Alphabétiquement     [«   »]
2
15
1
ὃ 32
ὅδε 1
ὁδοῖς 1
ὁδὸν 1
Fréquences     [«    »]
32 αὐτὸς
32 ἐστιν
32 καλὸν
32 ὃ
33 οὐδὲν
34 ἐκ
34 κατὰ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Le Banquet


Page
[219]   τῷ ἐπιόντι χρόνῳ (βουλευόμενοι πράξομεν     ἂν φαίνηται νῷν περί τε
[192]   τὰ ὄργανα, ἔροιτο· τί ἔσθ᾽     βούλεσθε, ἄνθρωποι, ὑμῖν παρ᾽
[192]   οὐ δύναται εἰπεῖν, ἀλλὰ μαντεύεται     βούλεται, καὶ αἰνίττεται. καὶ εἰ
[199]   ὀλίγῳ πλείω, ἵνα μᾶλλον καταμάθῃς     βούλομαι. εἰ γὰρ ἐροίμην, τί
[208]   ἑκάστη τῶν ἐπιστημῶν ταὐτὸν πάσχει.     γὰρ καλεῖται μελετᾷν, ὡς ἐξιούσης
[178]   ἐραστὴς χρηστὸς καὶ ἐραστῇ παιδικά.     γὰρ χρὴ ἀνθρώποις ἡγεῖσθαι παντὸς
[183]   ὡς πάγκαλόν τι πρᾶγμα διαπραττομένου·     δὲ δεινότατον, ὥς γε λέγουσιν
[196]   ἰδέας μέγα τεκμήριον εὐσχημοσύνη,     δὴ διαφερόντως ἐκ πάντων ὁμολογουμένως
[182]   οὐδὲ φιλίας ἰσχυρὰς καὶ κοινωνίας,     δὴ μάλιστα φιλεῖ τά τε
[187]   τε καὶ ἁρμονίᾳ ποιοῦντα,  (ὃ   δὴ μελοποιίαν καλοῦσιν) χρώμενον
[191]   γυναικὸς τῆς ὅλης ἐντύχοι ἡμίσει,     δὴ νῦν γυναῖκα καλοῦμεν, εἴτ᾽
[187]   πεποιημένοις μέλεσί τε καὶ μέτροις,  (ὃ   δὴ παιδεία ἐκλήθη) ἐνταῦθα δὴ
[195]   γοῦν τοῦ δέοντος ἡμῖν προσέρχεται.     δὴ πέφυκεν Ἔρως μισεῖν καὶ
[190]   ἀπέδει κατὰ μέσην τὴν γαστέρα,     δὴ τὸν ὀμφαλὸν καλοῦσι. καὶ
[191]   ἀνδρῶν τοῦ κοινοῦ τμῆμά εἰσιν,     δὴ τότε ἀνδρόγυνον ἐκαλεῖτο, φιλογύναικές
[211]   ἀνθρώπῳ, θεωμένῳ αὐτὸ τὸ καλόν.     ἐάν ποτε ἴδῃς, οὐ κατὰ
[175]   ἐπειδάν τις ὑμῖν μὴ ἐφεστήκῃ·     ἐγὼ οὐδεπώποτε ἐποίησα· νῦν οὖν,
[214]   ὅτι τοὐναντίον ἐστὶ πᾶν     ἔλεγεν; οὗτος γάρ, ἐάν τινα
[211]   μάθημα, καὶ γνῷ αὐτὸ τελευτῶν     ἔστι (καλόν. ἐνταῦθα τοῦ βίου,
[179]   τῷ ἀρίστῳ φύσει. (καὶ ἀτεχνῶς,     ἔφη Ὅμηρος, μένος ἐμπνεῦσαι ἐνίοις
[190]   ἐπεχείρησαν δὲ τοῖς θεοῖς, καὶ     λέγει Ὅμηρος περὶ Ἐφιάλτου τε
[202]   καλόν ἐστιν αἰσχρὸν εἶναι, μηδὲ     μὴ ἀγαθόν, κακόν. οὕτω δὲ
[200]   καὶ μὴ ἔχει καὶ     μὴ ἔστιν αὐτὸς καὶ οὗ
[200]   καὶ τοῦ μὴ παρόντος, καὶ     μὴ ἔχει καὶ μὴ
[202]   ἐγώ, λέγεις. (Μὴ τοίνυν ἀνάγκαζε     μὴ καλόν ἐστιν αἰσχρὸν εἶναι,
[181]   οὔτε καλὴ οὔτε αἰσχρά. ~(οἷον     νῦν ἡμεῖς ποιοῦμεν, πίνειν
[192]   ἑκατέρου ψυχὴ (δήλη ἐστίν,     οὐ δύναται εἰπεῖν, ἀλλὰ μαντεύεται
[216]   δὲ (πρὸς τοῦτον μόνον ἀνθρώπων,     οὐκ ἄν τις οἴοιτο ἐν
[200]   τοῦτό γ᾽ ἐστὶν ἐκείνου ἐρᾶν,     οὔπω ἕτοιμον αὐτῷ ἐστιν οὐδὲ
[192]   ἀτεχνῶς οἴοιτ᾽ ἂν ἀκηκοέναι τοῦτο     πάλαι ἄρα ἐπεθύμει, συνελθὼν καὶ
[220]   ὁπότε ἀναγκασθείη, πάντας ἐκράτει, καὶ     πάντων θαυμαστότατον, Σωκράτη μεθύοντα οὐδεὶςπώποτε
[193]   τοῖς παιδικοῖς τοῖς ἡμετέροις αὐτῶν,     τῶν νῦν ὀλίγοι ποιοῦσι. καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | BCS - Bibliotheca Classica Selecta

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 1/03/2005