Page |
[215] |
ὃς
ἂν
τὰ
ἐκείνου
αὐλῇ·
|
ἃ |
γὰρ
Ὄλυμπος
ηὔλει,
Μαρσύου
λέγω, |
[196] |
πᾶσαν
ποίησιν
τὴν
κατὰ
μουσικήν·
|
ἃ |
γάρ
τις
ἢ
μὴ
ἔχει |
[196] |
γὰρ
ἑκὼν
Ἔρωτι
πᾶν
ὑπηρετεῖ—
|
ἃ |
δ᾽
ἂν
ἑκὼν
ἑκόντι
ὁμολογήσῃ, |
[180] |
μὲν
οὖν
δεῖ
πάντας
θεούς,
|
ἃ |
δ᾽
οὖν
ἑκάτερος
εἴληχε
πειρατέον |
[178] |
ἐγὼ
ἃ
ἐκεῖνος
ἔλεγε
πάντα·
|
ἃ |
δὲ
μάλιστα
καὶ
ὧν
ἔδοξέ |
[222] |
μᾶλλον
αὐτὸς
καθίσταται
ἀντ᾽
ἐραστοῦ.
|
ἃ |
δὴ
καὶ
σοὶ
λέγω,
ὦ |
[188] |
καὶ
τετελευτηκότας
καὶ
περὶ
θεούς·
|
ἃ |
δὴ
προστέτακται
τῇ
μαντικῇ
ἐπισκοπεῖν |
[208] |
θαυμάζοις
ἂν
τῆς
ἀλογίας
πέρι,
|
ἃ |
ἐγὼ
εἴρηκα
εἰ
μὴ
ἐννοεῖς, |
[222] |
ἔσεσθαι.
ταῦτ᾽
ἐστίν,
ὦ
ἄνδρες,
|
ἃ |
ἐγὼ
Σωκράτη
ἐπαινῶ·
καὶ
αὖ |
[182] |
ἐραστῇ
θαυμαστὰ
ἔργα
ἐργαζομένῳ
ἐπαινεῖσθαι,
|
ἃ |
εἴ
τις
τολμῴη
ποιεῖν
ἄλλ᾽ |
[178] |
ὁ
Σωκράτης.
πάντων
μὲν
οὖν
|
ἃ |
ἕκαστος
εἶπεν,
οὔτε
πάνυ
ὁ |
[209] |
ζηλῶν,
οἷα
ἔκγονα
ἑαυτῶν
καταλείπουσιν,
|
ἃ |
ἐκείνοις
ἀθάνατον
κλέος
καὶ
μνήμην |
[178] |
Ἀριστόδημος
ἐμέμνητο
οὔτ᾽
αὖ
ἐγὼ
|
ἃ |
ἐκεῖνος
ἔλεγε
πάντα·
ἃ
δὲ |
[174] |
τε
καὶ
τὰς
βλαύτας
ὑποδεδεμένον,
|
ἃ |
ἐκεῖνος
ὀλιγάκις
ἐποίει·
καὶ
ἐρέσθαι |
[209] |
(τὸν
ἄνδρα
τὸν
ἀγαθὸν
καὶ
|
ἃ |
ἐπιτηδεύειν,
καὶ
ἐπιχειρεῖ
παιδεύειν.
ἁπτόμενος |
[200] |
τούτων
ἐν
τῷ
παρόντι
ἀνάγκη
|
ἃ |
ἔχουσιν,
ἐάν
τε
βούλωνται
ἐάν |
[200] |
πλουτεῖν,
καὶ
ἐπιθυμῶ
αὐτῶν
τούτων
|
ἃ |
ἔχω,
εἴποιμεν
ἂν
αὐτῷ
ὅτι |
[195] |
δὲ
παλαιὰ
πράγματα
περὶ
θεούς,
|
ἃ |
Ἡσίοδος
καὶ
Παρμενίδης
λέγουσιν,
Ἀνάγκῃ |
[218] |
εἶναι,
εἴπερ
ἀληθῆ
τυγχάνει
ὄντα
|
ἃ |
λέγεις
(περὶ
ἐμοῦ,
καί
τις |
[222] |
ἐγὼ
Σωκράτη
ἐπαινῶ·
καὶ
αὖ
|
ἃ |
μέμφομαι
συμμείξας
ὑμῖν
εἶπον
ἅ |
[188] |
ἄλληλα
τοῦ
κοσμίου
τύχῃ
ἔρωτος
|
ἃ |
νῦν
δὴ
ἐγὼ
ἔλεγον,
τά |
[198] |
δέος
δεδιέναι,
ἀλλ᾽
οὐ
μαντικῶς,
|
ἃ |
νῦν
δὴ
ἔλεγον
εἰπεῖν,
ὅτι |
[216] |
δυναμένῳ
ὡς
οὐ
δεῖ
ποιεῖν
|
ἃ |
οὗτος
κελεύει,
ἐπειδὰν
δὲ
ἀπέλθω, |
[209] |
τοῦ
καλοῦ
καὶ
ὁμιλῶν
αὐτῷ,
|
ἃ |
πάλαι
ἐκύει,
τίκτει
καὶ
γεννᾷ, |
[209] |
μᾶλλον
ἢ
ἐν
τοῖς
σώμασιν,
|
ἃ |
ψυχῇ
προσήκει
καὶ
κυῆσαι
καὶ |