HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Δεῦρ 1
δεῦρο 2
δὴ 101
δή 31
δήλη 1
Δηλίου 1
δηλοῖ 1

Fréquences [« »]
30 καλῶς
30 λέγεις
30 τί
31 δή
31 ἐγώ
31 ἐστι
32 αὐτὸς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Le Banquet

δή

Page

[213]   Ἐπειδὴ δὲ κατεκλίνη, εἰπεῖν· Εἶεν δή, ἄνδρες· δοκεῖτε γάρ μοι νήφειν.

[214]   ἐπίταττε οὖν ὅτι βούλει. Ἄκουσον δή, εἰπεῖν τὸν Ἐρυξίμαχον. ἡμῖν πρὶν

[200]   τὸ εἰκός γε, φάναι. Σκόπει δή, εἰπεῖν τὸν Σωκράτη, ἀντὶ τοῦ

[209]   καὶ τὴν ἄλλην ἀρετήν· ὧν δή εἰσι καὶ οἱ ποιηταὶ πάντες

[196]   ἁπαλώτατον ἀνάγκη ~(εἶναι. νεώτατος μὲν δή ἐστι καὶ ἁπαλώτατος, πρὸς δὲ

[211]   ἅπτοιτο τοῦ τέλους. τοῦτο γὰρ δή ἐστι τὸ ὀρθῶς ἐπὶ (τὰ

[204]   σοφοὶ μήτε οἱ ἀμαθεῖς; (Δῆλον δή, ἔφη, τοῦτό γε ἤδη καὶ

[219]   μόνῳ ἁλώσεσθαι, διεπεφεύγει με. ἠπόρουν δή, καταδεδουλωμένος τε ὑπὸ τοῦ ἀνθρώπου

[201]   εἴη δὲ τῶν καλῶν· ἤλεγχε δή με τούτοις τοῖς λόγοις οἷσπερ

[177]   οὕτως ἠμέληται τοσοῦτος θεός; ταῦτα δή μοι δοκεῖ εὖ λέγειν Φαῖδρος.

[199]   ἡ δὲ φρὴν „οὔ„ χαιρέτω δή. οὐ γὰρ ἔτι ἐγκωμιάζω τοῦτον

[172]   ὥστε καὶ ἐμὲ παραγενέσθαι. Ἔγωγε δή. Πόθεν, ἦν δ᾽ ἐγώ, ὦ

[215]   ὦ Σώκρατες, οὐδ᾽ ἄν αὐτὸς δή που ἀμφισβητήσαις· ὡς δὲ καὶ

[179]   ἢ ὅπλα ἀποβαλὼν ἧττον ἂν δή που δέξαιτο ἢ ὑπὸ πάντων

[187]   τῆς μουσικῆς τέχνης. οὐ γὰρ δή που ἐκ διαφερομένων γε ἔτι

[222]   ὑπὸ σοὶ κατακλινῇ Ἀγάθων, οὐ δή που ἐμὲ πάλιν ἐπαινέσεται, πρὶν

[182]   ἀκαιρίαν καὶ ἀδικίαν, ἐπεὶ οὐ δή που κοσμίως γε καὶ νομίμως

[194]   Σώκρατες; τὸν Ἀγάθωνα φάναι, οὐ δή πού με οὕτω θεάτρου μεστὸν

[199]   τινος ἢ οὔ; εἶπες ἂν δή πού μοι, εἰ ἐβούλου καλῶς

[200]   τε μή, καὶ τούτου γε δή που τίς ἂν ἐπιθυμήσειεν; ἀλλ᾽

[202]   ἂν εἴη ἀμαθία; ἔστι δὲ δή που τοιοῦτον ἡ ὀρθὴ δόξα,

[221]   καὶ ῥήματα ἔξωθεν περιαμπέχονται, σατύρου δή τινα ὑβριστοῦ δοράν. ὄνους γὰρ

[192]   ἀνδρειότατοι ὄντες φύσει. φασὶ δὲ δή τινες αὐτοὺς ἀναισχύντους εἶναι, ψευδόμενοι·

[211]   γίγνεσθαι μηδὲ πάσχειν μηδέν, ὅταν δή τις ἀπὸ τῶνδε διὰ τὸ

[179]   πολλὰ καὶ καλὰ ἐργασαμένων εὐαριθμήτοις δή τισιν ἔδοσαν τοῦτο γέρας οἱ

[199]   ἀδελφοῦ ἢ ἀδελφῆς; Ὁμολογεῖν. Πειρῶ δή, φάναι, καὶ τὸν ἔρωτα εἰπεῖν.

