HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
λεαίνοντες 1
λέγε 4
λέγει 6
λέγειν 35
λέγεις 30
λέγεται 5
λέγετε 3

Fréquences [« »]
34 ἐκ
34 κατὰ
34 οὕτω
35 λέγειν
37 τῇ
38 τούτων
40 τούτου

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Le Banquet

λέγειν

Page

[185]   καὶ οὐχ οἷόν τε εἶναι λέγειν, (ἀλλ᾽ εἰπεῖν αὐτόν, ἐν τῇ

[182]   Βοιωτοῖς, καὶ οὗ μὴ σοφοὶ λέγειν, ἁπλῶς νενομοθέτηται καλὸν τὸ χαρίζεσθαι

[198]   ὁ Ἀγάθων Γοργίου κεφαλὴν δεινοῦ λέγειν ἐν τῷ λόγῳ ἐπὶ τὸν

[187]   ὥσπερ ἴσως καὶ Ἡράκλειτος βούλεται λέγειν, ἐπεὶ τοῖς γε ῥήμασιν οὐ

[189]   γέ πῃ ἐν νῷ ἔχω λέγειν ἢ ᾗ σύ τε καὶ

[173]   εἰς ἄστυ ἐπιτηδεία πορευομένοις καὶ λέγειν καὶ ἀκούειν. οὕτω δὴ ἰόντες

[207]   αἰτία οὕτως ἐρωτικῶς διατίθεσθαι; ἔχεις λέγειν; καὶ ἐγὼ αὖ ἔλεγον ὅτι

[205]   ἐρασταί. Κινδυνεύεις ἀληθῆ, ἔφην ἐγώ, λέγειν. Καὶ λέγεται μέν γέ τις,

[218]   Σωκράτη δὲ αὐτὸν τί δεῖ λέγειν, καὶ ὅσοι ἄλλοι; πάντες γὰρ

[189]   εἴπῃς, ἐξόν σοι ἐν εἰρήνῃ λέγειν. καὶ τὸν Ἀριστοφάνη γελάσαντα εἰπεῖν·

[189]   ὅρα τί ποιεῖς. γελωτοποιεῖς μέλλων λέγειν, καὶ φύλακά με τοῦ (λόγου

[217]   τινα τοῦτο παθόντα οὐκ ἐθέλειν λέγειν οἷον ἦν πλὴν τοῖς δεδηγμένοις,

[199]   ἔφη καὶ τοὺς ἄλλους κελεύειν λέγειν, ὅπῃ αὐτὸς οἴοιτο δεῖν εἰπεῖν,

[187]   εἶναι. ἀλλὰ ἴσως τόδε ἐβούλετο λέγειν, ὅτι ἐκ διαφερομένων (πρότερον τοῦ

[178]   ἔφη Φαῖδρον ἀρξάμενον ἐνθένδε ποθὲν λέγειν, ὅτι μέγας θεὸς εἴη ὁ

[206]   δ᾽ ἥ, οὕτως ἁπλοῦν ἐστι λέγειν ὅτι οἱ ἄνθρωποι τἀγαθοῦ ἐρῶσιν;

[218]   καὶ ποιοῦσι δρᾷν τε καὶ λέγειν ὁτιοῦν— καὶ ὁρῶν αὖ Φαίδρους,

[217]   οὐδενὸς παρόντος· καὶ τί δεῖ λέγειν; οὐδὲν γάρ μοι πλέον ἦν.

[214]   γε ἀληθῆ παρίημι καὶ κελεύω λέγειν. Οὐκ ἂν φθάνοιμι, εἰπεῖν τὸν

[185]   παυσαμένου, διδάσκουσι γάρ με ἴσα λέγειν οὑτωσὶ οἱ σοφοί, ἔφη ὁ

[198]   ὑπ᾽ ἀβελτερίας ᾤμην δεῖν τἀληθῆ λέγειν περὶ ἑκάστου τοῦ ἐγκωμιαζομένου, καὶ

[172]   ἀλλὰ γὰρ οὐδὲν εἶχε σαφὲς λέγειν· σὺ οὖν μοι διήγησαι· δικαιότατος

[194]   Ἀγάθωνα, καὶ οὐδέν με κωλύει λέγειν· Σωκράτει γὰρ καὶ αὖθις ἔσται

[222]   μήν, ὦ Σώκρατες, κινδυνεύεις (ἀληθῆ λέγειν. τεκμαίρομαι δὲ καὶ ὡς κατεκλίνη

