HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τοιούτους 4
τοιούτῳ 2
τοιούτων 5
τοῖς 81
τοῖσδε 1
τόκος 2
τόκου 1

Fréquences [« »]
78 ἀλλὰ
80 εἰ
79 οὐκ
81 τοῖς
88 μὴ
89 τῷ
90 ὦ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Le Banquet

τοῖς

Page

[203]   ἐπίβουλός ἐστι τοῖς καλοῖς καὶ τοῖς ἀγαθοῖς, ἀνδρεῖος ὢν καὶ ἴτης

[178]   τί τοῦτο; τὴν ἐπὶ μὲν τοῖς αἰσχροῖς αἰσχύνην, ἐπὶ δὲ τοῖς

[173]   τοιοῦτος εἶ· σαυτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις ἀγριαίνεις πλὴν Σωκράτους. Ἀπολλόδωρος

[197]   κάλλιστος καὶ ἄριστος μετὰ τοῦτο τοῖς ἄλλοις ἄλλων τοιούτων αἴτιος εἶναι.

[188]   τε καὶ ὑγίειαν ἀνθρώποις καὶ τοῖς ἄλλοις ζῴοις τε καὶ φυτοῖς,

[212]   ἐρωτικὰ καὶ διαφερόντως ἀσκῶ, καὶ τοῖς ἄλλοις παρακελεύομαι, καὶ νῦν τε

[184]   ἐξαπατηθῆναι οὐδὲν αἰσχρόν· ἐπὶ δὲ τοῖς ἄλλοις πᾶσι καὶ ἐξαπατωμένῳ αἰσχύνην

[187]   καὶ ἐν ἰατρικῇ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις πᾶσι καὶ τοῖς ἀνθρωπείοις

[186]   πρὸς ἄλλα πολλὰ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις, τοῖς τε σώμασι τῶν

[192]   καὶ χαίρουσι συγκατακείμενοι καὶ συμπεπλεγμένοι ~(τοῖς ἀνδράσι, καί εἰσιν οὗτοι βέλτιστοι

[191]   τμῆμά εἰσιν, οὐ πάνυ αὗται τοῖς ἀνδράσι τὸν νοῦν προσέχουσιν, ἀλλὰ

[187]   ἐν τοῖς ἄλλοις πᾶσι καὶ τοῖς ἀνθρωπείοις καὶ τοῖς θείοις, καθ᾽

[176]   ἐκ τῆς ἰατρικῆς, ὅτι χαλεπὸν τοῖς ἀνθρώποις ἡ μέθη ἐστί· καὶ

[191]   τόσου (ὁ ἔρως ἔμφυτος ἀλλήλων τοῖς ἀνθρώποις καὶ τῆς ἀρχαίας φύσεως

[204]   ὁ Ἔρως τίνα χρείαν ἔχει τοῖς ἀνθρώποις; (Τοῦτο δὴ μετὰ ταῦτ᾽

[182]   φιλογυμναστία· οὐ γὰρ οἶμαι συμφέρει τοῖς ἄρχουσι φρονήματα μεγάλα ἐγγίγνεσθαι τῶν

[182]   νενόμισται, ὅποι ὑπὸ βαρβάροις οἰκοῦσιν. τοῖς γὰρ βαρβάροις διὰ τὰς τυραννίδας

[199]   μὴ γιγνώσκουσιν· οὐ γὰρ που τοῖς γε εἰδόσιν· καὶ καλῶς γ᾽

[187]   καὶ Ἡράκλειτος βούλεται λέγειν, ἐπεὶ τοῖς γε ῥήμασιν οὐ καλῶς λέγει.

