Alphabétiquement     [«   »]
μέτροις 1
μέχρι 3
Μὴ 2
μὴ 88
μή 17
μηδ 1
μηδαμῇ 1
Fréquences     [«    »]
80 εἰ
79 οὐκ
81 τοῖς
88 μὴ
89 τῷ
90
91 ἔφη
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Le Banquet

μὴ


Page
[202]   ἐστιν αἰσχρὸν εἶναι, μηδὲ  μὴ   ἀγαθόν, κακόν. οὕτω δὲ καὶ
[214]   μέντοι οὑτωσὶ ποίησον. ἐάν τι  μὴ   ἀληθὲς λέγω, μεταξὺ ἐπιλαβοῦ, ἂν
[173]   ἐρίζειν· ἀλλ᾽ ὅπερ ἐδεόμεθά σου,  μὴ   ἄλλως ποιήσῃς, ἀλλὰ διήγησαι τίνες
[178]   πάσχων ὑπό του δι᾽ ἀνανδρίαν  μὴ   ἀμυνόμενος, οὔτ᾽ ἂν ὑπὸ πατρὸς
[211]   ἰδεῖν εἰλικρινές, καθαρόν, ἄμικτον, ἀλλὰ  μὴ   ἀνάπλεων σαρκῶν τε ἀνθρωπίνων καὶ
[179]   μητρὸς ὡς ἀποθανοῖτο ἀποκτείνας Ἕκτορα,  μὴ   ἀποκτείνας δὲ τοῦτον οἴκαδ᾽ ἐλθὼν
[192]   ὥστε καὶ νύκτα καὶ ἡμέραν  μὴ   ἀπολείπεσθαι ἀλλήλων; εἰ γὰρ τούτου
[193]   τὰ ἐρωτικά, πάνυ ἂν ἐφοβούμην  μὴ   ἀπορήσωσι λόγων διὰ τὸ πολλὰ
[221]   νῦν οὔτε τῶν παλαιῶν, εἰ  μὴ   ἄρα εἰ οἷς ἐγὼ λέγω
[216]   τὰ ὦτα οἴχομαι φεύγων, ἵνα  μὴ   αὐτοῦ καθήμενος παρὰ τούτῳ καταγηράσω.
[175]   λέγεις· οὔκουν καλεῖς αὐτὸν καὶ  μὴ   ἀφήσεις; (καὶ ὃς ἔφη εἰπεῖν
[218]   ἔχονται ἐχίδνης ἀγριώτερον, νέου ψυχῆς  μὴ   ἀφυοῦς ὅταν λάβωνται, καὶ ποιοῦσι
[216]   ~(οὕτω διετέθην ὥστε μοι δόξαι  μὴ   βιωτὸν εἶναι ἔχοντι ὡς ἔχω.
[179]   ἐγκαταλιπεῖν γε τὰ παιδικὰ  μὴ   βοηθῆσαι κινδυνεύοντι- οὐδεὶς οὕτω κακὸς,
[189]   τῶν μελλόντων ῥηθήσεσθαι, οὔ τι  μὴ   γελοῖα εἴπω (τοῦτο μὲν γὰρ
[199]   πρὸς τοὺς ὑμετέρους λόγους, ἵνα  μὴ   γέλωτα ὄφλω. ὅρα οὖν,
[199]   καὶ ἄριστος, δῆλον ὅτι τοῖς  μὴ   γιγνώσκουσιν· οὐ γὰρ που τοῖς
[176]   (ταῦτα δὴ ἀκούσαντας συγχωρεῖν πάντας  μὴ   διὰ μέθης ποιήσασθαι τὴν ἐν
[183]   τοὺς ὀνειδίζοντας αὖ οἱ (πρεσβύτεροι  μὴ   διακωλύωσι μηδὲ λοιδορῶσιν ὡς οὐκ
