| Page |
|---|
| [195] |
νῦν,
ἐξ
οὗ
Ἔρως
τῶν
|
θεῶν |
βασιλεύει.
νέος
μὲν
οὖν
ἐστί, |
| [202] |
φάναι
καλόν
τε
καὶ
εὐδαίμονα
|
θεῶν |
εἶναι;
Μὰ
Δί᾽
οὐκ
ἔγωγ᾽ |
| [183] |
καὶ
ὀμνύντι
μόνῳ
συγγνώμη
παρὰ
|
θεῶν |
ἐκβάντι
τῶν
ὅρκων·
ἀφροδίσιον
γὰρ |
| [195] |
δόσεις.
φημὶ
οὖν
ἐγὼ
πάντων
|
θεῶν |
εὐδαιμόνων
ὄντων
Ἔρωτα,
εἰ
θέμις |
| [195] |
ἀλλά
(φημὶ
νεώτατον
αὐτὸν
εἶναι
|
θεῶν |
καὶ
ἀεὶ
νέον,
τὰ
δὲ |
| [188] |
ἔστιν
αὖ
ἡ
(μαντικὴ
φιλίας
|
θεῶν |
καὶ
ἀνθρώπων
δημιουργὸς
τῷ
ἐπίστασθαι |
| [197] |
καὶ
σωτὴρ
ἄριστος,
ξυμπάντων
τε
|
θεῶν |
καὶ
ἀνθρώπων
κόσμος,
ἡγεμὼν
κάλλιστος |
| [195] |
ἐν
γὰρ
ἤθεσι
καὶ
ψυχαῖς
|
θεῶν |
καὶ
ἀνθρώπων
τὴν
οἴκησιν
ἵδρυται· |
| [180] |
οὕτω
δὴ
ἔγωγέ
φημι
Ἔρωτα
|
θεῶν |
καὶ
πρεσβύτατον
καὶ
τιμιώτατον
καὶ |
| [215] |
διοιχθέντες
φαίνονται
ἔνδοθεν
ἀγάλματα
ἔχοντες
|
θεῶν. |
καὶ
φημὶ
αὖ
ἐοικέναι
αὐτὸν |
| [178] |
γένεσιν
λέγει
πρώτιστον
μὲν
Ἔρωτα
|
θεῶν |
μητίσατο
πάντων.
(Ἡσιόδῳ
δὲ
καὶ |
| [204] |
μέσῳ
ἐστίν.
~(ἔχει
γὰρ
ὧδε.
|
θεῶν |
οὐδεὶς
φιλοσοφεῖ
οὐδ᾽
ἐπιθυμεῖ
σοφὸς |
| [197] |
ὅθεν
δὴ
καὶ
κατεσκευάσθη
τῶν
|
θεῶν |
τὰ
πράγματα
Ἔρωτος
ἐγγενομένου,
δῆλον |
| [197] |
μετέχοντα
ἣν
ᾄδει
θέλγων
πάντων
|
θεῶν |
τε
καὶ
ἀνθρώπων
νόημα·
οὗτος, |
| [197] |
Ἀθηνᾶ
ἱστουργίας
καὶ
Ζεὺς
κυβερνᾶν
|
θεῶν |
τε
καὶ
„ἀνθρώπων„
ὅθεν
δὴ |
| [215] |
ποιεῖ
καὶ
δηλοῖ
τοὺς
τῶν
|
θεῶν |
τε
καὶ
τελετῶν
δεομένους
διὰ |
| [178] |
ἐν
τοῖς
πρεσβύτατον
(εἶναι
τῶν
|
θεῶν, |
τίμιον,
ἦ
δ᾽
ὅς·
τεκμήριον |
| [202] |
ἀνθρώπων
καὶ
ἀνθρώποις
τὰ
παρὰ
|
θεῶν, |
τῶν
μὲν
τὰς
δεήσεις
καὶ |
| [177] |
ὦ
Ἐρυξίμαχε,
ἄλλοις
μέν
τισι
|
θεῶν |
ὕμνους
καὶ
παίωνας
εἶναι
ὑπὸ |
| [189] |
πάντων
μάλιστα
γίγνεσθαι.
ἔστι
γὰρ
|
θεῶν |
φιλανθρωπότατος,
(ἐπίκουρός
τε
ὢν
τῶν |
| [195] |
ὢν
τοιόσδε.
πρῶτον
μὲν
νεώτατος
|
θεῶν, |
ὦ
Φαῖδρε.
μέγα
(δὲ
τεκμήριον |