[190]   ἡ πορεία αὐτῶν διὰ τὸ τοῖς γονεῦσιν ὅμοια εἶναι. ἦν οὖν

[186]   ἀγαθοῖς καλὸν χαρίζεσθαι τῶν ἀνθρώπων, (τοῖς δ᾽ ἀκολάστοις αἰσχρόν, οὕτω καὶ

[186]   ἐστιν ᾧ ὄνομα τὸ ἰατρικόν, τοῖς δὲ κακοῖς καὶ νοσώδεσιν αἰσχρόν

[221]   τις αὐτόν, ἀνθρώπων μὲν μηδενί, τοῖς δὲ σειληνοῖς καὶ σατύροις, αὐτὸν

[184]   οὖν τοῖς μὲν διώκειν παρακελεύεται, τοῖς δὲ φεύγειν, ἀγωνοθετῶν καὶ βασανίζων,

[217]   ἐθέλειν λέγειν οἷον ἦν πλὴν τοῖς δεδηγμένοις, ὡς μόνοις γνωσομένοις ~(τε

[221]   αὐτοῦ ὁμοιότατοί εἰσι τοῖς σειληνοῖς τοῖς διοιγομένοις. (εἰ γὰρ ἐθέλοι τις

[203]   γέγονεν ὁ Ἔρως, γεννηθεὶς ἐν τοῖς ἐκείνης γενεθλίοις, καὶ ἅμα φύσει

[186]   σώμασι τῶν πάντων ζῴων καὶ τοῖς ἐν τῇ γῇ φυομένοις καὶ

[215]   αὐτὸν εἶναι τοῖς σειληνοῖς τούτοις τοῖς (ἐν τοῖς ἑρμογλυφείοις καθημένοις, οὕστινας

[174]   Ἀγάθωνος. χθὲς γὰρ αὐτὸν διέφυγον τοῖς ἐπινικίοις, φοβηθεὶς τὸν ὄχλον· ὡμολόγησα

[210]   ἀναγκασθῇ αὖ θεάσασθαι τὸ ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασι καὶ τοῖς νόμοις καλὸν

[183]   ἐρᾶν καὶ τὸ φίλους γίγνεσθαι τοῖς ἐρασταῖς. ἐπειδὰν δὲ παιδαγωγοὺς ἐπιστήσαντες

[184]   γὰρ ἡμῖν νόμος, ὥσπερ ἐπὶ τοῖς ἐρασταῖς ἦν δουλεύειν ἐθέλοντας (ἡντινοῦν

[183]   τοῖς ἐρωμένοις μὴ ἐῶσι διαλέγεσθαι τοῖς ἐρασταῖς, καὶ τῷ παιδαγωγῷ ταῦτα

[215]   τοῖς σειληνοῖς τούτοις τοῖς (ἐν τοῖς ἑρμογλυφείοις καθημένοις, οὕστινας ἐργάζονται οἱ

[183]   δὲ παιδαγωγοὺς ἐπιστήσαντες οἱ πατέρες τοῖς ἐρωμένοις μὴ ἐῶσι διαλέγεσθαι τοῖς

[179]   τὸν θεόν, τοῦτο ὁ Ἔρως τοῖς ἐρῶσι παρέχει γιγνόμενον παρ᾽ αὑτοῦ.

[193]   τε καὶ ἐντευξόμεθα τοῖς παιδικοῖς τοῖς ἡμετέροις αὐτῶν, ὃ τῶν νῦν

[187]   πᾶσι καὶ τοῖς ἀνθρωπείοις καὶ τοῖς θείοις, καθ᾽ ὅσον παρείκει, φυλακτέον

[190]   φρονήματα μεγάλα εἶχον, ἐπεχείρησαν δὲ τοῖς θεοῖς, καὶ ὃ λέγει Ὅμηρος

[201]   σε οὑτωσί πως εἰπεῖν, ὅτι τοῖς θεοῖς κατεσκευάσθη τὰ πράγματα δι᾽

[190]   ἀνάβασιν ἐπιχειρεῖν (ποιεῖν, ὡς ἐπιθησομένων τοῖς θεοῖς. Ὁ οὖν Ζεὺς καὶ

[188]   αὖ ὅμοια πολλὰ νοσήματα καὶ τοῖς θηρίοις καὶ τοῖς φυτοῖς· καὶ

[207]   τούτων καὶ διαμάχεσθαι τὰ ἀσθενέστατα τοῖς ἰσχυροτάτοις καὶ ὑπεραποθνῄσκειν, καὶ αὐτὰ

