Page |
[196] |
μαρτυρίῳ
χρῆσθαι,
ὅτι
ποιητὴς
ὁ
|
Ἔρως |
ἀγαθὸς
ἐν
κεφαλαίῳ
πᾶσαν
ποίησιν |
[196] |
γὰρ
ἔχει
Ἔρωτα
Ἄρης,
ἀλλ᾽
|
Ἔρως |
Ἄρη,
Ἀφροδίτης,
ὡς
λόγος·
κρείττων |
[196] |
ᾖ
τὸ
„πρίν„
οὗ
ἂν
|
Ἔρως |
ἅψηται.
ᾧ
δὴ
πρέπει
ἡμᾶς |
[203] |
ἀκόλουθος
καὶ
θεράπων
γέγονεν
ὁ
|
Ἔρως, |
γεννηθεὶς
ἐν
τοῖς
ἐκείνης
γενεθλίοις, |
[204] |
δὴ
τῶν
καλλίστων
ἡ
σοφία,
|
Ἔρως |
δ᾽
ἐστὶν
ἔρως
περὶ
τὸ |
[196] |
δὲ
ἡδονῶν
καὶ
ἐπιθυμιῶν
ὁ
|
Ἔρως |
διαφερόντως
ἂν
σωφρονοῖ.
καὶ
μὴν |
[188] |
δὲ
ὁ
μετὰ
τῆς
ὕβρεως
|
Ἔρως |
ἐγκρατέστερος
περὶ
τὰς
τοῦ
ἐνιαυτοῦ |
[200] |
τοσόνδε
δὲ
εἰπέ,
πότερον
ὁ
|
Ἔρως |
ἐκείνου
οὗ
ἔστιν
ἔρως,
ἐπιθυμεῖ |
[195] |
ἄλλα
πολλὰ
καὶ
βίαια,
εἰ
|
Ἔρως |
ἐν
αὐτοῖς
ἦν,
ἀλλὰ
φιλία |
[203] |
καὶ
Πενίας
ὑὸς
ὢν
ὁ
|
Ἔρως |
ἐν
τοιαύτῃ
τύχῃ
καθέστηκεν.
πρῶτον |
[178] |
ὁμολογεῖ.
οὕτω
πολλαχόθεν
ὁμολογεῖται
ὁ
|
Ἔρως |
ἐν
τοῖς
πρεσβύτατος
εἶναι.
πρεσβύτατος |
[179] |
ὅντινα
οὐκ
ἂν
αὐτὸς
ὁ
|
Ἔρως |
ἔνθεον
ποιήσειε
πρὸς
ἀρετήν,
ὥστε |
[180] |
οὖν
οὔσης
εἷς
ἂν
ἦν
|
Ἔρως· |
ἐπεὶ
δὲ
δὴ
δύο
ἐστόν, |
[199] |
καὶ
τὸν
ἔρωτα
εἰπεῖν.
ὁ
|
Ἔρως |
ἔρως
ἐστὶν
οὐδενὸς
ἢ
τινός; |
[199] |
τοιοῦτος
οἷος
εἶναι
τινὸς
ὁ
|
Ἔρως |
ἔρως,
ἢ
οὐδενός;
ἐρωτῶ
δ᾽ |
[201] |
ὦ
Διοτίμα;
αἰσχρὸς
ἄρα
ὁ
|
Ἔρως |
ἐστὶ
καὶ
κακός;
καὶ
ἥ, |
[204] |
ἀμφοτέρων,
ὧν
αὖ
καὶ
ὁ
|
Ἔρως. |
ἔστι
γὰρ
δὴ
τῶν
καλλίστων |
[204] |
τοιοῦτος
καὶ
οὕτω
γεγονὼς
ὁ
|
Ἔρως, |
ἔστι
δὲ
τῶν
καλῶν,
ὡς |
[199] |
ἂν
εἴη
τὸ
ἐρώτημα,
εἰ
|
Ἔρως |
ἐστὶν
ἔρως
μητρὸς
ἢ
πατρός— |
[196] |
δὴ
διαφερόντως
ἐκ
πάντων
ὁμολογουμένως
|
Ἔρως |
ἔχει·
ἀσχημοσύνῃ
γὰρ
καὶ
Ἔρωτι |
[200] |
εἰρημένα.
ἄλλο
τι
ἔστιν
ὁ
|
Ἔρως |
ἢ
πρῶτον
μὲν
τινῶν,
ἔπειτα |
[193] |
τῶν
δὲ
τύχωμεν,
ὧν
ὁ
|
Ἔρως |
ἡμῖν
ἡγεμὼν
καὶ
στρατηγός.
ᾧ |
[202] |
οὖν
ἄν,
ἔφην,
εἴη
ὁ
|
Ἔρως; |
θνητός;
Ἥκιστά
γε.