[182]   πείθειν τοὺς νέους, ἅτε ἀδύνατοι λέγειν· τῆς δὲ Ἰωνίας καὶ ἄλλοθι

[212]   μὲν ἐπαινεῖν, τὸν δὲ Ἀριστοφάνη λέγειν τι ἐπιχειρεῖν, ὅτι ἐμνήσθη αὐτοῦ

[217]   ἂν ἔχοι καὶ πρὸς ὁντινοῦν λέγειν· τὸ δ᾽ ἐντεῦθεν οὐκ ἄν

[215]   ἀγαθῶν ῥητόρων εὖ μὲν ἡγούμην λέγειν, τοιοῦτον δ᾽ οὐδὲν ἔπασχον, οὐδ᾽

[185]   ὁ Ἀριστόδημος δεῖν μὲν Ἀριστοφάνη λέγειν, τυχεῖν δὲ αὐτῷ τινὰ ἢ

[185]   παῦσαί με τῆς λυγγὸς ἢ λέγειν ὑπὲρ ἐμοῦ, ἕως ἂν ἐγὼ

[218]   πᾶν ἐτόλμα δρᾷν τε καὶ λέγειν ὑπὸ τῆς ὀδύνης. ἐγὼ οὖν

[177]   ἀλλὰ Φαίδρου τοῦδε, ὃν μέλλω λέγειν. Φαῖδρος γὰρ ἑκάστοτε πρός με

[177]   ταῦτα δή μοι δοκεῖ εὖ λέγειν Φαῖδρος. ἐγὼ οὖν ἐπιθυμῶ ἅμα

[182]   ὄνειδος πεποιηκότες, ὥστε τινὰς τολμᾷν λέγειν ὡς αἰσχρὸν χαρίζεσθαι ἐρασταῖς· λέγουσι

