Alphabétiquement     [«   »]
τοῦθ 1
τοὐναντίον 2
Τοὺς 1
τοὺς 55
τούς 1
τούσδε 1
Τοῦτ 1
Fréquences     [«    »]
54 ἦν
53 οὔτε
54 πρὸς
55 τοὺς
56 εἰς
58 τις
58 φάναι
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Le Banquet

τοὺς


Page
[209]   Ἡσίοδον καὶ τοὺς ἄλλους ποιητὰς  τοὺς   ἀγαθοὺς ζηλῶν, οἷα ἔκγονα ἑαυτῶν
[214]   τῷ ἐπὶ δεξιὰ καὶ οὕτω  τοὺς   ἄλλους. Ἀλλά, φάναι, Ἐρυξίμαχε,
[175]   Ἀγάθωνα. ἀλλ᾽ ἡμᾶς, παῖδες,  τοὺς   ἄλλους ἑστιᾶτε. πάντως παρατίθετε ὅτι
[175]   κεκλῆσθαι ἐπὶ δεῖπνον καὶ τούσδε  τοὺς   (ἄλλους, θεραπεύετε, ἵν᾽ ὑμᾶς ἐπαινῶμεν.
[173]   γὰρ σαυτόν τε κακηγορεῖς καὶ  τοὺς   ἄλλους, καὶ δοκεῖς μοι ἀτεχνῶς
[221]   εἰσὶ δὲ καὶ ἕτεροι· (καὶ  τοὺς   ἄλλους κατὰ ταὔτ᾽ ἄν τις
[199]   τὸν οὖν Φαῖδρον ἔφη καὶ  τοὺς   ἄλλους κελεύειν λέγειν, ὅπῃ αὐτὸς
[212]   ἐγώ· πεπεισμένος δὲ πειρῶμαι καὶ  τοὺς   ἄλλους πείθειν ὅτι τούτου τοῦ
[209]   Ὅμηρον ἀποβλέψας καὶ Ἡσίοδον καὶ  τοὺς   ἄλλους ποιητὰς τοὺς ἀγαθοὺς ζηλῶν,
[191]   τεμάχια ὄντα τοῦ ἄρρενος, φιλοῦσι  τοὺς   ἄνδρας καὶ χαίρουσι συγκατακείμενοι καὶ
[209]   τοιούτους παῖδας μᾶλλον γεγονέναι  τοὺς   (ἀνθρωπίνους, καὶ εἰς Ὅμηρον ἀποβλέψας
[209]   τοὺς τοιούτους παῖδας, διὰ δὲ  τοὺς   ἀνθρωπίνους οὐδενός πω. Ταῦτα μὲν
[216]   παίζων πάντα τὸν βίον πρὸς  τοὺς   ἀνθρώπους διατελεῖ. σπουδάσαντος δὲ αὐτοῦ
[190]   σκέλους ἀσκωλιάζοντες. ταῦτα εἰπὼν ἔτεμνε  τοὺς   ἀνθρώπους δίχα, ὥσπερ οἱ τὰ
[194]   οὐ τὸν θεὸν ἐγκωμιάζειν ἀλλὰ  τοὺς   ἀνθρώπους εὐδαιμονίζειν τῶν ἀγαθῶν ὧν
[187]   ἔστιν· ἀλλ᾽ ἐπειδὰν δέῃ πρὸς  τοὺς   ἀνθρώπους καταχρῆσθαι (ῥυθμῷ τε καὶ
[215]   μέν γε δι᾽ ὀργάνων ἐκήλει  τοὺς   ἀνθρώπους τῇ ἀπὸ τοῦ στόματος
[190]   ὅπως ἀποκτείναιεν εἶχον καὶ ὥσπερ  τοὺς   γίγαντας κεραυνώσαντες τὸ γένος ἀφανίσαιεν
[195]   τέ φησιν εἶναι καὶ ἁπαλήν  (τοὺς   γοῦν πόδας αὐτῆς ἁπαλοὺς εἶναι)
[205]   ἀεί, ἀλλά τινάς φαμεν ἐρᾶν,  τοὺς   δ᾽ οὔ; Θαυμάζω, ἦν δ᾽
[184]   βασανίζειν, καὶ τοῖς μὲν χαρίσασθαι,  τοὺς   δὲ διαφεύγειν. διὰ ταῦτα οὖν
[181]   καὶ ἐν αὐτῇ τῇ παιδεραστίᾳ  τοὺς   εἰλικρινῶς (ὑπὸ τούτου τοῦ ἔρωτος
[179]   ὑπὲρ τοῦδε τοῦ λόγου εἰς  τοὺς   Ἕλληνας, ἐθελήσασα μόνη ὑπὲρ τοῦ
[178]   τὸν ἐρώμενον ὁρῶμεν, ὅτι διαφερόντως  τοὺς   ἐραστὰς αἰσχύνεται, ὅταν ὀφθῇ ἐν
[188]   δὴ προστέτακται τῇ μαντικῇ ἐπισκοπεῖν  τοὺς   Ἔρωτας καὶ ἰατρεύειν· καὶ ἔστιν
[173]   αὐτός τε ἄχθομαι ὑμᾶς τε  τοὺς   ἑταίρους ἐλεῶ, ὅτι οἴεσθε τὶ
[193]   ἐὰν μὴ κόσμιοι ὦμεν πρὸς  τοὺς   θεούς, ὅπως μὴ καὶ αὖθις
[186]   ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀνθρώπων πρὸς  τοὺς   καλοὺς ἀλλὰ καὶ πρὸς ἄλλα
