Page
[185]	δὴ λόγον κἂν εἴ τις	ὡς	ἀγαθῷ χαρισάμενος καὶ αὐτὸς ὡς
[203]	φαρμακεὺς καὶ σοφιστής· καὶ οὔτε	ὡς	(ἀθάνατος πέφυκεν οὔτε ὡς θνητός,
[182]	εἴποι οὔτε νέος οὔτε παλαιὸς	ὡς	αἰσχρόν, ἵνα, οἶμαι, μὴ πράγματ᾽
[182]	πεποιηκότες, ὥστε τινὰς τολμᾷν λέγειν	ὡς	αἰσχρὸν χαρίζεσθαι ἐρασταῖς· λέγουσι δὲ
[219]	τὼ χεῖρε τούτῳ τῷ (δαιμονίῳ	ὡς	ἀληθῶς καὶ θαυμαστῷ, κατεκείμην τὴν
[208]	ἐγώ, ὦ σοφωτάτη Διοτίμα, ταῦτα	ὡς	ἀληθῶς οὕτως ἔχει; (καὶ ἥ,
[181]	μὲν οὖν τῆς Πανδήμου Ἀφροδίτης	ὡς	ἀληθῶς πάνδημός (ἐστι καὶ ἐξεργάζεται
[185]	ὡς ἀγαθῷ χαρισάμενος καὶ αὐτὸς	ὡς	ἀμείνων ἐσόμενος διὰ τὴν φιλίαν
[177]	εἰπεῖν ἔπαινον Ἔρωτος ἐπὶ δεξιὰ	ὡς	ἂν δύνηται κάλλιστον, ἄρχειν δὲ
[181]	μᾶλλον ἢ τῶν ψυχῶν, ἔπειτα	ὡς	ἂν δύνωνται ἀνοητοτάτων, πρὸς τὸ
[190]	Δοκῶ μοι, ἔφη, ἔχειν μηχανήν,	ὡς	ἂν εἶέν τε ἄνθρωποι καὶ
[187]	μὲν κοσμίοις τῶν ἀνθρώπων, καὶ	ὡς	ἂν κοσμιώτεροι γίγνοιντο οἱ μήπω
[181]	οὐδέν, ἀλλ᾽ ἐν τῇ πράξει,	ὡς	ἂν πραχθῇ, τοιοῦτον ἀπέβη· καλῶς
[200]	γὰρ θαυμαστῶς δοκεῖ, ὦ Ἀγάθων,	ὡς	ἀνάγκη εἶναι· σοὶ δὲ πῶς;
[213]	καὶ περιαιρούμενον ἅμα τὰς ταινίας	ὡς	ἀναδήσοντα, ἐπίπροσθε τῶν ὀφθαλμῶν ἔχοντα
[215]	μου ἡ ψυχὴ οὐδ᾽ ἠγανάκτει	ὡς	ἀνδραποδωδῶς διακειμένου· ἀλλ᾽ ὑπὸ τουτουῒ
[190]	αἰδοῖα δύο, καὶ τἆλλα πάντα	ὡς	ἀπὸ τούτων ἄν τις εἰκάσειεν.
