Page
[195]	ἦν Ὅμηρος, πρὸς τὸ ἐπιδεῖξαι	θεοῦ	ἁπαλότητα. Ὅμηρος γὰρ Ἄτην θεόν
[196]	καὶ σωφροσύνης καὶ ἀνδρείας τοῦ	θεοῦ	εἴρηται, περὶ δὲ σοφίας λείπεται·
[185]	οὗτός ἐστιν ὁ τῆς Οὐρανίας	θεοῦ	Ἔρως καὶ Οὐράνιος καὶ πολλοῦ
[193]	τὴν ἀδικίαν διῳκίσθημεν ὑπὸ τοῦ	θεοῦ,	καθάπερ Ἀρκάδες ὑπὸ Λακεδαιμονίων· φόβος
[196]	Περὶ μὲν οὖν κάλλους τοῦ	θεοῦ	καὶ ταῦθ᾽ ἱκανὰ καὶ ἔτι
[181]	ἔστι γὰρ καὶ ἀπὸ τῆς	θεοῦ	νεωτέρας (τε οὔσης πολὺ ἢ
[196]	ἀδικεῖ οὔτ᾽ ἀδικεῖται οὔθ᾽ ὑπὸ	θεοῦ	οὔτε θεόν, οὔθ᾽ ὑπ᾽ ἀνθρώπου
[180]	ἐπαινεῖν, ἔπειτα ἐπαινέσαι ἀξίως τοῦ	θεοῦ.	πάντες γὰρ ἴσμεν ὅτι οὐκ
[196]	ἡ κατ᾽ ἄνθη δίαιτα τοῦ	θεοῦ	σημαίνει· ἀνανθεῖ γὰρ (καὶ ἀπηνθηκότι
[202]	πᾶν τὸ δαιμόνιον (μεταξύ ἐστι	θεοῦ	τε καὶ θνητοῦ. Τίνα, ἦν
[186]	ὥσπερ λέγω, πᾶσα διὰ τοῦ	θεοῦ	τούτου ~(κυβερνᾶται, ὡσαύτως δὲ καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2005