[190]   δ᾽ ἔτι δοκῶσιν ἀσελγαίνειν καὶ  μὴ   ἐθέλωσιν ἡσυχίαν ἄγειν, πάλιν αὖ,
[205]   ἑαυτῶν οἶμαι ἕκαστοι ἀσπάζονται, εἰ  μὴ   εἴ τις τὸ μὲν ἀγαθὸν
[202]   πάντων μέγας θεὸς εἶναι; Τῶν  μὴ   εἰδότων, ἔφη, πάντων λέγεις,
[202]   τὸν Ἔρωτα ἐπειδὴ αὐτὸς ὁμολογεῖς  μὴ   εἶναι ἀγαθὸν μηδὲ καλόν, μηδέν
[181]   εἶναι μὴ ἐρᾷν (παίδων, ἵνα  μὴ   εἰς ἄδηλον πολλὴ σπουδὴ ἀνηλίσκετο·
[196]   λείπεται· ὅσον οὖν δυνατόν, πειρατέον  μὴ   ἐλλείπειν. καὶ πρῶτον μέν, ἵν᾽
[182]   τε καλὸν δοκεῖ εἶναι (καὶ  μὴ   ἑλόντι αἰσχρόν, καὶ πρὸς τὸ
[215]   ἐγὼ γοῦν, ἄνδρες, εἰ  μὴ   ἔμελλον κομιδῇ δόξειν μεθύειν, εἶπον
[200]   ἐστιν, μὴ (ἐπιθυμεῖν, ἐὰν  μὴ   ἐνδεὲς ᾖ. ἐμοὶ μὲν γὰρ
[186]   τὸν ἕτερον κτᾶσθαι, καὶ οἷς  μὴ   ἔνεστιν ἔρως, δεῖ δ᾽ ἐγγενέσθαι,
[208]   πέρι, ἐγὼ εἴρηκα εἰ  μὴ   ἐννοεῖς, ἐνθυμηθεὶς ὡς δεινῶς διάκεινται
[207]   γενήσεσθαι τὰ ἐρωτικά, ἐὰν ταῦτα  μὴ   ἐννοῇς; Ἀλλὰ διὰ ταῦτά τοι,
[222]   καὶ σοὶ λέγω, Ἀγάθων,  μὴ   ἐξαπατᾶσθαι ὑπὸ τούτου, ἀλλ᾽ ἀπὸ
[200]   ἔχουσι καὶ ἐπιθυμεῖν, ἵν᾽ οὖν  μὴ   ἐξαπατηθῶμεν, τούτου ἕνεκα λέγω· τούτοις
[200]   ἐπιθυμεῖν οὗ ἐνδεές ἐστιν,  μὴ   (ἐπιθυμεῖν, ἐὰν μὴ ἐνδεὲς ᾖ.
[182]   προσαναγκάζομεν αὐτοὺς καθ᾽ ~(ὅσον δυνάμεθα  μὴ   ἐρᾶν. οὗτοι γάρ εἰσιν οἱ
[181]   χρῆν δὲ καὶ νόμον εἶναι  μὴ   ἐρᾷν (παίδων, ἵνα μὴ εἰς
[200]   μὴ ἔχει καὶ  μὴ   ἔστιν αὐτὸς καὶ οὗ ἐνδεής
[200]   ἄλλος πᾶς ἐπιθυμῶν τοῦ  μὴ   ἑτοίμου ἐπιθυμεῖ καὶ τοῦ μὴ
[197]   ἀπέβη, οὗ δ᾽ ἂν Ἔρως  μὴ   ἐφάψηται, σκοτεινός; τοξικήν γε μὴν
[175]   ἂν βούλησθε, ἐπειδάν τις ὑμῖν  μὴ   ἐφεστήκῃ· ἐγὼ οὐδεπώποτε ἐποίησα·
[196]   μουσικήν· γάρ τις  μὴ   ἔχει μὴ οἶδεν, οὔτ᾽
[200]   τοῦ μὴ παρόντος, καὶ  μὴ   ἔχει καὶ μὴ ἔστιν
[201]   ὡμολόγηται, οὗ ἐνδεής ἐστι καὶ  μὴ   ἔχει, τούτου ἐρᾷν; Ναί, εἰπεῖν.
