Page |
[192] |
καὶ
ἐπειδὰν
ἀποθάνητε,
ἐκεῖ
αὖ
|
ἐν |
Ἅιδου
ἀντὶ
δυοῖν
ἕνα
εἶναι |
[178] |
τοὺς
ἐραστὰς
αἰσχύνεται,
ὅταν
ὀφθῇ
|
ἐν |
αἰσχρῷ
τινι
ὤν.
εἰ
οὖν |
[191] |
καὶ
διὰ
τούτων
τὴν
γένεσιν
|
ἐν |
ἀλλήλοις
ἐποίησε,
διὰ
τοῦ
ἄρρενος |
[216] |
ἂν
ἴδοιμι
αὐτὸν
μὴ
ὄντα
|
ἐν |
ἀνθρώποις·
εἰ
δ᾽
αὖ
τοῦτο |
[197] |
ἐστιν
ὁ
ποιῶν
εἰρήνην
μὲν
|
ἐν |
ἀνθρώποις,
πελάγει
δὲ
γαλήνην
νηνεμίαν, |
[178] |
εἴη
ὁ
Ἔρως
καὶ
θαυμαστὸς
|
ἐν |
ἀνθρώποις
τε
καὶ
θεοῖς,
πολλαχῇ |
[197] |
Ἔρως)
πρὸ
τοῦ
δέ,
ὥσπερ
|
ἐν |
ἀρχῇ
εἶπον,
πολλὰ
καὶ
δεινὰ |
[181] |
καί
τις
ἂν
γνοίη
καὶ
|
ἐν |
αὐτῇ
τῇ
παιδεραστίᾳ
τοὺς
εἰλικρινῶς |
[195] |
πολλὰ
καὶ
βίαια,
εἰ
Ἔρως
|
ἐν |
αὐτοῖς
ἦν,
ἀλλὰ
φιλία
καὶ |
[186] |
δ᾽
ἀκολάστοις
αἰσχρόν,
οὕτω
καὶ
|
ἐν |
αὐτοῖς
τοῖς
σώμασιν
τοῖς
μὲν |
[222] |
θειοτάτους
καὶ
πλεῖστα
ἀγάλματ᾽
ἀρετῆς
|
ἐν |
αὑτοῖς
ἔχοντας
καὶ
ἐπὶ
πλεῖστον |
[207] |
μέντοι
οὐδέποτε
τὰ
αὐτὰ
ἔχων
|
ἐν |
αὑτῷ
ὅμως
ὁ
αὐτὸς
καλεῖται, |
[181] |
κοινῇ
συμβιωσόμενοι,
ἀλλ᾽
οὐκ
ἐξαπατήσαντες,
|
ἐν |
ἀφροσύνῃ
λαβόντες
ὡς
νέον,
καταγελάσαντες |
[209] |
ἄνδρες,
καὶ
ἐν
Ἕλλησι
καὶ
|
ἐν |
βαρβάροις,
πολλὰ
καὶ
καλὰ
ἀποφηνάμενοι |
[182] |
ἐν
Ἤλιδι
μὲν
γὰρ
καὶ
|
ἐν |
Βοιωτοῖς,
καὶ
οὗ
μὴ
σοφοὶ |
[195] |
ὄντων
καὶ
βαίνει
καὶ
οἰκεῖ.
|
ἐν |
γὰρ
ἤθεσι
καὶ
ψυχαῖς
θεῶν |
[219] |
ἔφη,
τοῦτό
γ᾽
εὖ
λέγεις·
|
ἐν |
γὰρ
τῷ
ἐπιόντι
χρόνῳ
(βουλευόμενοι |
[211] |
τινι,
οἷον
ἐν
ζῴῳ
ἢ
|
ἐν |
γῇ
ἢ
ἐν
οὐρανῷ
(ἢ |
[206] |
ἐν
μὲν
αἰσχρῷ
οὐ
δύναται,
|
ἐν |
δὲ
τῷ
καλῷ.
