Page
[214]	Καὶ γὰρ σύ, φάναι τὸν	Ἐρυξίμαχον·	ἀλλὰ τί ποιῶμεν; Ὅ τι
[198]	Σωκράτη εἰπεῖν βλέψαντα εἰς τὸν	Ἐρυξίμαχον·	Ἆρά σοι δοκῶ, φάναι, ὦ
[185]	ταῦτα ποιήσω. Εἰπεῖν δὴ τὸν	Ἐρυξίμαχον·	Δοκεῖ τοίνυν μοι ἀναγκαῖον εἶναι,
[214]	Ἀλλ᾽ οὕτω ποίει, φάναι τὸν	Ἐρυξίμαχον,	εἰ βούλει· Σωκράτη ἐπαίνεσον. (Πῶς
[185]	ἂν ἐγὼ παύσωμαι. καὶ τὸν	Ἐρυξίμαχον	εἰπεῖν· Ἀλλὰ ποιήσω ἀμφότερα ταῦτα·
[214]	βούλει. Ἄκουσον δή, εἰπεῖν τὸν	Ἐρυξίμαχον.	ἡμῖν πρὶν σὲ εἰσελθεῖν ἔδοξε
[193]	πείσομαί σοι, ἔφη φάναι τὸν	Ἐρυξίμαχον·	καὶ γάρ μοι ὁ λόγος
[223]	πάμπολυν οἶνον. τὸν μὲν οὖν	Ἐρυξίμαχον	καὶ τὸν Φαῖδρον καὶ ἄλλους
[185]	κάτω γὰρ αὐτοῦ τὸν ἰατρὸν	Ἐρυξίμαχον	κατακεῖσθαι, Ὦ Ἐρυξίμαχε, δίκαιος εἶ
[175]	ἦ δ᾽ ὅς, Ἀριστόδημε, παρ᾽	Ἐρυξίμαχον	κατακλίνου. Καὶ ἓ μὲν ἔφη
[198]	Τὸ μὲν ἕτερον, φάναι τὸν	Ἐρυξίμαχον,	μαντικῶς μοι δοκεῖς εἰρηκέναι, ὅτι
[177]	αὐτὸν εἰσηγεῖσθαι. εἰπεῖν οὖν τὸν	Ἐρυξίμαχον	ὅτι· Ἡ μέν μοι ἀρχὴ
[214]	τοῦ παιδὸς πίνειν· τὸν δ᾽	Ἐρυξίμαχον·	Πῶς οὖν, φάναι, ὦ Ἀλκιβιάδη,
[176]	βεβαπτισμένων. ἀκούσαντα οὖν αὐτῶν ἔφη	Ἐρυξίμαχον	τὸν Ἀκουμενοῦ· Ἦ καλῶς, φάναι,
[176]	ἡδονήν. Ἐπειδὴ τοίνυν, φάναι τὸν	Ἐρυξίμαχον,	τοῦτο μὲν δέδοκται, πίνειν ὅσον
[189]	τὸν πταρμὸν προσήνεγκα. καὶ τὸν	Ἐρυξίμαχον·	ὠγαθέ, φάναι, Ἀριστόφανες, ὅρα τί

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2005