[183]   ἐπιστήσαντες οἱ πατέρες τοῖς ἐρωμένοις  μὴ   ἐῶσι διαλέγεσθαι τοῖς ἐρασταῖς, καὶ
[205]   δ᾽ ἐγώ, καὶ αὐτός. Ἀλλὰ  μὴ   θαύμαζ᾽ ἔφη· ἀφελόντες γὰρ ἄρα
[207]   τὸν ἔρωτα, οὗ πολλάκις ὡμολογήκαμεν,  μὴ   θαύμαζε. ἐνταῦθα γὰρ (τὸν αὐτὸν
[193]   ὦμεν πρὸς τοὺς θεούς, ὅπως  μὴ   καὶ αὖθις διασχισθησόμεθα, καὶ περίιμεν
[202]   λέγεις. (Μὴ τοίνυν ἀνάγκαζε  μὴ   καλόν ἐστιν αἰσχρὸν εἶναι, μηδὲ
[201]   ἔφη· οἴει, ὅτι ἂν  μὴ   καλὸν ᾖ, ἀναγκαῖον αὐτὸ εἶναι
[184]   τε κακῶς πάσχων πτήξῃ καὶ  μὴ   καρτερήσῃ, ἄν τ᾽ εὐεργετούμενος εἰς
[222]   ἡμετέρων παθημάτων γνόντα εὐλαβηθῆναι, καὶ  μὴ   κατὰ τὴν παροιμίαν ὥσπερ νήπιον
[189]   τῆς ἡμετέρας μούσης ἐπιχώριον) ἀλλὰ  μὴ   καταγέλαστα. Βαλών γε, φάναι,
[184]   χρήματα εἰς διαπράξεις πολιτικὰς  μὴ   καταφρονήσῃ· οὐδὲν γὰρ δοκεῖ τούτων
[184]   δουλεύειν ἐθέλοντας (ἡντινοῦν δουλείαν παιδικοῖς  μὴ   κολακείαν εἶναι μηδὲ ἐπονείδιστον, οὕτω
[193]   Λακεδαιμονίων· φόβος οὖν ἔστιν, ἐὰν  μὴ   κόσμιοι ὦμεν πρὸς τοὺς θεούς,
[193]   σός. ὥσπερ οὖν ἐδεήθην σου,  μὴ   κωμῳδήσῃς αὐτόν, ἵνα καὶ τῶν
[185]   πλούτου ἕνεκα χαρισάμενος ἐξαπατηθείη καὶ  μὴ   λάβοι χρήματα, ἀναφανέντος τοῦ ἐραστοῦ
[193]   λόγος ἡδέως ἐρρήθη. καὶ εἰ  μὴ   ξυνῄδειν Σωκράτει τε καὶ Ἀγάθωνι
[196]   τις μὴ ἔχει  μὴ   οἶδεν, οὔτ᾽ ἂν ἑτέρῳ δοίη
[204]   οἰόμενος ἐνδεὴς εἶναι οὗ ἂν  μὴ   οἴηται ἐπιδεῖσθαι. Τίνες οὖν, ἔφην
[204]   εἶναι ἱκανόν· οὔκουν ἐπιθυμεῖ  μὴ   οἰόμενος ἐνδεὴς εἶναι οὗ ἂν
[208]   ὑπὲρ τῆς βασιλείας τῶν παίδων,  μὴ   οἰομένους ἀθάνατον μνήμην ἀρετῆς πέρι
[215]   εἶ· οὔ; ἐὰν γὰρ  μὴ   ὁμολογῇς, μάρτυρας παρέξομαι. ἀλλ᾽ οὐκ
[187]   εἶναι· διαφερόμενον δὲ αὖ καὶ  μὴ   ὁμολογοῦν ἀδύνατον ἁρμόσαι· ὥσπερ γε
[216]   μὲν ἡδέως ἂν ἴδοιμι αὐτὸν  μὴ   ὄντα ἐν ἀνθρώποις· εἰ δ᾽
