| Page |
|---|
| [184] |
οὐδαμοῦ.
ἐπὶ
τούτῳ
καὶ
ἐξαπατηθῆναι
|
οὐδὲν |
αἰσχρόν·
ἐπὶ
δὲ
τοῖς
ἄλλοις |
| [219] |
ἐμοῦ,
ἔφην,
ταῦτά
ἐστιν,
ὧν
|
οὐδὲν |
ἄλλως
εἴρηται
ἢ
ὡς
διανοοῦμαι· |
| [210] |
οὖν,
ἔφη,
ἐγὼ
καὶ
προθυμίας
|
οὐδὲν |
ἀπολείψω·
πειρῶ
δὲ
ἕπεσθαι,
ἂν |
| [198] |
τε
μή·
εἰ
δὲ
ψευδῆ,
|
οὐδὲν |
ἄρ᾽
ἦν
πρᾶγμα.
προυρρήθη
γάρ, |
| [184] |
εἰς
διαπράξεις
πολιτικὰς
μὴ
καταφρονήσῃ·
|
οὐδὲν |
γὰρ
δοκεῖ
τούτων
οὔτε
βέβαιον |
| [217] |
παρόντος·
καὶ
τί
δεῖ
λέγειν;
|
οὐδὲν |
γάρ
μοι
πλέον
ἦν.
ἐπειδὴ |
| [189] |
μεγίστας,
οὐχ
ὥσπερ
νῦν
τούτων
|
οὐδὲν |
γίγνεται
περὶ
αὐτόν,
δέον
πάντων |
| [213] |
ἔστιν
ἔκπωμα
μέγα.
μᾶλλον
δὲ
|
οὐδὲν |
δεῖ,
ἀλλὰ
φέρε,
παῖ,
φάναι, |
| [172] |
εἶπον
ὅτι·
Παντάπασιν
ἔοικέ
σοι
|
οὐδὲν |
διηγεῖσθαι
(σαφὲς
ὁ
διηγούμενος,
εἰ |
| [201] |
Ἀγάθωνα
εἰπεῖν.
Κινδυνεύω,
ὦ
Σώκρατες,
|
οὐδὲν |
εἰδέναι
ὧν
τότε
εἶπον.
(Καὶ |
| [198] |
ἔφην
εἶναι
δεινὸς
τὰ
ἐρωτικά,
|
οὐδὲν |
εἰδὼς
ἄρα
τοῦ
πράγματος,
ὡς |
| [216] |
κτήματα
οὐδενὸς
ἄξια
καὶ
ἡμᾶς
|
οὐδὲν |
εἶναι,
λέγω
ὑμῖν,
εἰρωνευόμενος
δὲ |
| [172] |
καὶ
σὲ
εἰδέναι.
ἀλλὰ
γὰρ
|
οὐδὲν |
εἶχε
σαφὲς
λέγειν·
σὺ
οὖν |
| [204] |
σὺ
ᾠήθης
Ἔρωτα
(εἶναι,
θαυμαστὸν
|
οὐδὲν |
ἔπαθες.
ᾠήθης
δέ,
ὡς
ἐμοὶ |
| [215] |
μὲν
ἡγούμην
λέγειν,
τοιοῦτον
δ᾽
|
οὐδὲν |
ἔπασχον,
οὐδ᾽
ἐτεθορύβητό
μου
ἡ |
| [219] |
γε,
οὐδ᾽
ἐπιτρέψας
τούτῳ
εἰπεῖν
|
οὐδὲν |
ἔτι,
ἀμφιέσας
τὸ
ἱμάτιον
τὸ |
| [194] |
φίλε
Ἀγάθων,
ἐὰν
ἀποκρίνῃ
Σωκράτει,
|
οὐδὲν |
ἔτι
διοίσει
αὐτῷ
ὁπῃοῦν
τῶν |
| [188] |
ζῴοις
τε
καὶ
φυτοῖς,
καὶ
|
οὐδὲν |
ἠδίκησεν·
ὅταν
δὲ
ὁ
μετὰ |
| [220] |
οἷα
δὴ
ἐπὶ
στρατείας,
~(ἀσιτεῖν,
|
οὐδὲν |
ἦσαν
οἱ
ἄλλοι
πρὸς
τὸ |
| [185] |
χρήματα,
ἀναφανέντος
τοῦ
ἐραστοῦ
πένητος,
|
οὐδὲν |
ἧττον
αἰσχρόν·
δοκεῖ
γὰρ
ὁ |
| [198] |
τ᾽
ἔσομαι
οὐδ᾽
ἐγγὺς
τούτων
|
οὐδὲν |
καλὸν
εἰπεῖν,
ὑπ᾽
αἰσχύνης
ὀλίγου |
| [214] |
ἂν
κελεύῃ
τις,
τοσοῦτον
ἐκπιὼν
|
οὐδὲν |
μᾶλλον
μή
ποτε
μεθυσθῇ.
τὸν |
| [215] |
πάνυ
ἀγαθοῦ
ῥήτορος
ἄλλους
λόγους,
|
οὐδὲν |
μέλει
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
οὐδενί· |
| [216] |
καὶ
αὖ
ἀγνοεῖ
πάντα
καὶ
|
οὐδὲν |
οἶδεν.
ὡς
τὸ
σχῆμα
αὐτοῦ. |
| [222] |
σοῦ,
ἵνα
χωρὶς
ἡμᾶς
διαλάβῃ·
|
οὐδὲν |
οὖν
πλέον
αὐτῷ
ἔσται,
ἀλλ᾽ |
| [219] |
ἴστε
μὰ
θεούς,
μὰ
θεάς,
|
οὐδὲν |
περιττότερον
καταδεδαρθηκὼς
(ἀνέστην
μετὰ
Σωκράτους, |
| [173] |
ἐλεῶ,
ὅτι
οἴεσθε
τὶ
ποιεῖν
|
(οὐδὲν |
ποιοῦντες.
καὶ
ἴσως
αὖ
ὑμεῖς |
| [201] |
δύνασαι
ἀντιλέγειν,
ἐπεὶ
Σωκράτει
γε
|
οὐδὲν |
χαλεπόν.
(Καὶ
σὲ
μέν
γε |
| [187] |
συστάσει
ἁρμονίας
τε
καὶ
ῥυθμοῦ
|
οὐδὲν |
χαλεπὸν
τὰ
ἐρωτικὰ
διαγιγνώσκειν,
οὐδὲ |
| [214] |
τοῦτο
ψεύδομαι·
ἑκὼν
γὰρ
εἶναι
|
οὐδὲν |
~(ψεύσομαι.
ἐὰν
μέντοι
ἀναμιμνῃσκόμενος
ἄλλο |
| [219] |
ἄμεινον
σκόπει,
μή
σε
λανθάνω
|
οὐδὲν |
ὤν.
ἥ
τοι
τῆς
διανοίας |
| [211] |
τι
οὐδὲ
χεῖρες
οὐδὲ
ἄλλο
|
οὐδὲν |
ὧν
σῶμα
μετέχει,
οὐδέ
τις |
| [178] |
τιμαὶ
οὔτε
πλοῦτος
οὔτ᾽
ἄλλο
|
(οὐδὲν |
ὡς
ἔρως.
λέγω
δὲ
δὴ |
