| Page |
|---|
| [209] |
οἶμαι
τοῦ
καλοῦ
καὶ
ὁμιλῶν
|
αὐτῷ, |
ἃ
πάλαι
ἐκύει,
τίκτει
καὶ |
| [220] |
τοῦτο
γὰρ
δὴ
δίκαιόν
γε
|
αὐτῷ |
ἀποδοῦναι·
ὅτε
γὰρ
ἡ
μάχη |
| [192] |
γε
τοῦδε
ἐπιθυμεῖτε,
ἐν
τῷ
|
αὐτῷ |
γενέσθαι
ὅτι
μάλιστα
ἀλλήλοις,
ὥστε |
| [222] |
ὦ
φίλε
Ἀγάθων,
μηδὲν
πλέον
|
αὐτῷ |
γένηται,
ἀλλὰ
παρασκευάζου
ὅπως
ἐμὲ |
| [195] |
βαίνει,
ἀλλ᾽
ἐπὶ
μαλθακοῦ.
τῷ
|
αὐτῷ |
(δὴ
καὶ
ἡμεῖς
χρησόμεθα
τεκμηρίῳ |
| [192] |
ἀσπαζόμενος.
ὅταν
μὲν
οὖν
καὶ
|
αὐτῷ |
ἐκείνῳ
ἐντύχῃ
τῷ
αὑτοῦ
ἡμίσει |
| [179] |
Ἅιδου,
τοιγάρτοι
διὰ
ταῦτα
δίκην
|
αὐτῷ |
ἐπέθεσαν,
καὶ
ἐποίησαν
τὸν
θάνατον |
| [222] |
ἡμᾶς
διαλάβῃ·
οὐδὲν
οὖν
πλέον
|
αὐτῷ |
ἔσται,
ἀλλ᾽
ἐγὼ
παρὰ
σὲ |
| [200] |
ἐκείνου
ἐρᾶν,
ὃ
οὔπω
ἕτοιμον
|
αὐτῷ |
ἐστιν
οὐδὲ
ἔχει,
τὸ
εἰς |
| [212] |
ᾧ
δεῖ
θεωμένου
καὶ
ξυνόντος
|
αὐτῷ; |
ἢ
οὐκ
ἐνθυμῇ,
ἔφη,
ὅτι |
| [203] |
τοῦ
Πόρου,
κατακλίνεταί
(τε
παρ᾽
|
αὐτῷ |
καὶ
ἐκύησε
τὸν
ἔρωτα.
διὸ |
| [210] |
κἂν
σμικρὸν
ἄνθος
(ἔχῃ,
ἐξαρκεῖν
|
αὐτῷ |
καὶ
ἐρᾷν
καὶ
κήδεσθαι
καὶ |
| [204] |
σοφοῦ
καὶ
ἀμαθοῦς.
αἰτία
δὲ
|
αὐτῷ |
καὶ
τούτων
ἡ
γένεσις·
πατρὸς |
| [192] |
καὶ
εἰ
αὐτοῖς
ἐν
τῷ
|
αὐτῷ |
κατακειμένοις
ἐπιστὰς
ὁ
Ἥφαιστος,
ἔχων |
| [212] |
οὐκ
ἐνθυμῇ,
ἔφη,
ὅτι
ἐνταῦθα
|
αὐτῷ |
μοναχοῦ
γενήσεται,
ὁρῶντι
ᾧ
ὁρατὸν |
| [200] |
τούτων
ὧν
ἂν
ἔνδεια
παρῇ
|
αὐτῷ; |
~(Ναί,
φάναι.
Ἐπὶ
δὴ
τούτοις |
| [194] |
ἀποκρίνῃ
Σωκράτει,
οὐδὲν
ἔτι
διοίσει
|
αὐτῷ |
ὁπῃοῦν
τῶν
ἐνθάδε
ὁτιοῦν
γίγνεσθαι, |
| [176] |
γὰρ
καὶ
ἀμφότερα,
ὥστ᾽
ἐξαρκέσει
|
αὐτῷ |
ὁπότερ᾽
ἂν
ποιῶμεν.
ἐπειδὴ
οὖν |
| [200] |
τούτων
ἃ
ἔχω,
εἴποιμεν
ἂν
|
αὐτῷ |
ὅτι
σύ,
ὦ
ἄνθρωπε,
(πλοῦτον |
| [216] |
εἴ
τις
καλός
ἐστι
μέλει
|
αὐτῷ |
οὐδέν,
ἀλλὰ
καταφρονεῖ
τοσοῦτον
(ὅσον |
| [220] |
σκοπῶν,
καὶ
ἐπειδὴ
οὐ
προυχώρει
|
αὐτῷ, |
οὐκ
ἀνίει
ἀλλὰ
εἱστήκει
ζητῶν. |
| [179] |
τοῦ
αὑτῆς
ἀνδρὸς
ἀποθανεῖν,
ὄντων
|
αὐτῷ |
πατρός
τε
(καὶ
μητρός·
οὓς |
| [193] |
ἐστὶ
παιδικῶν
τυχεῖν
κατὰ
νοῦν
|
αὐτῷ |
πεφυκότων·
οὗ
δὴ
τὸν
αἴτιον |
| [200] |
τὸν
ἔπειτα
χρόνον
ταῦτα
εἶναι
|
αὐτῷ |
σῳζόμενα
καὶ
παρόντα;
(Πάνυ
γε, |
| [185] |
μὲν
Ἀριστοφάνη
λέγειν,
τυχεῖν
δὲ
|
αὐτῷ |
τινὰ
ἢ
ὑπὸ
πλησμονῆς
ἢ |
| [211] |
δὲ
αἰσχρόν·
οὐδ᾽
αὖ
φαντασθήσεται
|
αὐτῷ |
τὸ
καλὸν
οἷον
πρόσωπόν
τι |
| [189] |
πάνυ
γὰρ
εὐθὺς
ἐπαύσατο,
ἐπειδὴ
|
αὐτῷ |
τὸν
πταρμὸν
προσήνεγκα.
καὶ
τὸν |