ἡ
γὰρ |
[189] |
τοι
γελοῖον
εἴπῃς,
ἐξόν
σοι
|
ἐν |
εἰρήνῃ
λέγειν.
καὶ
τὸν
Ἀριστοφάνη |
[209] |
ἄλλοι
(ἄλλοθι
πολλαχοῦ
ἄνδρες,
καὶ
|
ἐν |
Ἕλλησι
καὶ
ἐν
βαρβάροις,
πολλὰ |
[218] |
(περὶ
ἐμοῦ,
καί
τις
ἔστ᾽
|
ἐν |
ἐμοὶ
δύναμις
δι᾽
ἧς
ἂν |
[216] |
ὃ
οὐκ
ἄν
τις
οἴοιτο
|
ἐν |
ἐμοὶ
ἐνεῖναι,
τὸ
αἰσχύνεσθαι
ὁντινοῦν· |
[218] |
ἀμήχανόν
τοι
κάλλος
ὁρῴης
ἂν
|
ἐν |
ἐμοὶ
καὶ
τῆς
παρὰ
σοὶ |
[197] |
μετ᾽
ἀλλήλων
πάσας
τιθεὶς
ξυνιέναι,
|
ἐν |
ἑορταῖς,
ἐν
χοροῖς,
ἐν
θυσίαις |
[217] |
μοι
ἅπερ
ἂν
ἐραστὴς
παιδικοῖς
|
ἐν |
ἐρημίᾳ
διαλεχθείη,
καὶ
ἔχαιρον.
τούτων |
[211] |
τις
ἐπιστήμη,
οὐδέ
που
ὂν
|
ἐν |
ἑτέρῳ
τινι,
οἷον
ἐν
ζῴῳ |
[211] |
ὂν
ἐν
ἑτέρῳ
τινι,
οἷον
|
ἐν |
ζῴῳ
ἢ
ἐν
γῇ
ἢ |
[182] |
ἐνθάδε
(καὶ
ἐν
Λακεδαίμονι
ποικίλος.
|
ἐν |
Ἤλιδι
μὲν
γὰρ
καὶ
ἐν |
[217] |
ἐν
τῇ
ἐχομένῃ
ἐμοῦ
κλίνῃ,
|
ἐν |
ᾗπερ
ἐδείπνει,
καὶ
οὐδεὶς
ἐν |
[206] |
θεῖον
τὸ
πρᾶγμα,
καὶ
τοῦτο
|
ἐν |
θνητῷ
ὄντι
τῷ
ζῴῳ
ἀθάνατον |
[197] |
ξυνιέναι,
ἐν
ἑορταῖς,
ἐν
χοροῖς,
|
ἐν |
θυσίαις
γιγνόμενος
ἡγεμών·
πρᾳότητα
μὲν |
[187] |
καὶ
ἐν
μουσικῇ
δὴ
καὶ
|
ἐν |
ἰατρικῇ
καὶ
ἐν
τοῖς
ἄλλοις |
[206] |
ἐρῶ.
ἔστι
γὰρ
τοῦτο
τόκος
|
ἐν |
καλῷ
καὶ
κατὰ
τὸ
σῶμα |
[186] |
εἶναι.
ἔστι
γὰρ
ἰατρική,
ὡς
|
ἐν |
κεφαλαίῳ
εἰπεῖν,
ἐπιστήμη
τῶν
τοῦ |
[196] |
ὅτι
ποιητὴς
ὁ
Ἔρως
ἀγαθὸς
|
ἐν |
κεφαλαίῳ
πᾶσαν
ποίησιν
τὴν
κατὰ |
[223] |
μεστὰ
πάντα
εἶναι,
καὶ
οὐκέτι
|
ἐν |
κόσμῳ
οὐδενὶ
ἀναγκάζεσθαι
πίνειν
πάμπολυν |
[182] |
ὥρισται·
ὁ
δ᾽
ἐνθάδε
(καὶ
|
ἐν |
Λακεδαίμονι
ποικίλος.
