Page |
[219] |
ἄλλων
ἄριστον.
ἐγὼ
μὲν
δὴ
|
ταῦτα |
ἀκούσας
τε
καὶ
εἰπών,
καὶ |
[219] |
τὴν
νύκτα
ὅλην.
καὶ
οὐδὲ
|
ταῦτα |
αὖ,
ὦ
Σώκρατες,
ἐρεῖς
ὅτι |
[188] |
πᾶσαι
καὶ
οἷς
μαντικὴ
ἐπιστατεῖ
|
(ταῦτα |
δ᾽
ἐστὶν
ἡ
περὶ
θεούς |
[176] |
εὖ
βουλεύωνται,
καὶ
οἱ
λοιποί.
|
(ταῦτα |
δὴ
ἀκούσαντας
συγχωρεῖν
πάντας
μὴ |
[223] |
τέχνῃ
τραγῳδοποιὸν
ὄντα
κωμῳδοποιὸν
εἶναι.
|
ταῦτα |
δὴ
ἀναγκαζομένους
αὐτοὺς
καὶ
οὐ |
[174] |
ὡμολόγησα
δ᾽
εἰς
τήμερον
παρέσεσθαι.
|
ταῦτα |
δὴ
ἐκαλλωπισάμην,
ἵνα
καλὸς
παρὰ |
[177] |
Φαῖδρος
καὶ
ἐγκωμιαζέτω
τὸν
Ἔρωτα.
|
ταῦτα |
δὴ
καὶ
οἱ
ἄλλοι
πάντες |
[177] |
ἀλλ᾽
οὕτως
ἠμέληται
τοσοῦτος
θεός;
|
ταῦτα |
δή
μοι
δοκεῖ
εὖ
λέγειν |
[198] |
δόξει,
οὐχ
ὅπως
ἐγκωμιάσεται.
διὰ
|
ταῦτα |
δὴ,
οἶμαι,
πάντα
λόγον
κινοῦντες |
[199] |
τὸν
Φαῖδρον,
ἀλλ᾽
ἐρώτα.
μετὰ
|
ταῦτα |
δὴ
τὸν
Σωκράτη
ἔφη
ἐνθένδε |
[179] |
εἰσιέναι
εἰς
Ἅιδου,
τοιγάρτοι
διὰ
|
ταῦτα |
δίκην
αὐτῷ
ἐπέθεσαν,
καὶ
ἐποίησαν |
[185] |
Ἐρυξίμαχον
εἰπεῖν·
Ἀλλὰ
ποιήσω
ἀμφότερα
|
ταῦτα· |
ἐγὼ
μὲν
γὰρ
ἐρῶ
ἐν |
[195] |
ὁποῖος
δέ
τις
αὐτὸς
ὢν
|
~(ταῦτα |
ἐδωρήσατο,
οὐδεὶς
εἴρηκεν.
εἷς
δὲ |
[200] |
τὸ
εἰς
τὸν
ἔπειτα
χρόνον
|
ταῦτα |
εἶναι
αὐτῷ
σῳζόμενα
καὶ
παρόντα; |
[190] |
ἐφ᾽
ἑνὸς
πορεύσονται
σκέλους
ἀσκωλιάζοντες.
|
ταῦτα |
εἰπὼν
ἔτεμνε
τοὺς
ἀνθρώπους
δίχα, |
[191] |
τὸ
πρόσθεν·
τέως
γὰρ
καὶ
|
ταῦτα |
ἐκτὸς
εἶχον,
καὶ
ἐγέννων
(καὶ |
[219] |
ὅτι
ψεύδομαι.
ποιήσαντος
δὲ
δὴ
|
ταῦτα |
ἐμοῦ
οὗτος
τοσοῦτον
περιεγένετό
τε |
[210] |
καὶ
ἐποπτικά,
ὧν
ἕνεκα
καὶ
|
ταῦτα |
ἔστιν,
ἐάν
τις
ὀρθῶς
μετίῃ, |
[176] |
τὸ
δεῖπνον
πρῶτα
τρέπου.
~(Μετὰ
|
ταῦτα, |
ἔφη,
κατακλινέντος
τοῦ
Σωκράτους
καὶ |
[175] |
θεραπεύετε,
ἵν᾽
ὑμᾶς
ἐπαινῶμεν.
Μετὰ
|
ταῦτα |
ἔφη
σφᾶς
μὲν
δειπνεῖν,
τὸν |
[180] |
παιδικῶν·
ἔνθεος
γάρ
ἐστι.
διὰ
|
ταῦτα |
καὶ
τὸν
Ἀχιλλέα
τῆς
Ἀλκήστιδος |
[200] |
καὶ
εἰς
τὸν
ἔπειτα
χρόνον
|
ταῦτα |
κεκτῆσθαι,
ἐπεὶ
ἐν
τῷ
γε |
[196] |
περὶ
δὲ
ἀρετῆς
Ἔρωτος
μετὰ
|
ταῦτα |
λεκτέον·
τὸ
μὲν
μέγιστον
ὅτι |
[206] |
καὶ
ἐφοίτων
παρὰ
σὲ
αὐτὰ
|
ταῦτα |
μαθησόμενος.
Ἀλλ᾽
ἐγώ
σοι,
ἔφη, |
[220] |
(αὐτὸν
ὡς
καταφρονοῦντα
σφῶν.
Καὶ
|
ταῦτα |
μὲν
δὴ
ταῦτα·
οἷον
δ᾽ |
[175] |
ὦ
Σώκρατες,
ὁ
Ἀγάθων.