[203]   αὖ τὸν πατέρα ἐπίβουλός ἐστι τοῖς καλοῖς καὶ τοῖς ἀγαθοῖς, ἀνδρεῖος

[178]   τοῖς αἰσχροῖς αἰσχύνην, ἐπὶ δὲ τοῖς καλοῖς φιλοτιμίαν· οὐ γὰρ ἔστιν

[188]   ὁμιλεῖν καὶ φίλους εἶναι καὶ τοῖς κρείττοσιν ἡμῶν θεοῖς. ἴσως μὲν

[173]   οἶδα ἔγωγε· ἐν μὲν γὰρ τοῖς λόγοις ἀεὶ τοιοῦτος εἶ· σαυτῷ

[201]   καλῶν· ἤλεγχε δή με τούτοις τοῖς λόγοις οἷσπερ ἐγὼ τοῦτον, ὡς

[195]   οὐ πάνυ μαλακά, ἀλλ᾽ ἐν τοῖς μαλακωτάτοις τῶν ὄντων καὶ βαίνει

[173]   συνουσίᾳ, Σωκράτους ἐραστὴς ὢν ἐν τοῖς μάλιστα τῶν τότε, ὡς ἐμοὶ

[190]   κυβιστῶσι κύκλῳ, ὀκτὼ τότε οὖσι τοῖς μέλεσιν ἀπερειδόμενοι ταχὺ ἐφέροντο κύκλῳ.

[178]   ἀνθρώποις ἡγεῖσθαι παντὸς τοῦ βίου τοῖς μέλλουσι καλῶς βιώσεσθαι, τοῦτο οὔτε

[186]   καὶ ἐν αὐτοῖς τοῖς σώμασιν τοῖς μὲν ἀγαθοῖς ἑκάστου τοῦ σώματος

[186]   δή, ὥσπερ ἄρτι Παυσανίας ἔλεγεν τοῖς μὲν ἀγαθοῖς καλὸν χαρίζεσθαι τῶν

[184]   δὲ διαφεύγειν. διὰ ταῦτα οὖν τοῖς μὲν διώκειν παρακελεύεται, τοῖς δὲ

[187]   ἥκει ὁ αὐτὸς λόγος, ὅτι τοῖς μὲν κοσμίοις τῶν ἀνθρώπων, καὶ

[184]   εὖ καὶ καλῶς βασανίζειν, καὶ τοῖς μὲν χαρίσασθαι, τοὺς δὲ διαφεύγειν.

[199]   κάλλιστος καὶ ἄριστος, δῆλον ὅτι τοῖς μὴ γιγνώσκουσιν· οὐ γὰρ που

[210]   τὸ ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασι καὶ τοῖς νόμοις καλὸν καὶ τοῦτ᾽ ἰδεῖν

[218]   τοῖς τε τότε πραχθεῖσι καὶ τοῖς νῦν λεγομένοις· οἱ δὲ οἰκέται,

[186]   ὡς ἔπος εἰπεῖν ἐν πᾶσι τοῖς οὖσι, καθεωρακέναι μοι δοκῶ ἐκ

[193]   θεῷ ἐξευρήσομέν τε καὶ ἐντευξόμεθα τοῖς παιδικοῖς τοῖς ἡμετέροις αὐτῶν, ὃ

[177]   πρέπον μοι δοκεῖ εἶναι ἡμῖν τοῖς παροῦσι κοσμῆσαι τὸν θεόν. Εἰ

[187]   μελοποιίαν καλοῦσιν) ἢ χρώμενον ὀρθῶς τοῖς πεποιημένοις μέλεσί τε καὶ μέτροις,

[219]   συνεσιτοῦμεν ἐκεῖ. πρῶτον μὲν οὖν τοῖς πόνοις οὐ μόνον ἐμοῦ περιῆν,

[178]   τὴν γένεσιν. τὸ γὰρ ἐν τοῖς πρεσβύτατον (εἶναι τῶν θεῶν, τίμιον,

[178]   πολλαχόθεν ὁμολογεῖται ὁ Ἔρως ἐν τοῖς πρεσβύτατος εἶναι. πρεσβύτατος δὲ ὢν

[175]   (ἀπολαύσω, ὅ σοι προσέστη ἐν τοῖς προθύροις. δῆλον γὰρ ὅτι εὗρες

[190]   πάντῃ· κεφαλὴν δ᾽ ἐπ᾽ ἀμφοτέροις τοῖς προσώποις ἐναντίοις κειμένοις μίαν, καὶ

