] |
αὐτὴν
ἕτερα
τοιαῦτα
ἔλεγον
οἷάπερ
|
νῦν |
πρὸς
ἐμὲ
Ἀγάθων,
ὡς
εἴη |
| [212] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
παρακελεύομαι,
καὶ
|
νῦν |
τε
καὶ
ἀεὶ
ἐγκωμιάζω
τὴν |
| [213] |
ᾤμην
ἥκιστά
σε
ἔσεσθαι.
καὶ
|
νῦν |
τί
ἥκεις;
καὶ
τί
αὖ |
| [189] |
ἂν
ποιεῖν
μεγίστας,
οὐχ
ὥσπερ
|
νῦν |
τούτων
οὐδὲν
γίγνεται
περὶ
αὐτόν, |
| [194] |
ἐν
παντὶ
εἴης
ὥσπερ
ἐγὼ
|
νῦν. |
Φαρμάττειν
βούλει
με,
ὦ
Σώκρατες, |
| [223] |
καλῶν
μεταλαβεῖν
ἀδύνατον
ἄλλῳ.
καὶ
|
νῦν |
ὡς
εὐπόρως
καὶ
πιθανὸν
λόγον |