[179]	ὅτι πεπυσμένος παρὰ τῆς μητρὸς	ὡς	ἀποθανοῖτο ἀποκτείνας Ἕκτορα, μὴ ἀποκτείνας
[174]	καὶ τὴν παροιμίαν διαφθείρωμεν μεταβάλλοντες,	ὡς	ἄρα καὶ ἀγαθῶν ἐπὶ δαῖτας
[192]	εἶναι ἡ τῶν ἀφροδισίων συνουσία,	ὡς	ἄρα τούτου ἕνεκα ἕτερος ἑτέρῳ
[215]	ἄν αὐτὸς δή που ἀμφισβητήσαις·	ὡς	δὲ καὶ τἆλλα ἔοικας, μετὰ
[208]	εἴρηκα εἰ μὴ ἐννοεῖς, ἐνθυμηθεὶς	ὡς	δεινῶς διάκεινται ἔρωτι τοῦ ὀνομαστοὶ
[207]	τῆς ἐπιθυμίας; ἢ οὐκ αἰσθάνει	ὡς	δεινῶς διατίθεται πάντα τὰ θηρία
[219]	ὧν οὐδὲν ἄλλως εἴρηται ἢ	ὡς	διανοοῦμαι· σὺ δὲ αὐτὸς οὕτω
[214]	μέρει λόγον (περὶ Ἔρωτος εἰπεῖν	ὡς	δύναιτο κάλλιστον, καὶ ἐγκωμιάσαι. οἱ
[189]	τὸν νοῦν καὶ οὕτως λέγε	ὡς	δώσων λόγον· (ἴσως μέντοι, ἂν
[212]	ὦ Φαῖδρε, εἰ μὲν βούλει,	ὡς	ἐγκώμιον εἰς Ἔρωτα νόμισον εἰρῆσθαι,
[174]	οὖν ἄγων μέ τι ἀπολογήσει;	ὡς	ἐγὼ μὲν οὐχ ὁμολογήσω ἄκλητος
[175]	τύχῃ ἕστηκεν. ἥξει δ᾽ αὐτίκα,	ὡς	ἐγὼ οἶμαι. μὴ οὖν κινεῖτε,
[214]	Ἀλκιβιάδην, μηδὲν λέγε πρὸς ταῦτα,	ὡς	ἐγὼ οὐδ᾽ ἂν ἕνα ἄλλον
[213]	ἢ ἐὰν ἐπιχειρῇ βιάζεσθαι, ἐπάμυνε,	ὡς	ἐγὼ τὴν τούτου μανίαν τε
[189]	εἰρημένα. ἀλλὰ μή με φύλαττε,	ὡς	ἐγὼ φοβοῦμαι περὶ τῶν μελλόντων
[198]	οὐδὲν εἰδὼς ἄρα τοῦ πράγματος,	ὡς	ἔδει ἐγκωμιάζειν ὁτιοῦν. ἐγὼ μὲν
[198]	μέγα ἐφρόνουν ὡς εὖ ἐρῶν,	ὡς	εἰδὼς τὴν ἀλήθειαν τοῦ ἐπαινεῖν
[201]	οἷάπερ νῦν πρὸς ἐμὲ Ἀγάθων,	ὡς	εἴη ὁ Ἔρως μέγας θεός,
[175]	οὖν αὐτὸν οὐ πολὺν χρόνον	ὡς	εἰώθει διατρίψαντα, ἀλλὰ μάλιστα σφᾶς
[185]	τῆς πανδήμου. ταῦτά σοι, ἔφη,	ὡς	ἐκ τοῦ παραχρῆμα, ὦ Φαῖδρε,
[213]	ἐκείνου· παραχωρῆσαι γὰρ τὸν Σωκράτη	ὡς	ἐκεῖνον καθίζειν. παρακαθεζόμενον δὲ αὐτὸν
[174]	μᾶλλον δ᾽ ~(ἐξ ἀρχῆς ὑμῖν	ὡς	ἐκεῖνος διηγεῖτο καὶ ἐγὼ πειράσομαι
[173]	ἐν τοῖς μάλιστα τῶν τότε,	ὡς	ἐμοὶ δοκεῖ. οὐ μέντοι ἀλλὰ
[204]	θαυμαστὸν οὐδὲν ἔπαθες. ᾠήθης δέ,	ὡς	ἐμοὶ δοκεῖ τεκμαιρομένῃ ἐξ ὧν
[213]	φάναι, ὅρα εἴ μοι ἐπαμύνεις·	ὡς	ἐμοὶ ὁ τούτου ἔρως τοῦ
[186]	τεχνικὸς εἶναι. ἔστι γὰρ ἰατρική,	ὡς	ἐν κεφαλαίῳ εἰπεῖν, ἐπιστήμη τῶν
