| Page |
|---|
| [202] |
τοῦ
ὄντος
τυγχάνον
πῶς
ἂν
|
εἴη |
ἀμαθία;
ἔστι
δὲ
δή
που |
| [201] |
εἴη
ὁ
Ἔρως
μέγας
θεός,
|
εἴη |
δὲ
τῶν
καλῶν·
ἤλεγχε
δή |
| [186] |
καὶ
ἐνόντα
ἐξελεῖν,
ἀγαθὸς
ἂν
|
εἴη |
δημιουργός.
δεῖ
γὰρ
δὴ
τὰ |
| [189] |
εὐδαιμονία
ἂν
τῷ
ἀνθρωπείῳ
γένει
|
εἴη. |
ἐγὼ
οὖν
πειράσομαι
ὑμῖν
εἰσηγήσασθαι |
| [201] |
καλά,
κἂν
τῶν
ἀγαθῶν
ἐνδεὴς
|
εἴη. |
Ἐγώ,
φάναι,
ὦ
Σώκρατες,
σοὶ |
| [202] |
(ἄλογον
γὰρ
πρᾶγμα
πῶς
ἂν
|
εἴη |
ἐπιστήμη;
οὔτε
ἀμαθία
(τὸ
γὰρ |
| [201] |
τι
ὁ
Ἔρως
κάλλους
ἂν
|
εἴη |
ἔρως,
αἴσχους
δὲ
οὔ;
Ὡμολόγει. |
| [201] |
ἔρωτα
καλῶν·
αἰσχρῶν
γὰρ
οὐκ
|
εἴη |
ἔρως.
οὐχ
οὑτωσί
πως
ἔλεγες; |
| [175] |
γὰρ
ἐμὴ
φαύλη
τις
ἂν
|
εἴη, |
ἢ
καὶ
ἀμφισβητήσιμος,
ὥσπερ
ὄναρ |
| [187] |
ὀξέος
καὶ
βαρέος
ἁρμονία
ἂν
|
εἴη. |
ἡ
γὰρ
ἁρμονία
συμφωνία
ἐστί, |
| [175] |
φάναι,
ὦ
Ἀγάθων,
εἰ
τοιοῦτον
|
εἴη |
ἡ
σοφία
ὥστ᾽
ἐκ
τοῦ |
| [176] |
οὐδ᾽
αὐτὸς
ἔρρωμαι.
(Ἕρμαιον
ἂν
|
εἴη |
ἡμῖν,
ἦ
δ᾽
ὅς,
ὡς |
| [189] |
(τοῦτο
μὲν
γὰρ
ἂν
κέρδος
|
εἴη |
καὶ
τῆς
ἡμετέρας
μούσης
ἐπιχώριον) |
| [201] |
ἐγὼ
τοῦτον,
ὡς
οὔτε
καλὸς
|
εἴη |
κατὰ
τὸν
ἐμὸν
λόγον
οὔτε |
| [197] |
(ὥστε
καὶ
οὗτος
Ἔρωτος
ἂν
|
εἴη |
μαθητής,
καὶ
Μοῦσαι
μουσικῆς
καὶ |
| [190] |
θεώμενος
τὴν
αὑτοῦ
τμῆσιν
κοσμιώτερος
|
εἴη |
ὁ
ἄνθρωπος·
καὶ
τἆλλα
ἰᾶσθαι |
| [202] |
νομίζεις;
Τί
οὖν
ἄν,
ἔφην,
|
εἴη |
ὁ
Ἔρως;
θνητός;
Ἥκιστά
γε. |
| [178] |
ποθὲν
λέγειν,
ὅτι
μέγας
θεὸς
|
εἴη |
ὁ
Ἔρως
καὶ
θαυμαστὸς
ἐν |
| [201] |
νῦν
πρὸς
ἐμὲ
Ἀγάθων,
ὡς
|
εἴη |
ὁ
Ἔρως
μέγας
θεός,
εἴη |
| [202] |
γάρ.
Πῶς
ἂν
οὖν
θεὸς
|
εἴη |
ὅ
γε
τῶν
καλῶν
καὶ |
| [175] |
θαυμάζω
καὶ
αὐτὸς
ποῦ
ἂν
|
εἴη. |
Οὐ
σκέψῃ,
ἔφη,
παῖ,
φάναι |
| [196] |
ἄλλων
κρατῶν
πάντων
ἂν
ἀνδρειότατος
|
εἴη· |
περὶ
μὲν
οὖν
δικαιοσύνης
καὶ |
| [217] |
ἐβούλετο
ἀπιέναι,
σκηπτόμενος
ὅτι
ὀψὲ
|
εἴη, |
προσηνάγκασα
αὐτὸν
μένειν.
ἀνεπαύετο
οὖν |
| [199] |
πατρός
ἐστιν—
γελοῖον
γὰρ
ἂν
|
εἴη |
τὸ
ἐρώτημα,
εἰ
Ἔρως
ἐστὶν |
| [200] |
Οὐ
γάρ
που
ἐνδεὴς
ἂν
|
εἴη |
τούτων
ὅ
γε
ὤν.
Ἀληθῆ |