καὶ
|
ταῦτα |
μὲν
καὶ
ὀλίγον
ὕστερον
διαδικασόμεθα |
[207] |
ποτε
γενήσεσθαι
τὰ
ἐρωτικά,
ἐὰν
|
ταῦτα |
μὴ
ἐννοῇς;
Ἀλλὰ
διὰ
ταῦτά |
[217] |
καὶ
συνημερεύσας
ᾤχετο
ἀπιών.
μετὰ
|
ταῦτα |
ξυγγυμνάζεσθαι
(προὐκαλούμην
αὐτὸν
καὶ
συνεγυμναζόμην, |
[200] |
ὑγιής—
ἴσως
γὰρ
ἄν
τις
|
ταῦτα |
οἰηθείη
καὶ
πάντα
τὰ
τοιαῦτα, |
[220] |
σφῶν.
Καὶ
ταῦτα
μὲν
δὴ
|
ταῦτα· |
οἷον
δ᾽
αὖ
τόδ᾽
ἔρεξε |
[206] |
Καλλονή
ἐστι
τῇ
γενέσει.
διὰ
|
ταῦτα |
ὅταν
μὲν
καλῷ
προσπελάζῃ
τὸ |
[217] |
ἐπὶ
τῇ
ὥρᾳ
θαυμάσιον
ὅσον.
|
ταῦτα |
οὖν
διανοηθείς,
πρὸ
τοῦ
οὐκ |
[184] |
χαρίσασθαι,
τοὺς
δὲ
διαφεύγειν.
διὰ
|
ταῦτα |
οὖν
τοῖς
μὲν
διώκειν
παρακελεύεται, |
[201] |
ὁμολογεῖς
Ἔρωτα
καλὸν
εἶναι,
εἰ
|
ταῦτα |
οὕτως
ἔχει;
καὶ
τὸν
Ἀγάθωνα |
[222] |
περιβαλλόμενος
ἀφανίσαι
ἐνεχείρεις
οὗ
ἕνεκα
|
ταῦτα |
πάντα
εἴρηκας,
καὶ
ὡς
ἐν |
[222] |
καὶ
μέντοι
(οὐκ
ἐμὲ
μόνον
|
ταῦτα |
πεποίηκεν,
ἀλλὰ
καὶ
Χαρμίδην
τὸν |
[207] |
οἴοιτ᾽
ἄν
τις
ἐκ
λογισμοῦ
|
ταῦτα |
ποιεῖν·
τὰ
δὲ
θηρία
τίς |
[185] |
φάναι
τὸν
Ἀριστοφάνη·
ἐγὼ
δὲ
|
ταῦτα |
ποιήσω.
Εἰπεῖν
δὴ
τὸν
Ἐρυξίμαχον· |
[183] |
αὐτοῦ·
τῷ
δ᾽
ἐρῶντι
πάντα
|
ταῦτα |
ποιοῦντι
χάρις
ἕπεται,
καὶ
δέδοται |
[183] |
τοῖς
ἐρασταῖς,
καὶ
τῷ
παιδαγωγῷ
|
ταῦτα |
προστεταγμένα
ᾖ,
ἡλικιῶται
δὲ
καὶ |
[219] |
μοι
ἅπαντα
προὐγεγόνει,
καὶ
μετὰ
|
ταῦτα |
στρατεία
ἡμῖν
εἰς
Ποτείδαιαν
ἐγένετο |
[216] |
πλήθους
μακαριζομένων·
ἡγεῖται
δὲ
πάντα
|
ταῦτα |
τὰ
κτήματα
οὐδενὸς
ἄξια
καὶ |
[210] |
καὶ
σμικρὸν
ἡγησάμενον·
μετὰ
δὲ
|
ταῦτα |
τὸ
ἐν
ταῖς
ψυχαῖς
κάλλος |
[222] |
νήπιον
παθόντα
γνῶναι.
(Εἰπόντος
δὴ
|
ταῦτα |
τοῦ
Ἀλκιβιάδου
γέλωτα
γενέσθαι
ἐπὶ |
[212] |
ὀνομάζων,
τοῦτο
ὀνόμαζε.
Εἰπόντος
δὲ
|
ταῦτα |
τοῦ
Σωκράτους
τοὺς
μὲν
ἐπαινεῖν, |
[200] |
ὄντας
(τε
τοιούτους
καὶ
ἔχοντας
|
ταῦτα |
τούτων
ἅπερ
ἔχουσι
καὶ
ἐπιθυμεῖν, |
[190] |
ἐφέροντο
κύκλῳ.
ἦν
δὲ
διὰ
|
ταῦτα |
τρία
(τὰ
γένη
καὶ
τοιαῦτα, |
[173] |
οὖν
δεῖ
καὶ
ὑμῖν
διηγήσασθαι,
|
ταῦτα |
χρὴ
ποιεῖν.
καὶ
γὰρ
ἔγωγε |
[216] |
εἶναι
ἔχοντι
ὡς
ἔχω.
καὶ
|
ταῦτα, |
ὦ
Σώκρατες,
οὐκ
ἐρεῖς
ὡς |
[208] |
δ᾽
ἐγώ,
ὦ
σοφωτάτη
Διοτίμα,
|
ταῦτα |
ὡς
ἀληθῶς
οὕτως
ἔχει;
(καὶ |
[214] |
τὸν
Ἀλκιβιάδην,
μηδὲν
λέγε
πρὸς
|
ταῦτα, |
ὡς
ἐγὼ
οὐδ᾽
ἂν
ἕνα |