Page
[215]	καὶ πάσχω ἔτι καὶ (νυνί.	ὅταν	γὰρ ἀκούω, πολύ μοι μᾶλλον
[184]	γενέσθαι τὸ ἐραστῇ παιδικὰ χαρίσασθαι.	ὅταν	γὰρ εἰς τὸ αὐτὸ ἔλθωσιν
[206]	καὶ τίκτει τε καὶ γεννᾷ·	ὅταν	δὲ αἰσχρῷ, σκυθρωπόν τε καὶ
[173]	οἴεσθαι ὠφελεῖσθαι ὑπερφυῶς ὡς χαίρω·	ὅταν	δὲ ἄλλους τινάς, ἄλλως τε
[188]	καὶ φυτοῖς, καὶ οὐδὲν ἠδίκησεν·	ὅταν	δὲ ὁ μετὰ τῆς ὕβρεως
[211]	ἔλαττον γίγνεσθαι μηδὲ πάσχειν μηδέν,	ὅταν	δή τις ἀπὸ τῶνδε διὰ
[203]	ἡμέρας θάλλει τε καὶ ζῇ,	ὅταν	εὐπορήσῃ, τοτὲ δὲ ἀποθνῄσκει, πάλιν
[219]	διανοίας ὄψις ἄρχεται ὀξὺ βλέπειν	ὅταν	ἡ τῶν ὀμμάτων τῆς ἀκμῆς
[216]	οὖν αὐτὸν καὶ φεύγω, καὶ	ὅταν	ἴδω, αἰσχύνομαι τὰ ὡμολογημένα. (καὶ
[218]	ἀγριώτερον, νέου ψυχῆς μὴ ἀφυοῦς	ὅταν	λάβωνται, καὶ ποιοῦσι δρᾷν τε
[206]	ἐστι τῇ γενέσει. διὰ ταῦτα	ὅταν	μὲν καλῷ προσπελάζῃ τὸ κυοῦν,
[192]	γίγνεται, ἀεὶ τὸ συγγενὲς ἀσπαζόμενος.	ὅταν	μὲν οὖν καὶ αὐτῷ ἐκείνῳ
[173]	καὶ γὰρ ἔγωγε καὶ ἄλλως,	ὅταν	μέν τινας περὶ φιλοσοφίας λόγους
[215]	ταὐτὸν (τοῦτο ποιεῖς. ἡμεῖς γοῦν	ὅταν	μέν του ἄλλου ἀκούωμεν λέγοντος
[180]	ἐρώμενος τὸν ἐραστὴν ἀγαπᾷ, ἢ	ὅταν	ὁ ἐραστὴς τὰ παιδικά. θειότερον
[180]	καὶ ἄγανται καὶ εὖ ποιοῦσιν	ὅταν	ὁ ἐρώμενος τὸν ἐραστὴν ἀγαπᾷ,
[178]	ὅτι διαφερόντως τοὺς ἐραστὰς αἰσχύνεται,	ὅταν	ὀφθῇ ἐν αἰσχρῷ τινι ὤν.
[209]	καὶ δικαιοσύνη· τούτων δ᾽ αὖ	ὅταν	τις ἐκ (νέου ἐγκύμων ᾖ
[200]	που τίς ἂν ἐπιθυμήσειεν; ἀλλ᾽	ὅταν	τις λέγῃ ὅτι ἐγὼ ὑγιαίνων
[200]	εἴτε μή, ἔχεις· σκόπει οὖν,	ὅταν	τοῦτο λέγῃς, ὅτι ἐπιθυμῶ τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2005