Page
[191]	εἰ καὶ ἄρρην ἄρρενι, πλησμονὴν	γοῦν	γίγνοιτο τῆς συνουσίας καὶ διαπαύοιντο
[215]	λόγοις ταὐτὸν (τοῦτο ποιεῖς. ἡμεῖς	γοῦν	ὅταν μέν του ἄλλου ἀκούωμεν
[195]	φησιν εἶναι καὶ ἁπαλήν (τοὺς	γοῦν	πόδας αὐτῆς ἁπαλοὺς εἶναι) λέγων
[196]	ὥστε καὶ ἄλλον ποιῆσαι· πᾶς	γοῦν	ποιητὴς γίγνεται, κἂν ἄμουσος ᾖ
[195]	ταχὺ ὂν δῆλον ὅτι· θᾶττον	γοῦν	τοῦ δέοντος ἡμῖν προσέρχεται. ὃ
[215]	ἐκπεπληγμένοι ἐσμὲν καὶ κατεχόμεθα. ἐγὼ	γοῦν,	ὦ ἄνδρες, εἰ μὴ ἔμελλον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2005