ἐν
Ἤλιδι
μὲν |
[209] |
ἔφη,
οἵους
Λυκοῦργος
παῖδας
κατελίπετο
|
ἐν |
Λακεδαίμονι
σωτῆρας
τῆς
Λακεδαίμονος
καὶ |
[177] |
καὶ
ὑμῖν,
γένοιτ᾽
ἂν
ἡμῖν
|
ἐν |
λόγοις
ἱκανὴ
διατριβή·
δοκεῖ
γάρ |
[213] |
μὲν
ἀνέδησα,
αὐτὸν
δὲ
νικῶντα
|
ἐν |
λόγοις
πάντας
ἀνθρώπους,
οὐ
μόνον |
[197] |
πόνῳ,
ἐν
φόβῳ,
ἐν
πόθῳ,
|
ἐν |
(λόγῳ
κυβερνήτης,
ἐπιβάτης,
παραστάτης
τε |
[195] |
ἀεὶ
καὶ
ποσὶν
καὶ
πάντῃ
|
ἐν |
μαλακωτάτοις
τῶν
μαλακωτάτων,
ἁπαλώτατον
ἀνάγκη |
[175] |
ἐξέλαμψεν
καὶ
ἐκφανὴς
ἐγένετο
πρῴην
|
ἐν |
μάρτυσι
τῶν
Ἑλλήνων
πλέον
ἢ |
[206] |
ἡμῶν
ἡ
φύσις.
τίκτειν
δὲ
|
ἐν |
μὲν
αἰσχρῷ
οὐ
δύναται,
ἐν |
[173] |
μαλακὸς
καλεῖσθαι,
οὐκ
οἶδα
ἔγωγε·
|
ἐν |
μὲν
γὰρ
τοῖς
λόγοις
ἀεὶ |
[187] |
καὶ
ῥυθμὸν
ἐρωτικῶν
ἐπιστήμη.
καὶ
|
ἐν |
μέν
γε
αὐτῇ
τῇ
συστάσει |
[182] |
ὁ
περὶ
τὸν
ἔρωτα
νόμος
|
ἐν |
μὲν
ταῖς
ἄλλαις
πόλεσι
νοῆσαι |
[214] |
ἔδοξε
χρῆναι
ἐπὶ
δεξιὰ
ἕκαστον
|
ἐν |
μέρει
λόγον
(περὶ
Ἔρωτος
εἰπεῖν |
[202] |
τε
καὶ
ἀμοιβὰς
τῶν
θυσιῶν,
|
ἐν |
μέσῳ
δὲ
ὂν
ἀμφοτέρων
συμπληροῖ, |
[222] |
τεκμαίρομαι
δὲ
καὶ
ὡς
κατεκλίνη
|
ἐν |
μέσῳ
ἐμοῦ
τε
καὶ
σοῦ, |
[203] |
σοφίας
τε
αὖ
καὶ
ἀμαθίας
|
ἐν |
μέσῳ
ἐστίν.
~(ἔχει
γὰρ
ὧδε. |
[222] |
μή
τι
ἄλλο,
ὦ
θαυμάσιε,
|
ἐν |
μέσῳ
ἡμῶν
ἔα
Ἀγάθωνα
κατακεῖσθαι. |
[213] |
ἀλλὰ
καθίζεσθαι
παρὰ
τὸν
Ἀγάθωνα
|
(ἐν |
μέσῳ
Σωκράτους
τε
καὶ
ἐκείνου· |
[187] |
νόσου
τὴν
ἡδονὴν
καρπώσασθαι.