Ἀλλὰ
τί |
[204] |
σοι
οἶμαι
πάγκαλος
ἐφαίνετο
ὁ
|
Ἔρως. |
καὶ
γὰρ
ἔστι
τὸ
ἐραστὸν |
[178] |
ὅτι
μέγας
θεὸς
εἴη
ὁ
|
Ἔρως |
καὶ
θαυμαστὸς
ἐν
ἀνθρώποις
τε |
[185] |
ἐστιν
ὁ
τῆς
Οὐρανίας
θεοῦ
|
Ἔρως |
καὶ
Οὐράνιος
καὶ
πολλοῦ
ἄξιος |
[201] |
(αὐτὸν
πρῶτον,
τίς
ἐστιν
ὁ
|
Ἔρως |
καὶ
ποῖός
τις,
ἔπειτα
τὰ |
[201] |
ἐστὶ
καὶ
οὐκ
ἔχει
ὁ
|
Ἔρως |
κάλλος.
Ἀνάγκη,
φάναι.
Τί
δέ; |
[201] |
οὕτως
ἔχει,
ἄλλο
τι
ὁ
|
Ἔρως |
κάλλους
ἂν
εἴη
ἔρως,
αἴσχους |
[180] |
μὲν
γὰρ
εἷς
ἦν
ὁ
|
Ἔρως, |
καλῶς
ἂν
εἶχε·
νῦν
δὲ |
[195] |
ὁμολογῶν
τοῦτο
οὐχ
ὁμολογῶ,
ὡς
|
Ἔρως |
Κρόνου
καὶ
Ἰαπετοῦ
ἀρχαιότερός
ἐστιν. |
[201] |
ἐμὲ
Ἀγάθων,
ὡς
εἴη
ὁ
|
Ἔρως |
μέγας
θεός,
εἴη
δὲ
τῶν |
[197] |
φανὸς
ἀπέβη,
οὗ
δ᾽
ἂν
|
Ἔρως |
μὴ
ἐφάψηται,
σκοτεινός;
τοξικήν
γε |
[195] |
ἡμῖν
προσέρχεται.
ὃ
δὴ
πέφυκεν
|
Ἔρως |
μισεῖν
καὶ
οὐδ᾽
ἐντὸς
πολλοῦ |
[188] |
ἔχει
ξυλλήβδην
μὲν
ὁ
πᾶς
|
Ἔρως, |
ὁ
δὲ
περὶ
τἀγαθὰ
μετὰ |
[187] |
οὐράνιος,
ὁ
τῆς
Οὐρανίας
(μούσης
|
Ἔρως· |
ὁ
δὲ
Πολυμνίας
ὁ
πάνδημος, |
[181] |
καὶ
τὸ
ἐρᾷν
καὶ
ὁ
|
Ἔρως |
οὐ
πᾶς
ἐστὶ
καλὸς
οὐδὲ |
[196] |
καὶ
ἄλλῳ
ὁτῳοῦν
οὐκ
ἐνίζει
|
Ἔρως· |
οὗ
δ᾽
ἂν
εὐανθής
τε |
[196] |
λεκτέον·
τὸ
μὲν
μέγιστον
ὅτι
|
Ἔρως |
οὔτ᾽
ἀδικεῖ
οὔτ᾽
ἀδικεῖται
οὔθ᾽ |
[203] |
δὲ
τούτων
ἐστὶ
καὶ
ὁ
|
Ἔρως. |
Πατρὸς
δέ,
ἦν
δ᾽
ἐγώ, |
[203] |
ἀεὶ
ὑπεκρεῖ·
ὥστε
οὔτε
ἀπορεῖ
|
Ἔρως |
ποτὲ
οὔτε
πλουτεῖ,
σοφίας
τε |
[197] |
κάλλους
(αἴσχει
γὰρ
οὐκ
ἔνι
|
Ἔρως) |
πρὸ
τοῦ
δέ,
ὥσπερ
ἐν |
[197] |
(οὕτως
ἐμοὶ
δοκεῖ,
ὦ
Φαῖδρε,
|
Ἔρως |
πρῶτος
αὐτὸς
ὢν
κάλλιστος
καὶ |
[204] |
γὰρ
λέγεις·
τοιοῦτος
ὢν
ὁ
|
Ἔρως |
τίνα
χρείαν
ἔχει
τοῖς
ἀνθρώποις; |
[179] |
ἡρώων
τὸν
θεόν,
τοῦτο
ὁ
|
Ἔρως |
τοῖς
ἐρῶσι
παρέχει
γιγνόμενον
παρ᾽ |
[195] |
εἰρήνη,
ὥσπερ
νῦν,
ἐξ
οὗ
|
Ἔρως |
τῶν
θεῶν
βασιλεύει.
νέος
μὲν |
[201] |
εἶναι;
Ἔμοιγε.
Εἰ
ἄρα
ὁ
|
Ἔρως |
τῶν
καλῶν
ἐνδεής
ἐστι,
τὰ |
[199] |
ἐπιδεῖξαι
ὁποῖός
τίς
ἐστιν
ὁ
|
Ἔρως, |
ὕστερον
δὲ
τὰ
ἔργα
αὐτοῦ, |
[204] |
τί
τῶν
καλῶν
ἐστιν
ὁ
|
Ἔρως, |
ὦ
Σώκρατές
τε
καὶ
Διοτίμα; |