[221]   γὰρ οὖν καὶ τοῦτο ἐν τοῖς πρώτοις παρέλιπον, ὅτι καὶ οἱ

[221]   οἱ λόγοι αὐτοῦ ὁμοιότατοί εἰσι τοῖς σειληνοῖς τοῖς διοιγομένοις. (εἰ γὰρ

[215]   γὰρ δὴ ὁμοιότατον αὐτὸν εἶναι τοῖς σειληνοῖς τούτοις τοῖς (ἐν τοῖς

[210]   ταὐτὸν ἡγεῖσθαι τὸ ἐπὶ πᾶσιν τοῖς σώμασι κάλλος· τοῦτο δ᾽ ἐννοήσαντα

[209]   κυοῦσιν ἔτι μᾶλλον ἢ ἐν τοῖς σώμασιν, ἃ ψυχῇ προσήκει καὶ

[186]   αἰσχρόν, οὕτω καὶ ἐν αὐτοῖς τοῖς σώμασιν τοῖς μὲν ἀγαθοῖς ἑκάστου

[186]   πολλὰ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις, τοῖς τε σώμασι τῶν πάντων ζῴων

[218]   διὸ πάντες ἀκούσεσθε· συγγνώσεσθε γὰρ τοῖς τε τότε πραχθεῖσι καὶ τοῖς

[177]   οὐκ ἐξ ἴσου γίγνεται ἡμῖν τοῖς ὑστάτοις κατακειμένοις· ἀλλ᾽ ἐὰν οἱ

[188]   νοσήματα καὶ τοῖς θηρίοις καὶ τοῖς φυτοῖς· καὶ γὰρ πάχναι καὶ

[218]   καὶ ἄγροικος, πύλας πάνυ μεγάλας τοῖς ὠσὶν ἐπίθεσθε. Ἐπειδὴ γὰρ οὖν,

Page
[203]	ἐπίβουλός ἐστι τοῖς καλοῖς καὶ	τοῖς	ἀγαθοῖς, ἀνδρεῖος ὢν καὶ ἴτης
[178]	τί τοῦτο; τὴν ἐπὶ μὲν	τοῖς	αἰσχροῖς αἰσχύνην, ἐπὶ δὲ τοῖς
[173]	τοιοῦτος εἶ· σαυτῷ τε καὶ	τοῖς	ἄλλοις ἀγριαίνεις πλὴν Σωκράτους. Ἀπολλόδωρος
[197]	κάλλιστος καὶ ἄριστος μετὰ τοῦτο	τοῖς	ἄλλοις ἄλλων τοιούτων αἴτιος εἶναι.
[188]	τε καὶ ὑγίειαν ἀνθρώποις καὶ	τοῖς	ἄλλοις ζῴοις τε καὶ φυτοῖς,
[212]	ἐρωτικὰ καὶ διαφερόντως ἀσκῶ, καὶ	τοῖς	ἄλλοις παρακελεύομαι, καὶ νῦν τε
[184]	ἐξαπατηθῆναι οὐδὲν αἰσχρόν· ἐπὶ δὲ	τοῖς	ἄλλοις πᾶσι καὶ ἐξαπατωμένῳ αἰσχύνην
[187]	καὶ ἐν ἰατρικῇ καὶ ἐν	τοῖς	ἄλλοις πᾶσι καὶ τοῖς ἀνθρωπείοις
[186]	πρὸς ἄλλα πολλὰ καὶ ἐν	τοῖς	ἄλλοις, τοῖς τε σώμασι τῶν
[192]	καὶ χαίρουσι συγκατακείμενοι καὶ συμπεπλεγμένοι	~(τοῖς	ἀνδράσι, καί εἰσιν οὗτοι βέλτιστοι
[191]	τμῆμά εἰσιν, οὐ πάνυ αὗται	τοῖς	ἀνδράσι τὸν νοῦν προσέχουσιν, ἀλλὰ
[187]	ἐν τοῖς ἄλλοις πᾶσι καὶ	τοῖς	ἀνθρωπείοις καὶ τοῖς θείοις, καθ᾽