καὶ
|
ἐν |
μουσικῇ
δὴ
καὶ
ἐν
ἰατρικῇ |
[188] |
ἀναπληρῶσαι·
ἢ
εἴ
πως
ἄλλως
|
ἐν |
νῷ
ἔχεις
ἐγκωμιάζειν
τὸν
θεόν, |
[214] |
Οὗτος,
φάναι
τὸν
Σωκράτη,
τί
|
ἐν |
νῷ
ἔχεις;
ἐπὶ
τὰ
γελοιότερά |
[189] |
τὸν
Ἀριστοφάνη,
ἄλλῃ
γέ
πῃ
|
ἐν |
νῷ
ἔχω
λέγειν
ἢ
ᾗ |
[203] |
καὶ
ἄστρωτος,
ἐπὶ
θύραις
καὶ
|
ἐν |
ὁδοῖς
ὑπαίθριος
κοιμώμενος,
τὴν
τῆς |
[189] |
δὲ
οὐκ
ἔστιν
ἀλλ᾽
ἢ
|
ἐν |
ὀνείδει
ὄνομα
κείμενον.
ἔπειτα
ὅλον |
[211] |
ζῴῳ
ἢ
ἐν
γῇ
ἢ
|
ἐν |
οὐρανῷ
(ἢ
ἔν
τῳ
ἄλλῳ, |
[194] |
καὶ
μάλ᾽
ἂν
φοβοῖο
καὶ
|
ἐν |
παντὶ
εἴης
ὥσπερ
ἐγὼ
νῦν. |
[188] |
τιμᾷ
τε
αὐτὸν
καὶ
πρεσβεύῃ
|
ἐν |
παντὶ
ἔργῳ,
ἀλλὰ
τὸν
ἕτερον, |
[222] |
ταῦτα
πάντα
εἴρηκας,
καὶ
ὡς
|
ἐν |
παρέργῳ
δὴ
λέγων
ἐπὶ
τελευτῆς |
[195] |
ἵδρυται·
καὶ
οὐκ
αὖ
ἑξῆς
|
ἐν |
πάσαις
ταῖς
ψυχαῖς,
ἀλλ᾽
ᾗτινι |
[186] |
φυομένοις
καὶ
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
|
ἐν |
πᾶσι
τοῖς
οὖσι,
καθεωρακέναι
μοι |
[197] |
κακῶν·
ἐν
πόνῳ,
ἐν
φόβῳ,
|
ἐν |
πόθῳ,
ἐν
(λόγῳ
κυβερνήτης,
ἐπιβάτης, |
[197] |
πατήρ·
ἐπιμελὴς
ἀγαθῶν,
ἀμελὴς
κακῶν·
|
ἐν |
πόνῳ,
ἐν
φόβῳ,
ἐν
πόθῳ, |
[221] |
καὶ
κάλλιον
ἐθεασάμην
Σωκράτη
ἢ
|
ἐν |
Ποτειδαίᾳ.
αὐτὸς
γὰρ
ἧττον
ἐν |
[183] |
παιδικά,
ἱκετείας
τε
καὶ
ἀντιβολήσεις
|
ἐν |
ταῖς
δεήσεσιν
ποιούμενοι,
καὶ
ὅρκους |
[175] |
ἐὰν
ἁπτώμεθα
ἀλλήλων,
ὥσπερ
τὸ
|
ἐν |
ταῖς
κύλιξιν
ὕδωρ
τὸ
διὰ |
[220] |
τῷ
ἡλίῳ.
εἰ
δὲ
βούλεσθε
|
ἐν |
ταῖς
μάχαις·
τοῦτο
γὰρ
δὴ |
[193] |
καὶ
περίιμεν
ἔχοντες
ὥσπερ
οἱ
|
ἐν |
ταῖς
στήλαις
καταγραφὴν
ἐκτετυπωμένοι,
διαπεπρισμένοι |
[210] |
ἡγησάμενον·
μετὰ
δὲ
ταῦτα
τὸ
|
ἐν |
ταῖς
ψυχαῖς
κάλλος
τιμιώτερον
ἡγήσασθαι |
[209] |
εἰσὶ
γὰρ
οὖν,
ἔφη,
οἳ
|
ἐν |
ταῖς
ψυχαῖς
κυοῦσιν
ἔτι
μᾶλλον |
[212] |
ὕστερον
Ἀλκιβιάδου
τὴν
φωνὴν
ἀκούειν
|
ἐν |
τῇ
αὐλῇ
σφόδρα
μεθύοντος
καὶ |
[181] |
ἢ
τῆς
ἑτέρας,
καὶ
μετεχούσης
|
ἐν |
τῇ
γενέσει
καὶ
θήλεος
καὶ |
[186] |
τῶν
πάντων
ζῴων
καὶ
τοῖς
|
ἐν |
τῇ
γῇ
φυομένοις
καὶ
ὡς |
[217] |
προσηνάγκασα
αὐτὸν
μένειν.
