Page
[212]	Ἀγάθων καὶ κελεύοντος ἄγειν παρ᾽	Ἀγάθωνα.	ἄγειν οὖν αὐτὸν παρὰ σφᾶς
[223]	ἐγκωμιάσαι. Ἰοὺ ἰοὺ, φάναι τὸν	Ἀγάθωνα,	Ἀλκιβιάδη, οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως ἂν
[175]	σοὶ δοκεῖ, ἔφη φάναι τὸν	Ἀγάθωνα.	ἀλλ᾽ ἡμᾶς, ὦ παῖδες, τοὺς
[223]	μὲν ἄλλους καθεύδοντας καὶ οἰχομένους,	Ἀγάθωνα	δὲ καὶ Ἀριστοφάνη καὶ Σωκράτη
[222]	σοῦ ἐρᾷν καὶ μηδενὸς ἄλλου,	Ἀγάθωνα	δὲ ὑπὸ σοῦ ἐρᾶσθαι καὶ
[222]	ἕνεκα εἰρηκώς, τοῦ ἐμὲ καὶ	(Ἀγάθωνα	διαβάλλειν, οἰόμενος δεῖν ἐμὲ μὲν
[200]	ὁμολογοῖ ἄν; Συμφάναι ἔφη τὸν	Ἀγάθωνα.	εἰπεῖν δὴ τὸν Σωκράτη, Οὐκοῦν
[222]	σὲ μηδεὶς διαβάλῃ. τὸν οὖν	Ἀγάθωνα	εἰπεῖν· Καὶ μήν, ὦ Σώκρατες,
[201]	ταῦτα οὕτως ἔχει; καὶ τὸν	Ἀγάθωνα	εἰπεῖν. Κινδυνεύω, ὦ Σώκρατες, οὐδὲν
[213]	Σωκράτη, ἀλλὰ καθίζεσθαι παρὰ τὸν	Ἀγάθωνα	(ἐν μέσῳ Σωκράτους τε καὶ
[212]	συμπότην, ἢ ἀπίωμεν ἀναδήσαντες μόνον	Ἀγάθωνα,	ἐφ᾽ ᾧσπερ ἤλθομεν; ἐγὼ γάρ
[194]	με, ὦ Σώκρατες, εἰπεῖν τὸν	Ἀγάθωνα,	ἵνα θορυβηθῶ διὰ τὸ οἴεσθαι
[213]	δὲ αὐτὸν ἀσπάζεσθαί τε τὸν	Ἀγάθωνα	καὶ ἀναδεῖν. εἰπεῖν οὖν τὸν
[175]	σκέψῃ, ἔφη, παῖ, φάναι τὸν	Ἀγάθωνα,	καὶ εἰσάξεις Σωκράτη; σὺ δ᾽
[201]	ἔλεγες; Εἶπον γάρ, φάναι τὸν	Ἀγάθωνα.	Καὶ ἐπιεικῶς γε λέγεις, ὦ
[194]	λέγεις, ὦ Φαῖδρε, φάναι τὸν	Ἀγάθωνα,	καὶ οὐδέν με κωλύει λέγειν·
[213]	εἰσιέναι καὶ κατακλίνεσθαι, καὶ τὸν	Ἀγάθωνα	καλεῖν αὐτόν. καὶ τὸν ἰέναι
[222]	θαυμάσιε, ἐν μέσῳ ἡμῶν ἔα	Ἀγάθωνα	κατακεῖσθαι. Ἀλλ᾽ ἀδύνατον, φάναι τὸν
[193]	τὸν λόγον, ὡς Παυσανίαν καὶ	Ἀγάθωνα	λέγω· ἴσως μὲν (γὰρ καὶ
[199]	οὔ; Πάνυ γε, φάναι τὸν	Ἀγάθωνα.	Οὐκοῦν καὶ ἡ μήτηρ ὡσαύτως;
[212]	αὐλητρίδος φωνὴν ἀκούειν. τὸν οὖν	Ἀγάθωνα,	Παῖδες, φάναι, (οὐ σκέψεσθε; καὶ
[175]	Σωκράτη οὐκ εἰσιέναι. τὸν οὖν	Ἀγάθωνα	πολλάκις κελεύειν μεταπέμψασθαι τὸν Σωκράτη,
[199]	φάναι, ὦ Φαῖδρε, πάρες μοι	Ἀγάθωνα	σμίκρ᾽ ἄττα ἐρέσθαι, ἵνα ἀνομολογησάμενος
[223]	ἤδη δὲ ἡμέρας γιγνομένης τὸν	Ἀγάθωνα.	τὸν οὖν Σωκράτη, κατακοιμίσαντ᾽ ἐκείνους,
[175]	σφᾶς μεσοῦν δειπνοῦντας. τὸν οὖν	Ἀγάθωνα,	τυγχάνειν γὰρ ἔσχατον κατακείμενον μόνον·
[213]	καὶ ἀναδεῖν. εἰπεῖν οὖν τὸν	Ἀγάθωνα·	Ὑπολύετε, παῖδες, Ἀλκιβιάδην, ἵνα ἐκ
[194]	Τί δέ, ὦ Σώκρατες; τὸν	Ἀγάθωνα	φάναι, οὐ δή πού με
[174]	δ᾽ οὖν ὡς ἰδεῖν τὸν	Ἀγάθωνα·	Ὦ φάναι, Ἀριστόδημε, εἰς καλὸν
[223]	τουτονὶ κατακεῖσθαι. (Τὸν μὲν οὖν	Ἀγάθωνα	ὡς κατακεισόμενον παρὰ τῷ Σωκράτει

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2005