Page |
[218] |
ὑπὸ
ἀλγεινοτέρου
καὶ
τὸ
ἀλγεινότατον
|
ὧν |
ἄν
τις
δηχθείη—
τὴν
καρδίαν |
[200] |
πρῶτον
μὲν
τινῶν,
ἔπειτα
τούτων
|
ὧν |
ἂν
ἔνδεια
παρῇ
αὐτῷ;
~(Ναί, |
[214] |
μακάριε,
πείθει
τί
(σε
Σωκράτης
|
ὧν |
ἄρτι
εἶπεν;
ἢ
οἶσθα
ὅτι |
[204] |
ὅτι
οἱ
μεταξὺ
τούτων
ἀμφοτέρων,
|
ὧν |
αὖ
καὶ
ὁ
Ἔρως.
ἔστι |
[209] |
τε
καὶ
τὴν
ἄλλην
ἀρετήν·
|
ὧν |
δή
εἰσι
καὶ
οἱ
ποιηταὶ |
[177] |
διατριβή,
οὐδὲ
ἄλλος
οὐδεὶς
τουτωνὶ
|
ὧν |
ἐγὼ
ὁρῶ.
καίτοι
οὐκ
ἐξ |
[178] |
πάντα·
ἃ
δὲ
μάλιστα
καὶ
|
ὧν |
ἔδοξέ
μοι
ἀξιομνημόνευτον,
τούτων
ὑμῖν |
[173] |
Σωκράτη
γε
ἔνια
ἤδη
ἀνηρόμην
|
ὧν |
ἐκείνου
ἤκουσα,
καί
μοι
ὡμολόγει |
[202] |
καὶ
καλῶν
ἐπιθυμεῖν
αὐτῶν
τούτων
|
ὧν |
ἐνδεής
ἐστιν.
Ὡμολόγηκα
γάρ.
Πῶς |
[210] |
τὰ
δὲ
τέλεα
καὶ
ἐποπτικά,
|
ὧν |
ἕνεκα
καὶ
ταῦτα
ἔστιν,
ἐάν |
[188] |
ἄλληλα
τῶν
τοιούτων
γίγνεται
ἐρωτικῶν·
|
ὧν |
ἐπιστήμη
περὶ
ἄστρων
τε
φορὰς |
[200] |
ἐνδεής
ἐστι,
τοιαῦτ᾽
ἄττα
ἐστὶν
|
ὧν |
ἡ
ἐπιθυμία
τε
καὶ
ὁ |
[189] |
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
ἰατρὸς
τούτων
|
ὧν |
ἰαθέντων
μεγίστη
εὐδαιμονία
ἂν
τῷ |
[181] |
ἧττον
γυναικῶν
ἢ
παίδων,
ἔπειτα
|
ὧν |
καὶ
ἐρῶσι
τῶν
σωμάτων
μᾶλλον |
[209] |
ἀποφηνάμενοι
ἔργα,
γεννήσαντες
παντοίαν
ἀρετήν·
|
ὧν |
καὶ
ἱερὰ
πολλὰ
ἤδη
γέγονε |
[193] |
μὲν
ἐκφύγωμεν,
τῶν
δὲ
τύχωμεν,
|
ὧν |
ὁ
Ἔρως
ἡμῖν
ἡγεμὼν
καὶ |
[194] |
τοὺς
ἀνθρώπους
εὐδαιμονίζειν
τῶν
ἀγαθῶν
|
ὧν |
ὁ
θεὸς
αὐτοῖς
αἴτιος·
ὁποῖος |
[180] |
δὲ
Φαῖδρον
ἄλλους
τινὰς
εἶναι,
|
ὧν |
οὐ
πάνυ
διεμνημόνευεν·
οὓς
παρεὶς |
[219] |
παρ᾽
ἐμοῦ,
ἔφην,
ταῦτά
ἐστιν,
|
ὧν |
οὐδὲν
ἄλλως
εἴρηται
ἢ
ὡς |
[172] |
~Ἀπολλόδωρος.
(Δοκῶ
μοι
περὶ
|
ὧν |
πυνθάνεσθε
οὐκ
ἀμελέτητος
εἶναι·
καὶ |
[204] |
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ
τεκμαιρομένῃ
ἐξ
|
ὧν |
σὺ
λέγεις,
τὸ
ἐρώμενον
Ἔρωτα |
[211] |
οὐδὲ
χεῖρες
οὐδὲ
ἄλλο
οὐδὲν
|
ὧν |
σῶμα
μετέχει,
οὐδέ
τις
λόγος |
[201] |
Κινδυνεύω,
ὦ
Σώκρατες,
οὐδὲν
εἰδέναι
|
ὧν |
τότε
εἶπον.
(Καὶ
μὴν
καλῶς |