ἀνεπαύετο
οὖν
|
ἐν |
τῇ
ἐχομένῃ
ἐμοῦ
κλίνῃ,
ἐν |
[187] |
ἀκολασίαν
δὲ
μηδεμίαν
ἐμποιήσῃ·
ὥσπερ
|
ἐν |
τῇ
ἡμετέρᾳ
τέχνῃ
μέγα
ἔργον |
[185] |
εἶναι
λέγειν,
(ἀλλ᾽
εἰπεῖν
αὐτόν,
|
ἐν |
τῇ
κάτω
γὰρ
αὐτοῦ
τὸν |
[181] |
τούτων
αὐτὸ
καλὸν
οὐδέν,
ἀλλ᾽
|
ἐν |
τῇ
πράξει,
ὡς
ἂν
πραχθῇ, |
[191] |
τῷ
θήλει,
τῶνδε
ἕνεκα,
ἵνα
|
ἐν |
τῇ
συμπλοκῇ
ἅμα
μὲν
εἰ |
[173] |
σμικρός,
ἀνυπόδητος
ἀεί·
παρεγεγόνει
δ᾽
|
ἐν |
τῇ
συνουσίᾳ,
Σωκράτους
ἐραστὴς
ὢν |
[183] |
οἰηθείη
ἄν
τις
πάγκαλον
νομίζεσθαι
|
ἐν |
τῇδε
τῇ
πόλει
καὶ
τὸ |
[206] |
τίνα
τρόπον
διωκόντων
αὐτὸ
καὶ
|
ἐν |
τίνι
πράξει
ἡ
σπουδὴ
καὶ |
[203] |
Πενίας
ὑὸς
ὢν
ὁ
Ἔρως
|
ἐν |
τοιαύτῃ
τύχῃ
καθέστηκεν.
πρῶτον
μὲν |
[187] |
δὴ
καὶ
ἐν
ἰατρικῇ
καὶ
|
ἐν |
τοῖς
ἄλλοις
πᾶσι
καὶ
τοῖς |
[186] |
καὶ
πρὸς
ἄλλα
πολλὰ
καὶ
|
ἐν |
τοῖς
ἄλλοις,
τοῖς
τε
σώμασι |
[203] |
θεράπων
γέγονεν
ὁ
Ἔρως,
γεννηθεὶς
|
ἐν |
τοῖς
ἐκείνης
γενεθλίοις,
καὶ
ἅμα |
[210] |
ἵνα
ἀναγκασθῇ
αὖ
θεάσασθαι
τὸ
|
ἐν |
τοῖς
ἐπιτηδεύμασι
καὶ
τοῖς
νόμοις |
[215] |
εἶναι
τοῖς
σειληνοῖς
τούτοις
τοῖς
|
(ἐν |
τοῖς
ἑρμογλυφείοις
καθημένοις,
οὕστινας
ἐργάζονται |
[195] |
ἐστιν
οὐ
πάνυ
μαλακά,
ἀλλ᾽
|
ἐν |
τοῖς
μαλακωτάτοις
τῶν
ὄντων
καὶ |
[173] |
τῇ
συνουσίᾳ,
Σωκράτους
ἐραστὴς
ὢν
|
ἐν |
τοῖς
μάλιστα
τῶν
τότε,
ὡς |
[178] |
κατὰ
τὴν
γένεσιν.