[176]	ἐκ τῆς ἰατρικῆς, ὅτι χαλεπὸν	τοῖς	ἀνθρώποις ἡ μέθη ἐστί· καὶ
[191]	τόσου (ὁ ἔρως ἔμφυτος ἀλλήλων	τοῖς	ἀνθρώποις καὶ τῆς ἀρχαίας φύσεως
[204]	ὁ Ἔρως τίνα χρείαν ἔχει	τοῖς	ἀνθρώποις; (Τοῦτο δὴ μετὰ ταῦτ᾽
[182]	φιλογυμναστία· οὐ γὰρ οἶμαι συμφέρει	τοῖς	ἄρχουσι φρονήματα μεγάλα ἐγγίγνεσθαι τῶν
[182]	νενόμισται, ὅποι ὑπὸ βαρβάροις οἰκοῦσιν.	τοῖς	γὰρ βαρβάροις διὰ τὰς τυραννίδας
[199]	μὴ γιγνώσκουσιν· οὐ γὰρ που	τοῖς	γε εἰδόσιν· καὶ καλῶς γ᾽
[187]	καὶ Ἡράκλειτος βούλεται λέγειν, ἐπεὶ	τοῖς	γε ῥήμασιν οὐ καλῶς λέγει.
[190]	ἡ πορεία αὐτῶν διὰ τὸ	τοῖς	γονεῦσιν ὅμοια εἶναι. ἦν οὖν
[186]	ἀγαθοῖς καλὸν χαρίζεσθαι τῶν ἀνθρώπων,	(τοῖς	δ᾽ ἀκολάστοις αἰσχρόν, οὕτω καὶ
[186]	ἐστιν ᾧ ὄνομα τὸ ἰατρικόν,	τοῖς	δὲ κακοῖς καὶ νοσώδεσιν αἰσχρόν
[221]	τις αὐτόν, ἀνθρώπων μὲν μηδενί,	τοῖς	δὲ σειληνοῖς καὶ σατύροις, αὐτὸν
[184]	οὖν τοῖς μὲν διώκειν παρακελεύεται,	τοῖς	δὲ φεύγειν, ἀγωνοθετῶν καὶ βασανίζων,
[217]	ἐθέλειν λέγειν οἷον ἦν πλὴν	τοῖς	δεδηγμένοις, ὡς μόνοις γνωσομένοις ~(τε
[221]	αὐτοῦ ὁμοιότατοί εἰσι τοῖς σειληνοῖς	τοῖς	διοιγομένοις. (εἰ γὰρ ἐθέλοι τις
[203]	γέγονεν ὁ Ἔρως, γεννηθεὶς ἐν	τοῖς	ἐκείνης γενεθλίοις, καὶ ἅμα φύσει
[186]	σώμασι τῶν πάντων ζῴων καὶ	τοῖς	ἐν τῇ γῇ φυομένοις καὶ
[215]	αὐτὸν εἶναι τοῖς σειληνοῖς τούτοις	τοῖς	(ἐν τοῖς ἑρμογλυφείοις καθημένοις, οὕστινας
[174]	Ἀγάθωνος. χθὲς γὰρ αὐτὸν διέφυγον	τοῖς	ἐπινικίοις, φοβηθεὶς τὸν ὄχλον· ὡμολόγησα
[210]	ἀναγκασθῇ αὖ θεάσασθαι τὸ ἐν	τοῖς	ἐπιτηδεύμασι καὶ τοῖς νόμοις καλὸν
[183]	ἐρᾶν καὶ τὸ φίλους γίγνεσθαι	τοῖς	ἐρασταῖς. ἐπειδὰν δὲ παιδαγωγοὺς ἐπιστήσαντες
[184]	γὰρ ἡμῖν νόμος, ὥσπερ ἐπὶ	τοῖς	ἐρασταῖς ἦν δουλεύειν ἐθέλοντας (ἡντινοῦν
[183]	τοῖς ἐρωμένοις μὴ ἐῶσι διαλέγεσθαι	τοῖς	ἐρασταῖς, καὶ τῷ παιδαγωγῷ ταῦτα
[215]	τοῖς σειληνοῖς τούτοις τοῖς (ἐν	τοῖς	ἑρμογλυφείοις καθημένοις, οὕστινας ἐργάζονται οἱ
