| Page |
|---|
| [201] |
τῶν
ὡμολογημένων
ἐμοὶ
καὶ
Ἀγάθωνι,
|
αὐτὸς |
ἀπ᾽
ἐμαυτοῦ,
ὅπως
ἂν
δύνωμαι. |
| [196] |
ἀνθρώπου
οὔτε
ἄνθρωπον.
οὔτε
γὰρ
|
αὐτὸς |
βίᾳ
πάσχει,
εἴ
τι
πάσχει— |
| [221] |
ἐθεασάμην
Σωκράτη
ἢ
ἐν
Ποτειδαίᾳ.
|
αὐτὸς |
γὰρ
ἧττον
ἐν
φόβῳ
ἦ |
| [215] |
τούτοις,
ὦ
Σώκρατες,
οὐδ᾽
ἄν
|
αὐτὸς |
δή
που
ἀμφισβητήσαις·
ὡς
δὲ |
| [176] |
ἡ
μέθη
ἐστί·
καὶ
οὔτε
|
αὐτὸς |
ἑκὼν
εἶναι
πόρρω
ἐθελήσαιμι
ἂν |
| [199] |
οὐδ᾽
εἰδὼς
ὑμῖν
ὡμολόγησα
καὶ
|
αὐτὸς |
ἐν
τῷ
μέρει
ἐπαινέσεσθαι.
ἡ |
| [176] |
πίνειν,
Ἀγάθων;
Οὐδαμῶς,
φάναι,
οὐδ᾽
|
αὐτὸς |
ἔρρωμαι.
(Ἕρμαιον
ἂν
εἴη
ἡμῖν, |
| [216] |
ὁμολογεῖν
ὅτι
πολλοῦ
ἐνδεὴς
ὢν
|
αὐτὸς |
ἔτι
ἐμαυτοῦ
μὲν
ἀμελῶ,
τὰ |
| [194] |
οὖν
Σωκράτη
εἰπεῖν
Καλῶς
γὰρ
|
αὐτὸς |
ἠγώνισαι,
ὦ
Ἐρυξίμαχε·
εἰ
δὲ |
| [222] |
ἐξαπατῶν
ὡς
ἐραστὴς
παιδικὰ
μᾶλλον
|
αὐτὸς |
καθίσταται
ἀντ᾽
ἐραστοῦ.
ἃ
δὴ |
| [221] |
γέγονε
τὴν
ἀτοπίαν
ἅνθρωπος,
καὶ
|
αὐτὸς |
καὶ
οἱ
λόγοι
αὐτοῦ,
οὐδ᾽ |
| [200] |
ἔχει
καὶ
ὃ
μὴ
ἔστιν
|
αὐτὸς |
καὶ
οὗ
ἐνδεής
ἐστι,
τοιαῦτ᾽ |
| [207] |
ἔχων
ἐν
αὑτῷ
ὅμως
ὁ
|
αὐτὸς |
καλεῖται,
ἀλλὰ
νέος
ἀεὶ
γιγνόμενος, |
| [207] |
αὐτό·
οἷον
ἐκ
παιδαρίου
ὁ
|
αὐτὸς |
λέγεται
ἕως
ἂν
πρεσβύτης
γένηται· |
| [187] |
δεῖ.
πάλιν
γὰρ
ἥκει
ὁ
|
αὐτὸς |
λόγος,
ὅτι
τοῖς
μὲν
κοσμίοις |
| [174] |
ἑπόμενον·
εἶπον
οὖν
ὅτι
καὶ
|
αὐτὸς |
μετὰ
Σωκράτους
ἥκοιμι,
κληθεὶς
ὑπ᾽ |
| [179] |
οὕτω
κακὸς,
ὅντινα
οὐκ
ἂν
|
αὐτὸς |
ὁ
Ἔρως
ἔνθεον
ποιήσειε
πρὸς |
| [199] |
τοὺς
ἄλλους
κελεύειν
λέγειν,
ὅπῃ
|
αὐτὸς |
οἴοιτο
δεῖν
εἰπεῖν,
ταύτῃ.
Ἔτι |
| [202] |
δὲ
καὶ
τὸν
Ἔρωτα
ἐπειδὴ
|
αὐτὸς |
ὁμολογεῖς
μὴ
εἶναι
ἀγαθὸν
μηδὲ |
| [219] |
ἢ
ὡς
διανοοῦμαι·
σὺ
δὲ
|
αὐτὸς |
οὕτω
βουλεύου
ὅτι
σοί
τε |
| [198] |
ἀκούων;
ἐπεὶ
ἔγωγε
ἐνθυμούμενος
ὅτι
|
αὐτὸς |
οὐχ
οἷός
τ᾽
ἔσομαι
οὐδ᾽ |
| [172] |
ἦ
δ᾽
ὅς,
εἰπέ·
σὺ
|
αὐτὸς |
παρεγένου
τῇ
συνουσίᾳ
ταύτῃ
ἢ |
| [195] |
μέγα
(δὲ
τεκμήριον
τῷ
λόγῳ
|
αὐτὸς |
παρέχεται,
φεύγων
φυγῇ
τὸ
γῆρας, |
| [173] |
τινας
περὶ
φιλοσοφίας
λόγους
ἢ
|
αὐτὸς |
ποιῶμαι
ἢ
ἄλλων
ἀκούω,
χωρὶς |
| [175] |
ἄρτι
εἰσῄει·
ἀλλὰ
θαυμάζω
καὶ
|
αὐτὸς |
ποῦ
ἂν
εἴη.
Οὐ
σκέψῃ, |
| [220] |
καὶ
βουλομένων
ἐμοὶ
διδόναι
τἀριστεῖα,
|
αὐτὸς |
προθυμότερος
ἐγένου
τῶν
στρατηγῶν
ἐμὲ |
| [173] |
ἀλλὰ
τίς
σοι
διηγεῖτο;
ἢ
|
αὐτὸς |
Σωκράτης;
(Οὐ
μὰ
τὸν
Δία, |
| [212] |
ἄνδρα
τὸν
Ἔρωτα
τιμᾷν,
καὶ
|
αὐτὸς |
τιμῶ
τὰ
ἐρωτικὰ
καὶ
διαφερόντως |
| [215] |
ἂν
ὑμῖν
οἷα
δὴ
πέπονθα
|
αὐτὸς |
ὑπὸ
τῶν
τούτου
λόγων
καὶ |
| [197] |
δοκεῖ,
ὦ
Φαῖδρε,
Ἔρως
πρῶτος
|
αὐτὸς |
ὢν
κάλλιστος
καὶ
ἄριστος
μετὰ |
| [194] |
αὐτοῖς
αἴτιος·
ὁποῖος
δέ
τις
|
αὐτὸς |
ὢν
~(ταῦτα
ἐδωρήσατο,
οὐδεὶς
εἴρηκεν. |
| [185] |
τις
ὡς
ἀγαθῷ
χαρισάμενος
καὶ
|
αὐτὸς |
ὡς
ἀμείνων
ἐσόμενος
διὰ
τὴν |