τὸ
γὰρ
|
ἐν |
τοῖς
πρεσβύτατον
(εἶναι
τῶν
θεῶν, |
[178] |
οὕτω
πολλαχόθεν
ὁμολογεῖται
ὁ
Ἔρως
|
ἐν |
τοῖς
πρεσβύτατος
εἶναι.
πρεσβύτατος
δὲ |
[175] |
σου
(ἀπολαύσω,
ὅ
σοι
προσέστη
|
ἐν |
τοῖς
προθύροις.
δῆλον
γὰρ
ὅτι |
[221] |
Καὶ
γὰρ
οὖν
καὶ
τοῦτο
|
ἐν |
τοῖς
πρώτοις
παρέλιπον,
ὅτι
καὶ |
[209] |
ψυχαῖς
κυοῦσιν
ἔτι
μᾶλλον
ἢ
|
ἐν |
τοῖς
σώμασιν,
ἃ
ψυχῇ
προσήκει |
[220] |
πίλους
καὶ
ἀρνακίδας,
οὗτος
δ᾽
|
ἐν |
τούτοις
ἐξῄει
ἔχων
ἱμάτιον
μὲν |
[186] |
καὶ
κένωσιν,
καὶ
ὁ
διαγιγνώσκων
|
ἐν |
τούτοις
τὸν
(καλόν
τε
καὶ |
[206] |
καὶ
ἡ
γέννησις.
τὰ
δὲ
|
ἐν |
τῷ
ἀναρμόστῳ
ἀδύνατον
γενέσθαι.
(ἀνάρμοστον |
[192] |
ἔροιτο·
ἆρά
γε
τοῦδε
ἐπιθυμεῖτε,
|
ἐν |
τῷ
αὐτῷ
γενέσθαι
ὅτι
μάλιστα |
[192] |
καὶ
αἰνίττεται.
καὶ
εἰ
αὐτοῖς
|
ἐν |
τῷ
αὐτῷ
κατακειμένοις
ἐπιστὰς
ὁ |
[209] |
καλὸν
ἐν
ᾧ
ἂν
γεννήσειεν·
|
ἐν |
τῷ
γὰρ
αἰσχρῷ
οὐδέποτε
γεννήσει. |
[200] |
ἔπειτα
χρόνον
ταῦτα
κεκτῆσθαι,
ἐπεὶ
|
ἐν |
τῷ
γε
νῦν
παρόντι,
εἴτε |
[185] |
μέρει,
σὺ
δ᾽
ἐπειδὰν
παύσῃ,
|
ἐν |
τῷ
ἐμῷ.
ἐν
ᾧ
δ᾽ |
[191] |
ἀλλήλοις
ἐποίησε,
διὰ
τοῦ
ἄρρενος
|
ἐν |
τῷ
θήλει,
τῶνδε
ἕνεκα,
ἵνα |
[206] |
Τῆς
γεννήσεως
καὶ
τοῦ
τόκου
|
ἐν |
τῷ
καλῷ.
Εἶεν,
ἦν
δ᾽ |
[201] |
δὴ
τούτοις
ἀναμνήσθητι
τίνων
ἔφησθα
|
ἐν |
τῷ
λόγῳ
εἶναι
τὸν
Ἔρωτα· |
[198] |
Ἀγάθων
Γοργίου
κεφαλὴν
δεινοῦ
λέγειν
|
ἐν |
τῷ
λόγῳ
ἐπὶ
τὸν
ἐμὸν |
[199] |
εἰδὼς
ὑμῖν
ὡμολόγησα
καὶ
αὐτὸς
|
ἐν |
τῷ
μέρει
ἐπαινέσεσθαι.