[221]   τῶν αὐτῶν τὰ αὐτὰ φαίνεται λέγειν, ὥστε ἄπειρος καὶ ἀνόητος ἄνθρωπος

Page
[185]	καὶ οὐχ οἷόν τε εἶναι	λέγειν,	(ἀλλ᾽ εἰπεῖν αὐτόν, ἐν τῇ
[182]	Βοιωτοῖς, καὶ οὗ μὴ σοφοὶ	λέγειν,	ἁπλῶς νενομοθέτηται καλὸν τὸ χαρίζεσθαι
[198]	ὁ Ἀγάθων Γοργίου κεφαλὴν δεινοῦ	λέγειν	ἐν τῷ λόγῳ ἐπὶ τὸν
[187]	ὥσπερ ἴσως καὶ Ἡράκλειτος βούλεται	λέγειν,	ἐπεὶ τοῖς γε ῥήμασιν οὐ
[189]	γέ πῃ ἐν νῷ ἔχω	λέγειν	ἢ ᾗ σύ τε καὶ
[173]	εἰς ἄστυ ἐπιτηδεία πορευομένοις καὶ	λέγειν	καὶ ἀκούειν. οὕτω δὴ ἰόντες
[207]	αἰτία οὕτως ἐρωτικῶς διατίθεσθαι; ἔχεις	λέγειν;	καὶ ἐγὼ αὖ ἔλεγον ὅτι
[205]	ἐρασταί. Κινδυνεύεις ἀληθῆ, ἔφην ἐγώ,	λέγειν.	Καὶ λέγεται μέν γέ τις,
[218]	Σωκράτη δὲ αὐτὸν τί δεῖ	λέγειν,	καὶ ὅσοι ἄλλοι; πάντες γὰρ
[189]	εἴπῃς, ἐξόν σοι ἐν εἰρήνῃ	λέγειν.	καὶ τὸν Ἀριστοφάνη γελάσαντα εἰπεῖν·
[189]	ὅρα τί ποιεῖς. γελωτοποιεῖς μέλλων	λέγειν,	καὶ φύλακά με τοῦ (λόγου
[217]	τινα τοῦτο παθόντα οὐκ ἐθέλειν	λέγειν	οἷον ἦν πλὴν τοῖς δεδηγμένοις,
[199]	ἔφη καὶ τοὺς ἄλλους κελεύειν	λέγειν,	ὅπῃ αὐτὸς οἴοιτο δεῖν εἰπεῖν,
[187]	εἶναι. ἀλλὰ ἴσως τόδε ἐβούλετο	λέγειν,	ὅτι ἐκ διαφερομένων (πρότερον τοῦ
[178]	ἔφη Φαῖδρον ἀρξάμενον ἐνθένδε ποθὲν	λέγειν,	ὅτι μέγας θεὸς εἴη ὁ
[206]	δ᾽ ἥ, οὕτως ἁπλοῦν ἐστι	λέγειν	ὅτι οἱ ἄνθρωποι τἀγαθοῦ ἐρῶσιν;
[218]	καὶ ποιοῦσι δρᾷν τε καὶ	λέγειν	ὁτιοῦν— καὶ ὁρῶν αὖ Φαίδρους,
[217]	οὐδενὸς παρόντος· καὶ τί δεῖ	λέγειν;	οὐδὲν γάρ μοι πλέον ἦν.
[214]	γε ἀληθῆ παρίημι καὶ κελεύω	λέγειν.	Οὐκ ἂν φθάνοιμι, εἰπεῖν τὸν
[185]	παυσαμένου, διδάσκουσι γάρ με ἴσα	λέγειν	οὑτωσὶ οἱ σοφοί, ἔφη ὁ
[198]	ὑπ᾽ ἀβελτερίας ᾤμην δεῖν τἀληθῆ	λέγειν	περὶ ἑκάστου τοῦ ἐγκωμιαζομένου, καὶ
[172]	ἀλλὰ γὰρ οὐδὲν εἶχε σαφὲς	λέγειν·	σὺ οὖν μοι διήγησαι· δικαιότατος
[194]	Ἀγάθωνα, καὶ οὐδέν με κωλύει	λέγειν·	Σωκράτει γὰρ καὶ αὖθις ἔσται
[222]	μήν, ὦ Σώκρατες, κινδυνεύεις (ἀληθῆ	λέγειν.	τεκμαίρομαι δὲ καὶ ὡς κατεκλίνη
[182]	πείθειν τοὺς νέους, ἅτε ἀδύνατοι	λέγειν·	τῆς δὲ Ἰωνίας καὶ ἄλλοθι
[212]	μὲν ἐπαινεῖν, τὸν δὲ Ἀριστοφάνη	λέγειν	τι ἐπιχειρεῖν, ὅτι ἐμνήσθη αὐτοῦ
[217]	ἂν ἔχοι καὶ πρὸς ὁντινοῦν	λέγειν·	τὸ δ᾽ ἐντεῦθεν οὐκ ἄν
[215]	ἀγαθῶν ῥητόρων εὖ μὲν ἡγούμην	λέγειν,	τοιοῦτον δ᾽ οὐδὲν ἔπασχον, οὐδ᾽
[185]	ὁ Ἀριστόδημος δεῖν μὲν Ἀριστοφάνη	λέγειν,	τυχεῖν δὲ αὐτῷ τινὰ ἢ
[185]	παῦσαί με τῆς λυγγὸς ἢ	λέγειν	ὑπὲρ ἐμοῦ, ἕως ἂν ἐγὼ
[218]	πᾶν ἐτόλμα δρᾷν τε καὶ	λέγειν	ὑπὸ τῆς ὀδύνης. ἐγὼ οὖν
[177]	ἀλλὰ Φαίδρου τοῦδε, ὃν μέλλω	λέγειν.	Φαῖδρος γὰρ ἑκάστοτε πρός με
[177]	ταῦτα δή μοι δοκεῖ εὖ	λέγειν	Φαῖδρος. ἐγὼ οὖν ἐπιθυμῶ ἅμα
[182]	ὄνειδος πεποιηκότες, ὥστε τινὰς τολμᾷν	λέγειν	ὡς αἰσχρὸν χαρίζεσθαι ἐρασταῖς· λέγουσι
[221]	τῶν αὐτῶν τὰ αὐτὰ φαίνεται	λέγειν,	ὥστε ἄπειρος καὶ ἀνόητος ἄνθρωπος

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 1/03/2005