[222]	ἕνεκα ταῦτα πάντα εἴρηκας, καὶ	ὡς	ἐν παρέργῳ δὴ λέγων ἐπὶ
[192]	καὶ ἕως τ᾽ ἂν ζῆτε,	ὡς	ἕνα ὄντα, κοινῇ ἀμφοτέρους ζῇν,
[208]	πάσχει. ὃ γὰρ καλεῖται μελετᾷν,	ὡς	ἐξιούσης ἐστὶ τῆς ἐπιστήμης· λήθη
[173]	χορευταί. Πάνυ, ἔφη, ἄρα πάλαι,	ὡς	ἔοικεν. ἀλλὰ τίς σοι διηγεῖτο;
[176]	εἴη ἡμῖν, ἦ δ᾽ ὅς,	ὡς	ἔοικεν, ἐμοί τε καὶ Ἀριστοδήμῳ
[198]	ἄρ᾽ ἦν πρᾶγμα. προυρρήθη γάρ,	ὡς	ἔοικεν, ὅπως ἕκαστος ἡμῶν τὸν
[198]	ἐπαινεῖν ὁτιοῦν. τὸ δὲ ἄρα,	ὡς	ἔοικεν, οὐ τοῦτο ἦν τὸ
[190]	τὸν οὐρανὸν ἀνάβασιν ἐπιχειρεῖν (ποιεῖν,	ὡς	ἐπιθησομένων τοῖς θεοῖς. Ὁ οὖν
[186]	ἐν τῇ γῇ φυομένοις καὶ	ὡς	ἔπος εἰπεῖν ἐν πᾶσι τοῖς
[215]	ῥήτορος ἄλλους λόγους, οὐδὲν μέλει	ὡς	ἔπος εἰπεῖν οὐδενί· ἐπειδὰν δὲ
[179]	τοιοῦτοι νικῷεν ἂν ὀλίγοι ὄντες	ὡς	ἔπος εἰπεῖν πάντας ἀνθρώπους. ἐρῶν
[209]	Λακεδαίμονι σωτῆρας τῆς Λακεδαίμονος καὶ	ὡς	ἔπος εἰπεῖν τῆς Ἑλλάδος. τίμιος
[192]	(οἰκειότητι καὶ ἔρωτι, οὐκ ἐθέλοντες,	ὡς	ἔπος εἰπεῖν χωρίζεσθαι ἀλλήλων οὐδὲ
[222]	πάνυ πολλούς, οὓς οὗτος ἐξαπατῶν	ὡς	ἐραστὴς παιδικὰ μᾶλλον αὐτὸς καθίσταται
[195]	ἄλλα ὁμολογῶν τοῦτο οὐχ ὁμολογῶ,	ὡς	Ἔρως Κρόνου καὶ Ἰαπετοῦ ἀρχαιότερός
[178]	οὔτε πλοῦτος οὔτ᾽ ἄλλο (οὐδὲν	ὡς	ἔρως. λέγω δὲ δὴ τί
[194]	τὸ θέατρον προσδοκίαν μεγάλην ἔχειν	ὡς	εὖ ἐροῦντος ἐμοῦ. Ἐπιλήσμων μέντ᾽
[198]	καὶ πάνυ δὴ μέγα ἐφρόνουν	ὡς	εὖ ἐρῶν, ὡς εἰδὼς τὴν
[223]	μεταλαβεῖν ἀδύνατον ἄλλῳ. καὶ νῦν	ὡς	εὐπόρως καὶ πιθανὸν λόγον ηὗρεν,
[198]	δὲ τούτων τὰ κάλλιστα ἐκλεγομένους	ὡς	εὐπρεπέστατα τιθέναι· καὶ πάνυ δὴ
[216]	δόξαι μὴ βιωτὸν εἶναι ἔχοντι	ὡς	ἔχω. καὶ ταῦτα, ὦ Σώκρατες,
[216]	εἴκασα αὐτὸν καὶ τὴν δύναμιν	ὡς	θαυμασίαν ἔχει. εὖ γὰρ ἴστε
[203]	οὔτε ὡς (ἀθάνατος πέφυκεν οὔτε	ὡς	θνητός, ἀλλὰ τοτὲ μὲν τῆς
[206]	ὅτι ἀειγενές ἐστι καὶ ἀθάνατον	ὡς	θνητῷ ἡ γέννησις. ἀθανασίας ~(δὲ
[174]	μέλλοντας δειπνεῖν· εὐθὺς δ᾽ οὖν	ὡς	ἰδεῖν τὸν Ἀγάθωνα· Ὦ φάναι,
[174]	ἕνεκα ἦλθες, εἰς αὖθις ἀναβαλοῦ,	ὡς	καὶ χθὲς ζητῶν σε, ἵνα