ἡ
γλῶσσα |
[198] |
καταγέλαστος
ὤν,
ἡνίκα
ὑμῖν
ὡμολόγουν
|
ἐν |
τῷ
μέρει
μεθ᾽
(ὑμῶν
ἐγκωμιάσεσθαι |
[217] |
ἐν
ᾗπερ
ἐδείπνει,
καὶ
οὐδεὶς
|
ἐν |
τῷ
οἰκήματι
ἄλλος
καθηῦδεν
ἢ |
[200] |
ἐννοεῖς,
ἔχειν
μὲν
ἕκαστα
τούτων
|
ἐν |
τῷ
παρόντι
ἀνάγκη
ἃ
ἔχουσιν, |
[177] |
εἰσενεγκεῖν
καὶ
χαρίσασθαι,
ἅμα
δ᾽
|
ἐν |
τῷ
παρόντι
πρέπον
μοι
δοκεῖ |
[176] |
μὴ
διὰ
μέθης
ποιήσασθαι
τὴν
|
ἐν |
τῷ
παρόντι
συνουσίαν,
ἀλλ᾽
οὕτω |
[221] |
γάρ
τι
τῶν
οὕτω
διακειμένων
|
ἐν |
τῷ
πολέμῳ
οὐδὲ
ἅπτονται,
ἀλλὰ |
[172] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τῶν
τότε
|
ἐν |
τῷ
συνδείπνῳ
παραγενομένων,
περὶ
τῶν |
[185] |
ταῦτα·
ἐγὼ
μὲν
γὰρ
ἐρῶ
|
ἐν |
τῷ
σῷ
μέρει,
σὺ
δ᾽ |
[186] |
γὰρ
δὴ
τὰ
ἔχθιστα
ὄντα
|
ἐν |
τῷ
σώματι
φίλα
οἷόν
τ᾽ |
[210] |
ψυχαῖς
κάλλος
τιμιώτερον
ἡγήσασθαι
τοῦ
|
ἐν |
τῷ
σώματι,
ὥστε
καὶ
ἐὰν |
[175] |
ἀγγέλλοντα
ὅτι·
Σωκράτης
οὗτος
ἀναχωρήσας
|
ἐν |
τῷ
τῶν
γειτόνων
προθύρῳ
ἕστηκεν, |
[220] |
ἦν,
χαμεύνια
ἐξενεγκάμενοι
ἅμα
μὲν
|
ἐν |
τῷ
ψύχει
καθηῦδον,
ἅμα
δ᾽ |
[210] |
καὶ
μεγαλοπρεπεῖς
τίκτῃ
καὶ
διανοήματα
|
ἐν |
φιλοσοφίᾳ
ἀφθόνῳ,
ἕως
ἂν
ἐνταῦθα |
[218] |
τε
καὶ
δηχθεὶς
ὑπὸ
τῶν
|
ἐν |
φιλοσοφίᾳ
λόγων,
οἳ
ἔχονται
ἐχίδνης |
[197] |
ἀγαθῶν,
ἀμελὴς
κακῶν·
ἐν
πόνῳ,
|
ἐν |
φόβῳ,
ἐν
πόθῳ,
ἐν
(λόγῳ |
[221] |
ἐν
Ποτειδαίᾳ.
αὐτὸς
γὰρ
ἧττον
|
ἐν |
φόβῳ
ἦ
διὰ
τὸ
ἐφ᾽ |
[197] |
πάσας
τιθεὶς
ξυνιέναι,
ἐν
ἑορταῖς,
|
ἐν |
χοροῖς,
ἐν
θυσίαις
γιγνόμενος
ἡγεμών· |
[209] |
καὶ
οὗτος
περιιὼν
τὸ
καλὸν
|
ἐν |
ᾧ
ἂν
γεννήσειεν·
ἐν
τῷ |
[185] |
ἐπειδὰν
παύσῃ,
ἐν
τῷ
ἐμῷ.
|
ἐν |
ᾧ
δ᾽
ἂν
ἐγὼ
λέγω, |
[207] |
ἀντὶ
τοῦ
παλαιοῦ,
ἐπεὶ
καὶ
|
ἐν |
ᾧ
ἓν
ἕκαστον
τῶν
ζῴων |
[177] |
τινὶ
ἐνέτυχον
βιβλίῳ
ἀνδρὸς
σοφοῦ,
|
ἐν |
ᾧ
ἐνῆσαν
ἅλες
ἔπαινον
θαυμάσιον |