Page
[176]	πῶς ἔχει πρὸς τὸ ἐρρῶσθαι	πίνειν,	Ἀγάθων; Οὐδαμῶς, φάναι, οὐδ᾽ αὐτὸς
[211]	τ᾽ ἦν, μήτ᾽ ἐσθίειν μήτε	πίνειν,	ἀλλὰ θεᾶσθαι μόνον καὶ συνεῖναι.
[223]	Σωκράτη ἔτι μόνους ἐγρηγορέναι καὶ	πίνειν	ἐκ φιάλης μεγάλης ἐπὶ δεξιά.
[181]	ὃ νῦν ἡμεῖς ποιοῦμεν, ἢ	πίνειν	ἢ ᾄδειν ἢ διαλέγεσθαι, οὐκ
[176]	τοῖσδε, εἰ ὑμεῖς οἱ δυνατώτατοι	πίνειν	νῦν ἀπειρήκατε· ἡμεῖς μὲν γὰρ
[176]	προθύμως ἔχειν πρὸς τὸ πολὺν	πίνειν	οἶνον, ἴσως ἂν ἐγὼ περὶ
[176]	τὸν Ἐρυξίμαχον, τοῦτο μὲν δέδοκται,	πίνειν	ὅσον ἂν ἕκαστος βούληται, ἐπάναγκες
[220]	ἦν τά τ᾽ ἄλλα καὶ	πίνειν	οὐκ ἐθέλων, ὁπότε ἀναγκασθείη, πάντας
[223]	οὐκέτι ἐν κόσμῳ οὐδενὶ ἀναγκάζεσθαι	πίνειν	πάμπολυν οἶνον. τὸν μὲν οὖν
[214]	οὖν Σωκράτη ἐγχέαντος τοῦ παιδὸς	πίνειν·	τὸν δ᾽ Ἐρυξίμαχον· Πῶς οὖν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2005