Page
[213]	τῶν ἔνδον κατακείσει; καὶ τὸν	Σωκράτη·	Ἀγάθων, φάναι, ὅρα εἴ μοι
[213]	ὀφθαλμῶν ἔχοντα οὐ κατιδεῖν τὸν	Σωκράτη,	ἀλλὰ καθίζεσθαι παρὰ τὸν Ἀγάθωνα
[200]	εἰπεῖν. Ἴθι δή, φάναι τὸν	Σωκράτη,	ἀνομολογησώμεθα τὰ εἰρημένα. ἄλλο τι
[200]	φάναι. Σκόπει δή, εἰπεῖν τὸν	Σωκράτη,	ἀντὶ τοῦ εἰκότος εἰ ἀνάγκη
[199]	τοῦτο. (Ἔτι τοίνυν, εἰπεῖν τὸν	Σωκράτη,	ἀπόκριναι ὀλίγῳ πλείω, ἵνα μᾶλλον
[223]	μεγάλης ἐπὶ δεξιά. τὸν οὖν	Σωκράτη	αὐτοῖς διαλέγεσθαι· καὶ τὰ μὲν
[173]	δοκεῖ. οὐ μέντοι ἀλλὰ καὶ	Σωκράτη	γε ἔνια ἤδη ἀνηρόμην ὧν
[215]	ἔχοντι εὐπόρως καὶ ἐφεξῆς καταριθμῆσαι.	Σωκράτη	δ᾽ ἐγὼ ἐπαινεῖν, ὦ ἄνδρες,
[176]	ἡμεῖς μὲν γὰρ ἀεὶ ἀδύνατοι.	Σωκράτη	δ᾽ ἐξαιρῶ λόγου· ἱκανὸς γὰρ
[218]	Παυσανίας, Ἀριστοδήμους τε καὶ Ἀριστοφάνας—	Σωκράτη	δὲ αὐτὸν τί δεῖ λέγειν,
[222]	κατακλινήσομαι. Πάνυ γε, φάναι τὸν	Σωκράτη,	δεῦρο ὑποκάτω ἐμοῦ κατακλίνου. Ὦ
[175]	Ἀγάθωνα πολλάκις κελεύειν μεταπέμψασθαι τὸν	Σωκράτη,	ἓ δὲ οὐκ ἐᾶν. ἥκειν
[174]	ἔφη διαλεχθέντας ἰέναι. τὸν οὖν	Σωκράτη	ἑαυτῷ πως προσέχοντα τὸν νοῦν
[214]	ποτε μεθυσθῇ. τὸν μὲν οὖν	Σωκράτη	ἐγχέαντος τοῦ παιδὸς πίνειν· τὸν
[194]	εἴην, ὦ Ἀγάθων, εἰπεῖν τὸν	Σωκράτη,	(εἰ ἰδὼν τὴν σὴν ἀνδρείαν
[198]	καὶ τῷ θεῷ· τὸν οὖν	Σωκράτη	εἰπεῖν βλέψαντα εἰς τὸν Ἐρυξίμαχον·
[194]	δὲ ὅμως θαρρῶ, ~(τὸν οὖν	Σωκράτη	εἰπεῖν Καλῶς γὰρ αὐτὸς ἠγώνισαι,
[177]	σοι, ὦ Ἐρυξίμαχε, φάναι τὸν	Σωκράτη,	ἐναντία ψηφιεῖται. οὔτε γὰρ ἄν
[174]	πειράσομαι διηγήσασθαι. Ἔφη γάρ οἱ	Σωκράτη	ἐντυχεῖν λελουμένον τε καὶ τὰς
[221]	ἄν τις καὶ ἄλλα ἔχοι	Σωκράτη	ἐπαινέσαι καὶ θαυμάσια· ἀλλὰ τῶν
[214]	φάναι τὸν Ἐρυξίμαχον, εἰ βούλει·	Σωκράτη	ἐπαίνεσον. (Πῶς λέγεις; εἰπεῖν τὸν
[222]	ἐστίν, ὦ ἄνδρες, ἃ ἐγὼ	Σωκράτη	ἐπαινῶ· καὶ αὖ ἃ μέμφομαι
[174]	ἐγώ, ἔφη, μεταστρεφόμενος οὐδαμοῦ ὁρῶ	Σωκράτη	ἑπόμενον· εἶπον οὖν ὅτι καὶ
[223]	Ἀγάθωνα δὲ καὶ Ἀριστοφάνη καὶ	Σωκράτη	ἔτι μόνους ἐγρηγορέναι καὶ πίνειν