[200]   ἐστίν; Πάνυ γ᾽ εἰπεῖν. Ἴθι δή, φάναι τὸν Σωκράτη, ἀνομολογησώμεθα τὰ

[201]   ἐμαυτοῦ, ὅπως ἂν δύνωμαι. δεῖ δή, ὦ Ἀγάθων, ὥσπερ σὺ διηγήσω,

[204]   διῆλθον. Καὶ ἐγὼ εἶπον· Εἶεν δή, ὦ ξένη· καλῶς γὰρ λέγεις·

[212]   ἀνθρώπων ἀθανάτῳ καὶ ἐκείνῳ; (Ταῦτα δή, ὦ Φαῖδρέ τε καὶ οἱ

[186]   ὁ ἐπὶ τῷ νοσώδει. ἔστι δή, ὥσπερ ἄρτι Παυσανίας ἔλεγεν τοῖς

Page
[213]	Ἐπειδὴ δὲ κατεκλίνη, εἰπεῖν· Εἶεν	δή,	ἄνδρες· δοκεῖτε γάρ μοι νήφειν.
[214]	ἐπίταττε οὖν ὅτι βούλει. Ἄκουσον	δή,	εἰπεῖν τὸν Ἐρυξίμαχον. ἡμῖν πρὶν
[200]	τὸ εἰκός γε, φάναι. Σκόπει	δή,	εἰπεῖν τὸν Σωκράτη, ἀντὶ τοῦ
[209]	καὶ τὴν ἄλλην ἀρετήν· ὧν	δή	εἰσι καὶ οἱ ποιηταὶ πάντες
[196]	ἁπαλώτατον ἀνάγκη ~(εἶναι. νεώτατος μὲν	δή	ἐστι καὶ ἁπαλώτατος, πρὸς δὲ
[211]	ἅπτοιτο τοῦ τέλους. τοῦτο γὰρ	δή	ἐστι τὸ ὀρθῶς ἐπὶ (τὰ
[204]	σοφοὶ μήτε οἱ ἀμαθεῖς; (Δῆλον	δή,	ἔφη, τοῦτό γε ἤδη καὶ
[219]	μόνῳ ἁλώσεσθαι, διεπεφεύγει με. ἠπόρουν	δή,	καταδεδουλωμένος τε ὑπὸ τοῦ ἀνθρώπου
[201]	εἴη δὲ τῶν καλῶν· ἤλεγχε	δή	με τούτοις τοῖς λόγοις οἷσπερ
[177]	οὕτως ἠμέληται τοσοῦτος θεός; ταῦτα	δή	μοι δοκεῖ εὖ λέγειν Φαῖδρος.
[199]	ἡ δὲ φρὴν „οὔ„ χαιρέτω	δή.	οὐ γὰρ ἔτι ἐγκωμιάζω τοῦτον
[172]	ὥστε καὶ ἐμὲ παραγενέσθαι. Ἔγωγε	δή.	Πόθεν, ἦν δ᾽ ἐγώ, ὦ
[215]	ὦ Σώκρατες, οὐδ᾽ ἄν αὐτὸς	δή	που ἀμφισβητήσαις· ὡς δὲ καὶ
[179]	ἢ ὅπλα ἀποβαλὼν ἧττον ἂν	δή	που δέξαιτο ἢ ὑπὸ πάντων
[187]	τῆς μουσικῆς τέχνης. οὐ γὰρ	δή	που ἐκ διαφερομένων γε ἔτι
[222]	ὑπὸ σοὶ κατακλινῇ Ἀγάθων, οὐ	δή	που ἐμὲ πάλιν ἐπαινέσεται, πρὶν
[182]	ἀκαιρίαν καὶ ἀδικίαν, ἐπεὶ οὐ	δή	που κοσμίως γε καὶ νομίμως
[194]	Σώκρατες; τὸν Ἀγάθωνα φάναι, οὐ	δή	πού με οὕτω θεάτρου μεστὸν
[199]	τινος ἢ οὔ; εἶπες ἂν	δή	πού μοι, εἰ ἐβούλου καλῶς
[200]	τε μή, καὶ τούτου γε	δή	που τίς ἂν ἐπιθυμήσειεν; ἀλλ᾽
[202]	ἂν εἴη ἀμαθία; ἔστι δὲ	δή	που τοιοῦτον ἡ ὀρθὴ δόξα,
[221]	καὶ ῥήματα ἔξωθεν περιαμπέχονται, σατύρου	δή	τινα ὑβριστοῦ δοράν. ὄνους γὰρ
[192]	ἀνδρειότατοι ὄντες φύσει. φασὶ δὲ	δή	τινες αὐτοὺς ἀναισχύντους εἶναι, ψευδόμενοι·
[211]	γίγνεσθαι μηδὲ πάσχειν μηδέν, ὅταν	δή	τις ἀπὸ τῶνδε διὰ τὸ
[179]	πολλὰ καὶ καλὰ ἐργασαμένων εὐαριθμήτοις	δή	τισιν ἔδοσαν τοῦτο γέρας οἱ
[199]	ἀδελφοῦ ἢ ἀδελφῆς; Ὁμολογεῖν. Πειρῶ	δή,	φάναι, καὶ τὸν ἔρωτα εἰπεῖν.
[200]	ἐστίν; Πάνυ γ᾽ εἰπεῖν. Ἴθι	δή,	φάναι τὸν Σωκράτη, ἀνομολογησώμεθα τὰ
[201]	ἐμαυτοῦ, ὅπως ἂν δύνωμαι. δεῖ	δή,	ὦ Ἀγάθων, ὥσπερ σὺ διηγήσω,
[204]	διῆλθον. Καὶ ἐγὼ εἶπον· Εἶεν	δή,	ὦ ξένη· καλῶς γὰρ λέγεις·
[212]	ἀνθρώπων ἀθανάτῳ καὶ ἐκείνῳ; (Ταῦτα	δή,	ὦ Φαῖδρέ τε καὶ οἱ
[186]	ὁ ἐπὶ τῷ νοσώδει. ἔστι	δή,	ὥσπερ ἄρτι Παυσανίας ἔλεγεν τοῖς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 1/03/2005