[211]   χρυσίον τε καὶ ἐσθῆτα καὶ  τοὺς   καλοὺς παῖδάς τε καὶ νεανίσκους
[221]   σειληνοῖς καὶ σατύροις, αὐτὸν καὶ  τοὺς   λόγους. Καὶ γὰρ οὖν καὶ
[173]   ἀκούειν. οὕτω δὴ ἰόντες ἅμα  τοὺς   λόγους περὶ αὐτῶν ἐποιούμεθα, (ὥστε,
[223]   ἀλεκτρυόνων ᾀδόντων, ἐξεγρόμενος δὲ ἰδεῖν  τοὺς   μὲν ἄλλους καθεύδοντας καὶ οἰχομένους,
[207]   ἐκτρέφειν, καὶ ἄλλο πᾶν ποιοῦντα;  τοὺς   μὲν γὰρ ἀνθρώπους, ἔφη, οἴοιτ᾽
[212]   Εἰπόντος δὲ ταῦτα τοῦ Σωκράτους  τοὺς   μὲν ἐπαινεῖν, τὸν δὲ Ἀριστοφάνη
[182]   πράγματ᾽ ἔχωσιν λόγῳ πειρώμενοι πείθειν  τοὺς   νέους, ἅτε ἀδύνατοι λέγειν· τῆς
[210]   καὶ ζητεῖν, οἵτινες ποιήσουσι βελτίους  τοὺς   νέους, ἵνα ἀναγκασθῇ αὖ θεάσασθαι
[183]   τι ὁρῶσιν τοιοῦτον γιγνόμενον, καὶ  τοὺς   ὀνειδίζοντας αὖ οἱ (πρεσβύτεροι μὴ
[200]   οἰηθείη καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα,  τοὺς   ὄντας (τε τοιούτους καὶ ἔχοντας
[181]   τίθενται, χρῆν δὲ καὶ τούτους  τοὺς   πανδήμους ἐραστὰς προσαναγκάζειν τὸ τοιοῦτον,
[198]   πάντας ἔφη Ἀριστόδημος ἀναθορυβῆσαι  τοὺς   παρόντας, ὡς πρεπόντως τοῦ νεανίσκου
[220]   ὅσα καὶ ὑποδεδεμένων καὶ ἐνειλιγμένων  τοὺς   πόδας εἰς πίλους καὶ ἀρνακίδας,
[221]   παρασκοπῶν καὶ τοὺς φιλίους καὶ  τοὺς   πολεμίους, δῆλος ὢν παντὶ καὶ
[176]   τινός, οἶμαι δὲ καὶ ὑμῶν  τοὺς   πολλούς· παρῆστε γὰρ χθές- σκοπεῖσθε
[221]   τῷ πολέμῳ οὐδὲ ἅπτονται, ἀλλὰ  τοὺς   προτροπάδην (φεύγοντας διώκουσιν. πολλὰ μὲν
[220]   τότε ἐκέλευον σοὶ διδόναι τἀριστεῖα  τοὺς   στρατηγούς, καὶ τοῦτό γέ μοι
[202]   Εὐδαίμονας δὲ δὴ λέγεις οὐ  τοὺς   τἀγαθὰ καὶ τὰ καλὰ κεκτημένους;
[209]   ἱερὰ πολλὰ ἤδη γέγονε διὰ  τοὺς   τοιούτους παῖδας, διὰ δὲ τοὺς
[172]   μοι διήγησαι· δικαιότατος γὰρ εἶ  τοὺς   τοῦ ἑταίρου λόγους ἀπαγγέλλειν· πρότερον
[215]   μόνα κατέχεσθαι ποιεῖ καὶ δηλοῖ  τοὺς   τῶν θεῶν τε καὶ τελετῶν
[173]   ἄλλως τε καὶ τοὺς ὑμετέρους  τοὺς   τῶν πλουσίων καὶ χρηματιστικῶν, αὐτός
[199]   εἰπεῖν κατ᾽ ἐμαυτόν, οὐ πρὸς  τοὺς   ὑμετέρους λόγους, ἵνα μὴ γέλωτα
[173]   ἄλλους τινάς, ἄλλως τε καὶ  τοὺς   ὑμετέρους τοὺς τῶν πλουσίων καὶ
[221]   τὠφθαλμὼ „παραβάλλων„ ἠρέμα παρασκοπῶν καὶ  τοὺς   φιλίους καὶ τοὺς πολεμίους, δῆλος
[218]   μᾶλλον ἂν μὴ χαριζόμενος αἰσχυνοίμην  τοὺς   φρονίμους, χαριζόμενος τούς τε
[177]   εἰ δὲ βούλει αὖ σκέψασθαι  τοὺς   χρηστοὺς σοφιστάς, Ἡρακλέους μὲν καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | BCS - Bibliotheca Classica Selecta

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 1/03/2005