[204]   τοῦτό ἐστι χαλεπὸν ἀμαθία, τὸ  μὴ   ὄντα καλὸν κἀγαθὸν μηδὲ φρόνιμον
[180]   δὲ οὐ γάρ ἐστιν εἷς·  μὴ   ὄντος δὲ ἑνὸς ὀρθότερόν ἐστι
[205]   γάρ τοι ἐκ τοῦ  μὴ   ὄντος εἰς τὸ ὂν ἰόντι
[181]   πραττόμενον καὶ ὀρθῶς καλὸν γίγνεται,  μὴ   ὀρθῶς δὲ αἰσχρόν. Οὕτω δὴ
[208]   ἔτι, ὅτι καὶ αἱ ἐπιστῆμαι  ~(μὴ   ὅτι αἱ μὲν γίγνονται, αἱ
[207]   καὶ ξύμπαν τὸ σῶμα. καὶ  μὴ   ὅτι κατὰ τὸ σῶμα, ἀλλὰ
[218]   πάνυ ἀνόητον ἡγοῦμαι εἶναι σοὶ  μὴ   οὐ καὶ τοῦτο χαρίζεσθαι καὶ
[214]   ἄνδρα παρὰ νηφόντων λόγους παραβάλλειν  μὴ   οὐκ ἐξ ἴσου ᾖ. καὶ
[208]   τἆλλα πάντα· ἀθάνατον δὲ ἄλλῃ.  μὴ   οὖν θαύμαζε εἰ τὸ αὑτοῦ
[175]   δ᾽ αὐτίκα, ὡς ἐγὼ οἶμαι.  μὴ   οὖν κινεῖτε, ἀλλ᾽ ἐᾶτε. Ἀλλ᾽
[210]   ἐπ᾽ εἴδει καλόν, πολλὴ ἄνοια  μὴ   οὐχ ἕν τε καὶ ταὐτὸν
[194]   φροντίζοις τῶν πολλῶν· ἀλλὰ  μὴ   οὐχ οὗτοι ἡμεῖς ὦμεν· ἡμεῖς
[197]   ζῴων ποίησιν πάντων τίς ἐναντιώσεται  μὴ   οὐχὶ Ἔρωτος εἶναι σοφίαν,
[200]   μὴ ἑτοίμου ἐπιθυμεῖ καὶ τοῦ  μὴ   παρόντος, καὶ μὴ ἔχει
[182]   παλαιὸς ὡς αἰσχρόν, ἵνα, οἶμαι,  μὴ   πράγματ᾽ ἔχωσιν λόγῳ πειρώμενοι πείθειν
[183]   ἂν δοῦλος οὐδείς, ἐμποδίζοιτο ἂν  μὴ   πράττειν οὕτω τὴν πρᾶξιν καὶ
[217]   ἄν μου ἠκούσατε λέγοντος, εἰ  μὴ   πρῶτον μέν, τὸ λεγόμενον, οἶνος
[182]   καὶ ἐν Βοιωτοῖς, καὶ οὗ  μὴ   σοφοὶ λέγειν, ἁπλῶς νενομοθέτηται καλὸν
[202]   ~(Μάλιστά γε. καὶ ἂν  μὴ   σοφόν, ἀμαθές; οὐκ ᾔσθησαι
[205]   τὸν ἔρωτα οὔτε ὅλου, ἐὰν  μὴ   τυγχάνῃ γέ που, ἑταῖρε,
[202]   καλούς; τολμήσαις ἄν τινα  μὴ   φάναι καλόν τε καὶ εὐδαίμονα
[223]   ἀλλ᾽ ἔασον, ~(ὦ δαιμόνιε, καὶ  μὴ   φθονήσῃς τῷ μειρακίῳ ὑπ᾽ ἐμοῦ
[218]   τοιούτῳ ἀνδρὶ πολὺ μᾶλλον ἂν  μὴ   χαριζόμενος αἰσχυνοίμην τοὺς φρονίμους,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | BCS - Bibliotheca Classica Selecta

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 1/03/2005