| Page |
|---|
| [196] |
Ἄρης
„ἀνθίσταται„
οὐ
γὰρ
ἔχει
|
Ἔρωτα |
Ἄρης,
ἀλλ᾽
Ἔρως
Ἄρη,
Ἀφροδίτης, |
| [177] |
μὲν
πέρι
πολλὴν
σπουδὴν
ποιήσασθαι,
|
Ἔρωτα |
δὲ
μηδένα
πω
ἀνθρώπων
τετολμηκέναι |
| [186] |
μὲν
γὰρ
διπλοῦν
εἶναι
τὸν
|
Ἔρωτα |
δοκεῖ
μοι
καλῶς
διελέσθαι.
ὅτι |
| [201] |
ἐν
τῷ
λόγῳ
εἶναι
τὸν
|
Ἔρωτα· |
εἰ
δὲ
βούλει,
ἐγώ
σε |
| [195] |
ἐγὼ
πάντων
θεῶν
εὐδαιμόνων
ὄντων
|
Ἔρωτα, |
εἰ
θέμις
καὶ
ἀνεμέσητον
εἰπεῖν, |
| [180] |
τὸ
ἁπλῶς
οὕτως
παρηγγέλθαι
ἐγκωμιάζειν
|
Ἔρωτα. |
εἰ
μὲν
γὰρ
εἷς
ἦν |
| [204] |
αὕτη·
ὃν
δὲ
σὺ
ᾠήθης
|
Ἔρωτα |
(εἶναι,
θαυμαστὸν
οὐδὲν
ἔπαθες.
ᾠήθης |
| [204] |
ὧν
σὺ
λέγεις,
τὸ
ἐρώμενον
|
Ἔρωτα |
εἶναι,
οὐ
τὸ
ἐρῶν·
διὰ |
| [188] |
μὲν
(οὖν
καὶ
ἐγὼ
τὸν
|
Ἔρωτα |
ἐπαινῶν
πολλὰ
παραλείπω,
οὐ
μέντοι |
| [202] |
κακόν.
οὕτω
δὲ
καὶ
τὸν
|
Ἔρωτα |
ἐπειδὴ
αὐτὸς
ὁμολογεῖς
μὴ
εἶναι |
| [180] |
ἀποπέμψαντες.
οὕτω
δὴ
ἔγωγέ
φημι
|
Ἔρωτα |
θεῶν
καὶ
πρεσβύτατον
καὶ
τιμιώτατον |
| [178] |
τὴν
γένεσιν
λέγει
πρώτιστον
μὲν
|
Ἔρωτα |
θεῶν
μητίσατο
πάντων.
(Ἡσιόδῳ
δὲ |
| [198] |
μέρει
μεθ᾽
(ὑμῶν
ἐγκωμιάσεσθαι
τὸν
|
Ἔρωτα |
καὶ
ἔφην
εἶναι
δεινὸς
τὰ |
| [195] |
λόγος
ᾖ.
οὕτω
δὴ
τὸν
|
Ἔρωτα |
καὶ
ἡμᾶς
δίκαιον
ἐπαινέσαι
πρῶτον |
| [201] |
Οὐ
δῆτα.
Ἔτι
οὖν
ὁμολογεῖς
|
Ἔρωτα |
καλὸν
εἶναι,
εἰ
ταῦτα
οὕτως |
| [212] |
μὲν
βούλει,
ὡς
ἐγκώμιον
εἰς
|
Ἔρωτα |
νόμισον
εἰρῆσθαι,
εἰ
δέ,
ὅτι |
| [193] |
θεὸν
ὑμνοῦντες
(δικαίως
ἂν
ὑμνοῖμεν
|
Ἔρωτα, |
ὃς
ἔν
τε
τῷ
παρόντι |
| [195] |
καὶ
ἡμεῖς
χρησόμεθα
τεκμηρίῳ
περὶ
|
Ἔρωτα |
ὅτι
ἁπαλός.
οὐ
γὰρ
ἐπὶ |
| [178] |
τούτω
γενέσθαι,
Γῆν
τε
καὶ
|
Ἔρωτα. |
Παρμενίδης
δὲ
τὴν
γένεσιν
λέγει |
| [177] |
καταρχέτω
Φαῖδρος
καὶ
ἐγκωμιαζέτω
τὸν
|
Ἔρωτα. |
ταῦτα
δὴ
καὶ
οἱ
ἄλλοι |
| [212] |
φημι
χρῆναι
πάντα
ἄνδρα
τὸν
|
Ἔρωτα |
τιμᾷν,
καὶ
αὐτὸς
τιμῶ
τὰ |
| [186] |
φύσις
τῶν
σωμάτων
τὸν
διπλοῦν
|
Ἔρωτα |
τοῦτον
ἔχει·
τὸ
γὰρ
ὑγιὲς |
| [204] |
περὶ
τὸ
καλόν,
ὥστε
ἀναγκαῖον
|
Ἔρωτα |
φιλόσοφον
εἶναι,
φιλόσοφον
δὲ
ὄντα |
| [180] |
πειράσομαι
τοῦτο
ἐπανορθώσασθαι,
πρῶτον
μὲν
|
Ἔρωτα |
φράσαι
ὃν
δεῖ
ἐπαινεῖν,
ἔπειτα |
