Page
[194]	εὐδαιμονίζειν τῶν ἀγαθῶν ὧν ὁ	θεὸς	αὐτοῖς αἴτιος· ὁποῖος δέ τις
[203]	τὴν μαντείαν πᾶσαν καὶ γοητείαν.	θεὸς	δὲ ἀνθρώπῳ οὐ μίγνυται, ἀλλὰ
[178]	ἐνθένδε ποθὲν λέγειν, ὅτι μέγας	θεὸς	εἴη ὁ Ἔρως καὶ θαυμαστὸς
[202]	Ὡμολόγηκα γάρ. Πῶς ἂν οὖν	θεὸς	εἴη ὅ γε τῶν καλῶν
[202]	ἔφη, ὦ Σώκρατες, (ὁμολογοῖτο μέγας	θεὸς	εἶναι παρὰ τούτων, οἵ φασιν
[202]	ὁμολογεῖταί γε παρὰ πάντων μέγας	θεὸς	εἶναι; Τῶν μὴ εἰδότων, ἔφη,
[197]	ὅτι οὗ μὲν ἂν ὁ	θεὸς	οὗτος διδάσκαλος γένηται, ἐλλόγιμος καὶ
[197]	Ἀνάγκης βασιλείαν· ἐπειδὴ δ᾽ ὁ	θεὸς	οὗτος ἔφυ, ἐκ τοῦ ἐρᾷν
[196]	Ἐρυξίμαχος (τὴν αὑτοῦ, ποιητὴς ὁ	θεὸς	σοφὸς οὕτως ὥστε καὶ ἄλλον
[186]	θαυμαστὸς καὶ ἐπὶ πᾶν ὁ	θεὸς	τείνει καὶ κατ᾽ ἀνθρώπινα καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2005