[183]	δὲ παιδαγωγοὺς ἐπιστήσαντες οἱ πατέρες	τοῖς	ἐρωμένοις μὴ ἐῶσι διαλέγεσθαι τοῖς
[179]	τὸν θεόν, τοῦτο ὁ Ἔρως	τοῖς	ἐρῶσι παρέχει γιγνόμενον παρ᾽ αὑτοῦ.
[193]	τε καὶ ἐντευξόμεθα τοῖς παιδικοῖς	τοῖς	ἡμετέροις αὐτῶν, ὃ τῶν νῦν
[187]	πᾶσι καὶ τοῖς ἀνθρωπείοις καὶ	τοῖς	θείοις, καθ᾽ ὅσον παρείκει, φυλακτέον
[190]	φρονήματα μεγάλα εἶχον, ἐπεχείρησαν δὲ	τοῖς	θεοῖς, καὶ ὃ λέγει Ὅμηρος
[201]	σε οὑτωσί πως εἰπεῖν, ὅτι	τοῖς	θεοῖς κατεσκευάσθη τὰ πράγματα δι᾽
[190]	ἀνάβασιν ἐπιχειρεῖν (ποιεῖν, ὡς ἐπιθησομένων	τοῖς	θεοῖς. Ὁ οὖν Ζεὺς καὶ
[188]	αὖ ὅμοια πολλὰ νοσήματα καὶ	τοῖς	θηρίοις καὶ τοῖς φυτοῖς· καὶ
[207]	τούτων καὶ διαμάχεσθαι τὰ ἀσθενέστατα	τοῖς	ἰσχυροτάτοις καὶ ὑπεραποθνῄσκειν, καὶ αὐτὰ
[203]	αὖ τὸν πατέρα ἐπίβουλός ἐστι	τοῖς	καλοῖς καὶ τοῖς ἀγαθοῖς, ἀνδρεῖος
[178]	τοῖς αἰσχροῖς αἰσχύνην, ἐπὶ δὲ	τοῖς	καλοῖς φιλοτιμίαν· οὐ γὰρ ἔστιν
[188]	ὁμιλεῖν καὶ φίλους εἶναι καὶ	τοῖς	κρείττοσιν ἡμῶν θεοῖς. ἴσως μὲν
[173]	οἶδα ἔγωγε· ἐν μὲν γὰρ	τοῖς	λόγοις ἀεὶ τοιοῦτος εἶ· σαυτῷ
[201]	καλῶν· ἤλεγχε δή με τούτοις	τοῖς	λόγοις οἷσπερ ἐγὼ τοῦτον, ὡς
[195]	οὐ πάνυ μαλακά, ἀλλ᾽ ἐν	τοῖς	μαλακωτάτοις τῶν ὄντων καὶ βαίνει
[173]	συνουσίᾳ, Σωκράτους ἐραστὴς ὢν ἐν	τοῖς	μάλιστα τῶν τότε, ὡς ἐμοὶ
[190]	κυβιστῶσι κύκλῳ, ὀκτὼ τότε οὖσι	τοῖς	μέλεσιν ἀπερειδόμενοι ταχὺ ἐφέροντο κύκλῳ.
[178]	ἀνθρώποις ἡγεῖσθαι παντὸς τοῦ βίου	τοῖς	μέλλουσι καλῶς βιώσεσθαι, τοῦτο οὔτε
[186]	καὶ ἐν αὐτοῖς τοῖς σώμασιν	τοῖς	μὲν ἀγαθοῖς ἑκάστου τοῦ σώματος
[186]	δή, ὥσπερ ἄρτι Παυσανίας ἔλεγεν	τοῖς	μὲν ἀγαθοῖς καλὸν χαρίζεσθαι τῶν
[184]	δὲ διαφεύγειν. διὰ ταῦτα οὖν	τοῖς	μὲν διώκειν παρακελεύεται, τοῖς δὲ
[187]	ἥκει ὁ αὐτὸς λόγος, ὅτι	τοῖς	μὲν κοσμίοις τῶν ἀνθρώπων, καὶ
[184]	εὖ καὶ καλῶς βασανίζειν, καὶ	τοῖς	μὲν χαρίσασθαι, τοὺς δὲ διαφεύγειν.
[199]	κάλλιστος καὶ ἄριστος, δῆλον ὅτι	τοῖς	μὴ γιγνώσκουσιν· οὐ γὰρ που
