Page
[181]	μὲν οὖν ἀγαθοὶ τὸν νόμον	τοῦτον	αὐτοὶ αὑτοῖς ἑκόντες τίθενται, χρῆν
[216]	γὰρ ἴστε ὅτι οὐδεὶς ὑμῶν	(τοῦτον	γιγνώσκει· ἀλλὰ ἐγὼ δηλώσω, ἐπείπερ
[214]	~(πλέον ἢ ὀκτὼ κοτύλας χωροῦντα.	τοῦτον	ἐμπλησάμενον πρῶτον μὲν αὐτὸν ἐκπιεῖν,
[186]	τῶν σωμάτων τὸν διπλοῦν Ἔρωτα	τοῦτον	ἔχει· τὸ γὰρ ὑγιὲς τοῦ
[219]	ἀμφιέσας τὸ ἱμάτιον τὸ ἐμαυτοῦ	τοῦτον—	καὶ γὰρ ἦν χειμών— ὑπὸ
[216]	τὸ αἰσχύνεσθαι ὁντινοῦν· ἐγὼ δὲ	τοῦτον	μόνον αἰσχύνομαι. ξύνοιδα γὰρ ἐμαυτῷ
[216]	τούτῳ καταγηράσω. πέπονθα δὲ (πρὸς	τοῦτον	μόνον ἀνθρώπων, ὃ οὐκ ἄν
[179]	ἀποκτείνας Ἕκτορα, μὴ ἀποκτείνας δὲ	τοῦτον	οἴκαδ᾽ ἐλθὼν γηραιὸς τελευτήσοι, ἐτόλμησεν
[214]	θεὸν ἢ ἄνθρωπον ἄλλον ἢ	τοῦτον,	οὐκ ἀφέξεταί μου τὼ χεῖρε.
[212]	καθ᾽ ὅσον οἷός τ᾽ εἰμί.	τοῦτον	(οὖν τὸν λόγον, ὦ Φαῖδρε,
[205]	τὴν βούλησιν καὶ τὸν ἔρωτα	τοῦτον	πότερα κοινὸν οἴει εἶναι πάντων
[209]	ἀσπάζεται τὸ ξυναμφότερον, καὶ πρὸς	τοῦτον	τὸν ἄνθρωπον εὐθὺς εὐπορεῖ λόγων
[199]	δή. οὐ γὰρ ἔτι ἐγκωμιάζω	τοῦτον	τὸν τρόπον· οὐ γὰρ ἂν
[214]	ὅ τι ἂν βούλῃ, καὶ	τοῦτον	τῷ ἐπὶ δεξιὰ καὶ οὕτω
[201]	τούτοις τοῖς λόγοις οἷσπερ ἐγὼ	τοῦτον,	ὡς οὔτε καλὸς εἴη κατὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2005