[198]	(μέγιστα ἀνατιθέναι τῷ πράγματι καὶ	ὡς	κάλλιστα, ἐάν τε ᾖ οὕτως
[199]	τοσούτων αἴτιον, ὅπως ἂν ~(φαίνηται	ὡς	κάλλιστος καὶ ἄριστος, δῆλον ὅτι
[223]	κατακεῖσθαι. (Τὸν μὲν οὖν Ἀγάθωνα	ὡς	κατακεισόμενον παρὰ τῷ Σωκράτει ἀνίστασθαι·
[220]	οἱ δὲ στρατιῶται ὑπέβλεπον (αὐτὸν	ὡς	καταφρονοῦντα σφῶν. Καὶ ταῦτα μὲν
[222]	(ἀληθῆ λέγειν. τεκμαίρομαι δὲ καὶ	ὡς	κατεκλίνη ἐν μέσῳ ἐμοῦ τε
[212]	θύραν κρουομένην πολὺν ψόφον παρασχεῖν	ὡς	κωμαστῶν, καὶ αὐλητρίδος φωνὴν ἀκούειν.
[197]	πολλὰ καὶ δεινὰ θεοῖς ἐγίγνετο.	ὡς	λέγεται, διὰ τὴν τῆς Ἀνάγκης
[196]	Ἄρης, ἀλλ᾽ Ἔρως Ἄρη, Ἀφροδίτης,	ὡς	λόγος· κρείττων δὲ ὁ ἔχων
[186]	τῆς ἰατρικῆς, τῆς ἡμετέρας (τέχνης,	ὡς	μέγας καὶ θαυμαστὸς καὶ ἐπὶ
[198]	καλῶς ἐπαινεῖν ὁτιοῦν, ἀλλὰ τὸ	ὡς	(μέγιστα ἀνατιθέναι τῷ πράγματι καὶ
[212]	οὑτωσὶ ἀναδήσω· ἆρα καταγελάσεσθέ μου	ὡς	μεθύοντος; ἐγὼ δέ, κἂν ὑμεῖς
[217]	οἷον ἦν πλὴν τοῖς δεδηγμένοις,	ὡς	μόνοις γνωσομένοις ~(τε καὶ συγγνωσομένοις
[181]	οὐκ ἐξαπατήσαντες, ἐν ἀφροσύνῃ λαβόντες	ὡς	νέον, καταγελάσαντες οἰχήσεσθαι ἐπ᾽ ἄλλον
[183]	πᾶσαν ἐξουσίαν πεποιήκασι τῷ ἐρῶντι,	ὡς	ὁ νόμος φησὶν ὁ ἐνθάδε·
[218]	γὰρ οὐδέν ἐστι πρεσβύτερον τοῦ	ὡς	ὅ τι βέλτιστον ἐμὲ γενέσθαι,
[205]	μέν γέ τις, ἔφη, λόγος,	ὡς	οἳ ἂν τὸ ἥμισυ (ἑαυτῶν
[210]	μοι, ἔφη, τὸν νοῦν προσέχειν	ὡς	οἷόν τε μάλιστα. Ὃς γὰρ
[208]	ἀθανασίαν καὶ μνήμην καὶ εὐδαιμονίαν,	ὡς	οἴονται, αὑτοῖς εἰς τὸν ἔπειτα
[195]	γὰρ παλαιὸς λόγος εὖ ἔχει,	ὡς	ὅμοιον ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει. ἐγὼ
[216]	σατύρου· ἄλλα δὲ ἐμοῦ ἀκούσατε	ὡς	ὅμοιός τ᾽ ἐστὶν οἷς ἐγὼ
[216]	ἐμαυτῷ ἀντιλέγειν μὲν οὐ δυναμένῳ	ὡς	οὐ δεῖ ποιεῖν ἃ οὗτος
[222]	λέγων ἐπὶ τελευτῆς αὐτὸ ἔθηκας,	ὡς	οὐ πάντα τούτου ἕνεκα εἰρηκώς,
[213]	καὶ τί αὖ ἐνταῦθα κατεκλίνης;	ὡς	οὐ παρὰ Ἀριστοφάνει οὐδὲ εἴ
[219]	καταδεδουλωμένος τε ὑπὸ τοῦ ἀνθρώπου	ὡς	οὐδεὶς ὑπ᾽ οὐδενὸς ἄλλου περιῇα.
