Page
[202]	οὖν. καὶ ἣ γελάσασα· Καὶ	πῶς	ἄν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, (ὁμολογοῖτο
[202]	(τὸ γὰρ τοῦ ὄντος τυγχάνον	πῶς	ἂν εἴη ἀμαθία; ἔστι δὲ
[202]	ἐπίστασθαί ἐστιν (ἄλογον γὰρ πρᾶγμα	πῶς	ἂν εἴη ἐπιστήμη; οὔτε ἀμαθία
[180]	δύο ἀνάγκη καὶ Ἔρωτε εἶναι.	πῶς	δ᾽ οὐ δύο τὼ θεά;
[176]	ἔτι ἑνὸς δέομαι ὑμῶν ἀκοῦσαι·	πῶς	ἔχει πρὸς τὸ ἐρρῶσθαι πίνειν,
[174]	ἀλλὰ σύ, ἦ δ᾽ ὅς,	πῶς	(ἔχεις πρὸς τὸ ἐθέλειν ἂν
[200]	ὡς ἀνάγκη εἶναι· σοὶ δὲ	πῶς;	Κἀμοί, φάναι, δοκεῖ. Καλῶς λέγεις.
[194]	οἴοιο αἰσχρὸν ὂν ποιεῖν· ἢ	πῶς	λέγεις; Ἀληθῆ λέγεις, φάναι. Τοὺς
[205]	βούλεσθαι αὑτοῖς εἶναι ἀεί, ἢ	πῶς	λέγεις; Οὕτως, ἦν δ᾽ ἐγώ·
[174]	ἦ ἰδεῖν. ἀλλὰ Σωκράτη ἡμῖν	πῶς	οὐκ ἄγεις; καὶ ἐγώ, ἔφη,
[198]	σὲ ἀπορήσειν, οὐκ οἶμαι. (Καὶ	πῶς,	ὦ μακάριε, εἰπεῖν τὸν Σωκράτη,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2005