[210]	τὸ ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασι καὶ	τοῖς	νόμοις καλὸν καὶ τοῦτ᾽ ἰδεῖν
[218]	τοῖς τε τότε πραχθεῖσι καὶ	τοῖς	νῦν λεγομένοις· οἱ δὲ οἰκέται,
[186]	ὡς ἔπος εἰπεῖν ἐν πᾶσι	τοῖς	οὖσι, καθεωρακέναι μοι δοκῶ ἐκ
[193]	θεῷ ἐξευρήσομέν τε καὶ ἐντευξόμεθα	τοῖς	παιδικοῖς τοῖς ἡμετέροις αὐτῶν, ὃ
[177]	πρέπον μοι δοκεῖ εἶναι ἡμῖν	τοῖς	παροῦσι κοσμῆσαι τὸν θεόν. Εἰ
[187]	μελοποιίαν καλοῦσιν) ἢ χρώμενον ὀρθῶς	τοῖς	πεποιημένοις μέλεσί τε καὶ μέτροις,
[219]	συνεσιτοῦμεν ἐκεῖ. πρῶτον μὲν οὖν	τοῖς	πόνοις οὐ μόνον ἐμοῦ περιῆν,
[178]	τὴν γένεσιν. τὸ γὰρ ἐν	τοῖς	πρεσβύτατον (εἶναι τῶν θεῶν, τίμιον,
[178]	πολλαχόθεν ὁμολογεῖται ὁ Ἔρως ἐν	τοῖς	πρεσβύτατος εἶναι. πρεσβύτατος δὲ ὢν
[175]	(ἀπολαύσω, ὅ σοι προσέστη ἐν	τοῖς	προθύροις. δῆλον γὰρ ὅτι εὗρες
[190]	πάντῃ· κεφαλὴν δ᾽ ἐπ᾽ ἀμφοτέροις	τοῖς	προσώποις ἐναντίοις κειμένοις μίαν, καὶ
[221]	γὰρ οὖν καὶ τοῦτο ἐν	τοῖς	πρώτοις παρέλιπον, ὅτι καὶ οἱ
[221]	οἱ λόγοι αὐτοῦ ὁμοιότατοί εἰσι	τοῖς	σειληνοῖς τοῖς διοιγομένοις. (εἰ γὰρ
[215]	γὰρ δὴ ὁμοιότατον αὐτὸν εἶναι	τοῖς	σειληνοῖς τούτοις τοῖς (ἐν τοῖς
[210]	ταὐτὸν ἡγεῖσθαι τὸ ἐπὶ πᾶσιν	τοῖς	σώμασι κάλλος· τοῦτο δ᾽ ἐννοήσαντα
[209]	κυοῦσιν ἔτι μᾶλλον ἢ ἐν	τοῖς	σώμασιν, ἃ ψυχῇ προσήκει καὶ
[186]	αἰσχρόν, οὕτω καὶ ἐν αὐτοῖς	τοῖς	σώμασιν τοῖς μὲν ἀγαθοῖς ἑκάστου
[186]	πολλὰ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις,	τοῖς	τε σώμασι τῶν πάντων ζῴων
[218]	διὸ πάντες ἀκούσεσθε· συγγνώσεσθε γὰρ	τοῖς	τε τότε πραχθεῖσι καὶ τοῖς
[177]	οὐκ ἐξ ἴσου γίγνεται ἡμῖν	τοῖς	ὑστάτοις κατακειμένοις· ἀλλ᾽ ἐὰν οἱ
[188]	νοσήματα καὶ τοῖς θηρίοις καὶ	τοῖς	φυτοῖς· καὶ γὰρ πάχναι καὶ
[218]	καὶ ἄγροικος, πύλας πάνυ μεγάλας	τοῖς	ὠσὶν ἐπίθεσθε. Ἐπειδὴ γὰρ οὖν,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 1/03/2005