[199]	ἐρώτα. μετὰ ταῦτα δὴ τὸν	Σωκράτη	ἔφη ἐνθένδε ποθὲν ἄρξασθαι. Καὶ
[221]	ἐνταῦθα δὴ καὶ κάλλιον ἐθεασάμην	Σωκράτη	ἢ ἐν Ποτειδαίᾳ. αὐτὸς γὰρ
[174]	οἷός τ᾽ ἦ ἰδεῖν. ἀλλὰ	Σωκράτη	ἡμῖν πῶς οὐκ ἄγεις; καὶ
[213]	ἅμα μεταστρεφόμενον αὐτὸν ὁρᾶν τὸν	Σωκράτη,	ἰδόντα δὲ ἀναπηδῆσαι καὶ εἰπεῖν·
[175]	γὰρ ἂν προαπέστης. καὶ τὸν	Σωκράτη	καθίζεσθαι καὶ εἰπεῖν ὅτι· Εὖ
[201]	λέγεις, ὦ ἑταῖρε, φάναι τὸν	Σωκράτη·	καὶ εἰ τοῦτο οὕτως ἔχει,
[213]	λαβόντα τῶν ταινιῶν ἀναδεῖν τὸν	Σωκράτη	καὶ κατακλίνεσθαι. Ἐπειδὴ δὲ κατεκλίνη,
[200]	βούλοιτο ἰσχυρὸς εἶναι, φάναι τὸν	Σωκράτη,	καὶ ταχὺς ὢν ταχύς, καὶ
[223]	γιγνομένης τὸν Ἀγάθωνα. τὸν οὖν	Σωκράτη,	κατακοιμίσαντ᾽ ἐκείνους, ἀναστάντα ἀπιέναι, καὶ
[214]	χεῖρε. Οὐκ εὐφημήσεις; φάναι τὸν	Σωκράτη.	Μὰ τὸν Ποσειδῶ, εἰπεῖν τὸν
[220]	ἐκράτει, καὶ ὃ πάντων θαυμαστότατον,	Σωκράτη	μεθύοντα οὐδεὶςπώποτε ἑώρακεν ἀνθρώπων. τούτου
[222]	ἔχειν τοῦ Σωκράτους. τὸν οὖν	Σωκράτη·	Νήφειν μοι δοκεῖς, φάναι, ὦ
[223]	μέντοι κεφάλαιον, ἔφη, προσαναγκάζειν τὸν	Σωκράτη	ὁμολογεῖν αὐτοὺς τοῦ αὐτοῦ ἀνδρὸς
[220]	ὦ ἄνδρες, ἄξιον ἦν θεάσασθαι	Σωκράτη,	ὅτε ἀπὸ Δηλίου ~(φυγῇ ἀνεχώρει
[198]	πῶς, ὦ μακάριε, εἰπεῖν τὸν	Σωκράτη,	οὐ μέλλω ἀπορεῖν καὶ ἐγὼ
[175]	σφᾶς μὲν δειπνεῖν, τὸν δὲ	Σωκράτη	οὐκ εἰσιέναι. τὸν οὖν Ἀγάθωνα
[200]	τὸν Ἀγάθωνα. εἰπεῖν δὴ τὸν	Σωκράτη,	Οὐκοῦν τοῦτό γ᾽ ἐστὶν ἐκείνου
[175]	φάναι τὸν Ἀγάθωνα, καὶ εἰσάξεις	Σωκράτη;	σὺ δ᾽ ἦ δ᾽ ὅς,
[222]	κατακεῖσθαι. Ἀλλ᾽ ἀδύνατον, φάναι τὸν	Σωκράτη.	σὺ μὲν γὰρ ἐμὲ ἐπῄνεσας,
[214]	ὑμῶν ἐναντίον; Οὗτος, φάναι τὸν	Σωκράτη,	τί ἐν νῷ ἔχεις; ἐπὶ
[200]	~(Τοῦτο μὲν τοίνυν, εἰπεῖν τὸν	Σωκράτη,	φύλαξον παρὰ σαυτῷ μεμνημένος ὅτου·
[194]	ἂν καλῶς ποιοίην, φάναι τὸν	Σωκράτη,	ὦ Ἀγάθων, περὶ σοῦ τι
[214]	καὶ ἅμα εἰπεῖν· Πρὸς μὲν	Σωκράτη,	ὦ ἄνδρες, τὸ σόφισμά μοι
[213]	καὶ ἐκείνου· παραχωρῆσαι γὰρ τὸν	Σωκράτη	ὡς ἐκεῖνον καθίζειν. παρακαθεζόμενον δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2005