[205]	ἑαυτοῦ, τὸ δὲ κακὸν ἀλλότριον·	ὡς	οὐδέν γε ἄλλο ἐστὶν οὗ
[216]	ταῦτα, ὦ Σώκρατες, οὐκ ἐρεῖς	ὡς	οὐκ ἀληθῆ. καὶ ἔτι γε
[183]	(πρεσβύτεροι μὴ διακωλύωσι μηδὲ λοιδορῶσιν	ὡς	οὐκ ὀρθῶς λέγοντας, εἰς δὲ
[201]	τοῖς λόγοις οἷσπερ ἐγὼ τοῦτον,	ὡς	οὔτε καλὸς εἴη κατὰ τὸν
[183]	τοῦ νόμου ἄνευ ὀνείδους πράττειν,	ὡς	πάγκαλόν τι πρᾶγμα διαπραττομένου· ὃ
[193]	ὑπολάβῃ Ἐρυξίμαχος, κωμῳδῶν τὸν λόγον,	ὡς	Παυσανίαν καὶ Ἀγάθωνα λέγω· ἴσως
[185]	μή. εἰ γάρ τις ~(ἐραστῇ	ὡς	πλουσίῳ πλούτου ἕνεκα χαρισάμενος ἐξαπατηθείη
[198]	ὁ Ἀριστόδημος ἀναθορυβῆσαι τοὺς παρόντας,	ὡς	πρεπόντως τοῦ νεανίσκου εἰρηκότος καὶ
[176]	σκοπεῖσθε (οὖν τίνι τρόπῳ ἂν	ὡς	ῤᾷστα πίνοιμεν· τὸν οὖν Ἀριστοφάνη
[201]	δυναίμην ἀντιλέγειν, ἀλλ᾽ οὕτως ἐχέτω	ὡς	σὺ λέγεις. Οὐ μὲν οὖν
[174]	μέντοι κινδυνεύσω καὶ ἐγὼ οὐχ	ὡς	σὺ λέγεις, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ
[206]	οὐ τοῦ καλοῦ ὁ ἔρως,	ὡς	σὺ οἴει. Ἀλλὰ τί μήν;
[204]	Ἔρως, ἔστι δὲ τῶν καλῶν,	ὡς	σὺ φῄς. εἰ δέ τις
[211]	μὲν καλόν, ἔνθα δὲ αἰσχρόν,	ὡς	τισὶ μὲν ὂν καλόν, τισὶ
[200]	ἢ οὐκ ἔχων; Οὐκ ἔχων,	ὡς	τὸ εἰκός γε, φάναι. Σκόπει
[216]	ἀγνοεῖ πάντα καὶ οὐδὲν οἶδεν.	ὡς	τὸ σχῆμα αὐτοῦ. τοῦτο οὐ
[181]	εἰσιν οἱ ἐντεῦθεν ἀρχόμενοι ἐρᾷν	ὡς	τὸν βίον ἅπαντα ξυνεσόμενοι καὶ
[217]	εἶναι καὶ εὐτύχημα ἐμὸν θαυμαστόν,	ὡς	ὑπάρχον μοι χαρισαμένῳ Σωκράτει πάντ᾽
[178]	ἑταίρων οὔτε ὑπ᾽ ἄλλου (οὐδενὸς	ὡς	ὑπὸ παιδικῶν. ταὐτὸν δὲ τοῦτο
[173]	χωρὶς τοῦ οἴεσθαι ὠφελεῖσθαι ὑπερφυῶς	ὡς	χαίρω· ὅταν δὲ ἄλλους τινάς,
[194]	δὴ βούλομαι πρῶτον μὲν εἰπεῖν	ὡς	χρή με εἰπεῖν, ἔπειτα εἰπεῖν.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2005